Στίχοι ὡρῶν

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Ὁ κανόνας τοῦ ὁσίου Βενεδίκτου τοῦ ἔτους 540, ὁ ὁποῖος ἀπηχεῖ σὲ μεγάλο βαθμὸ τὸ κοινοβιακὸ πρότυπο τῆς ἀνατολῆς, προβλέπει κατανομὴ τοῦ ἀμώμου (ψαλμοῦ 118) στὶς ὧρες τῆς Κυριακῆς καὶ τῆς Δευτέρας (Ἁγίου Βενεδίκτου Κανονισμὸς τοῦ ὀρθοδόξου μοναχικοῦ βίου Κατὰ μετάφρασιν ἐκ τοῦ λατινικοῦ πρωτοτύπου ὑπό Παύλου ἱερομονάχου ἁγιορείτου Ἅγιον Ὄρος 1986 σ. 76), λόγῳ τῆς φράσης του «ἑπτάκις τῆς ἡμέρας ᾔνεσά σε ἐπὶ τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου» (ψ. 118, 164).

Ἀπὸ τὴν ἀρχαία αὐτὴ πρακτικὴ ἐπιβιώνουν σήμερα οἱ στίχοι τῆς α’ ὥρας «Τὰ διαβήματά μου κατεύθυνον κατὰ τὸ λόγιόν σου καὶ μὴ κατακυριευσάτω μου πᾶσα ἀνομία. Λύτρωσαί με ἀπὸ συκοφαντίας ἀνθρώπων, καὶ φυλάξω τὰς ἐντολάς σου. Τὸ πρόσωπόν σου ἐπίφανον ἐπὶ τὸν δοῦλόν σου καὶ δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου» (ψ. 118, 133-135) καὶ τῆς θ’ ὥρας «Ἐγγισάτω ἡ δέησίς μου ἐνώπιόν σου, Κύριε· κατὰ τὸ λόγιόν σου συνέτισόν με. Εἰσέλθοι τὸ ἀξίωμά μου ἐνώπιόν σου, Κύριε· κατὰ τὸ λόγιόν σου ῥῦσαί με» (ψ. 118, 169-170). Τὰ μεταγενέστερα μεσώρια δὲν ἔχουν στίχους.
 
Last edited:
Top