Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Μιά ἐνδιαφέρουσα, ἐμπεριστατωμένη καί συγκινητική ὁμιλία γιά τόν ἀείμνηστο Ἄρχοντα Πρωτοψάλτη τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κων/πόλεως Χρύσανθο Θεοδοσόπουλο, ἀπέστειλε στούς Διαλόγους τῆς Συμβολῆς ὁ κ. ᾿Ιωάννης Λιβιτσάνος, τήν ὁποία ἐκφώνησε στήν Βέροια, 18 Ιουνίου 2006, στην Ημερίδα Ιεροψαλτών με τίτλο «Μορφές που έφυγαν - Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος», στα πλαίσια των Εορταστικών Εκδηλώσεων «ΠΑΥΛΕΙΑ».

http://www.symbole.gr/forum/viewtopic.php?f=135&t=1099


 

ybulbu

Μπουλμπουτζής Ιωάννης
Δεν ευτύχησα να τον γνωρίσω, καθώς όταν εκείνος κοιμήθηκε εγώ ήμουν σε προσχολική ηλικία. Αξιώθηκα, όμως, να μεγαλώσω σε μια ενορία που ο προϊστάμενος ιερέας διετέλεσε μαθητής του άρχοντος. Κάτι, πάντως, που πιστεύω πως αξίζει να κατατεθεί είναι το εξής:
Τρεις φορές έψαλλε στο πανηγύρι μας, ουδέποτε όμως καταδέχτηκε να πάρει έστω και μια δραχμή γι' αυτό, παρ' όλο που επέμεναν υπενθυμίζοντάς του ότι έχει οικογένεια να συντηρήσει... Έλεγε στον ιερέα μας: «Εγώ ήρθα για σένα, για να σε ευχαριστήσω, όχι για τα χρήματα».
Όταν λίγα χρόνια αργότερα ο ψάλτης μας πρότεινε σε άλλο μεγάλο πρωτοψάλτη της Θεσσαλονίκης να έρθει στο πανηγύρι, με τον οποίο είχε για πολλά χρόνια στενή σχέση χορωδού-χοράρχη, του ζήτησε πρώτα ένα μεγάλο οικονομικό ποσό κι εκείνος σάστισε.....
 

Μανώλης Παπαδάκης

Πρωτοψάλτης Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Εξω Μουλιανών
Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος

Μια παρατήρηση για την φωτο. Ο αείμνηστος τιμήθηκε μετά την κοίμηση του με το οφίκιο του Άρχοντος Πρωτοψάλτου Κων/Πόλεως γι'αυτό και στην φώτο διακρίνεται ό,τι προσθέσανε αργότερα το καλπάκι..
 

Attachments

  • Χρύσανθος.jpg
    145 KB · Views: 60
Last edited:
Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος

Μια παρατήρηση για την φωτο. Ο αείμνηστος τιμήθηκε μετά την κοίμηση του με το οφίκιο του Άρχοντος Πρωτοψάλτου Κων/Πόλεως γι'αυτό και στην φώτο διακρίνεται ό,τι προσθέσανε αργότερα το καλπάκι..

Είσαι σίγουρος ότι τιμήθηκε μετά θάνατον;
Κι εδώ γιατί φοράει το καλπάκι;
Να γιατί (για τους μη σχετικούς με ελληνική αρίθμηση, η αναγραφόμενη χρονολογία απονομής είναι το 1975):
 

Attachments

  • σάρωση0001.jpg
    658.8 KB · Views: 97
Last edited:

Μανώλης Παπαδάκης

Πρωτοψάλτης Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Εξω Μουλιανών
Είσαι σίγουρος ότι τιμήθηκε μετά θάνατον;
Κι εδώ γιατί φοράει το καλπάκι;
Να γιατί (για τους μη σχετικούς με ελληνική αρίθμηση, η αναγραφόμενη χρονολογία απονομής είναι το 1975):

Η αλήθεια είναι ό,τι δεν το έψαξα, και σ'ευχαριστώ για την διόρθωση Χαράλαμπε. Μου το είχε αναφέρει ένας άλλος ιεροψάλτης και βλέποντας την εν λόγω φωτογραφία στην οποία φαίνεται οτι όντως έχουν ζωγραφίσει το καλπάκι, πείστηκα για τα λεγόμενα του..
 

ybulbu

Μπουλμπουτζής Ιωάννης
Η αλήθεια είναι ό,τι δεν το έψαξα, και σ'ευχαριστώ για την διόρθωση Χαράλαμπε. Μου το είχε αναφέρει ένας άλλος ιεροψάλτης και βλέποντας την εν λόγω φωτογραφία στην οποία φαίνεται οτι όντως έχουν ζωγραφίσει το καλπάκι, πείστηκα για τα λεγόμενα του..
Τιμήθηκε εν ζωή από τον Πατριάρχη Δημήτριο στα 1975 και υπάρχει και η ηχογράφηση της Ακολουθίας που έψαλλε για να τιμηθεί. Η εικόνα του βίντεο είναι καλλιτεχνική παρέμβαση στη φωτογραφία του δασκάλου που επισυνάπτω, όπου όντως δε φορά καλπάκι. Επισυνάπτω και το σχέδιο για να συγκρίνετε. Αμφότερες οι εικόνες προέρχονται από εξώφυλλα των κασετών πυο κυκλοφόρησε η σύζυγός του.

 

Χρύσανθος80

Παλαιό Μέλος

Στις 9 του μήνα ανέβηκα για ιατρικούς λόγους στην Θεσσαλονίκη. Φυσικά μετά την απαραίτητη επίσκεψη στον ναό του πολιούχου της, είπα να κάνω λίγο πίσω στην Αγ.Δημητρίου και να κατηφορίσω ένα πολύ γνώριμο δρομάκι την Εθν.Αμύνης. Σταμάτησα σε μία γωνιακή πολυκατοικία και χτύπησα ένα κουδούνι που και μόνο στη θέα του συγκινήθηκα....
Ανέβηκα στον τρίτο όροφο της πολυκατοικίας και εκεί πίσω απο δύο συρόμενες πόρτες με περίμενε μία ανείπωτη χαρά αφου βρέθηκα στην οικία του αειμνήστου Αρχοντος Χρυσάνθου Θεοδοσοπούλου.
Η παρα πολύ φιλόξενη γυναίκα του κ.Μαρίκα με υποδέχθηκε με χαρά.
Τι να σας πρωτοδιηγηθώ....Το λάβαρο με τους στίχους για τον αείμνηστο δάσκαλο...τα πτυχία του και τους επαίνους του... τη βιβλιοθήκη του....
Ενα μόνο μπορώ να πω. Για τους λάτρες του αειμνήστου δασκάλου , ο δάσκαλος δεν έχει φύγει απο κοντά μας. Και όπως έχει πεί η γυναίκα του << Ο Χρύσανθος ζεί μέσα απο τα μαθήματά του.>>
 

Attachments

  • Φωτογραφία0813 9.12.13.jpg
    1.1 MB · Views: 118
  • Φωτογραφία0814 9.12.13.jpg
    1.1 MB · Views: 91
  • Φωτογραφία0815 9.12.13.jpg
    1.1 MB · Views: 118
  • Φωτογραφία0816 9.12.13.jpg
    1.3 MB · Views: 96
  • Φωτογραφία0817 9.12.13.jpg
    1 MB · Views: 98
  • Φωτογραφία0818 9.12.13.jpg
    1.2 MB · Views: 82
  • Φωτογραφία0819 9.12.13.jpg
    1,003.9 KB · Views: 62
  • Φωτογραφία0820 9.12.13.jpg
    629.7 KB · Views: 63
  • Φωτογραφία0821 9.12.13.jpg
    1.2 MB · Views: 59
  • Φωτογραφία0823 9.12.13.jpg
    1.1 MB · Views: 95
  • Φωτογραφία0824 9.12.13.jpg
    1.1 MB · Views: 105

Στις 9 του μήνα ανέβηκα για ιατρικούς λόγους στην Θεσσαλονίκη. Φυσικά μετά την απαραίτητη επίσκεψη στον ναό του πολιούχου της, είπα να κάνω λίγο πίσω στην Αγ.Δημητρίου και να κατηφορίσω ένα πολύ γνώριμο δρομάκι την Εθν.Αμύνης. Σταμάτησα σε μία γωνιακή πολυκατοικία και χτύπησα ένα κουδούνι που και μόνο στη θέα του συγκινήθηκα....
Ανέβηκα στον τρίτο όροφο της πολυκατοικίας και εκεί πίσω απο δύο συρόμενες πόρτες με περίμενε μία ανείπωτη χαρά αφου βρέθηκα στην οικία του αειμνήστου Αρχοντος Χρυσάνθου Θεοδοσοπούλου.
Η παρα πολύ φιλόξενη γυναίκα του κ.Μαρίκα με υποδέχθηκε με χαρά.
Τι να σας πρωτοδιηγηθώ....Το λάβαρο με τους στίχους για τον αείμνηστο δάσκαλο...τα πτυχία του και τους επαίνους του... τη βιβλιοθήκη του....
Ενα μόνο μπορώ να πω. Για τους λάτρες του αειμνήστου δασκάλου , ο δάσκαλος δεν έχει φύγει απο κοντά μας. Και όπως έχει πεί η γυναίκα του << Ο Χρύσανθος ζεί μέσα απο τα μαθήματά του.>>
Αγαπητέ συνάδελφε, Χρύσανθε 80, να είσαι καλά, που μας ξανάφερες μπροστά μας ολοζώντανα τη Μεγάλη αυτή Μορφή της σύγχρονης Βυζαντινής μας Μουσικής, τον αείμνηστο,αξιομακάριστο και πάντα ζωντανό στη μνήμη, στην καρδιά και στα χείλη Δάσκαλο και Ερμηνευτή της Χρύσανθο Θεοδοσόπουλο. Είχα την πολλή μεγάλη Τύχη και Χαρά κι εγώ, πριν από πολλά χρόνια να γνωριστώ μαζί του, μου έκανε τη Μέγιστη Τιμή να επιλέξει την ταπεινότητά μου ως συνεργάτη του στο ιερό αναλόγιο και στο Σπουδαίο Χορό του Ι. Ναού του Αγ. Δημητρίου Πολιούχου Θεσ/κης και να ζήσω κι εγώ στη δεκαετία του ΄80 (νεοφερμένο επαρχιωτόπουλο τότε!) μαζί του και μαζί με όλα τα άλλα αξιόλογα και υπέροχα παιδιά τού τότε αναλογίου του (αρκετά εκ των οποίων είναι παρόντα και σήμερα στο Χορό), ανεπανάληπτες στιγμές ιεροψαλτικής Βυζαντινής Μεγαλοπρέπειας, αλλά και αλησμόνητων προσωπικών στιγμών ομορφιάς και φιλίας εκτός αναλογίου,στις λαμπρές κοινωνικές μας επαφές! Στιγμές, που χάραξαν ανεξίτηλα τη ζωή μου και θεμελίωσαν σχέσεις αγαθές και διαχρονικές μετέπειτα, ως και σήμερα.
Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ήταν πάνω απ΄όλα Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Σ!!! Παρότι ήξερε το μέγεθός του, ποτέ δεν το διατυμπάνιζε, κι ούτε καυχώνταν γι΄αυτό. Ήταν τόσο προσιτός, καλοπροαίρετος, υπομονετικός, να σε βοηθήσει έτσι απλά και άμεσα, αν του το ζητούσες, ευαίσθητος, απλός, Η Ρ Ε Μ Ο Σ. Απέπνεε μια καλοσύνη και μια ντομπροσύνη η φυσιογνωμία του, γελούσε εύκολα (δείγμα καλόβουλης διάθεσης), και ήταν ανοικτός και φιλόξενος. Μας έλεγε ανέκδοτα στην ποντιακή διάλεκτο (πόντιος τρανός γαρ!) και τα παρεϊστικα γέλια ήταν ανεκδιήγητα... Αναγνώριζε την αξία και τη βαρύτητα των ομότεχνών του συναδέλφων, και εκδήλωνε πάντα τη σπουδαιότητα και το σεβασμό του απέναντί τους. Άλλωστε δεν
ήταν τυχαίο,που ψηφίστηκε, εκλέχθηκε και διετέλεσε πρόεδρος της ΟΜΣΙΕ.
Ο αείμνηστος Χρύσανθος ήταν, όμως, ένα ΙΕΡΟ ΤΕΡΑΣ της Βυζ. Μουσικής. Μέγας Ερμηνευτής, Καλικέλαδος Σολίστ (με πολύ υψηλές φωνητικές προσβάσεις), Μέγιστος και Χαρισματικός Χοράρχης και Μαέστρος στο pontium, με κινήσεις μετρημένες και όχι "τροχονομικές", με αυτοέλεγχο θαυμαστικό, με οδηγίες ,βλέμματα και επιτήρηση διαχυτική, ήρεμη, ψύχραιμη. Θέσεις,δηλαδή,που έδειχναν πως το χορωδό (μελωδό ή ισοκράτη) τον αντιμετωπίζει με αξιοπρέπεια και όχι με πνεύμα απαξίωσης ή προσβολής για κάποιο πιθανόν λάθος του. Βαθύτατα συνεργάσιμος, ολοκληρωμένος γνώστης όχι μόνον της Βυζ. Μουσικής, αλλά και της Δυτικής-Ευρωπαϊκής (είχε σπουδάσει ανώτερα θεωρητικά της). Το ύφος του, πιστή και ακραιφνής συνέχεια του πατριαρχικού ύφους: λιτό, απέριττο, μεγαλοπρεπές, δίχως κομπορρημοσύνες και ξενόφερτες ύλες από άλλα μουσικά status (αμανέδες, θέσεις δημοτικών τραγουδιών κλπ). Ακούγοντάς τον πραγματικά απολάμβανες την έκφραση της γνήσιας Βυζ. Μουσικής.
Η δε διδασκαλία του (στις διάφορες και ατέλειωτες πρόβες, στα μαθήματα της Σχολής, στον Αγ. Δημήτριο κλπ) ήταν γεμάτη εμβρίθεια, διεξοδικότητα, σημασία στη λεπτομέρεια, οργάνωση και επιμονή, με πνεύμα συνεργασίας και προσφοράς εκ μέρους του, μέσα σ΄ένα άφατο κλίμα πραότητας και ηρεμίας.
Θυμάμαι, μετά από εντολή και απαίτηση του μακαριστού μητροπολίτη Θεσ/κης Παντελεήμονος Β΄, συγκρότησε τετράφωνη μικτή χορωδία Ευρ.Μουσικής, η οποία και συμμετείχε για κάποια χρόνια σε διάφορες τελετές και εκδηλώσεις του Ι. Ναού του Αγ. Δημητρίου (δοξολογία απελευθέρωσης Θεσ/κης κ.ά.). Δεν ξεχνώ ΠΟΤΕ εκείνες τις πρόβες! Ήταν ένα Ωδείο, μέσα στο οποίο είχα την ευγενή Τύχη να μαθητεύσω, να δω και ν΄ακούσω τόσα υπέροχα μουσικά πράγματα, θεωρία-διδακτική-πρακτική τους εφαρμογή. Στοιχεία, που από τότε με συντροφεύουν πάντα και είναι χρυσά σημεία αναφοράς στη μουσική μου πορεία.
Ο Χρύσανθος, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ, Ο ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ, Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ λείπει σήμερα. Και λείπει, δυστυχώς έντονα και κραυγαλέα. ΖΕΙ, όμως, ΚΑΙ ΘΑ ΖΕΙ ΑΙΩΝΙΑ ΣΤΟ ΠΑΝΘΕΟΝ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΤΕΡΕΩΜΑΤΟΣ, ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ, ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ, ΟΣΩΝ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ,ΟΣΩΝ ΔΙΔΑΧΘΗΚΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΙΡΡΥΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ! ΘΑ ΖΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΑΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΡΑΧΤΗ ΚΑΙ ΑΝΕΓΓΙΧΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ ΜΟΡΦΗΣ ΤΟΥ!
Α Ι Ω Ν Ι Α Τ Ο Υ Η Μ Ν Η Μ Η ! ! !
 
Last edited:

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
[Σημείωμα συντονιστή] Το θέμα «Οικία Χρυσάνθου Θεοδοσοπούλου» συγχωνεύθηκε στο παρόν με μόνιμη ανακατεύθυνση από την ενότητα «Ψαλτοφωτογραφίες».
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Μία ἄλλη ἐκδήλωση στή μνήμη τοῦ μακαριστοῦ Ἄρχοντος Χρυσάνθου Θεοδοσοπούλου πραγματοποιήθηκε στίς 20-3-2009 στόν Ἱ. Ν. Ἁγ. Δημητρίου Θεσσαλονίκης, πού διέσωσε τήν ἠχογράφησή της ὁ ἀείμνηστος Βαγγέλης Λιναρδάκης καί προσέφερε στό Ψ.

Ἡ «ἀνακάλυψη» αὐτῆς τῆς ἐκπομπῆς πού ἀναμεταδίδει μέρος τῆς ἐκδήλωσης/συναυλίας καί τῆς ὁλοκλήρωσής της μέ τήν ἀνάρτηση στόν β΄ σύνδεσμο, ἔγινε μέ ἀφορμή τήν ἀναγγελία κοιμήσεως τοῦ πρωτοψάλτου Νικολάου Σαμαροπούλου, πού ἦταν καί ὁ βασικός ὁμιλητής, σύμφωνα μέ τόν γ΄ σύνδεσμο.

Αἰωνία ἡ μνήμη ὅλων!


 
Top