Το «σκέτο, νε» είναι «εκφυλισμός των απηχημάτων» (;)

tb---

τσοπάνης
Εγώ λέω το "νύχτωσε χωρίς φεγγάρι" και μετά πιάνο τον ήχο από τα κέρατα να μήν μου φύγει~
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Εγώ λέω το "νύχτωσε χωρίς φεγγάρι" και μετά πιάνο τον ήχο από τα κέρατα να μήν μου φύγει~

χρησιμοποιείς κ συ κλειδοκύμβαλον;:confused:
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Εκφυλισμός είναι να κάνει κάποιος φιγούρα με αρχαία απηχήματα και να μην ξέρει την τύφλα του τι σημαίνουν.

Εκφυλισμός είναι να κάνεις απήχημα σε κάθε τροπάριο που αλλάζει ο ήχος και να καταστρέφεις την σχέση και την συνέχεια των ήχων στην σοφή ακολουθία τους (η οποία δεν έχει οριστεί τυχαία).

Εκφυλισμός είναι να είσαι μπαστουνόβλαχος και να θες να το παίξεις μουσικολόγος

Πιο σοφό είναι να κάνει κάποιος ένα νε και να ψάλλει σωστό πλάγιο δεύτερο παρά ένα λάθος νεχέανες και όλα φάλτσα.

ΥΓ Το σωστό είναι πλάγιος δεύτερος και όχι πλάγιος του δευτέρου
 

pransot

Πράντζος Σωτήρης
evangelos;200219 ΥΓ Το σωστό είναι πλάγιος δεύτερος και όχι πλάγιος [U said:
του [/U]δευτέρου

Επειδη αυτο το ακουω πρωτη φορα απο καποιον που εχει ψαξει τα πραγματα, θα ηθελα καποια παραπανω εξηγηση, καθως κι εγω το διορθωνω σε νεοτερους, θεωρωντας σωστο το πλαγιος του α' ( β', δ').

Ως προς τα απηχηματα απορω πως καποιος καυχαται για την εμπειρια του και ομολογει πως χρειαζεται τα απηχηματα για να πιασει τον ηχο. Εκτος αν διευθυνει χορο αρχαριων και θελει να τους βοηθησει να μπουν ολοι με μια φωνη στο κομματι...
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Μὰ εἴμαστε σοβαροὶ συνάδελφοι; Ἀσχολούμαστε ακόμη μὲ τὶς συλλαβὲς τοῦ ἀπηχήματος;

Σήμερα λ.χ. στὸ Καὶ νῦν τῶν αἴνων -Δέσποινα πρόσδεξαι- ΔΕΝ εἴπα ἀπήχημα, τὶ θὰ γίνει δηλαδὴ θὰ καῶ στὴν κόλαση ἤ μήπως δὲν ἔψαλα σωστὰ τὸν ἦχο;

Καὶ πρὸς πληροφόρηση, ΨΑΛΤΙΚΩΣτὸ ἀπήχημα ΔΕΝ ἀποτελεῖ μέρος τοῦ ὕμνου καὶ συνεπῶς ΚΑΜΙΑ ὑποχρέωση έκφορᾶς του. Διευκολύνει ΜΟΥΣΙΚΩΣ τὸν ψάλτη νὰ πιάσει τὸν ἦχο, ἄν ὅμως τὸν βρίσκει καὶ χωρὶς ἀπήχημα, ἀπαντᾶς ἀμὴν στὴ βάση τῆς ἐκφώνησης καὶ ξεκινᾶς ΑΜΕΣΩΣ τὸν ὕμνο χωρὶς παρεμβολὲς.

Οὕτε κἄν στὰ παπαδικὰ μέλη. Ἑκτὸς κι ἄν σὲ ΚΕΙΜΕΝΟ ὕμνου ἔχει δεῖ κανεὶς μπροστὰ στὸν πλ. Δ΄νὰ γράφει νεαγιε.
 

Pappous43

Παλαιό Μέλος
Μὰ εἴμαστε σοβαροὶ συνάδελφοι; Ἀσχολούμαστε ακόμη μὲ τὶς συλλαβὲς τοῦ ἀπηχήματος;

Σήμερα λ.χ. στὸ Καὶ νῦν τῶν αἴνων -Δέσποινα πρόσδεξαι- ΔΕΝ εἴπα ἀπήχημα, τὶ θὰ γίνει δηλαδὴ θὰ καῶ στὴν κόλαση ἤ μήπως δὲν ἔψαλα σωστὰ τὸν ἦχο;

Καὶ πρὸς πληροφόρηση, ΨΑΛΤΙΚΩΣτὸ ἀπήχημα ΔΕΝ ἀποτελεῖ μέρος τοῦ ὕμνου καὶ συνεπῶς ΚΑΜΙΑ ὑποχρέωση έκφορᾶς του. Διευκολύνει ΜΟΥΣΙΚΩΣ τὸν ψάλτη νὰ πιάσει τὸν ἦχο, ἄν ὅμως τὸν βρίσκει καὶ χωρὶς ἀπήχημα, ἀπαντᾶς ἀμὴν στὴ βάση τῆς ἐκφώνησης καὶ ξεκινᾶς ΑΜΕΣΩΣ τὸν ὕμνο χωρὶς παρεμβολὲς.

Οὕτε κἄν στὰ παπαδικὰ μέλη. Ἑκτὸς κι ἄν σὲ ΚΕΙΜΕΝΟ ὕμνου ἔχει δεῖ κανεὶς μπροστὰ στὸν πλ. Δ΄νὰ γράφει νεαγιε.

Σωστόταται παρατηρήσεις!
Βεβαίως ἄς μή ἀπολυτοποιοῦμε τά πάντα.
Δηλαδή μή φθάσωμε εἰς ἀκραῖας ἀξιωματικάς δηλώσεις.
Συμφωνῶ μέ τά ἀνωτέρω ἀλλά καί συγχρόνως δέν λησμονῶ ἑνα γεγονός
πρό 30 ἐτῶν περίπου:
Ἔψαλα τότε είς τόν Τίμιον Σταυρόν Πειραιῶς καί είς τόν καφέ μετά τήν Θ.Λειτουργίαν μοῦ λέγει φίλος ἐκ Κωνσταντινουπόλεως (ούχί ψάλτης),
"Ὡραῖο τό τάδε ..., άπό τό ἀπήχημα ...
Προφανῶς λόγῳ τῆς νεότητός μου ἔβαλα κάποιο "μεγάλο" ἀπήχημα καί ...ἄρεσε...!
Δέν εἶναι καί τόσο κακόν, ποῦ καί ποῦ ἕνα ἀπήχημα μιᾶς ἤ ἡμισείας σειρᾶς σέ μάθημα 30-40 σειρῶν... Ἐδῶ άφιερώνομε 10,20,30 σειρές σέ τεριρέμ καί μετρᾶμε μέ οίκονομίαν ἕναν-ἕναν τούς φθόγγους τοῦ ἀπηχήματος;

Τελικῶς δἐν ψάλλομε διά νά μᾶς πῆ μπράβο ὁ παπᾶς ἤ ὁ ἄλλος ψάλτης, διά τό ἐκκλησίασμα ψἀλλομε καί αύτό πρέπει νά εἶναι τό τελικόν κριτήριον
 
Last edited:

haris1963

παλαιότατο μέλος
Εκφυλισμός είναι να κάνει κάποιος φιγούρα με αρχαία απηχήματα και να μην ξέρει την τύφλα του τι σημαίνουν.
Εκφυλισμός είναι να κάνεις απήχημα σε κάθε τροπάριο που αλλάζει ο ήχος και να καταστρέφεις την σχέση και την συνέχεια των ήχων στην σοφή ακολουθία τους (η οποία δεν έχει οριστεί τυχαία).
Εκφυλισμός είναι να είσαι μπαστουνόβλαχος και να θες να το παίξεις μουσικολόγος
Πιο σοφό είναι να κάνει κάποιος ένα νε και να ψάλλει σωστό πλάγιο δεύτερο παρά ένα λάθος νεχέανες και όλα φάλτσα.
ΥΓ Το σωστό είναι πλάγιος δεύτερος και όχι πλάγιος του δευτέρου

Με απλά λόγια:
Τα πολυσύλλαβα απηχήματα στην αρχή του μέλους είναι λάθος.

Τα παραλάβαμε στην προφορική παράδοση του Πατριαρχείου, της Πόλης, του Αγίου Ορους ή έστω της Θεσσαλονίκης ή του Παγγαίου ή απ' οπουδήποτε; ΟΧΙ.
Έχει ακούσει κανείς άνανες ή νεάγιε ή νεανές ή ανέανες από παραδοσιακό ψάλτη; ΟΧΙ

Γι' αυτό και είναι φάλτσα πάντοτε όπου και να τα ακούσεις.* Νομίζω ο Μιχαλάκης μου τόχει πει κάποτε: αν ακούσεις ψάλτη να λέει ανανες θα ακούσεις το νή-πα του πιάνου, ενω στο νεε το νη-πα είναι μεγαλύτερο (επιέβδομος). Άρα το πρώτο είναι φάλτσο, κι αυτό γιατί δεν υπάρχει στην προφορική παράδοση είναι επίπλαστο (και συνήθως** εξυπνακισμός των ανεπαρκών ψαλτών).

Και κάποτε πρέπει να σταματήσουν αυτές οι προτροπές. Ο ένας, μας μαθαίνει λάθος τις καταβασίες των Θεοφανείων, ο άλλος μας διαφωτίζει υποδορίως κι όχι επιδερμικά, πως αν δεν λέμε πριν το κάθε αργό ή αργοσύντομο μάθημα αργό απήχημα εκφυλίζουμε (άκουσον άκουσον!!!) τη βυζαντινή μας μουσική και πάει λέγοντας. Νισάφι πια!!!

Μας βλέπουν οι καλοί και σοβαροί ψάλτες και γελάνε μαζί μας. Και για όσους ψάχνουν για "επαΐοντες"*** (λέξη που ούτως ή άλλως είναι άκυρη για τη μουσική μας), ας ψάξουν κατά Πατριαρχείο, Άγιον Όρος (τους πρώτους: Δανιηλαίους, Θωμάδες, Καρτσωναίους, Καρεώτες) και ηχογραφήσεις του Χατζηγιακουμή μεριά.

* πολλές φορές μάλιστα, καλοί και άξιοι ψάλτες, φαλτσάρουν όλο το μάθημα επειδή έπεσαν στην παγίδα να πούνε αργό απήχημα άνανες ή νεάγιε.
** τονίζω το συνήθως για να μην παρεξηγηθώ.
*** χωρίς να αμφισβητώ τους εξαίρετους πανεπιστημιακούς δασκάλους, γνωρίζω καλά πως κανείς τους δε διεκδικεί πρωτεία στην ψαλτική, ούτε θα χαιρόταν αν τον αποκαλούσαν "επαΐοντα"(sic).
 
Last edited:

teofilos3

Γεώργιος Παλιούρας
Με απλά λόγια:
Τα πολυσύλλαβα απηχήματα στην αρχή του μέλους είναι λάθος.

Τα παραλάβαμε στην προφορική παράδοση του Πατριαρχείου, της Πόλης, του Αγίου Ορους ή έστω της Θεσσαλονίκης ή του Παγγαίου ή απ' οπουδήποτε; ΟΧΙ.
Έχει ακούσει κανείς άνανες ή νεάγιε ή νεανές ή ανέανες από παραδοσιακό ψάλτη; ΟΧΙ

Γι' αυτό και είναι φάλτσα πάντοτε όπου και να τα ακούσεις.* Νομίζω ο Μιχαλάκης μου τόχει πει κάποτε: αν ακούσεις ψάλτη να λέει ανανες θα ακούσεις το νή-πα του πιάνου, ενω στο νεε το νη-πα είναι μεγαλύτερο (επιέβδομος). Άρα το πρώτο είναι φάλτσο, κι αυτό γιατί δεν υπάρχει στην προφορική παράδοση είναι επίπλαστο (και συνήθως** εξυπνακισμός των ανεπαρκών ψαλτών).

Και κάποτε πρέπει να σταματήσουν αυτές οι προτροπές. Ο ένας, μας μαθαίνει λάθος τις καταβασίες των Θεοφανείων, ο άλλος μας διαφωτίζει υποβρυχίως κι όχι επιδερμικά, πως αν δεν λέμε πριν το κάθε αργό ή αργοσύντομο μάθημα αργό απήχημα εκφυλίζουμε (άκουσον άκουσον!!!) τη βυζαντινή μας μουσική και πάει λέγοντας.

Κατάντησε το Ψ, η χαρά των ασχέτων και των ημιμαθών!!! Νισάφι πια!!!

Μας βλέπουν οι καλοί και σοβαροί ψάλτες και γελάνε μαζί μας. Και για όσους ψάχνουν για "επαΐοντες"*** (λέξη που ούτως ή άλλως είναι άκυρη για τη μουσική μας), ας ψάξουν κατά Πατριαρχείο, Άγιον Όρος (τους πρώτους: Δανιηλαίους, Θωμάδες, Καρτσωναίους, Καρεώρες) και ηχογραφήσεις του Χατζηγιακουμή μεριά.

* πολλές φορές μάλιστα, καλοί και άξιοι ψάλτες, φαλτσάρουν όλο το μάθημα επειδή έπεσαν στην παγίδα να πούνε αργό απήχημα άνανες ή νεάγιε.
** τονίζω το συνήθως για να μην παρεξηγηθώ.
*** χωρίς να αμφισβητώ τους εξαίρετους πανεπιστημιακούς δασκάλους, γνωρίζω καλά πως κανείς τους δε διεκδικεί πρωτεία στην ψαλτική, ούτε θα χαιρόταν αν τον αποκαλούσαν "επαΐοντα"(sic).

Έβαλες τα πράγματα στη θέση τους.
 

EIRYK EMNOSHELE

Qu'est-ce que je ferais sans toi?
Σωστόταται παρατηρήσεις!
Βεβαίως ἄς μή ἀπολυτοποιοῦμε τά πάντα.
Δηλαδή μή φθάσωμε εἰς ἀκραῖας ἀξιωματικάς δηλώσεις.
Συμφωνῶ μέ τά ἀνωτέρω ἀλλά καί συγχρόνως δέν λησμονῶ ἑνα γεγονός
πρό 30 ἐτῶν περίπου:
Ἔψαλα τότε είς τόν Τίμιον Σταυρόν Πειραιῶς καί είς τόν καφέ μετά τήν Θ.Λειτουργίαν μοῦ λέγει φίλος ἐκ Κωνσταντινουπόλεως (ούχί ψάλτης),
"Ὡραῖο τό τάδε ..., άπό τό ἀπήχημα ...
Προφανῶς λόγῳ τῆς νεότητός μου ἔβαλα κάποιο "μεγάλο" ἀπήχημα καί ...ἄρεσε...!
Δέν εἶναι καί τόσο κακόν, ποῦ καί ποῦ ἕνα ἀπήχημα μιᾶς ἤ ἡμισείας σειρᾶς σέ μάθημα 30-40 σειρῶν... Ἐδῶ άφιερώνομε 10,20,30 σειρές σέ τεριρέμ καί μετρᾶμε μέ οίκονομίαν ἕναν-ἕναν τούς φθόγγους τοῦ ἀπηχήματος;

Τελικῶς δἐν ψάλλομε διά νά μᾶς πῆ μπράβο ὁ παπᾶς ἤ ὁ ἄλλος ψάλτης, διά τό ἐκκλησίασμα ψἀλλομε καί αύτό πρέπει νά εἶναι τό τελικόν κριτήριον
Ετσι ακριβως τα βλεπω επισης. Πολυ σωστα ολα.
Σας ευχαριστουμε
 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Με απλά λόγια:
...........................................................
*** 1). χωρίς να αμφισβητώ τους εξαίρετους πανεπιστημιακούς δασκάλους,
2). γνωρίζω καλά πως κανείς τους δε διεκδικεί πρωτεία στην ψαλτική, ούτε θα χαιρόταν αν τον αποκαλούσαν "επαΐοντα"(sic).
1). Αφού δεν τους αμφισβητείτε ας τους ακούσουμε: εδώ, εδώ, εδώ, αλλά κι εδώ!
2). Ας απαγκιστρωθούμε από την παραπάνω "επίμαχη λέξη", της οποίας "ήμουν εισηγητής" και ας τους ονομάσουμε ειδικούς, που, κατά τη γνώμη μου, "μαγνητισμένοι από την μουσική γοητεία των Πατριαρχικών Ιεροψαλτικών μορφών", τους αγνοούμε ηθελημένα ή αθέλητα.....


Υ.Γ.: Κανείς δεν μπορεί να μονοπωλεί την επιστημονική γνώση αλλά και την τέχνη, γιατί είναι διαχρονικά & υπέρ τοπικά αγαθά και ειδικά όταν αναφερόμαστε σε ήχους - τρόπους της Θείας του Δαμασκηνού τέχνης... :wink:
 
Last edited:

haris1963

παλαιότατο μέλος
B]1).[/B] Αφού δεν τους αμφισβητείτε ας τους ακούσουμε: εδώ, εδώ, εδώ, αλλά κι εδώ!
2).
Ας απαγκιστρωθούμε από την παραπάνω "επίμαχη λέξη", της οποίας "ήμουν εισηγητής" και ας τους ονομάσουμε ειδικούς, που, κατά τη γνώμη μου, "μαγνητισμένοι από την μουσική γοητεία των Πατριαρχικών Ιεροψαλτικών μορφών", τους αγνοούμε ηθελημένα ή αθέλητα.....
Νεκτάριε, εν πρώτοις απομονώνεις μια φράση από τις επεξηγήσεις, ώστε να μην απαντάς στην ουσία, αλλά να αλλάζεις το νόημα των γραφομένων μου. Όπως εξήγησα οι "ειδικοί" (sic) είναι άλλοι:
...ας ψάξουν κατά Πατριαρχείο, Άγιον Όρος (τους πρώτους: Δανιηλαίους, Θωμάδες, Καρτσωναίους, Καρεώτες) και ηχογραφήσεις του Χατζηγιακουμή μεριά.
Δεν είμαστε "μαγνητισμένοι" ή οτιδήποτε. Απλά αυτοί είναι οι φορείς της παράδοσης, τελεία και παύλα. Ορισμένοι από αυτούς αρέσουν σε κάποιους, ορισμένοι σε άλλους. Απλά, διατηρούν ο καθένας ατόφια τα παραδοσιακά στοιχεία. Οι πανεπιστημιακοί κάνουν έρευνες, αναπαράγουν και ερμηνεύουν μέλη που δεν έχουμε στην προφορική παράδοση, δοκιμάζουν, πειραματίζονται σε νέα πράγματα, όλα καλά και σωστά και κατά τάξιν. Την ψαλτική σαν τέχνη όμως, από αυτούς που σου παρέθεσα.
Υ.Γ.: Κανείς δεν μπορεί να μονοπωλεί την επιστημονική γνώση αλλά και την τέχνη, γιατί είναι διαχρονικά & υπέρ τοπικά αγαθά και ειδικά όταν αναφερόμαστε σε ήχους - τρόπους της Θείας του Δαμασκηνού τέχνης... :wink:
Φυσικά, και γι αυτό οι "ειδικοί" που επικαλείσαι δε σταματούν να αφουγκράζονται, να "ακούν" νέα πράγματα σε συνέδρια και αλλού, να ενστερνίζονται πολλά από αυτά και πάντως να είναι ανοιχτοί στις διάφορες απόψεις. Αφορισμοί του στυλ: "εκφυλισμός", "επαΐοντες", "έσχατοι καιροί της ψαλτικής" κ.λ.π. δεν ακούγονται ποτέ από τη μεριά τους.
 
Last edited:

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
...................................................................................................
Φυσικά, και γι αυτό οι "ειδικοί" που επικαλείσαι δε σταματούν να αφουγκράζονται, να "ακούν" νέα πράγματα σε συνέδρια και αλλού, να ενστερνίζονται πολλά από αυτά και πάντως να είναι ανοιχτοί στις διάφορες απόψεις. Αφορισμοί του στυλ: "εκφυλισμός", "επαΐοντες", "έσχατοι καιροί της ψαλτικής" κ.λ.π. δεν ακούγονται ποτέ από τη μεριά τους.
Συνάδελφε, τις απόψεις μου, απλά λέω κι τίποτε παρά πέρα!
Δεν συμφωνείς, τις προσπερνάς..............

Στο συγκεκριμένο θέμα, η 25ετή ενασχόλησή μου, με την ψαλτική τέχνη, κλίνει για τους λόγους, που ήδη έχω αναφέρει, στις ηχογραφήσεις των ειδικών, οι οποίοι, τουλάχιστον στα Αργοσύντομα & παπαδικά μέλη, απηχούν, κατ' εμέ, στοιχειωδώς!
Είναι προτιμότερο από τα "συνεχή Νε σε όλα" των Πατριαρχικών! (πεπερασμένοι άνθρωποι ήταν κι όχι αλάνθαστοι!):wink:
 

dimitris

Παλαιό Μέλος
μου θύμισες τον μακαριστό ιερέα του χωριού μου κ πατέρα του Κ. Ζορμπά, που όταν έβλεπε τροπάριο σε πλ β ειρμολογικό μουρμούριζε τη φράση "και επ' αυτώ πεποιθότες" κ μετά εμπαινε στο τροπάριο.
Ματζουράνα μέ τά γκάθια, μουρμούριζε γέροντας σέ χωριό Κορινθίας ἀντί ἀπηχήματος γιά νά πιάσει τόν ἦχο. Καί καλά ἔκανε γιατί ἔπιανε τόν ἦχο.

Γράφει ὁ Χουρμούζιος στό Θεωρητικό του ὅτι παλαιότερα τό ἔλεγαν ἔτσι , ἐμεῖς σήμερα τό λέμε νε.
Ἄν οἱ ἐξηγητές τό ἔλεγαν νε στήν ἐποχή τους γιατί σήμερα νά τό ποῦμε διαφορετικά; Εἴμαστε καλύτεροι ἀπ τόν Χουρμούζιο;
Φυσικά ἄν ζοῦσε σήμερα ὁ Χουρμούζιος θά μᾶς ἔλεγε καί τό λόγο.
Γιά νά τό κάνουν νε ὑπῆρχε κάποιος λόγος.
Προσπάθησαν οἱ ἐρμηνευτές νά καταστρέψουν τήν μουσική καί οἱ σημερινοὶ προσπαθοῦν νά τήν συμμαζέψουν;
Ποιό καί πόσο τό ἔργο τοῦ ἑκάστου ἐρμηνευτή πού πέθανε στήν ψάθα (ἔχει σημασία, εἶναι σφραγίδα) καί ποιό τό ἔργο τοῦ σημερινοῦ ἐπιστήμονα στήν μουσική μας , ψάλτη, πανεπιστημιακοῦ κλπ.
Πρέπει πρωτίστως νά σεβόμαστε τούς παλαιούς καί τή γνώμη τους.
Γιατί ἀπλούστατα , δέν ξέρουμε.
 

ilias nektarios

Παλιο-μέλος... και μισό!
Συνάδελφε, τις απόψεις μου, απλά λέω κι τίποτε παρά πέρα!
Δεν συμφωνείς, τις προσπερνάς..............

Στο συγκεκριμένο θέμα, η 25ετή ενασχόλησή μου, με την ψαλτική τέχνη, κλίνει για τους λόγους, που ήδη έχω αναφέρει, στις ηχογραφήσεις των ειδικών, οι οποίοι, τουλάχιστον στα Αργοσύντομα & παπαδικά μέλη, απηχούν, κατ' εμέ, στοιχειωδώς!
Είναι προτιμότερο από τα "συνεχή Νε σε όλα" των Πατριαρχικών! (πεπερασμένοι άνθρωποι ήταν κι όχι αλάνθαστοι!):wink:

1.Αγαπητέ μου,θα σε συμβουλευα να χαμήλωνες την έπαρση του εγωισμου,γιατι δεν ξέρεις ποιους έχεις απέναντί σου,που τους συμπεριφέρεσαι,σαν κατι παιδάκια του νηπιαγωγειου.
Τουτέστιν,εγώ είμαι και εσείς είστε...τίποτα!...

2.(Πρίγγος,Στανίτσας,Ταλιαδώρος,Αστέρης,Πα'ι'κόπουλος)

http://youtu.be/zgCxdqJgtJo

http://youtu.be/u9IDFh2v45c

http://youtu.be/TZPqBwjDUNk

http://youtu.be/sAHpit3psoI

http://youtu.be/mO34apNlKQ0

Ανοιξε τ'αυτια σου και άκου καλα,γιατί τετοιοι σαν και αυτούς,ίσως να μην ξαναπεράσουν ποτέ,αφου οι υπολοιποι είμαστε τρίχα απο τα......μαλλιά τους!..:wink:

3.Και στην τελική...είσαι μαγκας;
Ψάλλε χωρίς απήχημα,όπως εκαναν καποιες φορές και οι μεγαλοι μας πρωτοψαλτες.
Αλλα είμαι βέβαιος,οτι και σε εμας τους μικρους,σίγουρα θα έχει τύχει να ξεκινήσουμε,είτε τροπάριο,είτε και χερουβικο ακόμα,χωρίς απήχημα.Αν έχεις βιώσει τον ήχο,τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή,αγαπητέ μου,το απηχημα ούτε γαι σωσίβιο, στο πέλαγος της ψαλτικής μας,δεν είναι.Φτάνει να είμαστε πολύ σιγουροι,για το ξεκίνημα....:wink:

Αυτ'α προς το παρόν...
 

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Νομίζω ότι η πολωτική διάθεση με την οποία μπήκε το θέμα αυτό («εκφυλισμός των απηχημάτων από τους άρχοντες») έγινε αιτία να παρεκκλίνουμε σε διατυπώσεις τύπου άσπρο-μαύρο.

Προς τη μία πλευρά (τον Νεκτάριο) θα έλεγα ότι είναι ολισθηρός δρόμος (ή όχι πάντα στέρεος) η ανακάλυψη της αλήθειας για το παρόν μέσω του απώτατου παρελθόντος (τι γινόταν παλιά), τη στιγμή που το άμεσο παρελθόν, όπως είπε ο Χάρης, οι άνθρωποι δηλαδή που μας δίδαξαν και τους ακούσαμε και τους ακούμε ακόμη, μας έδωσαν κι άλλους εναλλακτικούς δρόμους. (Όχι κατ' ανάγκην τους τέλειους, δεν είναι εκεί το ζήτημα - διότι η παράδοση δεν νοείται πρωτίστως με όρους αυθεντίας). Είναι το γνωστό ιδεολόγημα της «αλήθειας ως επιστροφής» που πάντα ταλανίζει χώρους που συνδέονται με τον πολιτισμό και την παράδοση -όπως είναι η βυζαντινή μουσική και δη η ψαλτική. Αλλά μια «επιστροφή» μπορεί να είνα επιστροφή σε μια μη βιωμένη συλλογικότητα και αυτό είναι μέγα πρόβλημα.

Αλλά και προς την άλλη πλευρά θα έλεγα είναι άλλο το «δεν είναι ανάγκη να λέγονται» και άλλο το «είναι λάθος να λέγονται». Εισάγεται έτσι μια ρυθμιστικότητα και εμμέσως μια αντιπαλότητα (την οποία υποδαυλίζει ήδη, είναι αλήθεια, το γεγονός ότι πολλοί λένε τα παλιά απηχήματα με κάποιο αυτάρεσκο ύφος, ενώ χάνουν την ουσία). Η παράδοσή μας όμως βρίθει από άλογα στοιχεία, τα οποία έχουν ενσωματωθεί τόσο στην τέχνη, όσο και στη λατρεία. (Ένα παράδειγμα είναι τα κρατήματα). Βρίθει επίσης από έλλειψη ομοιογένειας. (Παράδειγμα: Κι εγώ ανήκω, όπως και πολλοί, σε αυτούς που λένε «σκέτο νε», αλλά δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω παπαδικό σε Άγια, χωρίς το απήχημα άγια. Και δεν ξέρω να πω γιατί). Τέλος, βρίθει από ελευθερία (αυτό, εννοείται, εκεί που δίνεται ο χώρος επιλογών, όχι παντού).

Και μια τελευταία λέξη περί «εσχατολογίας» την οποία έχει κάπως επωμιστεί ο Νεκτάριος, και από καιρό ήθελα να του πω, αλλά βρίσκω τώρα την ευκαιρία, αν και μπορει να φανεί εκτός θέματος. Τα «έσχατα» μπορείς να τα δεις ως συντέλεια, μπορείς να τα δεις και ως λύτρωση από τα δεινά και εγκαινιασμό της βασιλείας του Θεού· και νομίζω ότι η εκκλησία κρατάει τη δεύτερη στάση. Δεν αγνοώ την υποδήλωση των λέξεων στην καθημερινή χρήση, αλλά πιστεύω ότι μιλώντας για κρίση της ψαλτικής θα ήταν καλύτερο, ορθότερο να αλλάξεις ορολογία.
 

EIRYK EMNOSHELE

Qu'est-ce que je ferais sans toi?
Αδελφέ μαγεύεις! χειρίζεσαι τόσο ωραία το λόγο που με εντυπωσιάζεις και πιστεύω και πολλά μέλη ακόμα. Παλιότερα έγραφες πιο συχνά με παρόμοιο τρόπο νομίζω. Το ότι οι περισσότερο εδώ ή έστω αρκετά μέλη δεν είμαστε σε θέση να γράφουμε με το δικό σου μοναδικό τρόπο δε πρέπει να σε αποθαρρύνει αλλά το αντίθετο. Μας αρέσεις πάρα πολύ, μας μαγνητίζει ο λόγος σου θα έλεγα και όσο πιο συχνά διαβάζουμε ανάλογα μηνύματά σου τόσες περισσότερες πιθανότητες έχουμε να κλέψουμε και μεις κάτι από σένα ή ακόμα κι αν δε τα καταφέρουμε τουλάχιστον να έχουμε επίγνωση του εκφραστικού μας επιπέδου.

Με την ευκαιρία θα ήθελα να προσθέσω και την «ανόθευτη και γνήσια πηγή». Το γνωστό ιδεολόγημα της «αλήθειας ως επιστροφής» , που μας λες, θα μπορούσε δηλαδή κάποιος να το δει και διαφορετικά.
Και αναφέρομε σε όλους αυτούς που δημιουργούν μια ψεύτικη εικόνα για την ψαλτική του πατριαρχικού ναού, λες και δεν επηρεάστηκε ποτέ και από τίποτα ή ακόμα περισσότερο, λες και τη ψαλτική θεωρία εξ αρχής τη δημιούργησε ο Θεός και το πατριαρχείο τη διατηρεί ως τις μέρες όπως την παρέλαβε από το θεϊκό χέρι. Έχουν γραφτεί αυτά και στο παρελθόν, δυστυχώς όμως δεν υπάρχει συνεννόηση, όχι από κακία, αλλά γιατί έχουμε πραγματικά ανάγκη ως άνθρωποι να έχουμε ένα σημείο αναφοράς και έτσι ορίζουμε ένα τόπο που εκεί πραγματικά έζησαν κάποιοι υπεράνθρωποι και μόνο εκεί υπάρχει ακόμα η αλήθεια αλώβητη.
 

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Κατ' αρχάς, το προσεγμένο κείμενο είναι «κουσούρι» του επαγγέλματος. Εγώ πάλι θαυμάζω πολύ το κείμενο άλλων εδώ στο φόρουμ και διδάσκομαι απο αυτούς. Ευχαριστώ όμως πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια!

Σε αυτό που λες για το πατριαρχείο η απάντηση είναι στα δικά σου λόγια: σημείο αναφοράς. Μου αρέσει πολύ η φράση «σημείο αναφοράς». Το σημείο αναφοράς διαφέρει από την απόλυτη αλήθεια, το αξίωμα, την αυθεντία, το αλάθητο και τον μεσσιανισμό. Το πρώτο σκέλος δείχνει την ανάγκη μας να καθοδηγηθούμε, ενώ το δεύτερο την επιθυμία να εξαρτηθούμε ιδεολογικά και εν συνεχεία να κατοχυρωθούμε. Όσοι σκέφτονται με τους δεύτερους όρους δυσκολεύονται - και δυσκολεύουν και τους άλλους νομίζω.

Δεν ξέρω αν με την παραπάνω διάκριση σε ερμηνεύω σωστά ή το πάω εκεί που θέλω εγώ -πάντως θα ήθελα να πιστεύω ότι συμφωνούμε.
 
Last edited:
Top