Τελική κατάληξη πρίν από αναγνώσματα;

[Dimitri]

Όταν μετά ένα ψαλλόμενο τροπάριο ακολουθεί ιερατική εκφώνηση ο κανόνας (με εξαιρέσεις τις αποκρίσεις στις ιερατικές εκφωνήσεις) λέει γίνεται τελική κατάληξη. Ισχύει το ίδιο όταν ακολουθεί ανάγνωσμα από τον προεστώτα ή τον αναγνώστη; Π.χ. στο τέλος των αίνων του Όρθρου πρίν το «Σοί δόξα πρέπει»; Τα προκείμενα γενικά; Προσωπικά κάνω τελική κατάληξη στα παραπάνω γενικά.

Ευχαριστώ.

 

[tsak77]

Π.χ. στο τέλος των αποστίχων του Όρθρου πρίν το «Σοί δόξα πρέπει»; Τα προκείμενα γενικά; Προσωπικά κάνω τελική κατάληξη στα παραπάνω γενικά.

Και εγώ κάνω κατάληξη στα σημεία αυτά. Θεωρώ ότι δεν έχει σχέση ποιος είναι αυτός που θα απαγγείλει ή θα διαβάσει αμέσως μετά (Ιερέας, αναγνώστης κλπ.), αλλά ότι στο σημείο αυτό σταματάει ένα ακόμη μελωδικό μέρος της λατρείας.

 

[pransot]

Με αφορμή αυτή την αναφορά να αναφέρω τη γνώμη μου ότι οι καταλήξεις έχουν κυρίως πρακτικό λόγο (να μην επιφέρει η επερχόμενη αλλαγή χασμωδία ή κενό) και ως εκ τούτου δεν πρέπει να γίνεται πολύ μακρόσυρτη ή μελωδικά εξεζητημένη. Τότε αυτή η ίδια διασπά την ομαλή ροή της ακολουθίας.

Αν βλέπεις ότι στον όρθρο ο ιερέας μνημονεύει στην πρόθεση και θα χριεαστεί να κάνει αίτηση η κατάληξη θα λάβει αντίστοιχη έκταση-τρόπο ώστε να αντιληφθεί ότι πρέπει να κάνει την αίτηση. Όταν όμως ο ιερέας στέκεται στο κέντρο του ναού κα΄τά την είσοδο και περιμένει να τελειώσει το τροπάριο για να πει το "Σοφία. Ορθοί." δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο να γίνεται μακρόσυρτη κατάληξη.