Τα τυπικά του Πέτρου Λαμπαδαρίου

Στέλιος Σ.

Παλαιό Μέλος
Αν μπορει ας τα ανεβασει καποιος

Τα τυπικά του Πέτρου βρίσκονται στον Δ΄τομο της Μουσικής Πανδέκτης ο οποίος έχει ανεβεί στην σχετική υποενότητα των Μουσικών βιβλίων
 

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Για πιό ευκολία, αν μπορεί κάποιος ας τα ξεχωρίσει και να τα έχουμε σε ξεχωριστό PDF καθαρισμένα από σκιές κτλ. Ευχαριστώ.
 

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Χρήστο, με κάνεις να φοβάμαι να ζητήσω τίποτα άλλο .. :eek: Ευχαριστούμε. Είναι πολύ πρακτικό να έχουμε τα πάντα απομονωμένα σε ξεχωριστά φυλλάδια ώστε να δημιουργούμε ακολουθίες με επιλογές εύκολα χωρίς να χρειάζεται να ξεφυλλίζουμε ηλεκτρονικά βιβλία, να απομονώνουμε σελίδες, επεξεργασία κτλ.

Για το άλλο θέμα που περιμένεις ευχή, την έχεις (από τον άγιο τουλάχιστον που διευκολύνεις την τέλεση της ακολουθίας του).
 

despotis.n

Δεσπότης Νικόλαος
Είναι πολύ πρακτικό να έχουμε τα πάντα απομονωμένα σε ξεχωριστά φυλλάδια ώστε να δημιουργούμε ακολουθίες με επιλογές εύκολα χωρίς να χρειάζεται να ξεφυλλίζουμε ηλεκτρονικά βιβλία, να απομονώνουμε σελίδες, επεξεργασία κτλ.

Αγαπητέ Δημήτρη είναι κάτι που σκέφτομαι το τελευταίο διάστημα. Συνεχίζοντας την καταχώριση στο ψαλτοδρόμιο αντιλαμβάνομαι, ότι θα ήταν πολύ πρακτικό να υπάρχουν κάπου από τα κυριώτερα κλασσικά βιβλία που χρησιμοποιούμε όλοι Αναστασιματάριο, Κυψέλη, Ειρμολόγιο, Πανδέκτη κ.ο.κ. κάθε κομμάτι απομονωμένο, ως αρχείο, ώστε να είναι εύκολη η εύρεση του και επεξεργασία ή ακόμη και η ανάγνωση σε μία βάση δεδομένων.
Επίσης πιστεύω δεν θα περάσουν πολλά χρόνια όπου κάποιοι θα χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό αναλόγιο.
Δεν ξέρω όμως πρώτον εάν τα Pdf είναι ο ποιο ενδεδειγμένος τύπος (μήπως υπάρχει κάποιος άλλος ποιο πρακτικός ή πιο ελαφρύς). Ένα πρόβληματάκι είναι με τις αλλαγές των σελίδων. Καλό θα ήταν να είναι κάθε κομμάτι να ειναι μονοκόματο χωρίς περικοπές για την οθόνη και με περικοπές με τα ανάλογα κενά πάνω κάτω για εκτύπωση. Πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο στα pdf;
Μήπως κάποιος θα μπορούσε να προτείνει κάτι;
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Αν και είμαστε εκτός θεματολογίας, πολλές φορές αυτό δεν είναι εφικτό και έχει να κάνει αφενός με την έκταση της σύνθεσης αφετέρου με το πόσο οικονομία θα κάνουμε σε διάφορους τομείς, όπως περιθώρια, μέγεθος γραμματοσειρών κλπ. Ίσως να βοηθούσε κάπως αν το βλέπαμε όχι με την λογική της μίας σελίδας αλλά δισέλιδου, ώστε στην περίπτωση εκτύπωσης να έχουμε στον ντοσιέ ανοίγοντάς τον δεξιά και αριστερά μία πλήρη εικόνα του κειμένου.
 

achilleas13

Μέλος
Τα τυπικά από τον μελωδό.

Ευχαριστουμε πολυ!Πολυ καλα θα κανουμε να χρησιμοποιουμε (αν χρησιμοποιουμε!!) αυτα παρα καποια αλλα που δεν ξερω κατα ποσο ανηκουν στη βυζαντινη παραδοσιακη συνθεση.
 

achilleas13

Μέλος
Τα τυπικά από τον μελωδό.

Ξερει κανεις γιατι στο κειμενο της μουσικης πανδεκτης ο β΄ηχος ξεκιναει απο βου και κανει πολλες καταληξεις στον νη;ποιο ειναι το σωστο;
 

pasapoyn

Παναγιώτης Σαπουντζής
Ξερει κανεις γιατι στο κειμενο της μουσικης πανδεκτης ο β΄ηχος ξεκιναει απο βου και κανει πολλες καταληξεις στον νη;ποιο ειναι το σωστο;

Όμοιες διφωνίες; :wink:

http://analogion.com/forum/showthread.php?t=658

Δείτε και συνημμένο.
 

Attachments

  • Chrysanthos_omoies_difonies.pdf
    179.6 KB · Views: 291
Last edited:

dimitrios.zaganas

Παλαιό Μέλος
Ξερει κανεις γιατι στο κειμενο της μουσικης πανδεκτης ο β´ηχος ξεκιναει απο βου και κανει πολλες καταληξεις στον νη;ποιο ειναι το σωστο;
Όμοιες διφωνίες; :wink:

Ίσως και ρύθμιση τονικού ύψους σε σχέση με την Α´ στάση των Τυπικών (το Νη του πλ.Δ´ γίνεται Βου του Β´ ήχου), η οποία ψάλλεται συνήθως εκ του Mi-Fa. :wink:
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Ίσως και ρύθμιση τονικού ύψους σε σχέση με την Α´ στάση των Τυπικών (το Νη του πλ.Δ´ γίνεται Βου του Β´ ήχου), η οποία ψάλλεται συνήθως εκ του Mi-Fa. :wink:
Συμμετέχοντας στην υποθετική συζήτηση πιστεύω ότι εφόσον η μελοποίηση των ψαλμών αυτών (τα τυπικά) προέρχονται από το μοναστικό τυπικό, οι τονικότητες μπορεί και να μην ήταν τέτοιου ύψους, όπως έχει πλέον επικρατήσει στις ενορίες, εφόσον ο εντυπωσιασμός έχει μικρότερη θέση στα αναλόγια των μοναστηριών. Εκτός αυτού, θεωρώ ότι σαν συνθέσεις, τα τυπικά οριοθετούν το σημείο όπου μετά το πανηγυρικό ύφος του Όρθρου (το οποίο φτάνει στον οργασμό με την δοξολογία), μπαίνουμε στην μυσταγωγία, όπου οι φωνές χάνουν σιγά σιγά την δύναμή τους και αντικαθίστανται με την προσμονή της κοινωνίας με τον Αρχηγό της πίστεως.

Φυσικά στις ενορίες η "εξέλιξη" των ιερών ακολουθιών έχει αντιστρέψει τα πράγματα, με αποτέλεσμα να έχουμε άλλα δεδομένα στο μυαλό μας.

Για το μουσικό του πράγματος, πιστεύω ότι σε πολλούς κώδικες μαρτυρείται ο Βου ως βάση του Β΄ ήχου γενικότερα.
 

achilleas13

Μέλος
Συμμετέχοντας στην υποθετική συζήτηση πιστεύω ότι εφόσον η μελοποίηση των ψαλμών αυτών (τα τυπικά) προέρχονται από το μοναστικό τυπικό, οι τονικότητες μπορεί και να μην ήταν τέτοιου ύψους, όπως έχει πλέον επικρατήσει στις ενορίες, εφόσον ο εντυπωσιασμός έχει μικρότερη θέση στα αναλόγια των μοναστηριών. Εκτός αυτού, θεωρώ ότι σαν συνθέσεις, τα τυπικά οριοθετούν το σημείο όπου μετά το πανηγυρικό ύφος του Όρθρου (το οποίο φτάνει στον οργασμό με την δοξολογία), μπαίνουμε στην μυσταγωγία, όπου οι φωνές χάνουν σιγά σιγά την δύναμή τους και αντικαθίστανται με την προσμονή της κοινωνίας με τον Αρχηγό της πίστεως.

Φυσικά στις ενορίες η "εξέλιξη" των ιερών ακολουθιών έχει αντιστρέψει τα πράγματα, με αποτέλεσμα να έχουμε άλλα δεδομένα στο μυαλό μας.

Για το μουσικό του πράγματος, πιστεύω ότι σε πολλούς κώδικες μαρτυρείται ο Βου ως βάση του Β΄ ήχου γενικότερα.

Το θεμα ειναι οτι αν οντως ξεκιναει απο βου αλλαζει εντελως το κειμενο ειδικα οταν κατεβαινει μεχρι το νη αφου τοτε ο πα ειναι με υφεση
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Το θεμα ειναι οτι αν οντως ξεκιναει απο βου αλλαζει εντελως το κειμενο ειδικα οταν κατεβαινει μεχρι το νη αφου τοτε ο πα ειναι με υφεση

Κι όμως δεν αλλάζει τίποτα αγαπητέ εφόσον ο ήχος στηρίζεται στις όμοιες διφωνίες, όπως και ο Απόστολος Κώνστας και ο Χουρμούζιος αναφέρουν στα θεωρητικά τους. Τα τρίχορδα:
Νη-Πα-Βου
Βου-Γα-Δι
Δι-Κε-Ζώ κλπ. είναι όμοια διαστηματικά, οπότε είτε από τον Βου είτε από τον Δι ειπωθεί η Β΄ Στάση είναι ένα και το αυτό ακουστικά. Με την λογική που έχει επικρατήσει και που αναφέρετε παραπάνω (δηλαδή του τετραχόρδου) πολλά μαθήματα επιεικώς δεν λέγονται (π.χ. το Κοινωνικό Αινείτε του Δανιήλ στον ήχο που κουβεντιάζουμε, το οποίο είναι εκ του Βου).
 

vasvas1970

Βασίλειος Λεμέσιος ο Κύπριος
Η συγκεκριμένη περίπτωση (β' αντίφωνο) αφορά σε μελοποίηση σε μέσο β' χρωματικό ήχο [δλδ σε ένα παρακλάδι του β'] στον οποίο βρίσκονται τονισμένα πλείστα μέλη (π.χ τα προκείμενα - εβδομάδος - στην ακολουθία του εσπερινού, ο ν' ψαλμός στην ακολουθία του όρθρου, τα αντίφωνα της Θ. Λειτουργίας, κ.α.) διά του οποίου αποδίδεται η ικετευτική - δεητική φύση είτε του ποιητικού κειμένου είτε της "περιρρέουσας" λατρευτικής "ατμόσφαιρας". Περί αυτού αλλά και περί "ομοίας" διφωνίας δείτε, ενδεικτικά, Αποστολόπουλου Θωμά, "Ο β' ήχος της ψαλτικής", Ανατολής το Περιήχημα. Μουσικολογική Περιοδική 'Εκδοση, Αθήνα 2014, σσ. 55-83, Γιαννόπουλου Εμμανουήλ, "Εισαγωγή", Εισαγωγή εις το θεωρητικόν και πρακτικόν της εκκλησιαστικής μουσικής Χρυσάνθου-επιδιόρθωση και συμπλήρωση Χουρμουζίου, Θεσσαλονίκη 2007, του ιδίου, "Καθορισμός και διδασκαλία του χρωματικού γένους διαστημάτων από τους τρεις δασκάλους", Πρακτικά Γ' Συνεδρίου ΙΒΜ 2006, Αθήνα 2010, σσ. 395-402, Κωνσταντίνου Γεωργίου, Θεωρητικόν Μέγα της Μουσικής Χρυσάνθου του εκ Μαδύτων, Κριτική έκδοση, Βατοπεδινή Μουσική Βίβλος, Μουσικολογικά Μελετήματα 1, ΙΜΜΒ 2007, σσ. 618-652 και του ιδίου, Η πατρότητα της θεωρητικής προσέγγισης της πορείας του β' ήχου ''κατά διφωνίαν ομοίαν'', Εισαγωγή είς το θεωρητικόν και πρακτικόν της εκκλησιαστικής μουσικής Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος, Βατοπεδινή Μουσική Βίβλος, Μουσικολογικά Μελετήματα 2, ΙΒΒΜ 2014, σσ. 247-323.
 

petrosgrc

Πέτρος Γαλάνης
Αν κρίνουμε πάντως και από την αργή Δοξολογία του Ιακώβου Πρωτοψάλτου η οποία στο ίδιο κείμενο φαίνεται να έχει βάση τον βου με φθορά του μαλακού χρώματος αλλά εκτελείται με τον βου να τον θεωρούμε αρμονικά δι του β΄ ήχου, τότε το ίδιο θεωρώ ότι ισχύει και με τα Τυπικά του Πέτρου Λαμπαδαρίου. Ουσιαστικά εκτελούμε όπως τον Ν΄ Ψαλμό κανονικά απλώς το θέμα είναι μάλλον αρμονικό και δεν αλλάζει κάτι. Η τονικότητα είναι φυσικά ανάλογα και με τη φωνή του καθενός, δεν υπάρχουν απόλυτοι κανόνες.
 
Top