Τυπικὸν Μεγίστης Λαύρας 1917

[MTheodorakis]

Τυπικὸν Μεγίστης Λαύρας 1917

Πρόκειται γιὰ τὸ χειρόγραφο Παντοκράτορος 312. Ὁ γραφέας εἶναι ἀγράματος, ἡ διατύπωση κακή, συχνὰ δυσνόητη ἤ ἀκατανόητη. Οἱ πολλὲς ἄγνωστες δημώδεις φράσεις καὶ ὁ πρόχειρος γραφικὸς χαρακτήρας τὸ καθιστοῦν κουραστικό. Τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν διατάξεων ἀφορᾶ τὶς κινήσεις τῶν ἐκκλησιαστικῶν διακονητῶν καὶ τὶς προβλεπόμενες ἀναγνώσεις.​

ΑΡΧΑΪΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
​

Τὸ Σάββατο ἑσπέρας μετὰ τὴν α’ στάση τοῦ «Μακάριος ἀνήρ» γίνεται μικρὴ συναπτὴ καὶ ἐκφώνηση «Ὅτι ηὐλόγηται καὶ δεδόξασται τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά σου...» (βλ. χφφ. προηγιασμένων καὶ Π. Τρεμπέλα Αἱ τρεῖς λειτουργίαι σ. 201), ἐνῶ στὸ τέλος τοῦ καθίσματος μικρὴ συναπτὴ καὶ ἐκφώνηση «Ὅτι σὸν τὸ κράτος...»
(σ. 30).

Τὰ μεγάλα προκείμενα δευτερώνονται πρὸ τῆς στιχολογίας τους, ὅσους στίχους καὶ ἄν αὐτὴ ἔχει (σ. 244).

Ὅταν τὸ μεσονυκτικὸ τελεῖται στὸν ἐσωνάρθηκα, ἡ βασιλικὴ πύλη πρὸς τὸν κυρίως ναὸ παραμένει κλειστή
(σ. 59).

Στὶς 28 Φεβρουαρίου, ὅταν τὸ ἔτος δὲν εἶναι δίσεκτο, ἀναγινώσκεται καὶ τὸ συναξάριο τῆς 29ης
(σ. 166).

Κατὰ τὸν ὄρθρο τοῦ Μ. Σαββάτου ὁ ἱερεὺς ἐνδύεται στολὴν πορφυράν
(σ. 276).

Κατὰ τὴν περιφορὰ τοῦ ἐπιταφίου «πορεύονται δὲ πάνυ ἀργά»
(σ. 277).

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
​

Μετὰ τὸν ἐξάψαλμο, «μετὰ τὴν συναπτὴν καὶ τὴν ἐκφώνησιν, λέγει Εἰρήνη πᾶσιν»
(σσ. 43, 62, Στουδιτικὴ ἐπιῤῥοή).

«Ὁ μὲν Λατρινὸς ἐπαίρνει ὥρας β’, ὁ δὲ Κουκουμᾶς ὥρας γ’ καὶ ὁ τοπικὸς μίαν ἥμισην»
(σ. 44).

Μετὰ τὸ ἀναστάσιμο ἑωθινὸ Εὐαγγέλιο, «ἵσταται ὁ ἱερεὺς ἴσα εἰς τὰ ἅγια θύρια, οὐ μέντοι ἐξέρχεται ἔξω καὶ γίνεται ἡ προσκύνησις»
(σ. 45).

Στὶς 13 Ἰουλίου στὴν τράπεζα, ἀντὶ τοῦ «Εἰς τὰς πολλὰς πρεσβείας τῆς παναχράντου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας», λέγεται «Προστασίαις τοῦ παμμεγίστου ταξιάρχου τῶν ἄνω δυνάμεων Γαβριήλ»
(σ. 228).

 

[Ανδρέας Καλογιάννης]

Τυπικὸν Μεγίστης Λαύρας 1917

Ιδού επεξεργασμένο με ST και ευρετηριασμένο σύμφωνα με το ενσωματωμένο ευρετήριο και τις παρατηρήσεις του αγαπητού
MTheodorakis (αν και βγήκε μεγαλύτερο σε μέγεθος).