Τρισάγιον ᾆσμα

[MTheodorakis]

Τὸ οὐδέτερο τοῦ τρισαγίου ὔμνου εἶναι τὸ τρισάγιον, δηλαδὴ τὸ

«τρισάγιον ᾆσμα» (χφφ. κανονάρια Paris. gr. 1617 τοῦ ἔτους 1071 φ. 17r, Vat. gr. 2046 τέλη ια’-ἀρχὲς ιβ’ αἰ. φ. 201r, Paris. gr. 1587 ιβ’ αἰ. φ. 19v).

 

[MTheodorakis]

Τὸ τρισάγιον, Παναγία Τριὰς, Πάτερ ἡμῶν ψάλλεται

(χφ. ἁγ. Σάβα 360 Εὐαγγελιάριο β’ ἥμισυ θ’ αἰ. φ. 99r, τυπικὸ Μεσσήνης τοῦ ἔτους 1131 σ. 196, Dmitrievskij τ. 1 σσ. 658, 867, τ. 3 σσ. 15, 395, ΤΑΣ κεφ. λ’, Τριῴδιον Καθαρὰ Δευτέρα ἀρχὴ ὄρθρου, Εὐχολόγιον τὸ Μέγα, ἐκδ. Ἀστὴρ 1986 φωτοαναστατικὴ ἀνατύπωση τῆς ἐκδόσεως Βενετίας 1862 σσ. 221, 187, 394 κ.ἄ.).

Τὸ Πάτερ ἡμῶν ἐννοεῖται ὅτι ἀπαγγέλλεται ἐμμελῶς.