Τα κλασσικά μαθήματα και η ψαλτική παράδοση του 20ου αιώνα

[domesticus]

Κάποιες σκέψεις:

1. Δε μας ανεβάζεις κανένα ηχητικό παράδειγμα, αγαπητέ Πέτρο Γαλάνη, να καταλάβουμε τί εννοείς; διότι με αυτή την θεωρητικολογία έχουμε μπερδευτεί...
2. Με βάση πιά "ακούσματα" θα ψάλλει ο καθένας; πρόβλημα...
3. Μπορεί κάποιος να παρουσιάσει (από τους "μεγαλοψάλτες" του φόρουμ) ένα σύνολο, βασισμένο σε δικούς του μαθητές- κι όχι φιλοξενούμενους έτοιμους ψάλτες..., που να ψάλλουν σε ώρα λατρείας τα Ανοιξαντάρια του Φωκαέως ή έτερα σύντομα έστω κι όχι τόσο στρωτά, αντί να έχει πολλούς μαθητές απλά ισοκρατώντας; τότε θα έχουμε κι ένα ακόμα μέτρο σύγκρισης.

Μέτρο σύγκρισης ὡς πρὸς τὶ; Ὡς πρὸς τὸν ἀριθμὸ μαθητῶν; Ὅσο πιὸ πολλοὶ τόσο πιὸ καλὰ, ἀκόμη κι ἄν λένε ὅ,τι θέλουν ἤ ὅ,τι τοῦς ὑπαγορεύουν νὰ θέλουν;

Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ὁ τόπος καὶ οἱ συμμετέχοντες, οἱ γκαζωτὰ βεβιασμένες ἐλξεις καὶ οἱ «χαρωπὰ τὰ δυὸ μου χέρια σὰ χτυπῶ» ἰπτάμενες πεταστὲς ἀποτελοῦν πρόβλημα. Δὲν τὸ βλέπεις, δὲν σὲ ἐνδιαφέρει γιὰ πολλοὺς καὶ διάφορους λόγους ποὺ ἔχουν πολλάκις παρατεθεῖ καὶ πάλι ὅμως τὸ πρόβλημα παραμένει ἑκτὸς κι ἄν εἶμαι ... κωφός ...

Μακεδόνες ψάλτες και Σακελαρικοί συνεργάζονται με Καραϊκοαγγελοπουλικούς. Αίρεση, ιεροσυλία και μαγαρισμός!
Οι υπόλοιποι δεν κάνουμε τέτοια πράγματα και δεν αναγνωρίζουμε κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό μας... :wink:
Αδερφέ μου δεν το περίμενα από σένα!!!
Όσοι δεν συμπράξατε θα σωθείτε!!!...

Οὕτε αἵρεση οὕτε τίποτε.
Κι ἐγώ ἔτυχε νὰ ψάλλω σὲ ἀναλόγιο μὲ ἀγγελοπουλικό καὶ ἡ ἀκολουθἰα βγῆκε. Ἁπλὰ δὲν συμψάλαμε, ἴδια βιβλία βλέπαμε, ὅμως δὲν ταιριάζαμε.

Φυσικὰ μὲ κούρασαν ὅλες αὐτὲς οἱ ἐπιτηδευμένες ἔλξεις, ὅπως ἐπίσης τὰ εἱρμολογικὰ του ἦταν γιὰ κλάματα μὲ τὶς πεταστὲς καὶ ἄλλες δικές τους ἀναλύσεις -θεμελιωμένες βεβαίως βεβαίως τὸν 12ο αἰ.- ἀλλὰ ἐντάξει δὲν πλακωθήκαμε κιόλας, τὸν προτιμῶ ἀπὸ κανέναν τριφωνιστή μὲ τίποτε -Θεὸς φυλάξοι- σακελαριδικὰ.

 

[dimskrekas]

Δέν φωνάζουν οι συντονιστές γιά νέα θέματα, ἀντιθέτως μέ τίς ὁδηγίες τοῦ Διαχειριστοῦ συνιστᾶται. Ἄλλο τό ἀνέβασμα ἴδιου ἀρχείου ἤ ἀκριβῶς ἴδιου θέματος σέ ἐρώτηση. Ἀλλά δέν πειράζει· ὑπάρχει σχετικότητα...


Ἱερόσυλο εἶναι τό ἄκουσμα ἤ οἱ σημειώσεις στό βιβλίο; Οἱ σημειώσεις ψάλλουν;
Κι ἄν δέν γνωρίζεις ποιοί ψάλλουν (πού τό γράφει), πρόκειται γιά τήν πανήγυρη τοῦ ναοῦ μας τό 2011, πού ἀρρώστησε ὁ δεξιός, καί δεξιά ψάλλει ὁ ἀριστερός μέ τούς ὑπέρ τῶν 20 σήμερα μαθητές του Κυριάκος-Κωνσταντῖνος Στάντζος Ἀναγνώστης καί ἀριστερά ὁ ἐκτελῶν χρέη δομεστίκου τοῦ ναοῦ Κωνσταντῖνος Βαγενᾶς Ἀναγνώστης συμπαραστατούμενος ἀπό τόν Ἀνδρέα Παντελίδη καί Ἀπόστολο Καλπακίδη καί ἄλλους μή μέλη/γνωστούς στό φόρουμ ψάλτες.
Ἡ ἱστοσελίδα ἀπ᾿ ὅπου τό βίντεο εἶναι μαθητοῦ τοῦ Κυριάκου καί τό βιβλίο πρέπει νά εἶναι φαινομενική ἀναπαλαίωση. Θά ρωτήσω γι᾿ αὐτό.

Παρακολουθοῦμε τίς κατά καιρόν σκέψεις σου καί ἀπαράδεκτες διατυπώσεις σου περί αἱρετικῶν, ἱεροσύλων, μαγαρισμῶν κ. ἄ. καί ἄλλοι δικαίως ἀντιδροῦν χαρακτηρίζοντάς σε διαφόρως... οἱ περισσότεροι κρατᾶμε θέση ἀποστάσεως... καί ἀδιαφορίας....

Πάντως, ἐδῶ πού προτίμησες νά γράψεις, ὑπάρχει κάτι πολύ ὡραῖο ἀπό τόν κ. Μακρῆ

πού εἶναι καί τό μέλλον...

μάλλον αδίκως....και αυτόχρημα μη απροσωπολήπτως...

 

[alexchrys]

Εξομοιώνεις δηλαδή τον καλλωπισμό του κλασσικού μέλους, που κάνει με την εμπειρία του όχι ο οποιοσδήποτε, αλλά ένας τιτάνας του μεγέθους του Θρασύβουλου Στανίτσα, με 20χρονη θητεία δίπλα στον Πρίγγο, με τις καραϊκές υφεσοδιέσεις και καραδόφωνα; Και συγκρίνεις τις "αλλαγμένες" γραμμές του Στανίτσα, οι οποίες όμως απαντώνται πολλάκις σε παραδοσιακούς ψάλτες, με τις "αλλαγμένες" γραμμές του Καρά, με την προσθήκη αυθαίρετων αναλύσεων και λοιπών νιαουρισμάτων; Τι να πω... Μήπως ήταν αλλοιωτής και ο Ιάκωβος Ναυπλιώτης, που έκανε κι αυτός διαφορετικές γραμμές από το κλασσικό κείμενο; Έχει καμία σχέση η ποιότητα των "αλλαγών" που επέφεραν αυτοί και ακούγεται μεγαλοπρεπές το μέλος, αναδεικνύοντας το κλασσικό κείμενο, με την ποιότητα που επέφερε ο Καράς, που ακούγεται σαν νιαούρισμα και σκοτώνει την κλασσική δομή του μέλους;

Και για να το δώσω πιο παραστατικά, είναι σαν να συγκρίνουμε τώρα έναν βιολιστή σαν τον Οικονομίδη ή τον Κουκουλάρη, που όταν παίζουν μια γνωστή παραδοσιακή μελωδία κάνουν μέσα "παπάδες", με έναν αρχάριο βιολιστή, που παίζει το κομμάτι νότα νότα και, στη μανία του να δείξει κάτι, προσπαθεί να μιμηθεί κάποια γυρίσματα και φαλτσάρει, επειδή δεν έχει κατακτήσει την απαραίτητη τεχνική (κι ακόμα χειρότερα εδώ: επειδή δεν ΘΕΛΕΙ να μάθει την τεχνική από τους παλαιούς, που τους θεωρεί "μη διαβασμένους" επειδή, φερ' ειπείν, δεν ξέρουν νότες στο πεντάγραμμα, όπως ο μακαρίτης ο Τάσος Χαλκιάς...). Μερικά πράγματα για να τα καταλάβεις δεν χρειάζεται να είσαι καν μουσικός... Εσύ βέβαια πιστεύω ότι τα καταλαβαίνεις, απλώς δεν θέλεις να εναντιωθείς στη γνωστή σχολή, για τη τηρείς μια "ειρηνευτική" στάση. ΟΚ, το δέχομαι, εμείς όμως είμαστε σεσημασμένοι και μιλάμε ελεύθερα!

Νίκο χαίρε!
Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε όσα ρωτάς/επισημαίνεις και να πω και κάτι ακόμα.
1) Νομίζω ότι δεν έχω κάνει κάπου ποιοτική σύγκριση των δύο εκδοχών. Η ματιά μου είναι καθαρά ψυχρή και συνοψίζεται στο σχήμα που έδωσα:

το Α είναι αλλοίωση <=> το Β είναι αλλοίωση

με τη λογική ότι τελικά και τα δύο έχουν παραλλάξει το αρχικό κείμενο σαφέστατα. Συνεπώς αν δεν δεχθώ ότι το ένα είναι αλλοίωση, πρέπει να συμπεράνω το ίδιο και για το άλλο. Δεν έπιασα το ζήτημα της ποιότητας καθόλου, εφόσον όπως αντιλήφθηκα εγώ το θέμα όπως αρχικά τοποθετήθηκε, αφορούσε το αν έχει αλλοιωθεί "τυπικά" το κείμενο. Ίσως εσύ χρησιμοποιείς τη λέξη αλλοίωση με αρνητική χροιά, ενώ εγώ με τη σημασία της "αλλαγής" γενικά.

2) Εάν θέλεις την άποψή μου επί των αλλοιώσεων ποιοτικά, προσωπικά εκνευρίζομαι όταν βλέπω πλήθος υφεσοδιέσεων κλπ. Όμως επίσης δεν μου αρέσει π.χ. η υπεραναλυτική γραφή, γιατί θεωρώ ότι είναι κάπως "εγκλωβιστική" για τον ψάλτη. Και γενικά δεν μου αρέσουν οι αλλαγές πάνω στα κλασσικά κείμενα (ΓΡΑΠΤΑ, όχι ενώ ψάλλονται-και γι' αυτό πχ ο Ναυπλιώτης που ψάλλει διαφορετικά μια γραμμή στο τάδε κλασσικό κομμάτι γιατί εκείνη την ώρα επί παραδείγματι είχε ενθουσιαστεί, δεν αλλοιώνει τίποτα. Απλά προσφέρει άλλον ένα τρόπο εκτέλεσης).

3) Για το συγκεκριμένο κείμενο, εφόσον (απ' ό,τι καταλαβαίνω από το βίντεο) υπάρχουν απλώς σημειώσεις με μολύβι πάνω σε ένα βιβλίο για να βοηθείται ο ψάλλων, δεν βλέπω κάτι το αρνητικό. Το πραγματικά άσχημο και κακό θα ήταν να εκδοθεί κάτι τέτοιο σε αυτή τη μορφή, υπό τον τίτλο "Ανοιξαντάρια Φωκαέως" και να μην υπάρχει η ένδειξη "κατ' απόδοσιν" ή "κατ' ερμηνείαν" του τάδε. Στο κείμενο π.χ. του Στανίτσα υπάρχει αυτή η ένδειξη και αυτό κάνει τελικά τη διαφορά.

4) Ποιο από τα δύο κείμενα θα έψελνα εγώ προσωπικά; (αν είχα τις φωνητικές δυνατότητες) Με τίποτα αυτό με τις έλξεις κλπ, αλλά δεν θα προτιμούσα και το άλλο. Θα έπαιρνα το αυθεντικό, που δίνει και μια "μεγαλύτερη ελευθερία".

 

[dkalpakidis]

Μέτρο σύγκρισης ὡς πρὸς τὶ; Ὡς πρὸς τὸν ἀριθμὸ μαθητῶν; Ὅσο πιὸ πολλοὶ τόσο πιὸ καλὰ, ἀκόμη κι ἄν λένε ὅ,τι θέλουν ἤ ὅ,τι τοῦς ὑπαγορεύουν νὰ θέλουν; Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ὁ τόπος καὶ οἱ συμμετέχοντες, οἱ γκαζωτὰ βεβιασμένες ἐλξεις καὶ οἱ «χαρωπὰ τὰ δυὸ μου χέρια σὰ χτυπῶ» ἰπτάμενες πεταστὲς ἀποτελοῦν πρόβλημα. Δὲν τὸ βλέπεις, δὲν σὲ ἐνδιαφέρει γιὰ πολλοὺς καὶ διάφορους λόγους ποὺ ἔχουν πολλάκις παρατεθεῖ καὶ πάλι ὅμως τὸ πρόβλημα παραμένει ἑκτὸς κι ἄν εἶμαι ... κωφός ...

Μέτρο σύγκρισης ως προς την διδασκαλία και μάθηση προς αρχάριους μαθητές. Και με τον βαθμό δυσκολίας που έχει το εγχείρημα. Δεν είναι τέλειο. Δεν είπα ότι είναι τέλειο. Αλλά αυτό είναι μόνο το ζητούμενο στην κοινή λατρεία; Έχουμε γεμίσει "καθηγητές" και "δασκάλους" και "μαΐστορες" που μόνο τον εαυτό τους διευθύνουν. Αυτό θέλουμε; o.k. Ο κ. Κυριάκος Στάντζος κάνει μια φιλότιμη προσπάθεια να διδάξει τα μέλη αυτά σε μαθητές-προσέξτε- την ημέρα που έπρεπε να πεί (μετά των μαθητών του) τα του β' χορού, ψάλλει τα του α' χορού επειδή ο πρωτοψάλτης ήταν άρρωστος!!! Ας κάνουμε και οι υπόλοιποι κάτι ανάλογο και μετά να κρίνουμε. Και αντί να επαινούμε ένα άνθρωπο για την θέληση που έχει να προωθήσει και να βοηθήσει την ψαλτική τέχνη στις νεαρές ηλικίες (εκεί που έχουμε τεράστιο πρόβλημα) ασχολούμαστε με "τρίχες"...

Οὕτε αἵρεση οὕτε τίποτε.
Κι ἐγώ ἔτυχε νὰ ψάλλω σὲ ἀναλόγιο μὲ ἀγγελοπουλικό καὶ ἡ ἀκολουθἰα βγῆκε. Ἁπλὰ δὲν συμψάλαμε, ἴδια βιβλία βλέπαμε, ὅμως δὲν ταιριάζαμε.

Χαίρομαι που το διαβάζω... γιατί με το θέμα της ιεροσυλίας και των μαγαρισμών έχει παραγίνει. Οποιοδήποτε άκουγε εμάς π.χ. ο Ναυπλιώτης μπορεί να έφριττε. Οπότε μή προτρέχουμε με τους χαρακτηρισμούς! Εγώ πάντως χάρηκα που άκουσα να συμψάλλουν στο αριστερό αναλόγιο ο Απόστολος Καλπακίδης, ο Παντελίδης Ανδρέας (όχι ο Παντελής! ) κι ο Κων. Βαγενάς. Και μπορεί το αποτέλεσμα να μήν είναι τέλειο, είναι όμως εν ώρα λατρείας και μια απόδειξη ότι παραπάνω πράγματα ενώνουν παρά χωρίζουν τις διάφορες "προσεγγίσεις" της ψαλτικής τέχνης. Ο Χριστός δε θα μας κρίνει από τον εάν "πολεμήσαμε" υπέρ ή της άλλης πλευράς αλλά από την καθαρότητα της καρδιάς μας και της ψυχής μας. Κι ούτε θα ζητήσει να ψάλουμε "πατριαρχικά", "αγγελοπουλικά", "σακελλαριδικά", "ευρωπαϊκά" αλλά να τον υμνούμε ως άγγελοι. Και δεν το λέω αυτό ως "υποχώρηση" ή ως εγκατάλειψη του καθένα από εμάς της παραδόσεως της οποίας πιστεύει ότι είναι φορέας. Αντιθέτως. Απλά συγκατάβαση και συνεννόηση ακολουθώντας την μέση και βασιλική οδό όπως μας δίδαξε κι ο Χριστός.

Φυσικὰ μὲ κούρασαν ὅλες αὐτὲς οἱ ἐπιτηδευμένες ἔλξεις, ὅπως ἐπίσης τὰ εἱρμολογικὰ του ἦταν γιὰ κλάματα μὲ τὶς πεταστὲς καὶ ἄλλες δικές τους ἀναλύσεις -θεμελιωμένες βεβαίως βεβαίως τὸν 12ο αἰ.- ἀλλὰ ἐντάξει δὲν πλακωθήκαμε κιόλας, τὸν προτιμῶ ἀπὸ κανέναν τριφωνιστή μὲ τίποτε -Θεὸς φυλάξοι- σακελαριδικὰ.

Και εμένα δε με βρίσκουν σύμφωνο - ως προς το ακουστικό μου αισθητήριο. Αλλιώς έχω μάθει. Αλλιώς έχει μάθει άλλος. Έχω μάθει όμως να σέβομαι την δουλειά των συναδέρφων και να κρίνω μόνο το κομμάτι στο οποίο διαφωνώ.

Εν Χριστώ αναστάντι.

 

[domesticus]

... Και μπορεί το αποτέλεσμα να μήν είναι τέλειο, είναι όμως εν ώρα λατρείας και μια απόδειξη ότι παραπάνω πράγματα ενώνουν παρά χωρίζουν τις διάφορες "προσεγγίσεις" της ψαλτικής τέχνης. Ο Χριστός δε θα μας κρίνει από τον εάν "πολεμίσαμε" υπέρ ή της άλλης πλευράς αλλά από την καθαρότητα της καρδιάς μας και της ψυχής μας. Κι ούτε θα ζητήσει να ψάλουμε "πατριαρχικά", "αγγελοπουλικά", "σακελλαριδικά", "ευρωπαϊκά" αλλά να τον υμνούμε ως άγγελοι. Και δεν το λέω αυτό ως "υποχώρηση" ή ως εγκατάλειψη του καθένα από εμάς της παραδόσεως της οποίας πιστεύει ότι είναι φορέας. Αντιθέτως. Απλά συγκατάβαση και συννενόηση ακολουθώντας την μέση και βασιλική οδό όπως μας δίδαξε κι ο Χριστός.

Η μάχιμη ψαλτικὴ φαίνεται καὶ δὲν ἔχω κανένα πρόβλημα γιὰ τυχὸν λάθη ἤ ἀνεβάσματα τῆς βάσης, τὰ 'χω κάνει κι ἐγώ, δὲν μὲ νοιάζει, ἁπλά συμβαίνουν ἐν ὧρα ἀκολουθίας, δὲν ἀσχολοῦμαι. ΟΜΩΣ ἡ ἐπιτήδευση τῶν ἐλξεων καὶ οἱ ἀνήκουστες ἀναλύσεις συνεχίζουν νὰ ὑπάρχουν καὶ δὲν εἶναι ἀπόρροια τῆς παραπάνω τυχαίας κατάστασης, ἀλλὰ πρόκειται γιὰ χωνεμένο κατεστημενο.

Τὸ τὶ θὰ κρίνει ὁ Χριστὸς καὶ ποιοὺς ἀς τὸ ἀφήσουμε καλύτερα στὸν Ἵδιο, συμφωνεῖς νομίζω πὼς Αὐτὸς γνωρίζει καλύτερα.

Και εμένα δε με βρίσκουν σύμφωνο - ως προς το ακουστικό μου αισθητήριο. Αλλιώς έχω μάθει. Αλλιώς έχει μάθει άλλος. Έχω μάθει όμως να σέβομαι την δουλειά των συναδέρφων και να κρίνω μόνο το κομμάτι στο οποίο διαφωνώ.

Εν Χριστώ αναστάντι.

Ὅσο γιὰ τὴν μέση ὁδὸ, αὐτὴ ἔχει ἤδη χαραχθεῖ ἐδῶ καὶ πολὺν καιρό, ὅποιες παρεκκλίσεις ἔχουν δημιουργθεῖ εἶναι σωστὸ μὲ προσοχὴ νὰ διορθώνονται.

Οἱ ριζοσπαστικὲς ὅμως καινοτομίες μακρὰν τῆς παραδοσιακῆς μέσης ὁδοῦ μὲ ζηλωτικὰ ἀρχικὰ κίνητρα καὶ στη συνέχεια ἐγωιστικὰ, λόγω ἀδυναμίας προσωπικῶν ὑποχωρήσεων, ὅπως καὶ ἡ χειραγώγηση τῆς ψαλτικῆς θεωρίας μέσω τῆς ἐκμετάλευσης τοῦ συστήματος -ποὺ πρὶν κανέναν χρόνο τὴν κορυφὴ τοῦ παγόβουνου συζητήσαμε διαλύοντας πολλοὺς «χριστιανοπνευματικοὺς» μύθους- ἔ, αὐτὸς ὁ ριζοσπαστισμὸς δὲν ἀποτελεῖ μέση ὁδὸ. Μᾶλλον ἀποτελεῖ τὴν δική τους μέση ὁδὸ ποὺ πρέπει νὰ ἐπιβληθεῖ.

Κι ἐπειδὴ δὲν βγαίνει πολὺ στὴν Ἑλλάδα ἐφαρμόζουν κυκλωτικὴ κίνηση μέσω Ρουμανίας, Σερβίας (πρόσφατα Σκοπίων), Ἀλβανίας καὶ ὅπου ἀλλοῦ ὑπάρχει «παρθένο» ἔδαφος μακρὰν τῆς παραδόσεως. Ἀφοῦ θὰ τὴν ἐπιβάλουν γύρω καὶ θὰ κάνουν μετόχους στὸ ψαλτικὸ πρόβλημα καὶ τοὺς ἄλλους βαλκανικοὺς λαοὺς, θὰ μποροῦν νὰ ἀσκήσουν πίεση καὶ στον Ἑλλαδικὸ χῶρο μὲ μεγαλύτερο μοχλό.

Ἄν αὐτὸ εἶναι ἡ μέση ὁδός, ἄστο καλύτερα.

 

[nikosthe]

Δέν φωνάζουν οι συντονιστές γιά νέα θέματα, ἀντιθέτως μέ τίς ὁδηγίες τοῦ Διαχειριστοῦ συνιστᾶται. Ἄλλο τό ἀνέβασμα ἴδιου ἀρχείου ἤ ἀκριβῶς ἴδιου θέματος σέ ἐρώτηση. Ἀλλά δέν πειράζει· ὑπάρχει σχετικότητα...

Δεκτή η παρατήρηση. Είδα κι εγώ ότι υπάρχει σχετικότητα και το άφησα. Θα το έχω υπόψη μου στο εξής.

Ἱερόσυλο εἶναι τό ἄκουσμα ἤ οἱ σημειώσεις στό βιβλίο; Οἱ σημειώσεις ψάλλουν;

Νομίζω το έγραψα σαφώς:

...το μέλος ψάλλεται από κλασσικό -υποτίθεται...- βιβλίο, με την ιερόσυλη όμως επέμβαση πάνω σε αυτό; (λέγω ιερόσυλη, γιατί κατά, τον ισχυρισμό του φίλου που μου το επεσήμανε, πρόκειται ίσως για έκδοση 1860-70, την οποία δεν εδίαστασαν οι της γνωστής σχολής να "μαγαρίσουν" με καραδόφωνα και υφεσοδιέσεις...)

Ιερόσυλη θεωρώ την οποιαδήποτε επέμβαση με σημειώσεις πάνω στο μέλος που τυπώθηκε σε βιβλίο του 19ου αι. Να είναι μια-δυο σημειώσεις του παλαιού κατόχου του βιβλίου, πάει στα κομμάτια, λες "εντάξει, κι εμείς όταν αγοράζουμε ένα βιβλίο σήμερα σημειώνουμε κάτι που μας φαίνεται πιο σωστό" κλπ. Όμως συστηματικές σημειώσεις σήμερα σε βιβλίο του 19ου αι., σε κάθε γραμμή του μέλους, μόνο και μόνο για να εκτελεστεί το μέλος όπως το ήθελε ο Καράς, αυτό ναι, το θεωρώ ιεροσυλία και δεν έχει να κάνει με τον Καρά. Και κορώνες και προσθήκη πατριαρχικών "αναλύσεων" να είχε, πάλι ιεροσυλία θα ήταν: δεν επεμβαίνουμε έτσι σε ένα παλαιό κείμενο, τέλος! Εάν εσείς το νομίζετε σωστό, νομίστε το. Όμως ο χαρακτηρισμός που έκανα έχει νόημα, αυτό θέλω να πω. Αλλά αυτό δεν είναι το μείζον, άλλο είναι το θέμα εδώ.

Κι ἄν δέν γνωρίζεις ποιοί ψάλλουν (πού τό γράφει), πρόκειται γιά τήν πανήγυρη τοῦ ναοῦ μας τό 2011, πού ἀρρώστησε ὁ δεξιός, [...]

Το είδα ποιοι ψάλλουν και δεν με ενδιαφέρει ποιοι ήταν, ούτε σε ποιο ναό έγινε (δεν πα να 'γινε και στο Πατριαρχείο...) αλλά το ακουστικό αποτέλεσμα. Γιατί αυτό που ακούγεται ΔΕΝ είναι αυτό που θέλησε να αποτυπώσει ο Φωκαέας όταν έγραφε τα ανοιξαντάρια (εάν τελικά είναι δικά του...), αλλά κάτι άλλο. Αναρωτιέμαι εγώ λοιπόν: εάν ο Φωκαέας άκουγε το Στανίτσα να εκτελεί έτσι τα ανοιξαντάριά του, τι θα του έλεγε; "τα αλλοίωσες" ή "μπράβο ρε μάγκα, ωραία τα λες!"; Κι αν άκουγε αυτό το πράγμα τι θα έλεγε; Πότε δηλαδή αλλοιώνεται ένα παραδοσιακό μέλος; Όταν καλλωπίζεται με γνωστές "στην πιάτσα" θέσεις και έτσι αναδεικνύεται η μεγαλοπρέπειά του (και όχι από τον τυχόντα, αλλά από αναγνωρισμένους ψάλτες του ύψους του Άρχοντα) ή όταν, στην προσπάθεια να εκτελεστούν οι θέσεις του πρωτοτύπου, μπαίνουν μέσα ένα σωρό "μαγαρίσματα" υπερβολικών έλξεων και καραϊκώς εκτελεσμένων αναλύσεων, που το κάνουν ν' ακούγεται σα νιαούρισμα; Αυτό είναι το θέμα!

Παρακολουθοῦμε τίς κατά καιρόν σκέψεις σου καί ἀπαράδεκτες διατυπώσεις σου περί αἱρετικῶν, ἱεροσύλων, μαγαρισμῶν κ. ἄ. καί ἄλλοι δικαίως ἀντιδροῦν χαρακτηρίζοντάς σε διαφόρως... οἱ περισσότεροι κρατᾶμε θέση ἀποστάσεως... καί ἀδιαφορίας....

Όσα γράφω τα γράφω με επίγνωση. Και λίγα είναι για τα ανομήματα της γνωστής σχολής, που γίνονται αθόρυβα και υπό τον μανδύα τους "όμορφου και ευγενικού", όπως εγράφη προσφάτως. Ναι, οι μέθοδοι που πλησιάζουν ανυποψίαστους ψάλτες για να τους διδάξουν το σύστημα Καρά θυμίζουν μεθόδους αιρετικών, το να προσθέτεις αυθαίρετες υφεσοδιέσεις και καραδόφωνα (αλλά και ο,τιδήποτε άλλο) σε βιβλίο του 19ου αι., ναι, το θεωρώ μαγαρισμό του βιβλίου και ιεροσυλία. Όταν πάλι σε άλλο θέμα εκφράστηκα όπως εκφράστηκα για τα ακούσματα - πρωινούς αμανέδες από το ραδιόφωνο της "πειραϊκής εκκλησίας" από ορισμένους συναδέλφους, μου ελέχθη ότι τους θίγω. Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι δεν έχω τίποτα προσωπικά με όσους κάνουν τα πράγματα αυτά, αλλά με τις μεθόδους τους, ανεξάρτητα από τον φορέα τους. Απλώς δεν έχω καμία υποχρέωση σε κανέναν, οπότε λέω τα πράγματα με τ' όνομά τους και δεν φοβάμαι να θίξω καταστάσεις. Όλοι μιλούν εδώ μέσα για "ευγένεια", "αλληλοπεριχώριση" κλπ. κλπ. Εάν αφήσουμε όμως αυτή τη λαίλαπα να δρα ανεξέλεγκτη και από "τακτ" και για να μη χαλάσουμε την εικόνα μας αποφεύγουμε να σχολιάσουμε τα κακώς κείμενα έτσι όπως πρέπει, αναλόγως με τη βαρύτητά τους, τότε η γνωστή σχολή θα δει ότι δεν υπάρχει αντίδραση και θα πάρει θάρρος και τότε θα δούμε όχι μόνο Αναστασιματάριο του Πρίγγου διασκευασμένο κατά το δοκούν, όχι μόνο Ανοιξαντάρια του Φωκαέα εκτελεσμένα κατά το δοκούν, αλλά θ' αρχίσουμε ν' ακούμε νιαουρίσματα και στο Πατριαρχείο... Το τελευταίο βέβαια κατάλαβε τι γίνεται και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, αναμένουμε ανάλογες κινήσεις και από τους εν Ελλάδι υπευθύνους...

Πάντως, ἐδῶ πού προτίμησες νά γράψεις, ὑπάρχει κάτι πολύ ὡραῖο ἀπό τόν κ. Μακρῆ

Μα δεν διαφωνεί κανείς με τα γραφόμενα του κ. Μακρή, ότι δηλ. οι νέοι σήμερα είναι πιο διαβασμένοι και δεν διστάζουν να εκτελούν δυσκολότερα μαθήματα κι ότι αυτό είναι ένα κέρδος για την αναβίωση των κλασσικών μαθημάτων. Έγραψε όμως ότι υπάρχει και μια απώλεια από την υπερβολική ενασχόληση με τη θεωρία και τον παραγκωνισμό της μαθητείας σε παλαιό διδάσκαλο με βάση την ακουστική παράδοση, κι αυτό είναι η έλλειψη μεγάλων ψαλτών σήμερα. Συμφωνώ ότι δεν χρειάζεται να θρηνούμε γι' αυτό και έχει επισημανθεί το θέμα σε πολλές συζητήσεις (ήδη ο Γιάννης Αρβανίτης μάς μίλησε πρόσφατα για την αλγεινή εντύπωση που του προκάλεσε η "λοιδωρία" από ορισμένους της νέας γενιάς ψαλτών της Θεσσαλονίκης, υπάρχει όμως κανένας που να συγκρίνει τους καλούς -δε λέω- αυτούς ψάλτες με τους παλαιούς γίγαντες Χρύσανθο, Καραμάνη κλπ.. Όμως ο δρόμος που θα πρέπει να ακολουθηθεί έχει ήδη ανοιχθεί από τους παλαιούς: Χρύσανθος και Επιτροπή άνοιξαν το δρόμο της θεωρίας, η σωρεία των παραδοσιακών ψαλτών στην Πόλη, στο Όρος και αλλού άνοιξαν το δρόμο της πράξης. Η μουσική μας χρειάζεται και τα δύο για να προχωρήσει. Δεν είναι ζητούμενο μόνο το διάβασμα και η θεωρία, γιατί έτσι, χωρίς μαθητεία στην ακουστική παράδοση, δεν θα βγαίνουν μεγάλοι ψάλτες, όπως συμβαίνει σήμερα. Αλλά δεν είναι και ζητούμενο μόνο η πράξη, γιατί εάν αυτή δεν είναι θεμελιωμένη γερά στη θεωρία, θα βγαίνει ο Καράς και ο κάθε Καράς στο μέλλον, θα διατυπώνει τη δική του θεωρία, ο ψάλτης που δεν ξέρει και δεν έχει κάπου να στηριχθεί θεωρητικά θα τον πιστέψει και θα γίνει η ζημιά που όλοι γνωρίζουμε.

Αυτό λοιπόν θέλησα να δείξω με την ανάρτησή μου, ότι η ψαλτική "παράδοση" του 20ου αι. πολλές φορές, αν και βασίζεται στο κλασσικό βιβλίο και όχι σε κάποιο βιβλίο "υπεραναλυτικής" γραφής, ορισμένες φορές, όπως στην περίπτωση των εκτελέσεων της γνωστής σχολής, αλλοιώνει περισσότερο το κλασσικό κείμενο απ' ότι ο άλφα ή ο βήτα παραδοσιακός ψάλτης, που θα καταγράψει τον τρόπο που αυτός άκουσε ή και διαμόρφωσε βάσει της πείρας του από τη ζώσα παράδοση.

 

[dkalpakidis]

Η μάχιμη ψαλτικὴ φαίνεται καὶ δὲν ἔχω κανένα πρόβλημα γιὰ τυχὸν λάθη ἤ ἀνεβάσματα τῆς βάσης, τὰ 'χω κάνει κι ἐγώ, δὲν μὲ νοιάζει, ἁπλά συμβαίνουν ἐν ὧρα ἀκολουθίας, δὲν ἀσχολοῦμαι. ΟΜΩΣ ἡ ἐπιτήδευση τῶν ἐλξεων καὶ οἱ ἀνήκουστες ἀναλύσεις συνεχίζουν νὰ ὑπάρχουν καὶ δὲν εἶναι ἀπόρροια τῆς παραπάνω τυχαίας κατάστασης, ἀλλὰ πρόκειται γιὰ χωνεμένο κατεστημενο.

Η πρόκληση εξακολουθεί και ισχύει domesticus. Ας ανεβάσει κάποιος Ανοιξαντάρια ή οτιδήποτε άλλο εν ώρα λατρείας με χορό παιδικό.

Τὸ τὶ θὰ κρίνει ὁ Χριστὸς καὶ ποιοὺς ἀς τὸ ἀφήσουμε καλύτερα στὸν Ἵδιο, συμφωνεῖς νομίζω πὼς Αὐτὸς γνωρίζει καλύτερα.
Ὅσο γιὰ τὴν μέση ὁδὸ, αὐτὴ ἔχει ἤδη χαραχθεῖ ἐδῶ καὶ πολὺν καιρό, ὅποιες παρεκκλίσεις ἔχουν δημιουργθεῖ εἶναι σωστὸ μὲ προσοχὴ νὰ διορθώνονται. Οἱ ριζοσπαστικὲς ὅμως καινοτομίες μακρὰν τῆς παραδοσιακῆς μέσης ὁδοῦ μὲ ζηλωτικὰ ἀρχικὰ κίνητρα καὶ στη συνέχεια ἐγωιστικὰ, λόγω ἀδυναμίας προσωπικῶν ὑποχωρήσεων, ὅπως καὶ ἡ χειραγώγηση τῆς ψαλτικῆς θεωρίας μέσω τῆς ἐκμετάλευσης τοῦ συστήματος -ποὺ πρὶν κανέναν χρόνο τὴν κορυφὴ τοῦ παγόβουνου συζητήσαμε διαλύοντας πολλοὺς «χριστιανοπνευματικοὺς» μύθους- ἔ, αὐτὸς ὁ ριζοσπαστισμὸς δὲν ἀποτελεῖ μέση ὁδὸ. Μᾶλλον ἀποτελεῖ τὴν δική τους μέση ὁδὸ ποὺ πρέπει νὰ ἐπιβληθεῖ.

Μίλησα για το τί νομίζω ότι πρέπει να κάνει ο καθένας από εμάς. Εσύ το βλέπεις από άλλη σκοπιά το θέμα. Εγώ επικεντρώνομαι στο κομμάτι της συμψαλμωδίας των παιδιών από την μία υπό του Κυριάκου Στάντζου και της συμψαλμωδίας των προαναφερθέντων στον αριστερό χορό. Είναι κάτι που μάλλον δεν έχουμε συνηθίσει, έχουμε μάθει να "θαυμάζουμε" τον σολίστα ψάλτη και να μή "ανεχόμαστε" τέτοια πράγματα. Τα υπόλοιπα είναι προφάσεις. Ας κάνει ο καθένας από εμάς μια αυτοκριτική. Αν έχει καταφέρει να μεταδώσει το τάλαντο σε άλλους. Το εάν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με την θεωρία ή στην πράξη της ψαλτικής είναι άλλο ζήτημα. Και τις περισσότερες φορές αυτός ο "ζηλωτισμός" της μιας πλευράς εναντίων της άλλης υποκρύπτει αμάθεια ή ημιμάθεια και είναι ένας τρόπος κάλυψης των δικών μας αδυναμιών και παθών.

 

[π. Μάξιμος]

Εγώ επικεντρώνομαι στο κομμάτι της συμψαλμωδίας των παιδιών από την μία υπό του Κυριάκου Στάντζου και της συμψαλμωδίας των προαναφερθέντων στον αριστερό χορό. Είναι κάτι που μάλλον δεν έχουμε συνηθίσει, έχουμε μάθει να "θαυμάζουμε" τον σολίστα ψάλτη και να μή "ανεχόμαστε" τέτοια πράγματα. Τα υπόλοιπα είναι προφάσεις. Ας κάνει ο καθένας από εμάς μια αυτοκριτική. Αν έχει καταφέρει να μεταδώσει το τάλαντο σε άλλους. Το εάν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με την θεωρία ή στην πράξη της ψαλτικής είναι άλλο ζήτημα.

Ἐντάξει, τό ζήτημα ἐδῶ εἶναι αὐτό τό ἄλλο... καί ὄχι τῶν προσώπων, πού ἐγώ βέβαια τό παρεξέκλινα, «ἐπί προσωπικοῦ» ἄς ποῦμε, πού δέν εἶναι, ἀλλά καί γιά νά δείξω τό σύνολο ἄκουσμα καί τή σύνθεση τῶν χορῶν.
Ὁ Θεοτοκᾶτος ἐξηγήθηκε καί προφανέστατα ἐπικεντρώνεται στόν α΄ στίχο. Πάντως ἐξηγήθηκε, καί ὁ καθένας ἄς γράφει ὅ,τι θέλει, δικαίωμά του εἶναι. Προσωπικά δέν ἔχουμε (ἐξ ἰδίων κρίνουν κάποιοι φαίνεται...) καί σ᾿ ἐκεῖνα πού ἔγραψα συμπληρώνω καί τό ...γελᾶμε ἤ καί ...κάποιοι κοιτᾶνε τό ἔργο τους καί δέν ἔχουν χρόνο καί διάθεση γιά ἀνερμάτιστες θεωρίες στρατηλατῶν...

Η πρόκληση εξακολουθεί και ισχύει domesticus. Ας ανεβάσει κάποιος Ανοιξαντάρια ή οτιδήποτε άλλο εν ώρα λατρείας με χορό παιδικό.

Αὐτό πάλι εἶναι μία πρόκληση.... ἀλλά δέν εἶναι τό θέμα...
Βέβαια κι ἐγώ θά ἤθελα νά ἀκούσω ἠχογραφήσεις Νικολάου Θεοτοκάτου...

 

[domesticus]

Η πρόκληση εξακολουθεί και ισχύει domesticus. Ας ανεβάσει κάποιος Ανοιξαντάρια ή οτιδήποτε άλλο εν ώρα λατρείας με χορό παιδικό.

Ἀφοῦ τὸ βλέπεις ἀνταγωνιστικὰ τὸ θέμα, δὲν ἐπιμένω, ὅποιος ξέρει ἄς ἀνεβάσει ὥστε νὰ συγκρίνουμε τὸ ... μέγεθος ... :wink:

Μίλησα για το τί νομίζω ότι πρέπει να κάνει ο καθένας από εμάς. Εσύ το βλέπεις από άλλη σκοπιά το θέμα. Εγώ επικεντρώνομαι στο κομμάτι της συμψαλμωδίας των παιδιών από την μία υπό του Κυριάκου Στάντζου και της συμψαλμωδίας των προαναφερθέντων στον αριστερό χορό. Είναι κάτι που μάλλον δεν έχουμε συνηθίσει, έχουμε μάθει να "θαυμάζουμε" τον σολίστα ψάλτη και να μή "ανεχόμαστε" τέτοια πράγματα. Τα υπόλοιπα είναι προφάσεις. Ας κάνει ο καθένας από εμάς μια αυτοκριτική. Αν έχει καταφέρει να μεταδώσει το τάλαντο σε άλλους. Το εάν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με την θεωρία ή στην πράξη της ψαλτικής είναι άλλο ζήτημα. Και τις περισσότερες φορές αυτός ο "ζηλωτισμός" της μιας πλευράς εναντίων της άλλης υποκρύπτει αμάθεια ή ημιμάθεια και είναι ένας τρόπος κάλυψης των δικών μας αδυναμιών και παθών.

Δὲν μίλησες μόνο γιὰ μᾶς, μίλησες καὶ γιὰ τὸ τὶ θὰ κάνει ὁ Θεός ...

Ἡ ἐπικέντρωση δὲν εἶναι πάντα καλή, γιατὶ βλέποντας τὸ κέντρο χάνεις τὸ ... κεντρί τῆς συνολικῆς εἰκόνας.

Ἐπίσης, μὲ ἐκπλήσσει ὁ διαχωρισμὸς τῆς θεωρίας καὶ πράξης τῆς ψαλτικῆς ἀπὸ τὴν μαζικότητα της προσέλευσης στὸ ἀναλόγιο.

Μὰ ἄν δὲν διδάξεις στοὺς νέους σωστὴ θεωρία καὶ ΠΡΑΞΗ τὶ θὰ ψάλλουν στο ἀναλόγιο; Τὰ τσαλιμάκια τοῦ τσάμικου ποὺ ἀκούσαμε στὴν ἠχογράφηση ἀλλὰ καὶ σὲ πλῆθος ἄλλων ἠχογραφήσεων τῆς γνωστῆς Σχολῆς;

Νομίζω χειρότερος εἶναι ὁ ζηλωτισμὸς τῆς ἰσοπέδωσης προκειμένου νὰ χωρέσουν περισσότεροι, ὅπως ἀδιάφορο μὲ ἀφήνει ἡ ἐπίκληση σὲ συναισθήματα καὶ ἠθικὰ διδάγματα τῆς μιᾶς πλευρᾶς.

Τὰ περὶ ἀμάθειας καὶ ἡμιμάθειας τἀ ἀφήνω, εἰδικὰ ἄν σκεφτεῖ κανείς πόσες ὑποθέσεις ἐργασίας ἐχουν βαπτισθεῖ «θεωρία» προκειμένου νὰ ἐπιβεβαιωθοῦν ποικίλα ξεχειλώματα καὶ ποιοὶ ἀσχολοῦνται μὲ τοὺς νεφελώδεις αἰῶνες τῆς μέσῆς καὶ ὕστερης βυζαντινῆς περιόδου προκειμένου νὰ «θεμελιώνουν» ( θεωρίες ἀνεξέλεγκτα βγάζοντας πάντα τὰ κουκιὰ κατὰ τὸ δικό ΤΟΥΣ μέτρημα. Αὐτὸ εἶναι ὄντως τρόπος κάλυψης ἀδυναμιῶν καὶ παθῶν καὶ ὄχι μόνο στὸ θεωρητικὸ τομέα.

 

[domesticus]

... Προσωπικά δέν ἔχουμε (ἐξ ἰδίων κρίνουν κάποιοι φαίνεται...) καί σ᾿ ἐκεῖνα πού ἔγραψα συμπληρώνω καί τό ...γελᾶμε ἤ καί ...κάποιοι κοιτᾶνε τό ἔργο τους καί δέν ἔχουν χρόνο καί διάθεση γιά ἀνερμάτιστες θεωρίες στρατηλατῶν...

Χωρὶς νὰ ἀναφέρομαι στὸν Ἅγιο Λουκᾶ, νὰ προσθέσω πὼς ἀπὸ δῶ μέσα τουλάχιστον μαθαίνουμε γιὰ τὰ ἔργα διαφόρων στὴν ψαλτικὴ καὶ ἔχουμε διάθεση νὰ σχολιάσουμε ἄν πρόκειται γιὰ ... ἀνερμάτιστες θεωρίες ...

Ἄλλο τὸ ἔρμα, ἄλλο τὰ ... ἔρμα ...

 

[dkalpakidis]

Ἀφοῦ τὸ βλέπεις ἀνταγωνιστικὰ τὸ θέμα, δὲν ἐπιμένω, ὅποιος ξέρει ἄς ἀνεβάσει ὥστε νὰ συγκρίνουμε τὸ ... μέγεθος ... :wink:
Δὲν μίλησες μόνο γιὰ μᾶς, μίλησες καὶ γιὰ τὸ τὶ θὰ κάνει ὁ Θεός ...
Ἡ ἐπικέντρωση δὲν εἶναι πάντα καλή, γιατὶ βλέποντας τὸ κέντρο χάνεις τὸ ... κεντρί τῆς συνολικῆς εἰκόνας.
Ἐπίσης, μὲ ἐκπλήσσει ὁ διαχωρισμὸς τῆς θεωρίας καὶ πράξης τῆς ψαλτικῆς ἀπὸ τὴν μαζικότητα της προσέλευσης στὸ ἀναλόγιο.

Δεν είναι θέμα μαζικότητας. Υπάρχουν προϋποθέσεις. Προσωπικά έχω κατηγορηθεί για αποκλεισμούς από το αναλόγιο. Δεν είναι και δεν πρέπει να είναι το αναλόγιο ξέφραγο αμπέλι. Αλλά δεν μιλάμε για αυτό. Μιλάμε για αναλόγια τα οποία έχουν μαθητές που μαθαίνουν μουσική και που εξασκούνται στην πράξη συμμετέχοντας στην λατρεία.

Μὰ ἄν δὲν διδάξεις στοὺς νέους σωστὴ θεωρία καὶ ΠΡΑΞΗ τὶ θὰ ψάλλουν στο ἀναλόγιο; Τὰ τσαλιμάκια τοῦ τσάμικου ποὺ ἀκούσαμε στὴν ἠχογράφηση ἀλλὰ καὶ σὲ πλῆθος ἄλλων ἠχογραφήσεων τῆς γνωστῆς Σχολῆς;

Ενώ οι υπόλοιποι εκτός "γνωστής σχολής" διδάσκουν σωστά. Όλοι!
Ούτε τσαλιμάκια τσάμικου κάνουν, ούτε εκφυλίζουν το λειτουργικό μέλος. Για αυτό μίλησα για μεσότητα. Εμείς παίρνουμε τα άκρα. Βλέπω ωδεία με μαθητές, σχολές με μαθητές, πτυχιούχους και διπλωματούχους και να μή ξέρουν να ψάλλουν! Εκεί είναι το πρόβλημα κι όχι η "γνωστή Σχολή".

Γράφεις:

Νομίζω χειρότερος εἶναι ὁ ζηλωτισμὸς τῆς ἰσοπέδωσης προκειμένου νὰ χωρέσουν περισσότεροι, ὅπως ἀδιάφορο μὲ ἀφήνει ἡ ἐπίκληση σὲ συναισθήματα καὶ ἠθικὰ διδάγματα τῆς μιᾶς πλευρᾶς.

Η ισοπέδωση δεν έρχεται από εμένα. Το να (συμ)ψάλλω κάπου που δεν είναι του "κλίματός" μου θέλει θάρρος και αρετή. Ίσως να μή "αναπαύομαι", ίσως να μή μου "αρέσει", αλλά το ορθόδοξο φρόνημα δεν κρίνεται από την εμμονή μου να "κάνω το δικό μου" πάνω στο αναλόγιο. Και δεν είμαι υπέρμαχος της "γνωστής Σχολής" όπως λές και το ξέρεις. Απλά δε μπορώ κι εγώ αυτό το "τσουβάλιασμα".

Τὰ περὶ ἀμάθειας καὶ ἡμιμάθειας τἀ ἀφήνω, εἰδικὰ ἄν σκεφτεῖ κανείς πόσες ὑποθέσεις ἐργασίας ἐχουν βαπτισθεῖ «θεωρία» προκειμένου νὰ ἐπιβεβαιωθοῦν ποικίλα ξεχειλώματα καὶ ποιοὶ ἀσχολοῦνται μὲ τοὺς νεφελώδεις αἰῶνες τῆς μέσῆς καὶ ὕστερης βυζαντινῆς περιόδου προκειμένου νὰ «θεμελιώνουν» ( θεωρίες ἀνεξέλεγκτα βγάζοντας πάντα τὰ κουκιὰ κατὰ τὸ δικό ΤΟΥΣ μέτρημα. Αὐτὸ εἶναι ὄντως τρόπος κάλυψης ἀδυναμιῶν καὶ παθῶν καὶ ὄχι μόνο στὸ θεωρητικὸ τομέα.

Πιστεύω ότι καταλαβαίνεις πως η αντιπαλότητα δημιουργείται τεχνηέντως πολλές φορές, ώστε να ικανοποιήσουμε τα πάθη μας και να νοιώσουμε εγωιστικά "υπέρμαχοι" των παραδόσεων. Πολλές φορές ώστε να καλύψουμε την αμάθεια ή την ημιμάθεια. Παραδείγματα πολλά.

Υ.Γ.
Θυμάμαι ένα παλαιό γεγονός που - στην προσπάθεια κάποιος να απεγκλωβιστεί από μένα σε θεωρητικά ζητήματα- αφού είχε "ζοριστεί" αρκετά, μή έχοντας επιχειρήματα μου έδειξε ένα βιβλίο και μου λέει: "Κοίτα, αγόρι μου! Εμένα το βιβλίο αυτό μου το υπόγραψε ο Καραμάνης!". Κάτι τέτοια γίνονται και εκεί καταλήγουν τις περισσότερες φορές, όχι πάντα συζητήσεις περί θεωρητικών ή πρακτικών ζητημάτων...

 

[domesticus]

Δεν είναι θέμα μαζικότητας. Υπάρχουν προϋποθέσεις. Προσωπικά έχω κατηγορηθεί για αποκλεισμούς από το αναλόγιο. Δεν είναι και δεν πρέπει να είναι το αναλόγιο ξέφραγο αμπέλι. Αλλά δεν μιλάμε για αυτό. Μιλάμε για αναλόγια τα οποία έχουν μαθητές που μαθαίνουν μουσική και που εξασκούνται στην πράξη συμμετέχοντας στην λατρεία.


Ενώ οι υπόλοιποι εκτός "γνωστής σχολής" διδάσκουν σωστά. Όλοι!
Ούτε τσαλιμάκια τσάμικου κάνουν, ούτε εκφυλίζουν το λειτουργικό μέλος. Για αυτό μίλησα για μεσότητα. Εμείς παίρνουμε τα άκρα. Βλέπω ωδεία με μαθητές, σχολές με μαθητές, πτυχιούχους και διπλωματούχους και να μή ξέρουν να ψάλλουν! Εκεί είναι το πρόβλημα κι όχι η "γνωστή Σχολή".

Γράφεις:

Η ισοπέδωση δεν έρχεται από εμένα. Το να (συμ)ψάλλω κάπου που δεν είναι του "κλίματός" μου θέλει θάρρος και αρετή. Ίσως να μή "αναπαύομαι", ίσως να μή μου "αρέσει", αλλά το ορθόδοξο φρόνημα δεν κρίνεται από την εμμονή μου να "κάνω το δικό μου" πάνω στο αναλόγιο. Και δεν είμαι υπέρμαχος της "γνωστής Σχολής" όπως λές και το ξέρεις. Απλά δε μπορώ κι εγώ αυτό το "τσουβάλιασμα".


Πιστεύω ότι καταλαβαίνεις πως η αντιπαλότητα δημιουργείται τεχνηέντως πολλές φορές, ώστε να ικανοποιήσουμε τα πάθη μας και να νοιώσουμε εγωιστικά "υπέρμαχοι" των παραδόσεων. Πολλές φορές ώστε να καλύψουμε την αμάθεια ή την ημιμάθεια. Παραδείγματα πολλά.

Υ.Γ.
Θυμάμαι ένα παλαιό γεγονός που - στην προσπάθεια κάποιος να απεγκλωβιστεί από μένα σε θεωρητικά ζητήματα- αφού είχε "ζοριστεί" αρκετά, μή έχοντας επιχειρήματα μου έδειξε ένα βιβλίο και μου λέει: "Κοίτα, αγόρι μου! Εμένα το βιβλίο αυτό μου το υπόγραψε ο Καραμάνης!". Κάτι τέτοια γίνονται και εκεί καταλήγουν τις περισσότερες φορές, όχι πάντα συζητήσεις περί θεωρητικών ή πρακτικών ζητημάτων...

Ὄντως ἐκεῖ εἶναι τὸ πραgματικὸ πρόβλημα. Κι ἀντὶ νὰ ἀσχολούμαστε μὲ αὐτό, ἐρχεται ἡ γνωστὴ Σχολὴ μὲ τὴν δική της ψαλτικὴ ἐφαρμογὴ καὶ τὶς δικές της θεωρίες καὶ προσθέτει προβλήματα. Ἑκτὸς κι ἅν θεωρεῖς τὸ συγκεκριμένο ἄκουσμα πὼς δὲν δημιουργεῖ πρόβλημα. Ἤ δὲν θεωρεῖς πὼς ὅταν οἱ μαθητὲς διδάσκονται καὶ μαθαίνουν κάτι ἐξώφθαλμα ἐξωπαραδοσιακό, δὲν θὰ δημιουργηθεῖ μεγάλο θέμα στὴν μετέπειτα πορεία τους.

Ἡ ἀντιπαλότητα ἔχει δημιουργηθεῖ ἀπὸ συγκεκριμένα ἀκούσματα νεοπρόβλητα, ποὺ βασίζονται σὲ συγκεκριμένες θεωρητικὲς ἀπόψεις καὶ παράγουν ἄκουσμα ἀντίπαλον πρὸς τὸ ὑπάρχον παραδοσιακό. Καὶ εἶναι ἀντικειμενικὴ, ὄχι μόνο ὑποκειμενικὴ σὲ προσωπικὸ ἐπίπεδο σὲ πάω δὲ σὲ πάω. Ἡ ψευδοακαδημαϊκὴ ἀλαζονεία τῶν φερόντων τὰ παραπάνω ἀκούσματα προκαλεῖ αὐτόματα ἀντίδραση, ἡ δὲ ἐπιμονή τους καὶ ἡ συνεχὴς πλαγιοκόπηση τοῦ συστήματος γιὰ τὴν ἐγωιστικὴ ἀποδοχή τους σὲ κάθε χῶρο, μὰ ἐκκλησία, μὰ πανεπιστήμιο, μὰ μουσικὰ σχολεία, προκαλεῖ περισσότερη πόλωση.

Ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἐμπειρία σου, νὰ σοῦ μεταφέρω μιὰ δική μου, μόνο ποὺ στη θέση τοῦ Καραμάνη, γράψε Σ. Καρράς.

Ὅσο γιὰ τὴν συμψαλμωδία φυσικὰ καὶ γίνεται, δὲ θὰ σκοτωθῶ κιόλας στο ἀναλόγιο, ἁπλὰ εἶναι ἀνυπόφορη σὲ ὅποιον δὲν εἶναι κωφός.

 

[Θεόδωρος Αιτωλός]

Η μάχιμη ψαλτικὴ φαίνεται καὶ δὲν ἔχω κανένα πρόβλημα γιὰ τυχὸν λάθη ἤ ἀνεβάσματα τῆς βάσης, τὰ 'χω κάνει κι ἐγώ, δὲν μὲ νοιάζει, ἁπλά συμβαίνουν ἐν ὧρα ἀκολουθίας, δὲν ἀσχολοῦμαι. ΟΜΩΣ ἡ ἐπιτήδευση τῶν ἐλξεων καὶ οἱ ἀνήκουστες ἀναλύσεις συνεχίζουν νὰ ὑπάρχουν καὶ δὲν εἶναι ἀπόρροια τῆς παραπάνω τυχαίας κατάστασης, ἀλλὰ πρόκειται γιὰ χωνεμένο κατεστημενο.

Τὸ τὶ θὰ κρίνει ὁ Χριστὸς καὶ ποιοὺς ἀς τὸ ἀφήσουμε καλύτερα στὸν Ἵδιο, συμφωνεῖς νομίζω πὼς Αὐτὸς γνωρίζει καλύτερα.


Ὅσο γιὰ τὴν μέση ὁδὸ, αὐτὴ ἔχει ἤδη χαραχθεῖ ἐδῶ καὶ πολὺν καιρό, ὅποιες παρεκκλίσεις ἔχουν δημιουργθεῖ εἶναι σωστὸ μὲ προσοχὴ νὰ διορθώνονται.

Οἱ ριζοσπαστικὲς ὅμως καινοτομίες μακρὰν τῆς παραδοσιακῆς μέσης ὁδοῦ μὲ ζηλωτικὰ ἀρχικὰ κίνητρα καὶ στη συνέχεια ἐγωιστικὰ, λόγω ἀδυναμίας προσωπικῶν ὑποχωρήσεων, ὅπως καὶ ἡ χειραγώγηση τῆς ψαλτικῆς θεωρίας μέσω τῆς ἐκμετάλευσης τοῦ συστήματος -ποὺ πρὶν κανέναν χρόνο τὴν κορυφὴ τοῦ παγόβουνου συζητήσαμε διαλύοντας πολλοὺς «χριστιανοπνευματικοὺς» μύθους- ἔ, αὐτὸς ὁ ριζοσπαστισμὸς δὲν ἀποτελεῖ μέση ὁδὸ. Μᾶλλον ἀποτελεῖ τὴν δική τους μέση ὁδὸ ποὺ πρέπει νὰ ἐπιβληθεῖ.

Κι ἐπειδὴ δὲν βγαίνει πολὺ στὴν Ἑλλάδα ἐφαρμόζουν κυκλωτικὴ κίνηση μέσω Ρουμανίας, Σερβίας (πρόσφατα Σκοπίων), Ἀλβανίας καὶ ὅπου ἀλλοῦ ὑπάρχει «παρθένο» ἔδαφος μακρὰν τῆς παραδόσεως. Ἀφοῦ θὰ τὴν ἐπιβάλουν γύρω καὶ θὰ κάνουν μετόχους στὸ ψαλτικὸ πρόβλημα καὶ τοὺς ἄλλους βαλκανικοὺς λαοὺς, θὰ μποροῦν νὰ ἀσκήσουν πίεση καὶ στον Ἑλλαδικὸ χῶρο μὲ μεγαλύτερο μοχλό.

Ἄν αὐτὸ εἶναι ἡ μέση ὁδός, ἄστο καλύτερα.[/SIZE][/FONT]

Ἐντάξει, τό ζήτημα ἐδῶ εἶναι αὐτό τό ἄλλο... καί ὄχι τῶν προσώπων, πού ἐγώ βέβαια τό παρεξέκλινα, «ἐπί προσωπικοῦ» ἄς ποῦμε, πού δέν εἶναι, ἀλλά καί γιά νά δείξω τό σύνολο ἄκουσμα καί τή σύνθεση τῶν χορῶν.
Ὁ Θεοτοκᾶτος ἐξηγήθηκε καί προφανέστατα ἐπικεντρώνεται στόν α΄ στίχο. Πάντως ἐξηγήθηκε, καί ὁ καθένας ἄς γράφει ὅ,τι θέλει, δικαίωμά του εἶναι. Προσωπικά δέν ἔχουμε (ἐξ ἰδίων κρίνουν κάποιοι φαίνεται...) καί σ᾿ ἐκεῖνα πού ἔγραψα συμπληρώνω καί τό ...γελᾶμε ἤ καί ...κάποιοι κοιτᾶνε τό ἔργο τους καί δέν ἔχουν χρόνο καί διάθεση γιά ἀνερμάτιστες θεωρίες στρατηλατῶν...


Αὐτό πάλι εἶναι μία πρόκληση.... ἀλλά δέν εἶναι τό θέμα...
Βέβαια κι ἐγώ θά ἤθελα νά ἀκούσω ἠχογραφήσεις Νικολάου Θεοτοκάτου...

Τον προηγούμενο Σεπτεμβριο ο αγαπητός Κυριάκος με φιλοξένησε με τον καλλίτερο τρόπο
ανήμερα του Γενεσίου της Θεοτόκου.

Πράγματι επιτελείται έργο σε μιά ενορία ζώσα. Μαζεμένα τα παιδιά, διδάσκονται με επιμέλεια και μαθαίνουν επίσης με επιμέλεια.

Προφανώς πρόκειται κατά την ταπεινή μου άποψη για έργο με πολλαπλή ευεργετική επίδραση στα παιδιά.
Δυστυχώς όμως ειβεβαιώνομαι για το επιμαχό μου μηνυμα προς τους Αγγελίδη , sotres και Αρβανίτη περί διδακτικής και διδασκαλίας της Ψαλτικής

Διότι θεωρείται και είναι λάθος η διδακτική που δίνει την ευκαιρία σε ανέτοιμους μαθητές να ψάλλουν μαθήματα που δεν κατέχουν.
που δεν αντιλαμβάνονται την αισθητική τους ,
που θα λένε μεθαύριο οτι ψάλλαμε ανοιξαντάρια
νομίζοντας οτι λίγο ακόμα και θα τα λέγαμε τέλεια
Θεωρώντας οτι επι του αναλογίοιυ μπορούμε να κάνουμε δοκιμές και να μας ακούη ο κόσμος '
που τα συμαζεύουμε τα φέρνουμε στα μέτρα μας και τα ψάλουμε κλπ. κλπ


Δεν μπορούμε κατηγορήσωμε τα παιδιά ούτε και να τα κάνουμε συμμέτοχους
καινα τους φορτώσουμε την κριτική που δέχονται οι δάσκαλοι και οι δάσκαλοι των δασκάλων τους


Το ζήτημα που έθεσα είναι οτι όλα αυτά εξυπηρετούν ένα σχεδιασμό στρατηγικά επεξργασμένο
όπως το κατανοεί και το δηλώνει σε παράθεσή του, λιγο πριν και ο DOMESTICUS.

Και βέβαια δεν πρόκειται περί μάχης όπως την δηλώνει κάποιος άλλος
Διότι οι μάχες απαιτούν δύο συντεταγμένα εμπλεκόμενους .

Και αυτή την στιγμή υπάρχει ένας.

Και βέβαια θα φιλοξενήσω στο αναλόγιό μου κάποιον που ψάλει κατα τον τρόπο του
αγαπητου Κυριάκου , και να ψάλη ( ανταποδίδοντας και την φιλοξενεία )

αλλά αν προσπαθήσουμε να συμψάλωμε θα προκαλέσωμε το εκκλησίασμα και δεν πρέπει !

 

[vaiacum]

Διότι θεωρείται και είναι λάθος η διδακτική που δίνει την ευκαιρία σε ανέτοιμους μαθητές να ψάλλουν μαθήματα που δεν κατέχουν, που δεν αντιλαμβάνονται την αισθητική τους, που θα λένε μεθαύριο οτι ψάλλαμε ανοιξαντάρια νομίζοντας οτι λίγο ακόμα και θα τα λέγαμε τέλεια.

Έχοντας την αίσθηση ότι είμαι "ο ξέγνοιαστος καβαλάρης της ψαλτικής" - μιας και έχω ανταλλάξει μηνύματα διαφωνίας με εκπροσώπους όλων των σχολών που υπάρχουν και δεν υπάρχουν... - παίρνω αφορμή από την παραπάνω παράθεση, να διατυπώσω τους εξής προβληματισμούς μου:
Πόσες φορές πρέπει ένας μαθητής να ψάλλει ένα μάθημα για να το μάθει καλά και να το αποδίδει καλά; 3; 5; 10; 100; Πόσες;;;;
Τι θα πει "λίγο ακόμα και θα το λέγαμε τέλεια"; Ποιο είναι το τέλειο; Αυτό που ακούμε από Πρίγγο, Στανίτσα, Σουρλαντζή, Καραμάνη, Ταλαδιώρο, κλπ κλπ κλπ (βάλτε ο καθένας ο,τι όνομα θέλει, δεν με χαλάει καθόλου...). ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ ΤΑ ΛΕΝΕ ΤΕΛΕΙΑ;;; ΜΟΝΟ;;;;Κανένας άλλος δεν μπορεί να το πει το ρημάδι το μάθημα τόσο καλά όσο αυτοί;;;;;;
Έλεος.... Μην αποθαρρύνετε τους νέους!!!!!! Ας είναι ανέτοιμος ο μαθητής, πρέπει να του δοθεί η ευκαρία να ψάλλει, κι όπως το καταφέρει!!!

Θεωρώντας οτι επι του αναλογίου μπορούμε να κάνουμε δοκιμές και να μας ακούει ο κόσμος

Σαφώς και το αναλόγιο είναι χώρος που μπορούμε να κάνουμε δοκιμές και να μάς ακούει ο κόσμος!!! Εσείς δεν δοκιμάσατε ποτέ να πείτε ένα χερουβικό (π.χ) σε prima vista από το αναλόγιό σας;;; Ποτέ;;; Ποτέ;;;

Δεν μπορώ να το χωνέψω, ότι η εκκλησιαστική μουσική ομφαλοσκοπεί τόσο μα τόσο αδικαιολόγητα!!!
Στην κλασική μουσική υπάρχει μία καθολικά αποδεκτή άποψη που λέει ότι ο καλύτερος οργανοπαίχτης (κάθε οργάνου) δεν ξέρουμε ποιος είναι, γιατί δεν γεννήθηκε ακόμα. Ο οργανοπαίχτης του μέλλοντος, θα έχει ένα πλεονέκτημα που δεν το έχει ο αντίστοιχος του παρόντος: θα έχει περισσότερες παρτιτούρες προς εξάσκησιν!!!!
Στη δικιά μας τη μουσική, γιατί δεν το ασπαζόμαστε αυτό; Ντε και καλά όλοι αυτοί που ανέφερα παραπάνω να είναι ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΙ, ΑΦΤΑΣΤΟΙ, ΑΡΧΟΝΤΕΣ και όλοι οι άλλοι να είμαστε χρυσές μετριότητες;;; ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ;;;
Σε παλιότερη συζήτηση, είχα αναφέρει ότι δεν μου αρέσει ο Καραμάνης για τον τρόπο που ψέλνει, παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιώ τα βιβλία του εδώ και χρόνια. Κι άλλοι μεγάλοι και επώνυμοι δεν μου αρέσουν και δεν τους ακούω, γιατί δεν μου ταιριάζουν. Δυστυχώς γι' αυτούς, υπάρχει το Ψαλτολόγιο, όπου κυκλοφοράνε ηχογραφήσεις ψαλτών που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα τους μαθαίναμε ποτέ. Ανάμεσα σ' αυτούς, υπάρχουν ψάλτες - κοσμήματα (κατά την προσωπική μου άποψη, μακράν καλύτεροι αρκετών παλιών και επωνύμων...).

υγ1 : Εμείς, στην εποχή του internet, έχουμε την πολυτέλεια να ακούμε πάμπολες ηχογραφήσεις ψαλτών, και από διαφορετικές σχολές ακουσμάτων. Οι παλιοί (αυτοί που είναι 65+ χρόνων για παράδειγμα), την περίοδο που μάθαιναν μουσική (δεκαετίες 50 και 60) πώς είχαν ακούσματα, δεν που λέτε και μένα, να μου λυθεί η απορία;;; Από τον ψάλτη της ενορίας τους, από κάποιον "γίγαντα" που τον άκουσαν τρεις - τέσσερις φορές στη Θεσσαλονίκη και από μια μαγνητοταινία που κάπως έπεσε στα χέρια τους με την ΧΥΖ ηχογράφηση, αυτά... Πεντέξι διαφορετικές φωνές είχαν ακούσει!!! Φτάνουν για να διαμορφώσουν άποψη;;;

υγ2 : Στο Ψαλτολόγιο ανακάλυψα διαμάντια, επαρχιώτης όντας χωρίς πάρε δώσε με πρωτεύουσες και συμπρωτεύουσες. Πρώτη φορά, λοιπόν, το γράφω, και αυτό εν αγνοία του: Θεωρώ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΨΑΛΤΗ, πραγματικά ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΨΑΛΤΗ τον Συμεωνίδη. Θα έκανα και συγκρίσεις με προαναφερθέντα "μεγαθήρια", αλλά θα ήταν "ιεροσυλία". Δεν το κάνω, για να μην τον φέρω σε δύσκολη θέση. Οι λόγοι για τους οποίους τον θεωρώ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΨΑΛΤΗ (τρίτη και τελευταία φορά που το γράφω...), δεν είναι το "ύφος", δεν είναι η "μεγαλοπρεπής εκτέλεση", δεν είναι το "κάνω αναλύσεις, βάζω έλξεις" κλπ κλπ, αλλά είναι το ηχόχρωμα της φωνής του, η γλύκα στη φωνή (τι να κάνουμε ρε παιδιά, δεν γεννιόμαστε όλοι με τα ίδια προσόντα) και η άνεση στην απόδοση του μέλους. Ο άνθρωπος ψέλνει λες και δεν αγχώνεται για τίποτα στη ζωή του (η ψυχή του το ξέρει, υποθέτω...).

υγ3: Απαντώ μόνος μου στην κύριά μου ερώτηση: όχι, δεν τα λένε μόνο αυτοί σωστά, τα λένε κι άλλοι σωστά, και είναι και πιο μικροί σε ηλικία, και έχουν ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΝΗ από αυτούς τους "γιγαντες". Θα συμφωνήσω με τον κ. Μακρή, που σε προηγούμενη ανάρτηση επί του θέματος μίλησε για το τρίπτυχο φωνή - διάβασμα - ψαλτικό ήθος. Απλά θα διόρθωνα το "φωνή" σε "γλυκιά φωνή"....

Περαστικά μου...

 

[ilias nektarios]

Έχοντας την αίσθηση ότι είμαι "ο ξέγνοιαστος καβαλάρης της ψαλτικής" - μιας και έχω ανταλλάξει μηνύματα διαφωνίας με εκπροσώπους όλων των σχολών που υπάρχουν και δεν υπάρχουν... - παίρνω αφορμή από την παραπάνω παράθεση, να διατυπώσω τους εξής προβληματισμούς μου:
Πόσες φορές πρέπει ένας μαθητής να ψάλλει ένα μάθημα για να το μάθει καλά και να το αποδίδει καλά; 3; 5; 10; 100; Πόσες;;;;
Τι θα πει "λίγο ακόμα και θα το λέγαμε τέλεια"; Ποιο είναι το τέλειο; Αυτό που ακούμε από Πρίγγο, Στανίτσα, Σουρλαντζή, Καραμάνη, Ταλαδιώρο, κλπ κλπ κλπ (βάλτε ο καθένας ο,τι όνομα θέλει, δεν με χαλάει καθόλου...). ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ ΤΑ ΛΕΝΕ ΤΕΛΕΙΑ;;; ΜΟΝΟ;;;;Κανένας άλλος δεν μπορεί να το πει το ρημάδι το μάθημα τόσο καλά όσο αυτοί;;;;;;
Έλεος.... Μην αποθαρρύνετε τους νέους!!!!!! Ας είναι ανέτοιμος ο μαθητής, πρέπει να του δοθεί η ευκαρία να ψάλλει, κι όπως το καταφέρει!!!


Σαφώς και το αναλόγιο είναι χώρος που μπορούμε να κάνουμε δοκιμές και να μάς ακούει ο κόσμος!!! Εσείς δεν δοκιμάσατε ποτέ να πείτε ένα χερουβικό (π.χ) σε prima vista από το αναλόγιό σας;;; Ποτέ;;; Ποτέ;;;

Δεν μπορώ να το χωνέψω, ότι η εκκλησιαστική μουσική ομφαλοσκοπεί τόσο μα τόσο αδικαιολόγητα!!!
Στην κλασική μουσική υπάρχει μία καθολικά αποδεκτή άποψη που λέει ότι ο καλύτερος οργανοπαίχτης (κάθε οργάνου) δεν ξέρουμε ποιος είναι, γιατί δεν γεννήθηκε ακόμα. Ο οργανοπαίχτης του μέλλοντος, θα έχει ένα πλεονέκτημα που δεν το έχει ο αντίστοιχος του παρόντος: θα έχει περισσότερες παρτιτούρες προς εξάσκησιν!!!!
Στη δικιά μας τη μουσική, γιατί δεν το ασπαζόμαστε αυτό; Ντε και καλά όλοι αυτοί που ανέφερα παραπάνω να είναι ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΙ, ΑΦΤΑΣΤΟΙ, ΑΡΧΟΝΤΕΣ και όλοι οι άλλοι να είμαστε χρυσές μετριότητες;;; ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ;;;
Σε παλιότερη συζήτηση, είχα αναφέρει ότι δεν μου αρέσει ο Καραμάνης για τον τρόπο που ψέλνει, παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιώ τα βιβλία του εδώ και χρόνια. Κι άλλοι μεγάλοι και επώνυμοι δεν μου αρέσουν και δεν τους ακούω, γιατί δεν μου ταιριάζουν. Δυστυχώς γι' αυτούς, υπάρχει το Ψαλτολόγιο, όπου κυκλοφοράνε ηχογραφήσεις ψαλτών που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα τους μαθαίναμε ποτέ. Ανάμεσα σ' αυτούς, υπάρχουν ψάλτες - κοσμήματα (κατά την προσωπική μου άποψη, μακράν καλύτεροι αρκετών παλιών και επωνύμων...).

υγ1 : Εμείς, στην εποχή του internet, έχουμε την πολυτέλεια να ακούμε πάμπολες ηχογραφήσεις ψαλτών, και από διαφορετικές σχολές ακουσμάτων. Οι παλιοί (αυτοί που είναι 65+ χρόνων για παράδειγμα), την περίοδο που μάθαιναν μουσική (δεκαετίες 50 και 60) πώς είχαν ακούσματα, δεν που λέτε και μένα, να μου λυθεί η απορία;;; Από τον ψάλτη της ενορίας τους, από κάποιον "γίγαντα" που τον άκουσαν τρεις - τέσσερις φορές στη Θεσσαλονίκη και από μια μαγνητοταινία που κάπως έπεσε στα χέρια τους με την ΧΥΖ ηχογράφηση, αυτά... Πεντέξι διαφορετικές φωνές είχαν ακούσει!!! Φτάνουν για να διαμορφώσουν άποψη;;;

υγ2 : Στο Ψαλτολόγιο ανακάλυψα διαμάντια, επαρχιώτης όντας χωρίς πάρε δώσε με πρωτεύουσες και συμπρωτεύουσες. Πρώτη φορά, λοιπόν, το γράφω, και αυτό εν αγνοία του: Θεωρώ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΨΑΛΤΗ, πραγματικά ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΨΑΛΤΗ τον Συμεωνίδη. Θα έκανα και συγκρίσεις με προαναφερθέντα "μεγαθήρια", αλλά θα ήταν "ιεροσυλία". Δεν το κάνω, για να μην τον φέρω σε δύσκολη θέση. Οι λόγοι για τους οποίους τον θεωρώ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΨΑΛΤΗ (τρίτη και τελευταία φορά που το γράφω...), δεν είναι το "ύφος", δεν είναι η "μεγαλοπρεπής εκτέλεση", δεν είναι το "κάνω αναλύσεις, βάζω έλξεις" κλπ κλπ, αλλά είναι το ηχόχρωμα της φωνής του, η γλύκα στη φωνή (τι να κάνουμε ρε παιδιά, δεν γεννιόμαστε όλοι με τα ίδια προσόντα) και η άνεση στην απόδοση του μέλους. Ο άνθρωπος ψέλνει λες και δεν αγχώνεται για τίποτα στη ζωή του (η ψυχή του το ξέρει, υποθέτω...).

υγ3: Απαντώ μόνος μου στην κύριά μου ερώτηση: όχι, δεν τα λένε μόνο αυτοί σωστά, τα λένε κι άλλοι σωστά, και είναι και πιο μικροί σε ηλικία, και έχουν ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΝΗ από αυτούς τους "γιγαντες". Θα συμφωνήσω με τον κ. Μακρή, που σε προηγούμενη ανάρτηση επί του θέματος μίλησε για το τρίπτυχο φωνή - διάβασμα - ψαλτικό ήθος. Απλά θα διόρθωνα το "φωνή" σε "γλυκιά φωνή"....

Περαστικά μου...

Αγαπητε συναδελφε,καταρχην ηρεμησε...:wink:
1. Εχεις κατσει να σκεφτεις γιατι αυτοι,που τους λεμε μεγαλους ψαλτες,ηταν οντως μεγαλοι;
Επειδη μας αρεσε η φωνη τους;..Αν ηταν γλυκεια;... Αν ηταν ηρεμη;...

(Εχω ξεναγραψει παλι,μην μπερδευουμε τα γουστα,με το ορθως ψαλλειν...)

Οχι βεβαια.Δεν ηταν αυτα τα κριτηρια,που τους εκαναν μεγαλους ερμηνευτες.
Ηταν κατι αλλο πολυ σημαντικο. Ηταν το διαβασμα
Πως ο Καραμανης ειχε πολυ καλη μνημη σε ολα σχεδον τα μαθηματα;
Πως γινεται αυτο; Με το διαβασμα!
Ο Ιωαννιδης,επισης.. Για ρωτηστε τον κο Καρασταματη και θα σας πει,τι εστι Ιωαννιδης καλυτερα... Ο,τι κι αν γραψω εγω θα ειναι πολυ λιγο..
Ο Στανιτσς; Αλλα και γενικα ολοι οι ψαλτες του Πατριαρχειου; Πως ηξεραν ολα τα μαθηματα απ'εξω;.. Μονο με το διαβασμα!
Μερικα μονο αναστηματα του αναλογιου σαν παραδειγμα σου φερνω,για να καταλαβεις τι εννοω...
Και ολα αυτα,συνδυασμενα με τα ακουσματα!
Για το ΥΓ 1+2+3. Για την απορια σου αυτη,θα σε παροτρυνα,να ρωτησεις τον δασκαλο σου ή καποιους μεγαλους στην ηλικια ψαλτες για να σε βοηθησουν...
Τα ακουσματα,μπορει να μην κυκλοφορουσαν ευρεως,ομως ηταν ζωντανα(ζωσα παραδοση) τα οποια ''περναγαν'' στην επομενη γενια στομα με στομα απο τα βαθη των περασμενων χρονων αναλλοιωτα. Και οποιοι ηταν οι τυχεροι,τα εγραφαν(πομπηνες) και τα κατεγραφαν κιολας(Καραμανης,Πριγγος,κα) :wink: συμφωνα παντα με το αισθητηριο του καθενος και την μουσικη αντιληψη.

Το ''γλυκεια φωνη'' δεν στεκει παντα,μπροστα στο ''ορθως ψαλλειν''...
Εδω υπαρχουν ψαλτες που ακουνε Γα'ι'τανο επειδη ειναι ''γλυκος'' οταν ''ψαλλει''.... Αυτο ομως δε σημαινει οτι ειναι και σωστος...:wink:

Φιλικα

ΥΓ. 2 Α και προς αποφυγη παρεξηγησεων,δεν υποννοω κατι για τον κο Χαρη...

 

[vaiacum]

Εχω ξαναγραψει παλι,μην μπερδευουμε τα γουστα,με το ορθως ψαλλειν...

Αποδεκτόν, έχεις δίκιο!!! Ίσως γι' αυτό δηλώνω "ξένοιαστος καβαλάρης της ψαλτικής", γιατί έχω περίεργα γούστα, πολύ αντισυμβατικά για πολλούς συμφορουμίστες!!!

Δεν ηταν αυτα τα κριτηρια,που τους εκαναν μεγαλους ερμηνευτες.
Ηταν κατι αλλο πολυ σημαντικο. Ηταν το διαβασμα

Δε λέμε κάτι διαφορετικό, αλλά δεν μού απάντησες στην ερώτηση "πόσο διάβασμα;". Πόσο διάβαζαν οι μεγάλοι; Καθημερινά, πρωί, μεσημέρι, βράδυ για 40-50 χρόνια;;; Πόσο; Να σε προλάβω, όμως: Μην μου πετάξεις κανένα "γηράσκω αεί διδασκόμενος", γιατί η ηλικία κινείται αντιστρόφως ανάλογα με τη φωνητική ικανότητα!!! Θα γίνω άριστος ψάλτης στα 75 μου, και η φωνή μου θα είνια παραπλήσια του γκαρίσματος ημίονου από την Καρδιτσομάγουλα... Καλά κρασιά!!!

Το ''γλυκεια φωνη'' δεν στεκει παντα,μπροστα στο ''ορθως ψαλλειν''... Εδω υπαρχουν ψαλτες που ακουνε Γα'ι'τανο επειδη ειναι ''γλυκος'' οταν ''ψαλλει''.... Αυτο ομως δε σημαινει οτι ειναι και σωστος...:wink

Άιντε τώρα, να ανοίξουμε το κεφάλαιο "ορθώς ψάλλειν"!!!!! Τι να πρωτοσχολιάσει εδώ κανείς....

 

[ilias nektarios]

Αποδεκτόν, έχεις δίκιο!!! Ίσως γι' αυτό δηλώνω "ξένοιαστος καβαλάρης της ψαλτικής", γιατί έχω περίεργα γούστα, πολύ αντισυμβατικά για πολλούς συμφορουμίστες!!!


Δε λέμε κάτι διαφορετικό, αλλά δεν μού απάντησες στην ερώτηση "πόσο διάβασμα;". Πόσο διάβαζαν οι μεγάλοι; Καθημερινά, πρωί, μεσημέρι, βράδυ για 40-50 χρόνια;;; Πόσο; Να σε προλάβω, όμως: Μην μου πετάξεις κανένα "γηράσκω αεί διδασκόμενος", γιατί η ηλικία κινείται αντιστρόφως ανάλογα με τη φωνητική ικανότητα!!! Θα γίνω άριστος ψάλτης στα 75 μου, και η φωνή μου θα είνια παραπλήσια του γκαρίσματος ημίονου από την Καρδιτσομάγουλα... Καλά κρασιά!!!


Άιντε τώρα, να ανοίξουμε το κεφάλαιο "ορθώς ψάλλειν"!!!!! Τι να πρωτοσχολιάσει εδώ κανείς....

Ωραια,να σου πω:

1.Διαβαζε,οσο το λεει η καρδια σου,η ψυχη σου,το μερακι σου και τα κοτσια σου!... Και γενικα,οσο αντεχεις! Το διαβασμα δεν εχει ορια!

Οταν με το καλο φτασεις στα 70 σου,θα μπορεις να ψαλλεις και απο μνημης τα μαθηματα απ'εξω,αλλα και θα μπορεις να ''γεννας'' καινουριες θεσεις,πανω σε ενα μελος...
Και μη φοβασαι, με καλη διαχειρηση της φωνης σου,μια χαρα θα εισαι και στα 80 σου!...:wink:

2. Ελα τωρα,καταλαβαινεις τι εννοω.. Απλα ειναι τα πραγματα,αδερφε μου... Γιατι τα κανεις δυσκολα και πνιγεσαι σε μια κουταλια νερο;...

ΥΓ Σε κοβω λιγο ανυπομονο ή μου φαινεται;...

 

[vaiacum]

Οταν με το καλο φτασεις στα 70 σου,θα μπορεις να ψαλλεις και απο μνημης τα μαθηματα απ'εξω,αλλα και θα μπορεις να ''γεννας'' καινουριες θεσεις,πανω σε ενα μελος...
Και μη φοβασαι, με καλη διαχειρηση της φωνης σου,μια χαρα θα εισαι και στα 80 σου!...:wink:

Ούτε ο Μητσοτάκης να ήμουνα.... Σήμερα το απόγευμα ήμουν στον Αγ. Αχίλλιο της Λάρισας σε ένα διπλό Μυστήριο (Γάμος + Βάπτιση), όπου έψελνε μόνος του ο Κυρ. Δασκαλούδης. Ο άνθρωπος είχε μια ολοφάνερα ταλαιπωρημένη φωνή, και ο διάκος με τον αρχιμανδρίτη δεν τον λυπούνταν καθόλου, μονίμως σε υψηλές βάσεις λέγανε τις εκφωνήσεις!!! Και, υποθέτω, ότι ακολουθήσανε κι άλλα Μυστήρια μετά. Επιβεβαιώνει τα γραφόμενά μου ο Δασκαλούδης, έφτασε σε μεγάλη ηλικία, αλλά η φωνή του πήρε την κάτω βόλτα. Τι να το κάνεις....

ΥΓ Σε κοβω λιγο ανυπομονο ή μου φαινεται;...

Δεν είμαι ανυπόμονος, ούτε είμαι τόσο νέος, 38 χρόνων είμαι, δεν με λες μικρό, δεν με λες και μεγάλο από την άλλη. Αλλά, φοβάμαι τον κακό εαυτό μου, νομίζω. Στα 70 μου, θα έχει αυξηθεί και ο εγωισμός μου κατά 700%.
Διήγηση (αν και ξεφύγαμε από το θέμα μας): την Τρίτη της Διακαινησίμου, είχα πάει να ψάλλω προσκεκλημένος φίλου μου σε ένα μοναστηράκι, στο οποίο ο φίλος μου διακονεί ως δόκιμος μοναχός εδώ και λίγους μήνες. Κάποιοι ετεροδημότες ψάλτες του χωριού, είχαν μείνει με την εντύπωση, ότι το μοναστηράκι θα λειτουργούσε ακόμα ως εξωκκλήσι της εκκλησίας του χωριού (όντως, επι σειρά ετών που το μοναστήρι ήταν άδειο, το λειτουργούσε μια στο τόσο ο ιερέας του χωριού, ξεκινώντας τον όρθρο με τον πρακτικό ψάλτη γέρο-Γιάννη, και εν τω μεταξύ, φτάνανε και οι ετεροδημότες, και αναλαμβάνανε τα υπόλοιπα...). Την Τρίτη, λοιπόν, κι ενώ ψέλναμε την πέμπτη ωδή των κανόνων, έρχεται το γκρουπ των ετεροδημοτών (τρεις τον αριθμό). Ο "άρχοντας", αφήνει ένα μουσικό βιβλίο στο αναλόγιο, και κάθεται στο άδειο δεξιό κάθισμα του (μοναδικού) ψαλτηρίου.
- (Ο δόκιμος - οικοδεσπότης, ευγενέστατος): Ψάλλετε;
- (Ο "άρχοντας"): Εγώ είμαι για μετά...
- ( Ο οικοδεσπότης σε μένα): τι λέει αυτός;
- (εγώ στον οικοδεσπότη): ότι εμείς λέμε μέχρι εξαποστειλάριο, και μετά αναλαμβάνει αυτός, υποθέτω, για Αίνους, Χερουβικά, Λειτουργικά, Κοινωνικά κλπ...
- (Ο οικοδεσπότης, ξανά ευγενέστατος): δεν θα ψάλετε μαζί μας τον κανόνα;
- (Ο "άρχοντας"): δεν έχω τα γυαλιά μου...είπαμε, όμως, εγώ είμαι για μετά.
- (Ο οικοδεσπότης σε μένα, ψυχραιμότατος): καλά...πού νομίζουν ότι ήρθαν;;;
Η ιστορία (πέρα για πέρα αληθινή), δεν έχει θέση στα ευτράπελα, γιατί δεν είχε καθόλου αστείο τέλος. Ο οικοδεσπότης δεν τους έδωσε να ψάλλουν τίποτα από την Θ. Λειτουργία, γι' αυτό και μετά το Χερουβικό, βγήκαν έξω από τον ναό. Μετά την διανομή του αντιδώρου, στο προαύλιο του ναού, ο ένας από τους τρεις τους, έπιασε τον δόκιμο από το γιλεκάκι που φορούσε, απειλώντας τον με ξύλο!!!
Όταν, ηρέμησαν τα πνεύματα, ο 70χρονος "άρχοντας" μού λέει εμένα (γιατί με γνώρισε πριν από δυο-τρία χρόνια): Εγώ έχω στο Βόλο 40 μαθητές, εμένα δεν μπορεί να με διευθύνει κανένας!!!
Εδώ, ήθελα να καταλήξω. Γνωρίζω αρκετούς 70χρονους, που έχουν πανομοιότυπη συμπεριφορά με τον πρωταγωνιστή της ιστορίας μας (όπως, βεβαίως, γνωρίζω και αρκετούς που έχουν ταπείνωση και ήθος). Σχεδόν όλοι οι κάποιας ηλικίας ψάλτες θεωρούν την ηλικία ως το απόλυτο κριτήριο ποιότητας στην ψαλτική τους. Ενώ, εγώ, το έγραψα σε προηγούμενη δημοσίευση, ασπάζομαι τα: γλυκιά φωνή - διάβασμα - ψαλτικό ήθος.

υ.γ. Εντός της Εκκλησίας, δεν έχουμε όλοι μία ηλικία, ή κάνω λάθος;;;;;;

 

[ilias nektarios]

Ούτε ο Μητσοτάκης να ήμουνα.... Σήμερα το απόγευμα ήμουν στον Αγ. Αχίλλιο της Λάρισας σε ένα διπλό Μυστήριο (Γάμος + Βάπτιση), όπου έψελνε μόνος του ο Κυρ. Δασκαλούδης. Ο άνθρωπος είχε μια ολοφάνερα ταλαιπωρημένη φωνή, και ο διάκος με τον αρχιμανδρίτη δεν τον λυπούνταν καθόλου, μονίμως σε υψηλές βάσεις λέγανε τις εκφωνήσεις!!! Και, υποθέτω, ότι ακολουθήσανε κι άλλα Μυστήρια μετά. Επιβεβαιώνει τα γραφόμενά μου ο Δασκαλούδης, έφτασε σε μεγάλη ηλικία, αλλά η φωνή του πήρε την κάτω βόλτα. Τι να το κάνεις....


Δεν είμαι ανυπόμονος, ούτε είμαι τόσο νέος, 38 χρόνων είμαι, δεν με λες μικρό, δεν με λες και μεγάλο από την άλλη. Αλλά, φοβάμαι τον κακό εαυτό μου, νομίζω. Στα 70 μου, θα έχει αυξηθεί και ο εγωισμός μου κατά 700%.
Διήγηση (αν και ξεφύγαμε από το θέμα μας): την Τρίτη της Διακαινησίμου, είχα πάει να ψάλλω προσκεκλημένος φίλου μου σε ένα μοναστηράκι, στο οποίο ο φίλος μου διακονεί ως δόκιμος μοναχός εδώ και λίγους μήνες. Κάποιοι ετεροδημότες ψάλτες του χωριού, είχαν μείνει με την εντύπωση, ότι το μοναστηράκι θα λειτουργούσε ακόμα ως εξωκκλήσι της εκκλησίας του χωριού (όντως, επι σειρά ετών που το μοναστήρι ήταν άδειο, το λειτουργούσε μια στο τόσο ο ιερέας του χωριού, ξεκινώντας τον όρθρο με τον πρακτικό ψάλτη γέρο-Γιάννη, και εν τω μεταξύ, φτάνανε και οι ετεροδημότες, και αναλαμβάνανε τα υπόλοιπα...). Την Τρίτη, λοιπόν, κι ενώ ψέλναμε την πέμπτη ωδή των κανόνων, έρχεται το γκρουπ των ετεροδημοτών (τρεις τον αριθμό). Ο "άρχοντας", αφήνει ένα μουσικό βιβλίο στο αναλόγιο, και κάθεται στο άδειο δεξιό κάθισμα του (μοναδικού) ψαλτηρίου.
- (Ο δόκιμος - οικοδεσπότης, ευγενέστατος): Ψάλλετε;
- (Ο "άρχοντας"): Εγώ είμαι για μετά...
- ( Ο οικοδεσπότης σε μένα): τι λέει αυτός;
- (εγώ στον οικοδεσπότη): ότι εμείς λέμε μέχρι εξαποστειλάριο, και μετά αναλαμβάνει αυτός, υποθέτω, για Αίνους, Χερουβικά, Λειτουργικά, Κοινωνικά κλπ...
- (Ο οικοδεσπότης, ξανά ευγενέστατος): δεν θα ψάλετε μαζί μας τον κανόνα;
- (Ο "άρχοντας"): δεν έχω τα γυαλιά μου...είπαμε, όμως, εγώ είμαι για μετά.
- (Ο οικοδεσπότης σε μένα, ψυχραιμότατος): καλά...πού νομίζουν ότι ήρθαν;;;
Η ιστορία (πέρα για πέρα αληθινή), δεν έχει θέση στα ευτράπελα, γιατί δεν είχε καθόλου αστείο τέλος. Ο οικοδεσπότης δεν τους έδωσε να ψάλλουν τίποτα από την Θ. Λειτουργία, γι' αυτό και μετά το Χερουβικό, βγήκαν έξω από τον ναό. Μετά την διανομή του αντιδώρου, στο προαύλιο του ναού, ο ένας από τους τρεις τους, έπιασε τον δόκιμο από το γιλεκάκι που φορούσε, απειλώντας τον με ξύλο!!!
Όταν, ηρέμησαν τα πνεύματα, ο 70χρονος "άρχοντας" μού λέει εμένα (γιατί με γνώρισε πριν από δυο-τρία χρόνια): Εγώ έχω στο Βόλο 40 μαθητές, εμένα δεν μπορεί να με διευθύνει κανένας!!!
Εδώ, ήθελα να καταλήξω. Γνωρίζω αρκετούς 70χρονους, που έχουν πανομοιότυπη συμπεριφορά με τον πρωταγωνιστή της ιστορίας μας (όπως, βεβαίως, γνωρίζω και αρκετούς που έχουν ταπείνωση και ήθος). Σχεδόν όλοι οι κάποιας ηλικίας ψάλτες θεωρούν την ηλικία ως το απόλυτο κριτήριο ποιότητας στην ψαλτική τους. Ενώ, εγώ, το έγραψα σε προηγούμενη δημοσίευση, ασπάζομαι τα: γλυκιά φωνή - διάβασμα - ψαλτικό ήθος.

υ.γ. Εντός της Εκκλησίας, δεν έχουμε όλοι μία ηλικία, ή κάνω λάθος;;;;;;

Aπλα επεσες στην περιπτωση,ετυχε... Απαξιεις και τελειωνει η ιστορια..
Θα ελεγα ομως,να μην απολυτοποιεις τα πραγματα,δεν ειναι ολοι οι ηλικιωμενοι ψαλτες ''στριμμενα εντερα''!...
Γιατι και ιδιοτροπος να ειναι καποιος ψαλτης,αυτο πολλες φορες,δεν φαινεται στο ταλαντο που του εχει δωσει ο Θεος...:wink:
Τελοσπαντων...Ξεφυγαμε...

Τελικα,ποιο ειναι το προβλημα που σε απασχολει;...Απο αλλου ξεκινησες και αλλου μας πηγες...

 

[Θεόδωρος Αιτωλός]

Έχοντας την αίσθηση ότι είμαι "ο ξέγνοιαστος καβαλάρης της ψαλτικής" - μιας και έχω ανταλλάξει μηνύματα διαφωνίας με εκπροσώπους όλων των σχολών που υπάρχουν και δεν υπάρχουν... - παίρνω αφορμή από την παραπάνω παράθεση, να διατυπώσω τους εξής προβληματισμούς μου:
Πόσες φορές πρέπει ένας μαθητής να ψάλλει ένα μάθημα για να το μάθει καλά και να το αποδίδει καλά; 3; 5; 10; 100; Πόσες;;;;
Τι θα πει "λίγο ακόμα και θα το λέγαμε τέλεια"; Ποιο είναι το τέλειο; Αυτό που ακούμε από Πρίγγο, Στανίτσα, Σουρλαντζή, Καραμάνη, Ταλαδιώρο, κλπ κλπ κλπ (βάλτε ο καθένας ο,τι όνομα θέλει, δεν με χαλάει καθόλου...). ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ ΤΑ ΛΕΝΕ ΤΕΛΕΙΑ;;; ΜΟΝΟ;;;;Κανένας άλλος δεν μπορεί να το πει το ρημάδι το μάθημα τόσο καλά όσο αυτοί;;;;;;
Έλεος.... Μην αποθαρρύνετε τους νέους!!!!!! Ας είναι ανέτοιμος ο μαθητής, πρέπει να του δοθεί η ευκαρία να ψάλλει, κι όπως το καταφέρει!!!


Σαφώς και το αναλόγιο είναι χώρος που μπορούμε να κάνουμε δοκιμές και να μάς ακούει ο κόσμος!!! Εσείς δεν δοκιμάσατε ποτέ να πείτε ένα χερουβικό (π.χ) σε prima vista από το αναλόγιό σας;;; Ποτέ;;; Ποτέ;;;

Δεν μπορώ να το χωνέψω, ότι η εκκλησιαστική μουσική ομφαλοσκοπεί τόσο μα τόσο αδικαιολόγητα!!!
Στην κλασική μουσική υπάρχει μία καθολικά αποδεκτή άποψη που λέει ότι ο καλύτερος οργανοπαίχτης (κάθε οργάνου) δεν ξέρουμε ποιος είναι, γιατί δεν γεννήθηκε ακόμα. Ο οργανοπαίχτης του μέλλοντος, θα έχει ένα πλεονέκτημα που δεν το έχει ο αντίστοιχος του παρόντος: θα έχει περισσότερες παρτιτούρες προς εξάσκησιν!!!!
Στη δικιά μας τη μουσική, γιατί δεν το ασπαζόμαστε αυτό; Ντε και καλά όλοι αυτοί που ανέφερα παραπάνω να είναι ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΙ, ΑΦΤΑΣΤΟΙ, ΑΡΧΟΝΤΕΣ και όλοι οι άλλοι να είμαστε χρυσές μετριότητες;;; ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ;;;
Σε παλιότερη συζήτηση, είχα αναφέρει ότι δεν μου αρέσει ο Καραμάνης για τον τρόπο που ψέλνει, παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιώ τα βιβλία του εδώ και χρόνια. Κι άλλοι μεγάλοι και επώνυμοι δεν μου αρέσουν και δεν τους ακούω, γιατί δεν μου ταιριάζουν. Δυστυχώς γι' αυτούς, υπάρχει το Ψαλτολόγιο, όπου κυκλοφοράνε ηχογραφήσεις ψαλτών που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα τους μαθαίναμε ποτέ. Ανάμεσα σ' αυτούς, υπάρχουν ψάλτες - κοσμήματα (κατά την προσωπική μου άποψη, μακράν καλύτεροι αρκετών παλιών και επωνύμων...).

υγ1 : Εμείς, στην εποχή του internet, έχουμε την πολυτέλεια να ακούμε πάμπολες ηχογραφήσεις ψαλτών, και από διαφορετικές σχολές ακουσμάτων. Οι παλιοί (αυτοί που είναι 65+ χρόνων για παράδειγμα), την περίοδο που μάθαιναν μουσική (δεκαετίες 50 και 60) πώς είχαν ακούσματα, δεν που λέτε και μένα, να μου λυθεί η απορία;;; Από τον ψάλτη της ενορίας τους, από κάποιον "γίγαντα" που τον άκουσαν τρεις - τέσσερις φορές στη Θεσσαλονίκη και από μια μαγνητοταινία που κάπως έπεσε στα χέρια τους με την ΧΥΖ ηχογράφηση, αυτά... Πεντέξι διαφορετικές φωνές είχαν ακούσει!!! Φτάνουν για να διαμορφώσουν άποψη;;;

υγ2 : Στο Ψαλτολόγιο ανακάλυψα διαμάντια, επαρχιώτης όντας χωρίς πάρε δώσε με πρωτεύουσες και συμπρωτεύουσες. Πρώτη φορά, λοιπόν, το γράφω, και αυτό εν αγνοία του: Θεωρώ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΨΑΛΤΗ, πραγματικά ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΨΑΛΤΗ τον Συμεωνίδη. Θα έκανα και συγκρίσεις με προαναφερθέντα "μεγαθήρια", αλλά θα ήταν "ιεροσυλία". Δεν το κάνω, για να μην τον φέρω σε δύσκολη θέση. Οι λόγοι για τους οποίους τον θεωρώ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΨΑΛΤΗ (τρίτη και τελευταία φορά που το γράφω...), δεν είναι το "ύφος", δεν είναι η "μεγαλοπρεπής εκτέλεση", δεν είναι το "κάνω αναλύσεις, βάζω έλξεις" κλπ κλπ, αλλά είναι το ηχόχρωμα της φωνής του, η γλύκα στη φωνή (τι να κάνουμε ρε παιδιά, δεν γεννιόμαστε όλοι με τα ίδια προσόντα) και η άνεση στην απόδοση του μέλους. Ο άνθρωπος ψέλνει λες και δεν αγχώνεται για τίποτα στη ζωή του (η ψυχή του το ξέρει, υποθέτω...).

υγ3: Απαντώ μόνος μου στην κύριά μου ερώτηση: όχι, δεν τα λένε μόνο αυτοί σωστά, τα λένε κι άλλοι σωστά, και είναι και πιο μικροί σε ηλικία, και έχουν ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΝΗ από αυτούς τους "γιγαντες". Θα συμφωνήσω με τον κ. Μακρή, που σε προηγούμενη ανάρτηση επί του θέματος μίλησε για το τρίπτυχο φωνή - διάβασμα - ψαλτικό ήθος. Απλά θα διόρθωνα το "φωνή" σε "γλυκιά φωνή"....

Περαστικά μου...

Φίλε, σε παρακαλώ αν θ'ελεις μελέτησε όλη μου την περάθεση.

Για να εξηγηθώ εν μέρει. Δεν έθεσα ζήτημα ποιό είναι το τέλειο

Δεν 'εχω πεί ποτέ ούτε και πρόκειται να πώ Χερουβικό prima vista .
Θέτω ζήτημα διδακτικής και διδασκαλίας και υπο ποία νοοτροπία και
σκοπιμότητα ασκούνται.

Υπάρχει και σύγκριση μαθητείας και μαθητών άλλης εποχής.

Επίσης σκεψου το σενάριο :

Αρρωσταίνει ο σολίστας σε μιά όπερα και φωνάζουν τα παιδιά απο το διπλανό
Ωδείο για να τον αντικαταστήσουν !!!

Η ψαλτική η εντός του ναού είναι απείρως πολυτιμότερη , σε σύγκρισή της
με μιά άρια.

Δεν τησ αρμό