Ὁ Γ. Τσατσαρώνης πρέπει νά κοιμήθηκε τό 1998 ἤ 99. Ἔχω γράψει ἀλλοῦ ὅτι ἐρχόταν στό Ναό μας, συνδεόμενος μέ τόν Πρωτοψάλτη μας, καί τώρα μοῦ ἔλεγε ὁ Καραγιάννης: πῶς δέν εἴχαμε γράψει; Ψάχναμε καί τά βιβλία του, ἀλλά δυστυχῶς μετά τό θάνατό του καμμία μέριμνα δέν ὑπῆρξε. Καί ἔπαιρνε ὁ κ. Βασίλης τηλ. στό Φαρμακεῖο καί κανείς δέν ἀπαντοῦσε. Ἔτσι δέν ἐκδόθηκε ό Ὄρθρος. Πολλῶν ἔργα ἔχουν χαθεῖ, ὅταν δέν ὑπῆρξαν κατάλληλοι κληρονόμοι νά τά διαχειριστοῦν.
Ὅταν τά τελευταῖα χρόνια ὀργάνωνε ἐκεῖνος τούς Κατανυκτικούς καί ἔβγαζε τό πρόγραμμα, εἶχε ὁρίσει καί τόν δικό μας κάποια χρονιά σέ κάποιο κατανυκτικό (μετά τό 1989). Τότε δέν ἔψαλε ἐκεῖνος.
Καμμία σχέση δέν ἔχουν τά χρόνια πού ὅριζε ἐκεῖνος, μέ τό 1982 πού ἦταν ἕνας ἀπό τούς κληθέντες.
Σημ.: Τό 1971 ἀποκλείεται, μνημονευομένου ἀρχ/που Σεραφείμ.