ο χρυσούς Χρυσόστομος

[Γιώργος Μ.]

Χρόνια Πολλά για την εορτή του αγιωτάτου πατρός και μεγίστου των εκκλησιαστικών συγγραφέων, Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Νομίζω ότι και για μας τους ψάλτες ιδιαίτερη αξια έχει η εορτή του, αφού τη λειτουργία του ψάλλουμε κάθε Κυριακή και γιορτή.

Πέρσι, που ήμασταν και νεότεροι και πιο ακάματοι, είχαμε γράψει κάτι εδώ για την υμνολογία της εορτής του, και το θέτω υπ' όψιν των νεοτέρων μελών.

 

[Γιώργος Μ.]

Επιτρέψτε μου να προσθέσω και μια ακόμα σκέψη: είχα από παλιά παρατηρήσει ότι στο απολυτίκιο του αγίου γίνεται μια περιγραφή της μεγάλης απήχησης της διδασκαλίας του αγίου Χρυσοστόμου (Ἡ τοῦ στόματός σου καθάπερ πυρσὸς ἐκλάμψασα χάρις, τὴν οἰκουμένην ἐφώτισεν), αλλά μέσα από δύο συγκεκριμένες αρετές, μόνο δύο: την αφιλαργυρία (ἀφιλαργυρίας τῷ κόσμῳ θησαυροὺς ἐναπέθετο) και την ταπεινοφροσύνη (τὸ ὕψος ἡμῖν τῆς ταπεινοφροσύνης ὑπέδειξεν). Δεν ξέρω γιατί μόνο αυτές τις δύο, αφού ο άγιος έμεινε γνωστός και για άλλα πράγματα, όπως την παρρησία και τους αγώνες του απέναντι στην εξουσία, τη μάχη εναντίον των αιρετικών, τη φροντίδα του για τους αδύναμους και αδικημένους, αλλά κυρίως και πάνω απ' όλα την ανεξάντλητη υπομονή του στην αδικία και την κακουχία, εξ ου και το αποφθεγματικό "Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν" με το οποίο ξεψύχησε (εντάξει πόσα να χωρέσει ένα απολυτίκιο).

Κι ύστερα πάλι σκέφτηκα ότι ακριβώς αυτές οι δύο αρετές είναι οι σπουδαιότερες που πρέπει να κοσμούν έναν ψάλτη (ή αντίστροφα η απουσία τους, ενίοτε, είναι η πνευματική πληγή της ψαλτικής μας).

Ταύτα. Και του χρόνου!

 

[π. Μάξιμος]

Επιτρέψτε μου να προσθέσω και μια ακόμα σκέψη: είχα από παλιά παρατηρήσει ότι στο απολυτίκιο του αγίου γίνεται μια περιγραφή της μεγάλης απήχησης της διδασκαλίας του αγίου Χρυσοστόμου (Ἡ τοῦ στόματός σου καθάπερ πυρσὸς ἐκλάμψασα χάρις, τὴν οἰκουμένην ἐφώτισεν), αλλά μέσα από δύο συγκεκριμένες αρετές, μόνο δύο: την αφιλαργυρία (ἀφιλαργυρίας τῷ κόσμῳ θησαυροὺς ἐναπέθετο) και την ταπεινοφροσύνη (τὸ ὕψος ἡμῖν τῆς ταπεινοφροσύνης ὑπέδειξεν). Δεν ξέρω γιατί μόνο αυτές τις δύο, αφού ο άγιος έμεινε γνωστός και για άλλα πράγματα, όπως την παρρησία και τους αγώνες του απέναντι στην εξουσία, τη μάχη εναντίον των αιρετικών, τη φροντίδα του για τους αδύναμους και αδικημένους, αλλά κυρίως και πάνω απ' όλα την ανεξάντλητη υπομονή του στην αδικία και την κακουχία, εξ ου και το αποφθεγματικό "Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν" με το οποίο ξεψύχησε (εντάξει πόσα να χωρέσει ένα απολυτίκιο).

Τήν ἀπάντηση τήν ἔδωσες: «(εντάξει πόσα να χωρέσει ένα απολυτίκιο)». Δέν θά ἦταν τότε ἀπολυτίκιο, ἀλλά συναξάρι...

Κι ύστερα πάλι σκέφτηκα ότι ακριβώς αυτές οι δύο αρετές είναι οι σπουδαιότερες που πρέπει να κοσμούν έναν ψάλτη (ή αντίστροφα η απουσία τους, ενίοτε, είναι η πνευματική πληγή της ψαλτικής μας).

Καί τούς παντός βαθμοῦ κληρικούς...
Μοῦ ἔχουν βγάλει θεωρίες γιά τό «ἱερόν σαρανταλείτουργον» (*) καί μέ πιέζουν ἐνοχικά, ὅτι ἄν δέν τό (ξανα)θεσπίσω, θά εἶμαι παντοιοτρόπως κατακριτέος...

(*) Δέν θέλω νά ἀνεβάσω (σκαναρισμένο) ἐπιτηδευμένο φάκελλο μέ εἰδικό δίπτυχο μέσα καί «πνευματικώτατο» γράμμα/ἐπιστολή, ὅπου «θεολογικώτατα», ἅμα καί «πρακτικώτατα», ἐξηγεῖται ἡ ὅλη «διαδικασία» —«ἐπαγγελματικῆς σπουδῆς» ἤ «λειτουργικῆς εὐαισθησίας» (— ἀπό ἐνορία τῆς Ἀρχ/πῆς Ἀθηνῶν.​

αφού τη λειτουργία του ψάλλουμε κάθε Κυριακή και γιορτή.

Ψάλλεται ἡ λειτουργία; Δυστυχῶς...
Ὅ,τι πάντως ψάλλεται δέν εἶναι δικό του.
«Ἐπ᾿ ὀνόματί του» φέρονται τά περισσότερα.

 

[Π. Δαβίδ]

Τήν ἀπάντηση τήν ἔδωσες: «(εντάξει πόσα να χωρέσει ένα απολυτίκιο)». Δέν θά ἦταν τότε ἀπολυτίκιο, ἀλλά συναξάρι...

Σαν τα μισής σελίδας Α4 "ιδιόμελα" απολυτίκια στη Σλαβονική!

 

[Π. Δαβίδ]

Μοῦ ἔχουν βγάλει θεωρίες γιά τό «ἱερόν σαρανταλείτουργον» (*) καί μέ πιέζουν ἐνοχικά, ὅτι ἄν δέν τό (ξανα)θεσπίσω, θά εἶμαι παντοιοτρόπως κατακριτέος...

(*) Δέν θέλω νά ἀνεβάσω (σκαναρισμένο) ἐπιτηδευμένο φάκελλο μέ εἰδικό δίπτυχο μέσα καί «πνευματικώτατο» γράμμα/ἐπιστολή, ὅπου «θεολογικώτατα», ἅμα καί «πρακτικώτατα», ἐξηγεῖται ἡ ὅλη «διαδικασία» —«ἐπαγγελματικῆς σπουδῆς» ἤ «λειτουργικῆς εὐαισθησίας» (— ἀπό ἐνορία τῆς Ἀρχ/πῆς Ἀθηνῶν.​

Δια τα δηνάρια... (Ο κάτω Κε ως Δι!)

 

[dimskrekas]

Δια τα δηνάρια... (Ο κάτω Κε ως Δι!)

Αλλ ουχί επί πάσι και εν πάσι.... κ δωρεάν εισι... υπό τινων ἀχρι της σήμερον!