Άλλο μεταβολές στη χρονική αγωγή, άλλο απουσία χρόνου. Άλλο χρήση νεωτεριστικών θέσεων σε μια σύνθεση, άλλο απουσία θέσεων. Άλλο φωνητικά μικρο-ποικίλματα, τα οποία δύσκολα μπορεί να αποδώσει η σημειογραφία, άλλο αναλύσεις και άλλο αυτοσχεδιαζόμενοι αμανέδες. Το να θολώνει κανείς τα νερά με ανοίκειους παραλληλισμούς δεν βοηθάει τη συζήτηση.
Tα υπογραμμισμένα σημεία προδίδουν, φοβούμαι, ακαδημαϊκή εθελοτυφλία έναντι της (αποτυπωμένης σημειογραφικά, ως καθιερωμένης) εκτέλεσης του Κ. Πρίγγου (
εδώ κ
εδώ) κ συλλήβδην καταδίκη αυτού του μέλους με κριτήρια ευσεβιστικού καθωσπρεπισμού.
1. Διαπιστώνετε(αι) απουσία χρόνου στις υπογραμμισμένες φράσεις;
"
Εἰς τὸ μνῆμά σε ἐπεζήτησεν, ἐλθοῦσα τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων, Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ·
μή εὑροῦσα δὲ ὠλοφύρετο, κλαυθμῷ βοῶσα· οἴμοι Σωτήρ μου, πῶς ἐκλάπης πάντων Βασιλεῦ;
Ζεῦγος δὲ ζωηφόρων Ἀγγέλων, ἔνδοθεν τοῦ μνημείου ἐβόα· Τί κλαίεις ὧ Γύναι; Κλαίω φησίν, ὅτι ᾖραν τὸν Κύριόν μου τοῦ τάφου, καὶ οὐκ οἶδα ποῦ ἔθηκαν αὐτόν.
Αὐτὴ δὲ στραφεῖσα ὀπίσω, ὡς κατεῖδέ σε, εὐθέως ἐβόα· ὁ Κύριός μου,
καὶ ὁ Θεός μου, δόξα σοι."
2. Η χρήση νεωτεριστικών θέσεων απαντάται κ σε άλλα μέλη (Εξέδυσάν με, Προσήλθε γυνή, Τί σοι προσενέγκωμεν, Ανέβη ο Ιησούς, Κύριε τον παράλυτον κλπ). Ή μήπως έχουμε κ εκεί απουσία (καθωσπρέπει) θέσεων;
3. Ως προς τους αυτοσχεδιαζόμενους αμανέδες -οι οποίοι κατά λάθος κ εξ αγνοίας τυπώθηκαν στην κλασικώτατη Φόρμιγγα με την έγκριση του Πρίγγου-, βλ.
εδώ κ
εδώ.
υγ. Το αν κ κατά πόσον ο παραλληλισμός είναι ανοίκειος, ας αφήσουμε τους άγευστους κ ανήκοους του Κωνσταντινιακού ύφους να το κρίνουν..
".
