η επιλυχνιος ευχαριστία ψάλλεται η διαβάζεται πάντοτε άνευ εξαρέσεως στον εσπερινό είτε με είσοδο είτε χωρίς. Ομοίως και το στερεώσαι στην Απόλυση του εσπερινού.
Συγνώμη, αλλα δεν διευκρίνισα κατι στην ερωτησή μου¨-
Σαφώς και λεγέται το Φως Ιλαρον παντα- προς Θεού. Εκείνος λεει οτι αν διαβαστεί "χυμα" οτι μετα δεν λεγεται το Στερεώσαι........
Ειναι έμπειρος ψάλτης 40 χρονια σε διάφορους ναους της Αθήνας, ισως εχει μπερδέψει τα πραγματα. Εμεις πάντως ανέκαθεν το λέγαμε ασχέτως αν γινόταν εισοδος η οχι.
Σχόλια...
Πῶς στό D III, σελ. 680, (Τυπικὸν συνοπτικὸν τῆς Μονῆς Γρηγορίου μεθ' ἑτέρων γραφῶν κατὰ τὸ συνοπτικὸν Τυπικὸν τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Παύλου) διάταξη ἀναφερόμενη στόν ἑσπερινό ἀνήμερα τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα γράφει «Σοφία, Ὁ ὢν εὐλογητὸς, Στερεώσαι, Φωτίζου, Φωτίζου»;
Κατὰ τὴ διακαινήσιμο ἑβδομάδα παραλείπεται τὸ Στερεώσαι Κύριος ὁ Θεὸς (Dmitrievskij τ. 1 σσ. 560, 832, τ. 3 σσ. 126, 678).
Δές Ἐγκόλπιον Ἀναγνώστου καί Ψάλτου, σελ. 74.Μα αν δεν κάνω λάθος η απόλυση της Διακαινησίμου Εβδομάδος δεν έχει την σύνηθη μορφή, ώστε να μπορείς να πεις το "Στερεώσαι"!
π. Μάξιμος;30047 said:
Τό θέμα ἐδῶ δέν εἶναι τό πότε ψάλλουμε τό «Φῶς ἱλαρόν...» γιά νά τό συνεχίσουμε. Ὁ Μανόλης τό ἔγραψε, ὅπως τό ἔχει γράψει, ἀναφερόμενος στήν σαφῆ ἀρχαία πράξη. Σήμερα ἄλλως ἔχουν τά πράγματα.
Πάντως, ἀγαπητό μέλος ἀπό τήν πανέμορφη Νάουσα τῆς Πάρου, γιά νά εἴμαστε δίκαιοι, ἐπειδή δέν μποροῦμε νά πιστέψουμε κάτι τέτοιο (ὄχι ὅτι λές ψέμματα) πρέπει ἀφενός νά διευκρινισθεῖ ἀπό τόν ἐν λόγῳ δεξιό σας, πότε θεωρεῖ ὅτι ψάλλεται ἤ δέν ψάλλεται τό «Φῶς ἱλαρόν...» καί ἀφετέρου τί ἐννοεῖ ὅτι δέν λέγεται τό «Στερεώσαι Κύριος ὁ Θεὸς...». Δέν λέγεται καθόλου ἤ ἀντικαθίσταται ἀπό κάτι ἄλλο, δηλαδή τό ἀντίστοιχο «Ἐπουράνιε Βασιλεῦ, τοὺς πιστοὺς βασιλεῖς ἡμῶν στερέωσον...»; Μήπως ἔχει καταλάβει κάτι ἐσφαλμένως ἀπό τό Ὡρολόγιον[1];
Σχετικά θέματα μπορεῖς νά διαβάσεις ἐδῶ κι ἐδῶ.
Σέ καμμία ἀπόλυση Ἑσπερινοῦ ἤ Ὄρθρου δέν καταλιμπάνεται ἡ στερέωση τῶν βασιλέων (εἴτε μέ τήν μία ἤ τήν ἄλλη μορφή), πού στό «Στερεώσαι Κύριος ὁ Θεὸς...» ἡ στερέωση τῶν βασιλέων ἀντικαταστάθηκε ἀπό τήν στερέωση τῆς «ἁγίας καί ἀμωμήτου (ὀρθοδόξου) πίστεως».