Στιχηρά των Αίνων

Το ΤΑΣ (και το σύγχρονο Ρωσσικό Τυπικό ) προβλέπει από της Κυριακής της Απόκρεω μέχρι και την Κυριακή Ε΄ Νηστειών εις τους Αίνους των Κυριακών να ψάλλονται στιχηρά αναστάσιμα 5 και του Τριωδίου 4, σύνολο 9 στιχηρά, με επιπλέον ενδιάμεσο στίχο « Εὐφρανθήσομαι καὶ ἀγαλλιάσομαι ἐν σοί, ψαλῶ τῷ ὀνόματί σου, ῞Υψιστε». Ως τέτταρτο ιδιόμελο στιχηρό ψάλλεται το δοξαστικό ιδιόμελο των Αίνων του Τριωδίου, το οποίο επαναλαμβάνεται και εις το "Δόξα...", και όχι ένα από τα στιχηρά ιδιόμελα των Αίνων.
Θα ήθελα να ερωτήσω τους ειδήμονες του Ψαλτολογίου αν υπάρχουν επιπλέον στοιχεία για την ιδιαίτερη αυτή τάξη:
Πως προέκυψε;
Μαρτυρείται και σε άλλα Τυπικά;
Τι εξυπηρετεί;
Τι σχέση μπορεί να έχει με την διαφοροποίηση των Τυπικών σχετικά τους συνδυασμούς των αναστασίμων τροπαρίων και τροπαρίων του Τριωδίου εις τους Αίνους (4+4 ή 5+3);
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Μαρτυρεῖται στὸ ΤΑΣ κεφ. κθ’, λ’, λβ’ μὲ σειρὰ στίχων «Ἐξομολογήσομαί σοι Κύριε ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου», «Εὐφρανθήσομαι καὶ ἀγαλλιάσομαι ἐν σοί, ψαλῶ τῷ ὀνόματί σου ῞Υψιστε», «Ἀνάστηθι, Κύριε ὁ Θεός μου, ὑψωθήτω ἡ χείρ σου, μὴ ἐπιλάθῃ τῶν πενήτων σου εἰς τέλος», ὅπως εἶναι ἡ σειρά τους στὸν θ’ ψαλμό.



Ἐπίσης μαρτυρεῖται στὸ τυπικὸ τῆς Μεσσήνης τοῦ ἔτους 1131 σ. 218, 219 καὶ σὲ χφφ. τριῴδια, ὅπως τὸ Μ. Λαύρας Γ-105 ι’ αἰ. φφ. 7r, 30v, 46v.



Τὸ «στιχηρὸν τοῦ Ἁγιοπολίτου τῇ Κυριακῇ πρωὶ» (χφ. Reg. gr. Pio. II. 30 τριῴδιο ια’ αἰ. φ. 12v) ὡς ἀρχαῖο καὶ σημαντικὸ δευτερώνεται, ὅπως καὶ τὸ στιχηρὸν «τοῦ Ἁγιοπολίτου» τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας (χφ. Reg. gr. Pio. II. 30 τριῴδιο ια’ αἰ. φ. 13r) στὰ ἀπόστιχα.

Δὲν σχετίζεται μὲ τὸ ἄν ψαλλεῖ ἀνατολικὸ ἀναστάσιμο στιχηρό.
 
Top