ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ
«Χαῖρε κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετὰ σοῦ· εὐλογημένη» (Λκ. α’ 28). «οὐκ ἔστι χαίρειν τοῖς ἀσεβέσιν, εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς» (Ἡσ. νζ’ 21), «ὅτι ᾔσχυναν χαρὰν οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων» (Ἰωὴλ α’ 12). «Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε» (Φλ. δ’ 4), «πιστεύοντες ἀγαλλιᾶσθε χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳ καὶ δεδοξασμένη» (Α’ Πτ. α’ 8), «οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ» (Ρμ . ιδ’ 17), «αἰτεῖτε καὶ λήψεσθε, ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾖ πεπληρωμένη» (Ἰω. ιστ’ 24). Χαιρετίζομε τὴν κεχαριτωμένη, γιὰ νὰ μᾶς ἀπαντήσει μὲ τὴ χαρὰ τὴν πεπληρωμένη.
Εὐαγγελισμὸς εἶναι καὶ ἡ θεία κοινωνία μιᾶς παρθένας ψυχῆς.
«ἴδε γαστέρα, οὐρανοῦ πλατυτέραν»
(ἁγίου Πρόκλου Κωνσταντινουπόλεως (+446) Εἰς τὸ ἅγιον Πάσχα, καὶ εἰς τὸ Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος ἔκδ. P.G. τ. 65 στ. 804b· πρβλ. κάθισμα θεοτοκίον πλ. δ' ἤχου Ἐπὶ σοὶ χαίρει...).
«Οὐδεὶς γὰρ ὁ σωζόμενος εἰ μὴ διὰ σοῦ παναγία» (Γερμανοῦ Α' Κωνσταντινουπόλεως (+733) Εἰς τὰ ἐγκαίνια τοῦ σεβασμίου ναοῦ τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ εἰς τὰ ἅγια σπάργανα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔκδ. P.G. τ. 98 στ. 380b).
«Χαίροις τῆς ἀκαταλήπτου χαρᾶς γεννήτρια» (Ἀνδρέου Κρήτης (+740) Εἰς τὸν Εὐαγγελισμὸν ἔκδ. P.G. τ. 97 στ. 896b).
«Ποῦ ἐκατοικοῦσεν αὐτὴ ἡ κόρη; Σὲ μιὰ σκηνή![*]...Ἀπέδειξεν ὅτι τὰ ταπεινὰ ὀρέγεται ἡ θεότης»
(ἁγίου Ἀνθίμου ἐν Χίῳ (+1960), Διδαχὲς πνευματικὲς τ. 2 (2001) σ. 206).
[*] Πρβλ. κοντάκιον Εὐαγγελισμοῦ: Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς λαβὼν ἐν γνώσει, ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ Ἰωσήφ...
Ἐπὶ σοὶ χαίρει πᾶσα ἡ κτίσις ἡ ἀγχωμένη.