Κ
Κωσταντής1
Guest
Στὸ λεξικὸ τοῦ Sophocles, [ἀπέῤῥιτο, χωρὶς στολίδια]. Ἄρα ποιά εἶναι αὐτὰ τὰ στολίδια; α) ἀπίθανο: πρόσθετοι διαβατικοὶ φθόγγοι, ἀποτζιατοῦρες, τρίλιες, κ.ο.κ, στὴν διάθεση τοῦ ἐκτελεστῆ. Κάπου ἀναφέρεται ὁ κος Νεραντζῆς σὲ τέτοιους φθόγγους ποὺ ἐξυπακούοντο. Συνέβαινε ὅμως αὐτὸ ἢ μᾶλλον θέλαν (οἱ γραφεὶς) νὰ συμβαίνει; β) Πολὺ πιὸ πιθανό: σαφὴς ὁδηγία γιὰ παράλειψη διαθέσιμης ἄλλης πολυπλοκώτερης ἔνδειξης. Ποιά εἶναι αὐτὴ ἡ διαθέσιμη πολυπλοκότερη ἔνδειξη; Ἵσως 1) Ὁ ἦχος (θὰ ἀρκοῦσε τὸ ἀπήχημα. Πρὶν τὸ ἀπήχημα, σὲ ἀκόμα πιὸ στοιχειώδη μορφή, ἡ (προφορικὴ;
ὁδηγία θὰ ἦταν ὅπως στὸ τάδε γνωστὸ τραγοῦδι...) 2) ἡ χειρονομία κυριολεκτικῶς 3) ἡ χειρονομία μεταφορικῶς δηλαδὴ ἡ παρασημαντική 3) ἕνα μέρος τῶν σημαδιῶν λ.χ. "παράλειψε αὐτὰ ποὺ εἶναι γραμμένα με κόκκινο μελάνι".... μὲ τὰ πολλά: ὄχι "μὴν προσθέσῃς δικά σου" ἀλλὰ "αὐτὴν τὴν φορὰ παράλειψε τὶς τάδε ἀπὸ τὶς παρακάτω καταγεγραμμένες ὁδηγίες". Αὑτὸ σημαίνει ἂν ἰσχύει ὅτι σὲ μᾶς ἡ γραφὴ εἶναι ἀπὸ τὸν 12ο-13ο αἰῶνα ἀπολύτως περιοριστική, καὶ μέχρι τὸν 19ο, τότε δηλαδὴ ποὺ γίνεται ἀπολύτως περιοριστικὴ γιὰ τοὺς Εὐρωπαίους.
Πρώιμα παραθέματα "λιτώς μεν καὶ οὐ μετά ήχου"... «καὶ μετὰ τοῦτο ἀνίστανται πάντες καὶ ψάλλουσι οἱ ψάλται τροπάριον, ἦχος γ’ Ἐπεφάνης ἐν τῷ κόσμῳ. Ψάλλεται δὲ ἐν τῷ μέσῳ μετὰ χειρονομίας καὶ ψαλτικῶς· καὶ τελειοῦμεν τοῦ τροπαρίου. Εὐθὺς έχεται αὐτὸ ὁ λαός, καὶ ψάλλουσι αὐτὸ λιτῶς καὶ οὐ ψαλτικῶς. Ἐπιφυλάσσομαι κάποια στιμὴ νὰ τὰ χρονολογήσω.
ὁδηγία θὰ ἦταν ὅπως στὸ τάδε γνωστὸ τραγοῦδι...) 2) ἡ χειρονομία κυριολεκτικῶς 3) ἡ χειρονομία μεταφορικῶς δηλαδὴ ἡ παρασημαντική 3) ἕνα μέρος τῶν σημαδιῶν λ.χ. "παράλειψε αὐτὰ ποὺ εἶναι γραμμένα με κόκκινο μελάνι".... μὲ τὰ πολλά: ὄχι "μὴν προσθέσῃς δικά σου" ἀλλὰ "αὐτὴν τὴν φορὰ παράλειψε τὶς τάδε ἀπὸ τὶς παρακάτω καταγεγραμμένες ὁδηγίες". Αὑτὸ σημαίνει ἂν ἰσχύει ὅτι σὲ μᾶς ἡ γραφὴ εἶναι ἀπὸ τὸν 12ο-13ο αἰῶνα ἀπολύτως περιοριστική, καὶ μέχρι τὸν 19ο, τότε δηλαδὴ ποὺ γίνεται ἀπολύτως περιοριστικὴ γιὰ τοὺς Εὐρωπαίους.Πρώιμα παραθέματα "λιτώς μεν καὶ οὐ μετά ήχου"... «καὶ μετὰ τοῦτο ἀνίστανται πάντες καὶ ψάλλουσι οἱ ψάλται τροπάριον, ἦχος γ’ Ἐπεφάνης ἐν τῷ κόσμῳ. Ψάλλεται δὲ ἐν τῷ μέσῳ μετὰ χειρονομίας καὶ ψαλτικῶς· καὶ τελειοῦμεν τοῦ τροπαρίου. Εὐθὺς έχεται αὐτὸ ὁ λαός, καὶ ψάλλουσι αὐτὸ λιτῶς καὶ οὐ ψαλτικῶς. Ἐπιφυλάσσομαι κάποια στιμὴ νὰ τὰ χρονολογήσω.
Last edited by a moderator:
