Για να ψάλλεις παραδοσιακά χρειάζονται ακούσματα και εμπειρία δίπλα σε πραγματικά παραδοσιακό ψάλτη, κάτι δύσκολο γιατί πλέον είναι ελάχιστοι που ψάλλουν παραδοσιακά και οι ηλικίας κάτω από 50 χρονών ίσως είναι και ανύπαρκτοι.
Πρώτα απ' όλα σε καμία περίπτωση μη προσπαθήσεις εφαρμόζοντας τις τρέχουσες θεωρίες να πετύχεις την πράξη, θα αποτύχεις όπως όλοι (σχεδόν[;]) των σχολών και των πανεπιστημίων που όμως παρά την ανικανότητα τους νομίζουν ότι γνωρίζουν να ψάλλουν και διδάσκουν μάλιστα σε κατά τόπους σεμινάρια .
Ακούσματα χρειάζονται αλλά με μελέτη αυτών, που ακριβώς πατάει η κάθε νότα. Ηχογραφείς τον εαυτό σου και συγκρίνεις, όχι με την αίσθηση σου αλλά με όργανο που περιέχει και τις 24 εναρμόνιες διέσεις του διαπασών όπως αυτό το
πιάνο τετάρτων του τόνου που δημοσίευσε ο φίλος Νεκτάριος στο
#2 μήνυμα ή με το αριστουργηματικό πρόγραμμα "
Μελωδός" του εξαιρετικού αναλυτή-προγραμματιστή πατρός
Σάββα Παπαδοπούλου,
σωστά όμως παραμετροποιημένο.
Για δοκίμασε και αυτό το όργανο μήπως και σου κάνει
Το Μελωδός είναι πρόγραμμα γραφής και εκτέλεσης Βυζαντινής μουσικής. A music composer for byzantine music with play organ.
melodos.com
Την μελέτη των διαστημάτων βάσει της προφορικής παράδοσης την έχω κάνει και έχω βρει τον τρόπο πως αυτά προκύπτουν και μεταβάλλονται κατά γένος-χρόα και κατά σύστημα εδώ:
Προσεγγίσεις σε θεωρητικά ζητήματα της εκκλησιαστικής μουσικής
Μελετήστε κι εσείς την προφορική παράδοση και συζητάμε εκ νέου για τυχόν λάθη και ελλείψεις δικές μου, μελετήστε όμως όχι απλή αντιπαράθεση!
Αξίζει να μελετήσεις το πιο σημαντικό θέμα αυτού του φόρουμ, το οποίο ξεκίνησε ο ιατρός και ψάλτης
Γεώργιος Μιχαλάκης, ο πρώτος που μας επισήμανε ότι
ο εντός του τετραχόρδου τόνος γίνεται μεγαλύτερος του απλού διαζευκτικού [Νη-Πα>12 μόρια] , δες εδω΄:
Περί του διαστήματος ΝΗ-ΠΑ
Το μείζον αρμονικό πρόβλημα που έχει οδηγήσει την μουσική μας στην παρακμή έχει την ρίζα του στην αποκοπή από τους γνήσιους εκφραστές της παράδοσης και στην ανικανότητα των περισσότερων σύγχρονων μουσικών να διακρίνουν διαστήματα που διαφέρουν κατά μία εναρμόνια δίεση, τα μονά πολλαπλάσια της δίεσης όπως παρατηρεί κι ο Πλούταρχος ο Αθηναίος τον 4ο αιώνα, το πρόβλημα δηλαδή δεν έχει προκύψει μόνο σήμερα αλλά ανέκαθεν για όσους δεν μελετούν σε βάθος την μουσική και με την επίβλεψη των όντως ειδικών που είναι οι παραδοσιακοί μουσικοί και ψάλτες. Η πατριαρχική επιτροπή το είχε επίσης επισημάνει αλλά πέρασε στα ψιλά γράμματα και ξεχάστηκε... Περισσότερα αναλύω εδώ:
Αιώνας αφανισμού του μαλακού διατόνου ο 21ος αι. -μη γένοιτο-, μέσα από το πρίσμα του Πλουτάρχου.
