Τὴν ἀνεξιχνίαστον θείαν βουλὴν

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
«Τὴν ἀνεξιχνίαστον θείαν βουλήν, τὴν ἐκ τῆς παρθένου σαρκώσεως, σοῦ τοῦ ὑψίστου, ὁ προφήτης Ἀμβακούμ, ἐξεστηκὼς ἐκραύγαζε· δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε»


(χφφ. Μ. Λαύρας Β-32 εἱρμολόγιο τέλη ι’ αἰ. φ. 115v, ἁγ. Σάβα 705 μηναῖα ια’ αἰ. φ. 48v, Paris. Coislin. gr. 220 εἱρμολόγιο ιβ’ αἰ. φ. 98v, Διονυσίου 95 εἱρμολόγιο ιβ’ αἰ. φ. 8r, Vat. gr. 1820 παρακλητικὴ ιβ’ αἰ. φ. 115v, Vat. gr. 2292 μηναῖο ιβ’ αἰ. φ. 95r, Egerton 2744 μηναῖα ιβ’ αἰ. φ. 126r «...Ἀμβακούμ», Σινὰ 1258 εἱρμολόγιο τοῦ ἔτους 1257 φ. 37v).
 

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Μπορεί κάποιος να μας πει νοηματικά πως αλλάζει αυτό το την/της;
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Μπορεί κάποιος να μας πει νοηματικά πως αλλάζει αυτό το την/της;
Μπορεῖ ἴσως νὰ ἀναλυθῇ συντακτικα μέ: τὸ [τῆς] σαρκώσεως: γενικὴ ἀντικειμενικὴ στὸ τὴν [βουλὴν (ἐνν.)]. Τὸ θεμα εἶναι ἂν τὸ βουλὴν εἶναι α΄ ἀντικείμενο στο ἐκραύγαζε, νοούμενο σὰν μεταβατικὸ ῥῆμα, καὶ ἡ τελευταία πρόταση β' ἀντικείμενο.
 
Top