Τυπικόν Ι. Μ. Ευεργέτιδος Κωνσταντινουπόλεως

[Lampadarios]

Είπαμε, δεν χαλάμε χατίρια!

Υπάρχει λοιπόν στο παλαιό Στιχεράριο, στον τόμο ΕΒΕ – ΜΠΤ 709 (Εξήγηση του παλαιού Στιχηραρίου από τον Χουρμούζιο Χαρτοφύλακα, Γ΄τόμος) οκτάηχον στιχηρόν ιδιόμελον της λητής εις την Μνήμην τής αποτομής τής τιμίας Κεφαλής τού αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, το "Σήμερον η ανοσιουργότροπος μήτηρ τού φόνου".

Επισυνάπτω την αρχή του κειμένου. Στο μηναίο βέβαια ο ήχος του στιχηρού είναι πρώτος. Αν το βρει κάποιος κάπου ως οκτάηχο ας παραπέμψει.

Ευχαριστώ.

Θα σας παρακαλούσα αν είναι δυνατόν να το ανεβάσετε όλο ή να μου το στείλετε σε προσωπικό μύνημα καθότι ο ημέτερος ναός τιμάται επ' ονόματι του Προδρόμου (σήμερα ήταν η πανήγυρις)...

Να πούμε επίσης οτι υπάρχει και Δοξαστικό στην Αποτομή του Προδρόμου οκτάηχον κατα μίμησην του "Θεαρχίω νεύματι" υπο Δανιήλ Κατουνακιώτου. Για τους ενδιαφερόμενους στο βιβλίο "ΠΡΟΔΡΟΜΑΡΙΟΝ" με τις ακολουθίες του Προδρόμου στο μουσικό παράρτημα. (Δυστηχώς δεν το έχω για να το ανεβάσω).
Στο ίδιο βιβλίο υπάρχει και εκλογή υπο Ιεροθέου ιερ. και Τροπάριον εις την Προσκύνησην της εικόνος κατα μίμησην του "Σε τον αναβαλλόμενον" υπο Παντελεήμονος Καρτσωνα. Θα το ανεβάσω όμως στην οικεία θέση....

 

[dkalpakidis]

[Αν και το θέμα μπορεί να θεωρηθεί "ξένο" προς τον τίτλο εντούτοις το σημειώνω εδώ επειδή έχει άμεση σχέση με το ΤΕ.
Οι διαχειριστές ας πράξουν αναλόγως]

Το ΤΕ για την 7η Σεπτεμβρίου σημειώνει (και μάλιστα σημειώνει ολόκληρο το τροπάριο) ως απολυτίκιον το εις ήχον α' "Τεχθείσα παραδόξως".

Και τα δύο, το σημερινόν "Εκ της ρίζης Ιεσαί" και το "Τεχθείσα παραδόξως" (υπάρχει ως κάθισμα α' στιχολογίας) είναι καθίσματα της Εορτής (το "Τεχθείσα παραδόξως" σημειώνεται και ως μεθέορτον) και μεταφέρθηκαν φαίνεται πρός κάλυψιν του κενού.

Επειδή το α´ τροπάριον "Εκ της ρίζης Ιεσαί" είναι και κάθισμα της Εορτής φαίνεται ότι η διάταξη του ΤΕ έχει μια λογική στην προτίμηση ενός Απολυτικίου που δεν ψάλλεται την κυριώνυμο ημέρα ως Κάθισμα.

Άλλη λύση θα ήταν να αντικατασταθεί το Κάθισμα της Β' στιχολογίας με το επίσης εόρτιον μεσώδιον "Η Παρθένος Μαριάμ"

Στα Δίπτυχα 2008 προτίνεται η ενσωμάτωσις του μεσωδίου - το οποίο δεν ψάλλεται λόγο της ΥΠΑΚΟΗΣ- στα Καθίσματα του Πολυελέου

Φιλικά
Δημήτριος Καλπακίδης

Σημείωση:
[πιθανόν λόγω της σχέσεως Χριστού γεννών και Γενεθλίου της Θεοτόκου επιλέγει όμοιον ( προς το
- "Ετοιμάζου Βηθλεέμ" -αν και των Χριστουγέννων είναι εμφανώς Προεόρτιον]

 

[Firfiris]

Θα σας παρακαλούσα αν είναι δυνατόν να το ανεβάσετε όλο ή να μου το στείλετε σε προσωπικό μύνημα καθότι ο ημέτερος ναός τιμάται επ' ονόματι του Προδρόμου (σήμερα ήταν η πανήγυρις)...

Θα το ανεβάσω με την πρώτη ευκαιρία ολόκληρο, ίσως και κάτι ακόμα από το παλαιό στιχηράριο για τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, ειδικά για εσάς (ναός του Αγίου).

 

[Firfiris]

Θα το ανεβάσω με την πρώτη ευκαιρία ολόκληρο, ίσως και κάτι ακόμα από το παλαιό στιχηράριο για τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, ειδικά για εσάς (ναός του Αγίου).

Κύριε Καλαφάτη (και λοιποί)

Ανεβάζω το εν λόγω οκτάηχον μάθημα + ένα ακόμα σε ήχο δεύτερο, στο σχετικό όμως θέμα "Μεταγραφές Χουρμουζίου - Γρηγορίου".

 

[π. Μάξιμος]

Το ΤΕ για την 7η Σεπτεμβρίου σημειώνει (και μάλιστα σημειώνει ολόκληρο το τροπάριο) ως απολυτίκιον το εις ήχον α' "Τεχθείσα παραδόξως".
Και τα δύο, το σημερινόν "Εκ της ρίζης Ιεσαί" και το "Τεχθείσα παραδόξως" (υπάρχει ως κάθισμα α' στιχολογίας) είναι καθίσματα της Εορτής (το "Τεχθείσα παραδόξως" σημειώνεται και ως μεθέορτον) και μεταφέρθηκαν φαίνεται πρός κάλυψιν του κενού.
Επειδή το α΄ τροπάριον "Εκ της ρίζης Ιεσαί" είναι και κάθισμα της Εορτής φαίνεται ότι η διάταξη του ΤΕ έχει μια λογική στην προτίμηση ενός Απολυτικίου που δεν ψάλλεται την κυριώνυμο ημέρα ως Κάθισμα.
Άλλη λύση θα ήταν να αντικατασταθεί το Κάθισμα της Β' στιχολογίας με το επίσης εόρτιον μεσώδιον "Η Παρθένος Μαριάμ".
Στα Δίπτυχα 2008 προτείνεται η ενσωμάτωσις του μεσωδίου - το οποίο δεν ψάλλεται λόγω της ΥΠΑΚΟΗΣ- στα Καθίσματα του Πολυελέου
Σημείωση:[πιθανόν λόγω της σχέσεως Χριστού γεννών και Γενεθλίου της Θεοτόκου επιλέγει όμοιον ( προς το "Ετοιμάζου Βηθλεέμ" -αν και των Χριστουγέννων είναι εμφανώς Προεόρτιον]

Ὠραῖοι αὐτοί οἱ προβληματισμοί (δέν θά ἔλεγα σχολαστικισμοί), ἀλλά θεωρῶ πώς τό θέμα ἔχει ἀπαντηθεῖ ἐμμέσως (καί ἀμέσως) στά προηγούμενα, ἀναφορικῶς μέ τήν κατανομή καί τοποθέτηση τῶν τροπαρίων.
Δέν μποροῦμε νά κρίνουμε τήν καταχώρηση τῶν τροπαρίων σέ κάθε τυπικό, πού ἔγινε μέ διαφορετικά κριτήρια καί τό σπουδαιότερο μέ τό τί ὑλικό ὑπῆρχε τόν καιρό τῆς συντάξεώς των.
Τό ΤΑΣ ἔχει γιά ἀπολυτίκιο τό «Ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαί» πού ἐπίσης τό παραθέτει ὁλόκληρο.
Μετά, καί τό ΤΕ καί τό ΤΑΣ δέν προβλέπουν καθίσματα ὄρθρου γιά τήν προεόρτιο, εἰ μή τῆς παρακλητικῆς (ὅπως ἔγραψε κι ὁ Μανόλης ἀλλοῦ). Αὐτό εἶναι κάτι νεώτερο. Μέχρι «πρό τινος» ἡ προεόρτιος τῆς Μεταμορφώσεως δέν εἶχε καθίσματα στιχολογιῶν ὄρθρου.
Καί γιά τήν κυριώνυμο τά πράγματα εἶναι διαφορετικά καί στό ΤΕ καί στό ΤΑΣ.
Ἐπίσης, ἡ ὁρολογία «ἀπολυτίκιον» - «τροπάριον» - «κάθισμα», εἶναι ἀλληλοχρησιμοποιούμενη γιά ἴδια τροπάρια καί στά διάφορα τυπικά, ἀλλά καί στό ἰσχῦον, ὡς καί στά λειτουργικά μας βιβλία.
Ὁπότε, ὁποιαδήποτε νέα ρύθμιση/ταξινόμιση τῶν ὕμνων δέν ἔχει νόημα, ἀφοῦ τώρα ἔχουμε περισσότερο ὑλικό, κατανεμημένο μέ ἕνα καλό (θά ἔλεγα) τρόπο.

 

[dkalpakidis]

Ὠραῖοι αὐτοί οἱ προβληματισμοί (δέν θά ἔλεγα σχολαστικισμοί), ἀλλά θεωρῶ πώς τό θέμα ἔχει ἀπαντηθεῖ ἐμμέσως (καί ἀμέσως) στά προηγούμενα, ἀναφορικῶς μέ τήν κατανομή καί τοποθέτηση τῶν τροπαρίων.
Δέν μποροῦμε νά κρίνουμε τήν καταχώρηση τῶν τροπαρίων σέ κάθε τυπικό, πού ἔγινε μέ διαφορετικά κριτήρια καί τό σπουδαιότερο μέ τό τί ὑλικό ὑπῆρχε τόν καιρό τῆς συντάξεώς των.
Τό ΤΑΣ ἔχει γιά ἀπολυτίκιο τό «Ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαί» πού ἐπίσης τό παραθέτει ὁλόκληρο.
Μετά, καί τό ΤΕ καί τό ΤΑΣ δέν προβλέπουν καθίσματα ὄρθρου γιά τήν προεόρτιο, εἰ μή τῆς παρακλητικῆς (ὅπως ἔγραψε κι ὁ Μανόλης ἀλλοῦ). Αὐτό εἶναι κάτι νεώτερο. Μέχρι «πρό τινος» ἡ προεόρτιος τῆς Μεταμορφώσεως δέν εἶχε καθίσματα στιχολογιῶν ὄρθρου.
Καί γιά τήν κυριώνυμο τά πράγματα εἶναι διαφορετικά καί στό ΤΕ καί στό ΤΑΣ.
Ἐπίσης, ἡ ὁρολογία «ἀπολυτίκιον» - «τροπάριον» - «κάθισμα», εἶναι ἀλληλοχρησιμοποιούμενη γιά ἴδια τροπάρια καί στά διάφορα τυπικά, ἀλλά καί στό ἰσχῦον, ὡς καί στά λειτουργικά μας βιβλία.
Ὁπότε, ὁποιαδήποτε νέα ρύθμιση/ταξινόμιση τῶν ὕμνων δέν ἔχει νόημα, ἀφοῦ τώρα ἔχουμε περισσότερο ὑλικό, κατανεμημένο μέ ἕνα καλό (θά ἔλεγα) τρόπο.

Αλλοίμο π. Μάξιμε.
Μόνο για προβληματισμό τα αναφέρω κι όχι για αντικατάσταση [αν και έγραψα αντικατάσταση δεν εννοούσα κάπου τοπικά...].
Ούτε λόγος υπάρχει να γίνει κάτι τέτοιο.
Το έγραψα και κάπου αλλού εχθές προς αποφυγή παρεξηγήσεων.
Τα εν χρήσει λειτουργικά βιβλία πάντως πιστεύω ότι βασίζονται περισσότερο στο ΤΑΣ

 

[MTheodorakis]

«Δόξα καὶ νῦν ὁ αὐτὸς ἦχος α' Θεαρχίῳ νεύματι...» (χφ. Λειμῶνος 3 Μηναῖα Ἰουλίου-Αὐγούστου ιε' αἰ. φ. 265v) μὲ μεταγενέστερες ἐπισημειώσεις ἐναλλαγῆς ἤχων.

 

[Firfiris]

Πάτερ, έχω δει και ίδιο οκτάηχο Δοξαστικό εις την μνήμην του Αγίου Γερασίμου του εν Κεφαλληνία (μάλλον σε φυλλάδα του Αγίου), δεν θυμάμαι όμως που. Θα το βρω και θα το ανεβάσω.

Δια του λόγου το αληθές (μετά από μήνες...) από το "Εν Ανθος" του Κυριαζίδου.

 

[π. Μάξιμος]

Σέ ὅσες μέχρι τώρα διαφορές στήν κατανομή καί διαφορετικότητα τοῦ ὑμνολογικοῦ ὑλικοῦ ἔχουν ἀναφερθεῖ γιά τό Τυπικόν τῆς Εὐεργέτιδος, ἄς προστεθοῦν καί ὅσα ὁ ἀγαπητός Δημ. Σκρέκας προσεκόμισε σέ ἄλλο θέμα καί γιά ἄλλο λόγο ἀπό «πρόσφατη διπλωματική έκδοση του R. Jordan, The Synaxarion of the monastery of the Theotokos Evergetis (March-August, The Movable Cycle) [Belfast Byzantine Texts and Translations 6.6. Belfast: Institute of Byzantine Studies, The Queen's University of Belfast, 2005]» (πρβλ. ἐδῶ).

Γιά τήν 1η Ἰανουαρίου σέ Κυριακή:

Εἰ δὲ τύχῃ ἐν κυριακῇ, τῷ σαββάτῳ ἑσπέρας 1. ἡ στιχολογία τὸ
Μακάριος ἀνήρ, 2. εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν ηʹ καὶ
ψάλλομεν στιχηρὰ ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου γʹ, καὶ δύο τῆς περιτομῆς
ἦχος δʹ, καὶ γʹ τοῦ ἁγίου εἰς τὸν αὐτὸν ἦχον τὰ προειρημένα, Δόξα
καὶ νῦν, θεοτοκίον δογματικὸν τοῦ ἤχου. 3. εἴσοδος. 4. προκείμενον.
10. εἰς τὸν στίχον τὸ ἀναστάσιμον τοῦ στίχου ἅπαξ καὶ βʹ ἰδιόμελα
τοῦ ἁγίου ἦχος γʹ Χριστὸν εἰσοικισάμενος, ἕτερον Μύρον
ἐκκενωθέν, Δόξα καὶ νῦν, ἦχος πλάγιος δʹ τὸ ἰδιόμελον τῆς ἑορτῆς
Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ. 12. ἀπολυτίκιον τοῦ ἁγίου.

Γιά τήν παραμονή τῶν Φώτων σέ Κυριακή:

Εἰ δὲ ἐν κυριακῇ τύχῃ αὕτη ἡ παραμονή, 1. στιχολογοῦμεν τὸ
Μακάριος ἀνὴρ σαββάτῳ ἑσπέρας, 2. εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα
ἱστῶμεν ηʹ καὶ λέγομεν τὰ γʹ ἀναστάσιμα στιχηρὰ πρὸς μίαν,
ἔπειτα τὰ προειρημένα προεόρτια ἰδιόμελα στιχηρὰ εἰς ἦχον
πλάγιον βʹ Ἑτοιμάζου Ἰορδάνη ποταμέ, Ἔρχεται πρὸς τὸν
Ἰορδάνην, Φαιδροτέρα ἡλίου γέγονεν, Τὸν ἐκ παρθένου ἥλιον καὶ
ἓν ἐκ τῶν τροπαρίων εἰς τὸν αὐτὸν ἦχον Σήμερον ἡ ψαλμικὴ
προφητεία, Δόξα, ἦχος πλάγιος δʹ Τάδε λέγει Κύριος πρὸς Ἰωάννην,
καὶ νῦν, εἰς τὸν αὐτὸν ἦχον θεοτοκίον δογματικόν. 4. ἀπὸ τοῦ
προκειμένου 10. τὸ ἀναστάσιμον στιχηρὸν τοῦ ἤχου ἅπαξ, εἶτα
στίχος Ἐξαπέστειλεν ἐξ ὕψους καὶ ἔλαβε, ἦχος πλάγιος δʹ
τροπάριον Ὡς ἄνθρωπος ἐν ποταμῷ, Δόξα, ἦχος ὁ αὐτὸς Σήμερον
τῶν ὑδάτων ἁγιάζεται, καὶ νῦν, ἦχος δʹ Ἡ Τριὰς ὁ Θεὸς ἡμῶν.
12. ἀπολυτίκιον τὸ προεόρτιον

Γιά τίς 29η Αὐγούστου:

Μηνὶ τῷ αὐτῷ κθʹ• ἡ ἀποτομὴ τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ προδρόμου.
Ἑσπέρας 1.οὐ στιχολογοῦμεν, 2.εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν
ηʹ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰ ἰδιόμελα τοῦ προδρόμου δʹ ἐκ δευτέρου
ἦχος πλάγιος βʹ Γενεθλίων τελουμένων, ἄλλο Ὠρχήσατο ἡ
ἄλλο Οὐκ ἔδει σε ὦ Ἡρῴδη, ἄλλο Πάλιν Ἡρῳδιὰς μαίνεται, Δόξα
καὶ νῦν, θεοτοκίον Ἄξιον ἐστὶν ὡς ἀληθῶς. εἰ δέ ἐστι κυριακή, τὸ
δογματικὸν τοῦ ἤχου. 3.εἴσοδος εἰς τὸ Φῶς ἱλαρόν. 4.τὸ προκείμενον
τῆς ἡμέρας, 5.εἶτα τὰ ἀναγνώσματα• τὸ πρῶτον Ἡσαίου Τάδε λέγει
Κύριος παντοκράτωρ• Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω, τὸ δεύτερον Τάδε λέγει
Κύριος• Παρακαλεῖτε, τὸ γʹ Παροιμιῶν Δίκαιος ἐὰν φθάσῃ
τελευτῆσαι. 10.εἰς τὸν στίχον στιχηρὰ τῆς ὀκτωήχου βʹ καὶ
ἰδιόμελον τοῦ ἁγίου ἦχος δʹ Γενέσιον ἀθέμιτον, Δόξα καὶ νῦν,
θεοτοκίον. 12.ἀπολυτίκιον ἦχος βʹ Μνήμη δικαίου μετ’ ἐγκωμίων.

Γιά τήν Κυριακὴ Τελώνου καὶ Φαρισαίου:

Τῇ κυριακῇ ἐν ᾗ ἀναγινώσκεται τὸ εὐαγγέλιον τοῦ τελώνου καὶ
τοῦ φαρισσαίου, ἤγουν τῷ σαββάτῳ ἑσπέρας 1.ἡ στιχολογία τὸ
Μακάριος ἀνήρ, 2.εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν ηʹ καὶ
ψάλλομεν στιχηρὰ ἀναστάσιμα τοῦ ἤχου γʹ δευτεροῦντες τὸ
πρῶτον, καὶ τοῦ τελώνου ἰδιόμελα βʹ ἦχος πλάγιος δʹ Τὴν
ὑψηλόφρονα γνώμην, ἄλλο Ἀτενίσαι τὸ ὄμμα εἰς οὐρανόν, ταῦτα
δὲ ψάλλονται καὶ κυριακῇ γʹ πρωὶ καὶ ἑσπέρας, ἔπειτα ἕτερα βʹ
στιχηρὰ τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας πλὴν πρὸς τὸν ἦχον προηγοῦνται,
Δόξα καὶ νῦν, τὸ δογματικὸν πρῶτον θεοτοκίον τοῦ ἤχου. 3.εἴσοδος (10)
εἰς τὸ Φῶς ἱλαρόν. 4.προκείμενον Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν. 10.εἰς τὸν
στίχον τὸ ἀναστάσιμον ἅπαξ καὶ βʹ τῆς κυριακῆς ἰδιόμελα ἦχος
πλάγιος δʹ Ταῖς ἐξ ἔργων καυχήσεσιν, ἕτερον Παντοκράτορ Κύριε,
<Δόξα> καὶ νῦν, τὸ δεύτερον δογματικὸν θεοτοκίον. εἰ δὲ ἔχει τὸ
συναξάριον ἰδιόμελον τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας, καταλιμπάνεται τὸ ἓν
τῆς προλεχθείσης κυριακῆς καὶ ψάλλεται τοῦ ἁγίου καὶ τὸ
εἰρημένον θεοτοκίον. 12.ἀπολυτίκιον, εἰ μὲν ἔχει ὁ ἅγιος, τοῦ
αὐτοῦ, εἰ δὲ μή γε, τὸ ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου. εἰς δὲ τὸ ἀπόδειπνον
λέγομεν τὸ ἀναστάσιμον καὶ τοῦ ἁγίου καὶ θεοτοκίον.

Γιά τήν Κυριακή τοῦ Ἀσώτου:

Τῇ κυριακῇ τοῦ ἀσώτου, ἤγουν τῷ σαββάτῳ, ἑσπέρας 1.ἡ
στιχολογία τὸ Μακάριος ἀνήρ, 2.εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν
ηʹ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰ ἀναστάσιμα γʹ δευτεροῦντες τὸ πρῶτον,
καὶ βʹ ἰδιόμελα τῆς κυριακῆς τοῦ ἀσώτου ἦχος βʹ Πάτερ ἀγαθέ,
τοῦτο δὲ ψάλλομεν καὶ τῇ δευτέρᾳ τῆς γʹ ἑβδομάδος ἑσπέρας,
ἕτερον Πατέρα σε τὸν κτίστην, ψάλλομεν δὲ καὶ τοῦτο τῇ γʹ τῆς γʹ
ἑβδομάδος ἑσπέρας, καὶ βʹ στιχηρὰ τοῦ κατὰ τὴν ἡμέραν ἁγίου,
Δόξα καὶ νῦν, τὸ πρῶτον δογματικὸν θεοτοκίον τοῦ ἤχου. 3.εἴσοδος.
4.προκείμενον. 10.εἰς τὸν στίχον στιχηρά, τὸ ἀναστάσιμον τοῦ
στίχου ἅπαξ, καὶ βʹ ἰδιόμελα τῆς κυριακῆς τοῦ ἀσώτου ἦχος
πλάγιος βʹ Τῆς πατρικῆς δωρεᾶς, ἕτερον Πάτερ ἀγαθὲ
ἐμακρύνθην, Δόξα καὶ νῦν, τὸ δεύτερον δογματικὸν θεοτοκίον τοῦ
ἤχου. εἰ δὲ εἴη μέγας ἅγιος, ἓν ἰδιόμελον τοῦ ἀσώτου καὶ ἓν τοῦ
ἁγίου καὶ θεοτοκίον. 12.ἀπολυτίκιον, εἰ ἐστί, τοῦ ἁγίου, εἰ δ’ οὖν,
τὸ ἀναστάσιμον τοῦ ἤχου.

Γιά τήν Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω:

Κυριακῇ τῆς ἀπόκρεω, τῷ σαββάτῳ ἑσπέρας 1.ἡ στιχολογία ὡς
σύνηθες, 2.εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν ηʹ καὶ ψάλλομεν
στιχηρὰ ἀναστάσιμα γʹ δευτεροῦντες τὸ πρῶτον, καὶ τῆς ἀπόκρεω
γʹ δευτεροῦντες τὸ πρῶτον ἦχος πλάγιος βʹ Ἐννοῶ τὴν ἡμέραν, Ὢ
ποία ὥρα τότε, Ὅταν ἔλθῃς ἐν δόξῃ, τοῦτο δὲ ψάλλεται καὶ τῇ γʹ
τῆς μεγάλης ἑβδομάδος, Δόξα καὶ νῦν, θεοτοκίον δογματικὸν τοῦ
ἤχου τὸ πρῶτον. εἰ δὲ εἴη μέγας ἅγιος, λέγομεν ἀναστάσιμα γʹ καὶ
γʹ τῆς κυριακῆς καὶ βʹ τοῦ ἁγίου καὶ θεοτοκίον τὸ εἰρημένον.
3.εἴσοδος. 4.προκείμενον τῆς ἡμέρας. 10.εἰς τὸν στίχον τὸ
ἀναστάσιμον ἅπαξ, καὶ βʹ ἰδιόμελα τῆς ἀπόκρεω ἦχος πλάγιος δʹ
Ὅταν τίθωνται θρόνοι, ἄλλο Οἴμοι μέλαινα ψυχή, Δόξα καὶ νῦν,
θεοτοκίον τοῦ ἤχου τὸ δεύτερον. εἰ δὲ ἔχει ὁ ἅγιος, λέγομεν αὐτὸ
εἰς τὸ Δόξα καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον. 12.ἀπολυτίκιον τοῦ ἁγίου, εἰ
ἔχει, εἰ δὲ μή, τὸ ἀναστάσιμον.

Ἐκτός τῶν ἄλλων διαφορῶν, ὅπως τά εἰς τόν ἑσπερινόν «τοῦ τελώνου ἰδιόμελα βʹ ἦχος πλάγιος δʹ Τὴν ὑψηλόφρονα γνώμην, ἄλλο Ἀτενίσαι τὸ ὄμμα εἰς οὐρανόν, ταῦτα δὲ ψάλλονται καὶ κυριακῇ γʹ (Σταυροπροσκυνήσεως) πρωὶ καὶ ἑσπέρας» καὶ «τῆς ἀπόκρεω γʹ δευτεροῦντες τὸ πρῶτον ἦχος πλάγιος βʹ Ἐννοῶ τὴν ἡμέραν, Ὢποία ὥρα τότε, Ὅταν ἔλθῃς ἐν δόξῃ, τοῦτο δὲ ψάλλεται καὶ τῇ γʹ τῆς μεγάλης ἑβδομάδος», παρατηρῶ ὅτι στόν ἑσπερινό τοῦ Σαββάτου γνωρίζει μόνον τό ἕνα ἀπό στίχου τροπάριο καί ὄχι τά κατ᾿ ἀλφάβητον μεταγενέστερα, ὅπως ἔχει σημειωθεῖ σέ ἄλλο θέμα. Σ᾿ αὐτό τό ἕνα προστίθενται ἄλλα τροπάρια ἐκ τῶν τῆς ἡμέρας ἤ τῆς ἑορτῆς.

 

[MTheodorakis]

Τὸ «Θεαρχίῳ νεύματι...» ὁρίζεται ὀκτάηχο στὸ χφ. Egerton (British Library) 2744 μηναῖα ιβ' αἰ. φ. 123v.

 

[AchilleasG]

Ὑπάρχει ἡ μελέτη τοῦ Π. Χρίστου Ἡ Μονὴ τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Εὐεργέτιδος στὸν τόμο Ἀναφορὰ εἰς μνήμην Μητροπολίτου Σάρδεων Μαξίμου τόμος ε' σσ. 261-276.

Που μπορούμε να το βρούμε αυτό? δυσεύρετο μου φαίνεται...

Εὑρέθη! Ἀναρτῶ αὐτὴ τὴν πολὺ σημαντικὴ μελέτη μετὰ ἀπὸ λίγη ἐπεξεργασία τῶν φωτοφραφιῶν ποῦ τράβηξα.

 

[MTheodorakis]

Ἕνα ἀντίγραφο τοῦ τυπικοῦ τῆς Εὐεργέτιδος καὶ μηναῖο Ἰουνίου εἶναι τὸ
χφ. Paris. gr. 1569 ιβ' αἰ.

Δὲν γνωρίζω ἄν οἱ R. Jordan-H. Morris τὸ ἔχουν λάβει ὑπ' ὄψιν τους.

 

[MTheodorakis]

The Evergetis Project

https://www.thebritishacademy.ac.uk/projects/academy-research-projects-evergetis-project

http://www.qub.ac.uk/ahrb-byz/Projects/Evergetis.htm

 

[AchilleasG]

Περισσότερα σχετικὰ μὲ τὴ χρονολόγηση τοῦ χειρογράφου ΕΒΕ 788 ὑπάρχουν στὸ ἄρθρο τῆς Barbara Crostini Lappin ἐδῶ.

 

[MTheodorakis]

Klentos_Byzantine liturgy in twelfth-century Constantinople. An analysis of the Synaxarion of the monastery of the Theotokos Evergetis (codex Athens Ethnike Bibliotheke 788)

 

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΓΙΟΠΟΛΙΤΗΣ 2018]

[

The Evergetis Project

https://www.thebritishacademy.ac.uk/projects/academy-research-projects-evergetis-project

http://www.qub.ac.uk/ahrb-byz/Projects/Evergetis.htm

http://www.qub.ac.uk/ahrb-byz/Projects/Evergetis.htm- Φαίνεται ὅτι δὲν λειτουργεῖ. Τὶ εἶναι;

 

[MTheodorakis]

Δὲν θυμᾶμαι.

 

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΓΙΟΠΟΛΙΤΗΣ 2018]

Klen

Δὲν θυμᾶμαι.

Καλὴν ἡμέραν καὶ Χρόνια Πολλά μὲ ὑγεία, χαρὰν καὶ ἐπιτυχίες πνευματικές τε καὶ ὑλικές. Σᾶς εὐχαριστοῦμεν γιὰ τὴν ἄμεσην ἀπάντησιν. Τὸ κάθε καλό.