Τρία «Άγιος Κύριος» στα Εξαποστειλάρια

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Στον καθεδρικό ναό του Σύδεϋ ψάλλουμε τρία "Άγιος Κύριος" (αντί για δύο) στα Εξαποστειλάρια, σύμφωνα με το παράδειγμα του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας ο οποίος έκανε χρόνο στην Κωνσταντινούπολη παλαιότερα. Δηλαδή λέμε

α ψάλτης: Άγιος Κύριος.. (κατάληξη ΒΟΥ)
β ψάλτης: Άγιος Κύριος.. (κατάληξη ΒΟΥ)
α ψάλτης: Άγιος Κύριος.. (κατάληξη ΔΙ) Υψούτε...
β ψάλτης: οτι Άγιος εστίν.

Είναι αυτό και το πιό σωστό;
 

vagelis

Antonia Xristoforaki Linardaki.
Στον καθεδρικό ναό του Σύδεϋ ψάλλουμε τρία "Άγιος Κύριος" (αντί για δύο) στα Εξαποστειλάρια, σύμφωνα με το παράδειγμα του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας ο οποίος έκανε χρόνο στην Κωνσταντινούπολη παλαιότερα. Δηλαδή λέμε

α ψάλτης: Άγιος Κύριος.. (κατάληξη ΒΟΥ)
β ψάλτης: Άγιος Κύριος.. (κατάληξη ΒΟΥ)
α ψάλτης: Άγιος Κύριος.. (κατάληξη ΔΙ) Υψούτε...
β ψάλτης: οτι Άγιος εστίν.

Είναι αυτό και το πιό σωστό;

Ετσι το ξερω και το ψαλλω και εγω και στο ''οτι Άγιος εστίν.'' , καταληξη
στον Βου .
 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
Στην νέα αναθεωρημένη έκδοση του λειτουργικού βιβλίου ¨εγκόλπιον του Αναγνώστου και Ψάλτου¨ είναι ακριβώς έτσι όπως το παρουσιάζεται κατά συμφωνία με την παλαιά τάξη και σε αντίθεση με τις παλαιότερες εκδόσεις του βιβλίου αυτού. Τρείς φορές το Αγιος Κύριος ο Θεός...

Πολλά πράγματα μπήκαν σε σωστή βάση στο Νέο Εγκόλπιο.
 
Last edited:

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Και ο Βουδούρης επιβεβαιώνει οτι αυτή είναι η Πατριαρχική παράδοση και μάλιστα δίνει και τη μουσική. Παλαιότερα είχα ανεβάσει το μουσικό κείμενο του Βουδούρη (από τα Μουσικά Μαθήματα, σελ. 417) στο Αναλόγιον.
 

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Ο Shota μου υπέδειξε οτι ο π. Γ. Ρήγας αναφέρει περί του "Άγιος Κυριος" στα "Ζητήματα Τυπικού" σελ. 59 και ο Ι. Φουντούλης στις Ερωταποκρίσεις του (5ος τόμος).
 

Lampadarios

Καλαφάτης Θανάσης
Στο Αναστασιματάριο του Π. Εφεσίου του 1820, υπάρχουν δύο "Άγιος Κύριος", αλλά το δεύτερο είναι διαφορετικό απο το άλλο και κολλημέννο στο "Υψούτε". Είναι νομίζω προφανές οτι το το πρώτο λέγεται δις (θυμίζει λίγο περιπτώσεις τρισαγίου σε μουσικά βιβλία, οπου υπάρχει ένα και απο κάτω ένα άλλο λίγο διαφορετικό. Εννοείται οτι είναι το "τρίτο" αλλά σε κανένα σχεδόν βιβλίο δεν γράφεται).
 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
Στον καθεδρικό ναό του Σύδεϋ ψάλλουμε τρία "Άγιος Κύριος" (αντί για δύο) στα Εξαποστειλάρια, σύμφωνα με το παράδειγμα του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας ο οποίος έκανε χρόνο στην Κωνσταντινούπολη παλαιότερα. Δηλαδή λέμε

α ψάλτης: Άγιος Κύριος.. (κατάληξη ΒΟΥ)
β ψάλτης: Άγιος Κύριος.. (κατάληξη ΒΟΥ)
α ψάλτης: Άγιος Κύριος.. (κατάληξη ΔΙ) Υψούτε...
β ψάλτης: οτι Άγιος εστίν.

Είναι αυτό και το πιό σωστό;

Εμείς έχουμε καθιερώσει μια άλλη πράξη.
Ο π. Μάξιμος έχει επιφυλάξεις γενικότερα και πιστεύει ότι το ΤΜΕ ίσως έχει δίκαιο. Μπορεί ο ίδιος να γράψει την σκέψη του.

α ψάλτης: Άγιος Κύριος.. (κατάληξη ΒΟΥ)
β ψάλτης: Άγιος Κύριος.. (κατάληξη ΒΟΥ)
α ψάλτης: Άγιος Κύριος.. (κατάληξη ΒΟΥ)
β ψάλτης: Υψούτε... οτι Άγιος εστίν. [όλο]
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Ο π. Μάξιμος έχει επιφυλάξεις γενικότερα και πιστεύει ότι το ΤΜΕ ίσως έχει δίκαιο. Μπορεί ο ίδιος να γράψει την σκέψη του.
Κοίταξε, χρειάζεται μιά εἰδική μελέτη γιά τήν ἀνάλυση τοῦ ἄρθρου τοῦ ἀειμνήστου π. Γ. Ρήγα καί τήν ἀπάντηση τοῦ ἐπίσης ἀειμνήστου Ἰω. Φουντούλη καί τήν ἐξαγωγή συμπερασμάτων. Θεωρῶ ὅτι ὑπάρχουν διφορούμενες ἀπόψεις, καθώς καί ἀπαντήσεις ἀπό ἄλλους πού τό ἔχουν ἐξετάσει τό θέμα.
Ἐπίσης ἀνάλογη ἐξέταση καί ἀνάλυση χρειάζεται καί ἡ διάταξη τοῦ ΤΜΕ στήν Προθεωρία.
Ἐγώ ἁπλῶς εἶχα τοποθετηθεῖ παλαιότερα ἐμμέσως ἐδῶ (γνωρίζοντας ὅτι ὑπάρχει αὐτό τό θέμα) καί κάτι σχετικό ὑπάρχει κι ἐδῶ.
Ἐπιφυλάσσομαι ἐν εὐθέτῳ χρόνῳ, ἄν κρίνω.


 
Last edited:

Shota

Παλαιό Μέλος
Γεωργιανό σιναϊτικό χειρόγραφο Sin. Iber. 73 του ιβ'-ιγ' αι.

Ἱερεὺς Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Λαός Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Ἱερεὺς Eπὶ πάντας τοὺς λαούς εἷς Χριστός ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Λαός Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Ἱερεὺς Ὅτι ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Λαός Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Ἱερεὺς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Γεωργιανό σιναϊτικό χειρόγραφο Sin. Iber. 73 του ιβ'-ιγ' αι.

Ἱερεὺς Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Λαός Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Ἱερεὺς Eπὶ πάντας τοὺς λαούς εἷς Χριστός ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Λαός Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Ἱερεὺς Ὅτι ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Λαός Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Ἱερεὺς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.



Μετά τήν θ΄ ᾠδήν συναπτή μικρά, εἶτα τὸ Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐκ τρίτου. Ὁ δὲ ἱερεύς λέγει στίχους α΄· Ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, β΄· Ὅτι ἅγιος ἐστί, καὶ ὁ ψάλτης· Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.

[ΤΥΠ. ΑΓ. ΣΑΒΒΑ (Γρηγ. ἄ.ἀ. τοῦ 1851), DMITRIEVSKIJ III 24, ἐν Εὐαγγελίας Σπυράκου, Οἱ Χοροί τῶν Ψαλτῶν..., σ. 370]​

 

Shota

Παλαιό Μέλος


Μετά τήν θ΄ ᾠδήν συναπτή μικρά, εἶτα τὸ Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐκ τρίτου. Ὁ δὲ ἱερεύς λέγει στίχους α΄· Ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, β΄· Ὅτι ἅγιος ἐστί, καὶ ὁ ψάλτης· Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.

[ΤΥΠ. ΑΓ. ΣΑΒΒΑ (Γρηγ. ἄ.ἀ. τοῦ 1851), DMITRIEVSKIJ III 24, ἐν Εὐαγγελίας Σπυράκου, Οἱ Χοροί τῶν Ψαλτῶν..., σ. 370]​


Ὁ δὲ ἱερεύς μετά τήν θ' ᾠδήν λέγει· Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν... (T. Kochlamazashvili και E. Giunashvili, Τυπικόν της I.M. Shiomgvime, σ. 21).
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Σημασία ἔχει Shota, ὅτι μετά ἀπό αὐτές τίς μαρτυρίες, τό σήμερον ὑποδεικνυόμενο, νά λέγεται τό ἐφύμνιον (Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν) τρεῖς φορές καί μετά νά ἀκολουθεῖ ὁ στίχος, ἐμένα δέν μοῦ πάει. Γιατί τό Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν λέγεται ὑπό στίχους τοῦ 98 ψαλμοῦ. Πῶς ὁ στίχος ἀκολουθεῖ μετά τήν τρίτη ἐπανάληψη καί δέν μπαίνει μετά τήν δεύτερη; Ἐδῶ βλέπουμε ὅτι μετά ἀπό κάθε φορά μπαίνει στίχος.
Ἐπίσης ἡ τρίτη ἐπανάληψη, νομίζω, ἀντικαταστάθηκε ἀπό τό τροπάριον (τό λεγόμενον) ἐξαποστειλάριον.
Ὁπότε, αὐτό πού ξέραμε, 2 φορές τό Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ στίχος καί τό ἐξαποστειλάριον εἶναι πιό ὀρθό (ΤΜΕ, σ. 26, ὑπ. 11), ἄν καί ἔχουν ἐκπέσει οἱ στίχοι, μᾶλλον δύο στίχοι δημιούργησαν ἕνα.
Ἀλλά, ὅπως εἶπα, θέλει ἀκόμη ψάξιμο.

ΥΓ. Τό «Eπὶ πάντας τοὺς λαούς εἷς Χριστός ὁ Θεὸς ἡμῶν» πάντως δέν εἶναι ψαλμικός στίχος.


 
Last edited:

Shota

Παλαιό Μέλος

ΥΓ. Τό «Eπὶ πάντας τοὺς λαούς εἷς Χριστός ὁ Θεὸς ἡμῶν» πάντως δέν εἶναι ψαλμικός στίχος.

Σωστός. Αλλά σύμφωνα μέ τό ρωσικό ΤΑΣ έχουμε «Eπὶ πάντας τοὺς λαούς (ψαλμός 98,2) Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν (ψαλμός 98,9)».

Ὁπότε, αὐτό πού ξέραμε, 2 φορές τό Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ στίχος καί τό ἐξαποστειλάριον εἶναι πιό ὀρθό (ΤΜΕ, σ. 26, ὑπ. 11)

Μάλλον διαφωνώ αλλά

θέλει ἀκόμη ψάξιμο.
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Γεωργιανό σιναϊτικό χειρόγραφο Sin. Iber. 73 του ιβ'-ιγ' αι.

Ἱερεὺς Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Λαός Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Ἱερεὺς Eπὶ πάντας τοὺς λαούς εἷς Χριστός ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Λαός Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Ἱερεὺς Ὅτι ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Λαός Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Ἱερεὺς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.



Βλ. καὶ Ἰ. Φουντούλη Ἀπαντήσεις τ. 5 σ. 337.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Σωστός. Αλλά σύμφωνα μέ τό ρωσικό ΤΑΣ έχουμε «Eπὶ πάντας τοὺς λαούς (ψαλμός 98,2) Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν (ψαλμός 98,9)».
Σωστός καί συγγνώμη.


Μάλλον διαφωνώ αλλά
Κοίταξε:
Αὐτό· «... εἶτα τὸ Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐκ τρίτου. Ὁ δὲ ἱερεύς λέγει στίχους α΄· Ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, β΄· Ὅτι ἅγιος ἐστί, καὶ ὁ ψάλτης· Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν» σημαίνει ὅτι ὁ ἱερεύς παρεμβάλλει τούς στίχους.


ΥΓ. Περισσότερα ἔχω ἐξηγήσει στά προηγούμενα (#9).


 
Last edited:

Shota

Παλαιό Μέλος
Κάτι ενδιαφέρον (Τυπικὸν της Μονης της Εὐεργέτιδος, Dmitrievskij, τ. A', σ. 608). Το ίδιο και σε ένα σλαβονικό τυπικό του ιδ' αι. (Skaballanovich, σ. 699).
 

Attachments

  • AgiosKyrios_Hxos.jpg
    AgiosKyrios_Hxos.jpg
    55.6 KB · Views: 79

Roumelis Ioannis

Παλαιό Μέλος
Στο Αναστασιματάριον Πέτρου Μανουήλ Εφεσίου εκδ. 1820 εν Βουκουρεστίω [βλ. εδώ και στη σελ. 237 (σελ. 246 pdf)] υπάρχει μελοποιημένο το «Άγιος Κύριος ο Θεός ημών» με τη γνωστή μελωδία από ΔΙ και καταλήγοντας σε ΒΟΥ μία φορά και εν συνεχεία υπάρχει ξανά το «Άγιος Κύριος ο Θεός ημών» από ΔΙ και "καταλήγοντας" σε ΔΙ αλλά έχοντας ενωμένο και το «Υψούτε Κύριον...». Φαίνεται σαν να ψαλλόταν δις το «Άγιος Κύριος...» μόνο του και μετά ξανά «Άγιος Κύριος...Υψούτε Κύριον...».
 
Last edited:
Τα στοιχεία της πατριαρχικής παραδόσεως συνηγορούν υπέρ της άποψης των δύο "Άγιος Κύριος" και το τρίτον "Υψούται Κύριος". Η πρώτη εικόνα είναι από το Τυπικό του Βιολάκη (σελ.24 έκδοση 1888 Κωνσταντινούπολη), η δεύτερη από Βουδούρη, (Οκτώηχος, τόμος Α, σελ.99) και η τρίτη από το ίδιο έργο σελ.212. Επίσης και στον Β τόμο της Οκτωήχου σελ.72-73 υπάρχει η ίδια καταγραφή. Σε ηχογραφήσεις πατριαρχικών ισχύει η αυτή τάξη.
 

Attachments

  • 1.pdf
    125.3 KB · Views: 60
  • 2.png
    104 KB · Views: 54
  • 3.png
    124.2 KB · Views: 40

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
Παραδείγματος χάριν να ίσχυε κάτι σαν το παρακάτω;
Δεν έχω στοιχεία απλά κάνω μια υπόθεση...
[Χρησιμοποιώ ως παράδειγμα την Κυριακή των Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου]

Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.

Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.

Ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ.

Τιβεριάδος θάλασσα, σὺν παισὶ Ζεβεδαίου, Ναθαναήλ, τῷ Πέτρῳ τε, σὺν δυσὶν ἄλλοις πάλαι, καὶ Θωμᾶν εἶχε πρὸς ἄγραν, οἵ, Χριστοῦ τῇ προστάξει, ἐν δεξιοῖς χαλάσαντες, πλῆθος εἷλκον ἰχθύων, ὃν Πέτρος γνούς, πρὸς αὐτὸν ἐνήχετο, οἷς τὸ τρίτον, φανείς, καὶ ἄρτον ἔδειξε, καὶ ἰχθὺν ἐπ' ἀνθράκων.

Ὅτι Ἅγιός ἐστιν.
Πατέρων θείων σήμερον, τὴν μνήμην ἑορτάζοντες, ταῖς παρακλήσεσι τούτων, δεόμεθα πανοικτίρμον. Πάσης βλάβης αἱρέσεων, ῥῦσαι λαόν σου Κύριε, καὶ πάντας καταξίωσον, Πατέρα, Λόγον δοξάζειν, καὶ τὸ πανάγιον Πνεῦμα.

Δόξα... Καὶ νῦν...
Τῶν Μαθητῶν ὁρώντων σε ἀνελήφθης, Χριστὲ πρὸς τὸν Πατέρα συνεδριάζων, Ἄγγελοι προτρέχοντες ἐκραύγαζον· Ἄρατε πύλας ἄρατε· ὁ Βασιλεὺς γὰρ ἀνῆλθε, πρὸς τήν ἀρχίφωτον δόξαν.


Έκανα και μια ακόμη - αυθαίρετη- σκέψη. Ότι τα δύο "Άγιος" μαζί με το "ότι Άγιος" μας κάνουν τρία "Άγιος".
Κάτι αντίστοιχο ίσως με το "Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις... (δίς) Κύριε, τί ἐπληθύνθησαν"
 
Last edited:
Top