Δεν ήθελα να εγκωμιάσω ξανά, αλλά αυτοί οι δύο αδελφοί μου αρέσουν πάρα πολύ όταν ψάλλουν. Και χωριστά και μαζί. Βγάζουν ...κάτι άλλο. Θα τολμούσα να χαρακτηρίσω το ύφος ως Θεσσαλονικιό με μοναστηριακές (αν όχι αγιορείτικες) καταβολές, με ισορροπημένη όμως αναλογία. Είθε να συμψάλλουμε κάποια φορά. Το αναλόγιο μου, δικό σας. Όπου και όταν τύχει. Συγχαρητήρια παιδιά.