Ἐκπεσόντα τροπάρια τῶν παρακλητικῶν κανόνων τῆς Θεοτόκου

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Ἐκπεσόντα τροπάρια παρακλητικῶν κανόνων:

ΜΙΚΡΟΣ

ᾨδὴ α’:

«Ἐν θλίψει με ὄντα καὶ συμφορᾷ, ἐπισκοπῆς θείας, καὶ προνοίας μόνη ἁγνή, ἀξίωσον ὅπως σε δοξάζω, τὴν θεοδόξαστον καὶ ὑπεράμωμον» (ὡρολόγια ἐκδ. 1509, 1520, 1535, Μηναῖον Νοεμβρίου ιγ’).

ᾨδὴ δ’:

«Ἐπὶ κλίνης ὀδύνης μου, καὶ τῆς ἀρρωστίας κατακειμένῳ μοι, ὡς φιλάγαθος βοήθησον, Θεότοκε μόνη ἀειπάρθενε» (ὅπ. πρ. καὶ χφφ. Ε.Β.Ε. 642 παρακλητικὴ ιγ’ αἰ. φ. 3r , 721 θεοτοκάριον τέλη ιε’ αἰ., ὡρολόγια ἐκδ. 1574, 1580, 1584, 1632, 1740, 1757, 1801, 1819, 1830).

ᾨδὴ η’:

«Τῆς σωτηρίας τὸν ἀρχηγὸν ἡ τεκοῦσα, τὸν Χριστὸν διασώζοις παρθένε, τοὺς σὲ ἀνυμνοῦντας εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας» (χφ. Ε.Β.Ε. 642 φ. 6v).

ΜΕΓΑΣ

ᾨδὴ ζ’:

«Ἔδειξας πλούσια παρθένε, τὰ ἐλέη σου καὶ τὰς εὐεργεσίας, ἀμετρήτους ἐμοὶ τῷ ταπεινῷ σου δούλῳ, τῷ πρὸς τὴν σὴν προστρέχοντι, κραταιὰν καὶ θείαν σκέπην» (χφ. Ε.Β.Ε. 721).

Τὰ τροπάρια αὐτὰ μαρτυροῦνται περισσότερο εἰς τὸ «Καὶ νῦν...».

Βλέπε καὶ Συμβολὴ τ. 13 σσ. 46-48 καὶ ἐδῶ.




 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Ἐκπεσόντα τροπάρια μικροῦ παρακλητικοῦ κανόνα:

ᾨδη γ’
Ζωῆς τῆς ἀκηράτου θεία σκηνὴ γέγονας, μόνη ἐξ αἰῶνος φανεῖσα παρθενομῆτορ ἁγνή, διὸ πανάμωμε τὸν ἐν σκιᾷ τοῦ θανάτου, πρὸς ζωὴν ὁδήγησον νῦν με πρεσβεῖαις σου.


ᾨδὴ ε’
Μύρον μυστικῶς ὀνομάζομέν σε πάναγνε, ὡς γεννήσασαν Θεὸν ἐν σαρκί, τὸν τὰ εὐώδη ἀναβρύοντα χαρίσματα.


ᾨδὴ ζ’
Σωτηρίας λιμένα Θεοτόκε παρθένε οἱ σὲ κατέχοντες, τοῦ βίου τοὺς κινδύνους, ἐκφεύγομεν καὶ ζάλας τῷ Υἱῷ σου κραυγάζοντες, ὁ τῶν πατέρων ἡμῶν Θεὸς εὐλογητός εἶ.

(χφφ. Ἐθνικῆς Βιβλιοθήκης τῆς Ἑλλάδος 572 μηναῖον Ἰανουαρίου ιδ’ αἰ. σσ. 12, 13, 14 καὶ Δημοτικῆς βιβλιοθήκης Κοζάνης Χ 101, ὡρολόγιο ιζ’ αἰ. φφ. 443r, 443v, 444v· πρόκειται γιὰ τὸ 4ο καὶ τελευταῖο τροπάριο κάθε ᾠδῆς).
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Ἀπὸ τὶς Ὑμνολογικὲς διερευνήσεις:
Ἐκπεσόντα τροπάρια

α) Μικρὸς παρακλητικὸς κανόνας

«Θεοφάνους τοῦ ὁμολογητοῦ τοῦ ἐν τῷ μεγάλῳ ἀγρῷ» (760-818· χφ. Ἰβήρων 780 εὐχολόγιο τοῦ ἔτους 1400 φ. 133v).

«Θεοφάνους» (χφ. Paris. Suppl. gr. 1272 ἀνθολόγιο τοῦ ἔτους 1458 φ. 24r).

ᾨδὴ α’

«Ἐν θλίψει με ὄντα καὶ συμφοραῖς, ἐπισκοπῆς θείας, καὶ προνοίας τῆς παρὰ σοῦ, ἀξίωσον μόνη Θεομῆτορ, ὡς ἀγαθὴ ἀγαθοῦ τε λοχεύτρια»

(χφ. Vat. gr. 1072 θεοτοκάριο τοῦ ἔτους 1301 φ. 171r).

«Ἐν θλίψει με ὄντα καὶ συμφορᾷ, ἐπισκοπῆς θείας, καὶ προνοίας μόνη ἁγνή, ἀξίωσον ὅπως σε δοξάζω, τὴν θεοδόξαστον καὶ ὑπεράμωμον»

(χφ. Paris. gr. 398 ὡρολόγιο ιγ' αἰ. φ. 197v, Ὡρολόγιον ἐκδ. 1509, 1520, 1535, Μηναῖον Νοεμβρίου ιγ’).

«Τάξεις σε ἀγγέλων καὶ τῶν βροτῶν, ἀνύμφευτε κόρη εὐφημοῦσιν ἀνελλιπῶς, τὸν κτίστην γὰρ τούτων ὥσπερ βρέφος, ἐν ταῖς ἀγκάλαις σου ἐβάστασας»

(Β 21 φ. 255r).

«Ἴασαι νοσοῦντα με χαλεπῶς, τῆς θανατηφόρου ἀσθενείας τῶν σαρκικῶν, ἁγνὴ ψυχικῶν τε παθημάτων, ὅπως ἐν πίστει ἀεὶ μακαρίζω σε»

(χφφ. Vat. gr. 1853 παρακλητικοὶ κανόνες τοῦ ἔτους 1173 φ. 58v, Σινὰ 834 μακαριστάριο ιδ’ αἰ. φφ. 100v-101r «ἐν πίστει μακαρίζω σε»).



ᾨδὴ γ’

«Σὲ φρουρὸν παναγία ἐν πειρασμοῖς κέκτημαι, σὲ μετὰ Θεὸν προστασίαν ἔχω ἀκοίμητον, σὲ ῥυομένην με ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς δίκης, πάσης περιστάσεως εὕροιμι πάναγνε»

(χφφ. Vat. gr. 1853 παρακλητικοὶ κανόνες τοῦ ἔτους 1173 φ. 59r, Σινὰ 867 ὡρολόγιο ιγ’-ιδ’ αἰ. φ. 104v).



«Ζωῆς τῆς ἀκηράτου θεία σκηνὴ γέγονας, μόνη [γάρ] ἐξ αἰῶνος φανεῖσα παρθενομήτορ ἁγνή, διὸ πανάμωμε, τὸν ἐν σκιᾷ τοῦ θανάτου, πρὸς ζωὴν ὁδήγησον νῦν με πρεσβείαις σου»

(χφφ. Clark 88 μηναῖα ιγ’ αἰ. φ. 206r, Vat. gr. 721 ἀνθολόγιο ιδ’-ιε’ αἰ. φφ. 121v-122r, ΚΖ φ. 443r· τὸ ἐντὸς ἀγκυλῶν περιττεύει καὶ λείπει καὶ ἀπὸ τὰ χφφ. Paris. gr. 1622 μηναῖο Σεπτεμβρίου ιγ' αἰ. φ. 185βr, ΕΒΕ 572 μηναῖο Ἰανουαρίου ιδ’ αἰ. σ. 12, χφ. Paris. gr. 1615 μηναῖο Ἰανουαρίου ιε' αἰ. φ. 226r-v).



ᾨδὴ δ’

«Ἐπὶ κλίνης ὀδύνης μου, καὶ τῆς ἀῤῥωστίας κατακειμένῳ μοι, ὡς φιλάνθρωπος βοήθει μοι, Θεότοκε μήτηρ ἀειπάρθενε»

(χφ. Σινὰ 779 παρακλητικὴ ι’ αἰ. φ. 258r).

«Ἐπὶ κλίνης ὀδύνης μου, καὶ τῆς ἀῤῥωστίας κατακειμένῳ μοι, ὡς φιλάνθρωπος βοήθει μοι, Θεότοκε μόνη ἀειπάρθενε»

(χφ. Σινὰ 798 παρακλητικὴ ιβ' αἰ. φ. 196v).

«Ἐπὶ κλίνης ὀδύνης μου, καὶ τῆς ἀῤῥωστίας κατακειμένῳ μοι, ὡς φιλάνθρωπος βοήθησον, Θεότοκε μήτηρ ἀειπάρθενε»

(χφφ. Σινὰ 785 θεοτοκάριο ιβ' αἰ. φ. 207r, Vat. gr. 1193 ἀνθολόγιο ιε’ αἰ. φ. 134r).

«Ἐπὶ κλίνης ὀδύνης μου, καὶ τῆς ἀῤῥωστίας κατακειμένῳ μοι, ὡς φιλάγαθος βοήθησον, Θεότοκε μῆτερ τοῦ Κυρίου μου»

(χφ. Vat. gr. 1853 παρακλητικοὶ κανόνες τοῦ ἔτους 1173 φ. 59v).

«Ἐπὶ κλίνης ὀδύνης μου, καὶ τῆς ἀῤῥωστίας κατακειμένῳ μοι, ὡς φιλάγαθος βοήθησον, Θεότοκε μόνη ἀειπάρθενε»

(χφ. Vat. gr. 1072 θεοτοκάριο τοῦ ἔτους 1301 φ. 171v, ΕΒΕ 642 φ. 3r, χφφ. ΕΒΕ 1910 εὐχολόγιο α’ ἥμισυ ιε’ αἰ. φ. 138v, Paris. gr. 269 θεοτοκάριο ιε' αἰ. φ. 328v, 368 μηναῖο Ἰουλίου ιε' αἰ. φ. 62r, Arundel (British Library) 528 γ’ τέταρτο ιε’ αἰ. φ. 186r, ΕΒΕ 721 θεοτοκάριο τέλη ιε’ αἰ., Λειμῶνος 85 εὐχολόγιο ιστ’ αἰ. φ. 187r, ΚΖ φ. 443r, Ὡρολόγιον ἐκδ. 1574, 1580, 1584, 1632, 1740, 1757, 1801, 1819 καὶ 1830, Παρακλητικὸν Κρυπτοφέῤῥης ἔκδ. 1738 σ. ρογ' («ὡς φιλάνθρωπος»)).

«Ἐπὶ κλίνης ὀδύνης μου»

(χφφ. Vat. gr. 784 ΤΑΣ τοῦ ἔτους 1317 φ. 136v, 1559 μηναῖο Ἰουλίου τοῦ ἔτους 1545 φ. 125v).

«Ἐπὶ κλίνης ὀδύνης μου, καὶ τῆς ἀῤῥωστίας κατακειμένῳ μοι, ὡς φιλάνθρωπος βοήθησον, Θεότοκε μόνη ἀειπάρθενε»

(χφ. Σινὰ 795 παρακλητικὴ ιβ’ αἰ. φ. 113r, P 396 σ. 172, B 21 φ. 255v, χφφ. Paris. Suppl. gr. 1272 ἀνθολόγιο τοῦ ἔτους 1458 φ. 25v, Vat. gr. 1546 ὡρολόγιο ιστ’ αἰ. φ. 91v).

«Ἐπὶ κλίνης ὀδύνης μου, καὶ τῆς ἀῤῥωστίας κατακειμένῳ μοι, ὡς φιλάνθρωπος βοήθησον, ὁ Θεὸς πρεσβείαις τῆς τεκούσης σε»

(χφ. Paris. gr. 335 ἀνθολόγιο ιε’ αἰ. φ. 158v).

«Ἐπὶ σὲ τὴν ἐλπίδα μου, πᾶσαν ἀνατίθημι μητροπάρθενε, τὴν ψυχήν μου διαφύλαξον, ἡ Θεὸν τεκοῦσα τὸν Σωτῆρα μου» (ΚΖ φ. 443r).

ᾨδὴ ε’

«Νέκρωσον ἁγνή, τῆς σαρκός μου τὰ κινήματα, ἡ νεκρώσασα τῷ τόκῳ σου τὴν ζῶσαν κόρη ἁμαρτίαν τοῦ προπάτορος»

(χφ. Vat. gr. 1853 παρακλητικοὶ κανόνες τοῦ ἔτους 1173 φ. 60r).

«Μύρον μυστικῶς ὀνομάζομέν σε πάναγνε, ὡς γεννήσασαν Θεὸν ἐν σαρκί, τὸν τὰ εὐώδη ἀναβρύοντα χαρίσματα»

(χφφ. Clark 88 μηναῖα ιγ’ αἰ. φ. 207r, Paris. gr. 1622 μηναῖο Σεπτεμβρίου ιγ' αἰ. φ. 186v, ΕΒΕ 572 σ. 13, χφφ. Vat. gr. 721 ἀνθολόγιο ιδ’-ιε’ αἰ. φ. 125r, Paris. gr. 1615 μηναῖο Ἰανουαρίου ιε' αἰ. φ. 228r καὶ ΚΖ φ. 443v).

«Δυσώπησον ἀεὶ τὸν Υἱόν σου καὶ Θεὸν ἡμῶν, ἀπειρόγαμε Μαρία ἁγνή, τοῦ καταπέμψαι ἡμῖν τοῖς πιστοῖς τὸ μέγα ἔλεος»

(Β 21 φ. 256r).



ᾨδὴ στ'

«Μὴ παύσῃ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύουσα παναγία Θεοτόκε παρθένε, ὅτι πιστῶν καύχημα σὺ ὑπάρχεις, καὶ τῇ ἐλπίδι τῇ σῇ κραταιούμεθα, καὶ πόθῳ σὲ καὶ τὸν ἐκ σοῦ, σαρκωθέντα ἀπαύστως δοξάζομεν»

(Β 21 φ. 256v, χφ. Δρέσδης Α-151 ιε’ αἰ. φ. 350r «πιστῶν στήριγμα»).

«Ὁ ἔμψυχος τοῦ δεσπότου θάλαμος ὁ λαμπραῖς τῆς παρθενίας ἀκτίσι, φωτοειδῶς ὥσπερ κρῖνον ἐκλάμπον τῆς ἀκανθώδους ἐν μέσῳ συγχύσεως, ἡ πάναγνος καὶ εὐπρεπής Θεοτόκος παρθένος δοξάζεται»

(χφ. Vat. gr. 1853 παρακλητικοὶ κανόνες τοῦ ἔτους 1173 φ. 60v).



ᾨδὴ ζ’

«Σωτηρίας λιμένα, Θεοτόκε παρθένε σὲ νῦν κατέχοντες, τοῦ βίου τοὺς κινδύνους ἐκφύγοιμεν καὶ ζάλης, τῷ υἱῷ σου κραυγάζοντες· Ὁ τῶν πατέρων ἡμῶν Θεὸς εὐλογητὸς εἶ»

(χφ. Σινὰ 789 παρακλητικὴ ιβ' αἰ. φ. 174v).

«Σωτηρίας λιμένα, Θεοτόκε παρθένε οἱ σὲ κατέχοντες, τοῦ βίου τοὺς κινδύνους ἐκφεύγομεν καὶ ζάλας, τῷ υἱῷ σου κραυγάζοντες· Ὁ τῶν πατέρων ἡμῶν Θεὸς εὐλογητὸς εἶ»

(χφφ. Paris. gr. 1622 μηναῖο Σεπτεμβρίου ιγ' αἰ. φ. 188r, Clark 88 μηναῖα ιγ’ αἰ. φ. 208r, ΕΒΕ 572 σ. 14, χφφ. Vat. gr. 721 ἀνθολόγιο ιδ’-ιε’ αἰ. φ. 131r, Paris. gr. 1615 μηναῖο Ἰανουαρίου ιε' αἰ. φ. 232v, ΚΖ φ. 444v).

«Παρθενικῆς ἐκ νηδύος, σαρκωθεὶς ἐπεφάνης Σωτὴρ ἡμῶν. Διό σου τὴν μητέρα εἰδότες Θεοτόκον εὐχαρίστως κραυγάζομεν· Ὁ τῶν πατέρων ἡμῶν, Θεὸς εὐλογητός εἶ»

(Β 21 φ. 257r).

«Τὸν πλοῦτον τῆς σοφίας, ἀγαθῆς τε προνοίας τὸν ἀκατάληπτον, τὴν παρθένον οἰκήσας ἥν βλύσιν ἰαμάτων, τοῖς κραυγάζουσιν ἔδειξας, ὁ τῶν πατέρων ἡμῶν Θεὸς εὐλογητός εἶ»

(χφφ. παρακλητικὲς Σινὰ 779 ι’ αἰ. φ. 258v, 795 ιβ’ αἰ. φ. 113v, 785 θεοτοκάριον ιβ' αἰ. φ. 208r).

«Τὸν πλοῦτον τῆς σοφίας»

(χφ. Vat. gr. 784 ΤΑΣ τοῦ ἔτους 1317 φ. 138v).

«Τὸν πλοῦτον τῆς σοφίας, ἀγαθὲ καὶ προνοίας τὸν ἀκατάληπτον, δεικνύων τῇ παρθένῳ ἐνοίκησας καὶ κόσμῳ, προστασίαν ἀνέδειξας, ὁ τῶν πατέρων ἡμῶν Θεὸς εὐλογητός εἶ»

(χφ. Ἰβήρων 809 ἀνθολόγιο τοῦ ἔτους 1518 φ. 439v).



ᾨδὴ η’

«Τῆς σωτηρίας τὸν ἀρχηγὸν ἡ τεκοῦσα, τὸν Χριστὸν διασώζεις παρθένε»

(χφφ. Σινὰ 779 παρακλητικὴ ι’ αἰ. φ. 258v, ἁγ. Σάβα 609 ψαλτήριο ιβ’ αἰ. φ. 287r).

«Τῆς σωτηρίας τὸν ἀρχηγὸν ἡ τεκοῦσα, τὸν Χριστὸν διασώζεις παρθένε, τοὺς σὲ ἀνυμνοῦντας ἁγνὴ εἰς τοὺς αἰῶνας»

(χφ. Vat. gr. 1072 θεοτοκάριο τοῦ ἔτους 1301 φ. 173r).

«Τῆς σωτηρίας τὸν ἀρχηγὸν ἡ τεκοῦσα, τὸν Χριστὸν διασώζοις παρθένε, τοὺς σὲ ἀνυμνοῦντας εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας»

(χφφ. παρακλητικὲς Σινὰ 777 ια' αἰ. φ. 160v, 778 ια’ αἰ. φ. 349r, 795 ιβ’ αἰ. 114r, 785 θεοτοκάριο ιβ' αἰ. φ. 208r («τοὺς σὲ ἀνυμνοῦντας εἰς τοὺς αἰῶνας»), Vat. gr. 1853 παρακλητικοὶ κανόνες τοῦ ἔτους 1173 φ. 61v, ΕΒΕ 642 φ. 6v, P 396 σ. 175, χφφ. Paris. gr. 398 ὡρολόγιο ιγ' αἰ. φ. 199v, 361 παρακλητικὴ ιδ' αἰ. φ. 253v, Paris. Suppl. gr. 709 μηναῖα ιδ’ αἰ. φφ. 227v, 261v, Φλωρεντίας Plutei 05.17 ψαλτήριο ιδ' αἰ. φ. 353r, Barb. gr. 302 ὡρολόγιο ιε’ αἰ. φ. 58r, Paris. Suppl. gr. 1272 ἀνθολόγιο τοῦ ἔτους 1458 φ. 28r, Paris. gr. 1568 μηναῖο Αὐγούστου ιε' αἰ. φ. 215r, 1615 μηναῖο Ἰανουαρίου ιε' αἰ. φ. 233v, 335 ἀνθολόγιο ιε’ αἰ. φ. 161r, Arundel 528 γ’ τέταρτο ιε’ αἰ. φ. 187v, Ott. gr. 295 σύμμικτο ιστ' αἰ. φ. 205r-v).

«Τῆς σωτηρίας τὸν ἀρχηγὸν ἡ τεκοῦσα, τὸν Χριστὸν διασώζοις παρθένε, πάντας τοὺς ὑμνοῦντας αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας

Τὸν κατελθόντα ἐξ οὐρανῶν καὶ ἐν μήτρᾳ, παρθενικῇ οἰκήσαντα ὑμνεῖτε, καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας»

(Β 21 φ. 257r).

«Τῆς σωτηρίας τὸν ἀρχηγὸν ἡ τεκοῦσα, τὸν Χριστὸν διασώζεις παρθένε, ὅπως σὲ ὑμνήσω ἁγνή»

(χφ. Paris. gr. 269 θεοτοκάριο ιε' αἰ. φ. 329r).

«Τῆς σωτηρίας τὸν ἀρχηγὸν ἡ τεκοῦσα»

(χφ. Vat. gr. 784 ΤΑΣ τοῦ ἔτους 1317 φ. 138v).

«Τῆς σωτηρίας τὸν ἀρχηγὸν ἡ τεκοῦσα, τὸν Χριστὸν διασώζεις παρθένε, τοὺς σὲ ὑμνοῦντας καὶ ὑ»

(χφ. Vat. gr. 1193 ἀνθολόγιο ιε’ αἰ. φ. 143r).

«Τῆς σωτηρίας τὸν ἀρχηγόν»

(χφ. Vat. gr. 1559 μηναῖο Ἰουλίου τοῦ ἔτους 1545 φ. 130v).

«Φαεινοτάταις σου ἀστραπαῖς θεομῆτορ, τοὺς πιστῶς μελωδοῦντας φαιδρύνεις, καὶ σὲ ἀνυμνοῦντας ἁγνὴ εἰς τοὺς αἰῶνας» (χφ. Τ. Σταυροῦ 103 ὡρολόγιο ιε’ αἰ. φ. 129r-v, ΚΖ φ. 444v).



ᾨδὴ θ’

«Ψαλμοῖς σὲ ἀνυμνοῦμεν, κεχαριτωμένη καὶ ἀσιγήτως τὸ χαῖρε σοὶ κράζομεν, σὺ γὰρ ἐπήγασας πᾶσι τὴν ἀγαλλίασιν»

(χφφ. Paris. Suppl. gr. 709 μηναῖα ιδ’ αἰ. φ. 228r, Vat. gr. 2518 ἀνθολόγιο τοῦ ἔτους 1493 φ. 48v, Paris. Suppl. gr. 701 μηναῖο Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 1549 φ. 49r, Arundel 528 φ. 188r).



Στὸ χφ. Vat. gr. 2518 ἀνθολόγιο τοῦ ἔτους 1493 φ. 48v ὁ κανόνας συνοδεύεται ἀπὸ τέσσερα ὁμόηχα στιχηρὰ προσόμοια θεοτοκία πρὸς τὸ Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος. Ὁμοίως στὸ Παρακλητικὸν Κρυπτοφέρρης 1738 σ. ροβ’ συνοδεύεται ἀπὸ τρία διαφορετικὰ προσόμοια πρὸς τὸ Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος.
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Ὁμοίως:

β) Μεγάλος παρακλητικὸς κανόνας



ᾨδὴ δ’

«Ἔχεις ἁγνή, τὸ βοηθεῖν καὶ τὸ δύνασθαι, μήτηρ οὖσα τοῦ τὰ πάντα κτίσαντος, δημιουργοῦ πάναγνε Θεοῦ, λῦσον οὖν σειρᾶς με σφαλμάτων περιδεσμούμενον, ἡ λύσασα τῆς ἔχθρας τὸ μεσότειχον κόρη, καὶ βροτοὺς τῷ Θεῷ καταλλάξασα»

(χφ. Τ. Σταυροῦ 103 ὡρολόγιο ιε’ αἰ. φ. 123v, Plutei 10.21 ἀνθολόγιο ιε’ αἰ. φ. 92v).

«Ἔχεις ἁγνή, τὸ βοηθεῖν ὡς τὸ δύνασθαι, μήτηρ οὖσα τοῦ τὰ πάντα κτίσαντος, δημιουργοῦ πάναγνε Θεοῦ, λῦσον οὖν σειρᾶς με σφαλμάτων περικυκλούμενον, ἡ λύσασα τῆς ἔχθρας τὸ μεσότειχον κόρη, καὶ βροτοὺς τῷ Θεῷ καταλλάξασα»

(χφ. Ἰβήρων 809 ἀνθολόγιο τοῦ ἔτους 1518 φ. 440v).

ᾨδὴ ε’

«Λύσιν ἁμαρτημάτων, ταῖς σαῖς ἱκεσίαις παράσχου τοῖς δούλοις σου, ῥυομένη τούτους πειρασμῶν καὶ κινδύνων καὶ θλίψεων, καὶ τῆς τῶν βλασφήμων αἱρετικῶν ἐπικρατείας, Θεοτόκε παρθένε πανάμωμε»

(χφ. Vat. gr. 1515 μηναῖα τοῦ ἔτους 1382 φ. 144v).

ᾨδὴ ζ’

«Ἔδειξας πλούσια παρθένε, τὰ ἐλέη σου καὶ τὰς εὐεργεσίας, ἀμετρήτους ἐμοὶ τῷ ταπεινῷ σου δούλῳ, τῷ πρὸς τὴν σὴν προστρέχοντι, κραταιὰν καὶ θείαν σκέπην»

(χφφ. Paris. gr. 24 ψαλτήριο ιγ' αἰ. φ. 326r, Vat. gr. 1515 μηναῖα τοῦ ἔτους 1382 φ. 147v, Σινὰ 30 ἀνθολόγιο ιδ’ αἰ. φ. 40r, 877 ὡρολόγιο τοῦ ἔτους 1467 φ. 211v-212r, Τ. Σταυροῦ 103 ὡρολόγιο ιε’ αἰ. φ. 125v, Plutei 10.21 ἀνθολόγιο ιε’ αἰ. φ. 93v, ΕΒΕ 721 θεοτοκάριο τέλη ιε' αἰ., Ἰβήρων 809 ἀνθολόγιο τοῦ ἔτους 1518 φ. 441v, Σινὰ 996 εὐχολόγιο τοῦ ἔτους 1566 φ. 54v, ΚΖ φ. 448r).

Τὰ τροπάρια αὐτὰ μαρτυροῦνται περισσότερο στὸ Καὶ νῦν. Βλέπε καὶ Συμβολὴ τ. 13 σσ. 46-48.

Ἀκολουθοῦν προσόμοια πλ. δ’ ἤχου πρὸς τὸ Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος (χφ. Σινὰ 30 ἀνθολόγιο ιδ’ αἰ. φ. 40v-41r).
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Μεγάλος παρακλητικὸς κανόνας.

ᾨδὴ θ’

«Οὐ κέκτημαι μεσίτην πρὸς τὸν Θεόν, οὐ προστάτην οὐδὲ ἀντιλήπτορα μετὰ Θεόν, ἕτερον ἐκτός σου ἐπὶ τῆς γῆς, ὑπεραγία δέσποινα, ὅθεν σοὶ προσπίτω μετὰ θερμῶν, δακρύων μετὰ πόνου, καρδίας δυσωπῶν σε, ἀντιλαβοῦ μου ἐν ταῖς θλίψεσιν»

(χφ. Barb. gr. 419 ἀνθολόγιο β’ ἥμισυ ιδ’ αἰ. φ. 257v).
 
Last edited:
Top