Κ
Κωσταντής1
Guest
Καλησπέρα. Ὅπως ἴσως ἔχει κανεὶς προσέξηι ἀπὸ προηγούμενες παρεμβάσεις μου σὲ αὐτὸ τὸ ἱστολόγιο, ψάχνω πληροφορίες ποὺ σχετίζονται μὲ τὶς σχέσεις ἐκκλησίας καὶ θεάτρου, ὡς ἐκ τοῦ ἀντικειμένου τῶν σπουδῶν μου καὶ ὄχι μόνο. Σπεύδω δὲ νὰ τονίσω πρὸς ἀποφυγὴν ἐνδεχομένων παρεξηγήσεων ὅτι οὔτε θεωρῶ τὴν ἐκκλησία θέατρο, οὔτε καὶ ἀπαρνοῦμαι σὰν ξεπερασμένη ὁποιαδήποτε θεώρηση τὰ θεωρεῖ αὐτὰ τὰ δύο τελείως ἀσυμβίβαστα. Ἡ ἐρώτηση - δὲν ξέρω ποῦ ἀλλοῦ νὰ τὴν βάλω - ἀφορᾷ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ σημεῖο στὴν λειτουργικὴ ζωὴ τῆς ἐκκλησίας, μὲ βάση ἔνα βιβλίο τοῦ καθηγητή μου Βάλτερ Πούχνερ (Εὐρωπαϊκὴ Θεατρολογία, Ἀθήνα 1984, ἴδρυμα Γουλανδρῆ-Χόρν).
Περισσότερο καὶ ἀπὸ τὴν ἀναπαράσταση τοῦ Νιπτῆρος στὴν Πάτμο καὶ ἀλλοῦ, ἢ τοὺς τρεῖς παῖδες τοὺς ἐν καμίνωι ποὺ τοὺς ἔχει καὶ ὀ Ἁιζεντάιν στὸν Ἱβὰν τὸν Τρομερό, β. μέρος, αὐτὴ ἡ στιγμὴ εἶναι κατὰ τὴν δική μου αἴσθηση ποὺ περισσότερο πλησιάζει στὸν πυρῆνα αὐτου ποὺ λέγεται θέατρο, ποὺ εἶναι μιὰ κοινωνικὴ-ὑπαρξιακὴ συνθήκη, κατὰ τὴν ὁποῖα ἀπὸ ἔνα ἀδιαφοροποίητο κοινωνικὸ σῶμα προβάλλει μιὰ διαίρεση ἀνάμεσά του: κάποιος (μὲ βάση τὴν περιγραφὴ τοῦ Πούχνερ, ἕνας διάκος) ἐνσαρκώνει πίσω ἀπὸ τὴν θύρα τῆς ἐκκλησίας τὸν Ἄιδη ἢ τὸν δαίμονα, πρὸς τὸν ὁποῖον ἀπαντᾷ ὁ ἱερέας, ἐπικεφαλῆς τοῦ ποιμνίου του.
Σπεύδω νὰ προσθέσω ὅτι ὑποθετω μιὰ παρόμοια σκηνὴ σὰν τελετουργικὸ πυρῆνα τῆς ἀττικῆς τραγωιδίας, καὶ νὰ πῶ τὴν ἐρώτηση: γνωρίζει μήπως κανεὶς λεπτομέρειες γιὰ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἔθιμο - δὲν ξέρω πῶς νὰ τὸ πῶ, τὴν ἱστορία του, ὴ ὁ,τι δήποτε θὰ τὸν ἐνδιέφερε νὰ ἀναφέρει;
Περισσότερο καὶ ἀπὸ τὴν ἀναπαράσταση τοῦ Νιπτῆρος στὴν Πάτμο καὶ ἀλλοῦ, ἢ τοὺς τρεῖς παῖδες τοὺς ἐν καμίνωι ποὺ τοὺς ἔχει καὶ ὀ Ἁιζεντάιν στὸν Ἱβὰν τὸν Τρομερό, β. μέρος, αὐτὴ ἡ στιγμὴ εἶναι κατὰ τὴν δική μου αἴσθηση ποὺ περισσότερο πλησιάζει στὸν πυρῆνα αὐτου ποὺ λέγεται θέατρο, ποὺ εἶναι μιὰ κοινωνικὴ-ὑπαρξιακὴ συνθήκη, κατὰ τὴν ὁποῖα ἀπὸ ἔνα ἀδιαφοροποίητο κοινωνικὸ σῶμα προβάλλει μιὰ διαίρεση ἀνάμεσά του: κάποιος (μὲ βάση τὴν περιγραφὴ τοῦ Πούχνερ, ἕνας διάκος) ἐνσαρκώνει πίσω ἀπὸ τὴν θύρα τῆς ἐκκλησίας τὸν Ἄιδη ἢ τὸν δαίμονα, πρὸς τὸν ὁποῖον ἀπαντᾷ ὁ ἱερέας, ἐπικεφαλῆς τοῦ ποιμνίου του.
Σπεύδω νὰ προσθέσω ὅτι ὑποθετω μιὰ παρόμοια σκηνὴ σὰν τελετουργικὸ πυρῆνα τῆς ἀττικῆς τραγωιδίας, καὶ νὰ πῶ τὴν ἐρώτηση: γνωρίζει μήπως κανεὶς λεπτομέρειες γιὰ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἔθιμο - δὲν ξέρω πῶς νὰ τὸ πῶ, τὴν ἱστορία του, ὴ ὁ,τι δήποτε θὰ τὸν ἐνδιέφερε νὰ ἀναφέρει;
Last edited by a moderator: