[Ερώτηση] Σε ποιά κλίμακα ψάλλονται οι στίχοι στο δεύτερο κανόνα των Θεοφανείων;

petrosgrc

Πέτρος Γαλάνης
οσο για τα διαστήματα ο Ραιδεστινός καπου λέει ότι εφόσον υπάρχει οπλισμός(φθορά)αλλάζουν όλα και διαστήματα και δεσπόζοντες κ.τ.λ.Αν ψάλλουμε εμείς το ''βυθού ανεκάλ..'' έστω και με μαλακό χρώμα...ερωτώ...τι άκουσμα θα προκύψει; Ας βασιστουμε λοιπόν και στη προφορική μας παράδοση τις ηχογραφήσεις.

Πού το λέει αυτό ο Ραιδεστηνός; Εγώ σαν προφορική παράδοση πάντως ξέρω το μαλακό χρώμα. Και δεν είναι καθόλου αλλότριο το άκουσμα. Ίσα-ίσα που είναι αλλότριο το άκουσμα όταν λέμε σκληρό χρώμα στο β΄ ήχο. Κάποιοι μάλιστα κάνουν και απήχημα νεχέανες...
 

παναγιωτης1

Galanis.K.Panagiotis
Πού το λέει αυτό ο Ραιδεστηνός; Εγώ σαν προφορική παράδοση πάντως ξέρω το μαλακό χρώμα. Και δεν είναι καθόλου αλλότριο το άκουσμα. Ίσα-ίσα που είναι αλλότριο το άκουσμα όταν λέμε σκληρό χρώμα στο β΄ ήχο. Κάποιοι μάλιστα κάνουν και απήχημα νεχέανες...

Αγαπητέ (συνεπώνυμε)κ.Γαλάνη...ποιός είναι ο ρόλος των οπλισμών;...να ''κλείσεις'' την πόρτα του ενός ήχου και να πας σε αυτόν που σου υποδεικνύει η φθορά...μέχρι τον επόμενο κ.τ.λ...Σημειωτέον και γω είχα διδαχθεί ότι στα ειρμολογικά του δευτέρου μπαίνει μεν φθορά του πλβ΄αλλα ισχύ μόνο για την πορεία του μέλους.Αργοτερα όμως ψάχνοντας και ρωτώντας κατάλαβα ότι δεν ισχύ και τόσο..(και γιατι να ισχύ αφού θα μπορούσε να βάλει στον πα τη φθορά του δι του β΄και να κάνει δουλεια του, στον βου γιατι το κάνει...).πιστεύω όμως οτι πολύ ασχοληθήκαμε με το θέμα, ενώ ολόκληρος Φωκαέας στη Κρηπίδα αφιερώνει 4 γραμμές στην ερ:''Μεταχειρίζεται & άλλη κλίμακα ο β΄ήχος;''
Απ:''Μεταχειρίζεται την κλίμακα του πλβ΄είς τα ειρμολογικά......και όταν ακολουθήση το διακρίνομεν και το παραστένομεν με τας φθοράς του ρηθέντος ήχου''.στην ερώτηση γιατι το κάνει, απαντά ότι ετσι το βρήκαν οι δάσκαλοι της νέας μεθόδου από του δασκάλους της παλαιάς και επειδή''...εσυνειθίσθησαν εις όλους του Εκκλησιαστικούς Μουσικούς...δεν ηθέλησαν να μεταθέσωσι....''
Όσο για το hεχεαhες δεν είναι καν απήχημα για τα ειρμολοκογικά....
 

petrosgrc

Πέτρος Γαλάνης
Tο νεχέανες προσωπικά το έχω ακούσει και μάλιστα σε cd που είχε βγάλει κάποιος ψάλτης.
Αλλά για να περάσουμε στο θέμα:

1. Η κανονική βάση του ειρμολογικού β΄ είναι το βου (υπάρχει και στο αναστασιματάριο του Ι. Πρωτοψάλτου στις καταβασίες). Η φθορά αυτή μπαίνει για να δέιξει εν πρώτοις ότι ακολουθείται πορεία πλαγίου ήχου κσι επιπρόσθετα ξεχωρίζει και από το μέσο β΄ ο οποίος καταλήγει στο βου αλλά έχει βάση το δι.

2. Σε αυτό που αναφέρει ο μέγας Θ. Φωκαεύς, δε συνάγεται πουθενά ότι αλλάζει σε σκληρό χρώμα. Απλά αναφέρει ότι ακολουθεί κλίμακα πλ. β΄, όχι ότι αλλάζουν τα διαστήματα σε μαλακό χρώμα. Όταν αντίστοιχα μπαίνει η φθορά του πλ. β΄ στον β΄ από το δι, όπως π.χ. στο Κύριε εκέκραξα του Ιωάννου, τί θα κάνουμε; Θα χαμηλώσουμε το κε... Κανένας ψάλτης (πλην ελαχίστων...) δεν κάνει αυτό το πράγμα

3. Το "Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόν", το "οίκος του Ευφραθά" όλοι σχεδόν το λένε σε μαλακό χρώμα. Αυτά είναι εξαιρέσεις; Γιατί το "τω την άβατον" ή το "βυθού ανεκάλυψε..." να λέγεται σε σκληρό χρώμα;
 

παναγιωτης1

Galanis.K.Panagiotis
Tο νεχέανες προσωπικά το έχω ακούσει και μάλιστα σε cd που είχε βγάλει κάποιος ψάλτης.
Αλλά για να περάσουμε στο θέμα:

1. Η κανονική βάση του ειρμολογικού β΄ είναι το βου (υπάρχει και στο αναστασιματάριο του Ι. Πρωτοψάλτου στις καταβασίες). Η φθορά αυτή μπαίνει για να δέιξει εν πρώτοις ότι ακολουθείται πορεία πλαγίου ήχου κσι επιπρόσθετα ξεχωρίζει και από το μέσο β΄ ο οποίος καταλήγει στο βου αλλά έχει βάση το δι.

2. Σε αυτό που αναφέρει ο μέγας Θ. Φωκαεύς, δε συνάγεται πουθενά ότι αλλάζει σε σκληρό χρώμα. Απλά αναφέρει ότι ακολουθεί κλίμακα πλ. β΄, όχι ότι αλλάζουν τα διαστήματα σε μαλακό χρώμα. Όταν αντίστοιχα μπαίνει η φθορά του πλ. β΄ στον β΄ από το δι, όπως π.χ. στο Κύριε εκέκραξα του Ιωάννου, τί θα κάνουμε; Θα χαμηλώσουμε το κε... Κανένας ψάλτης (πλην ελαχίστων...) δεν κάνει αυτό το πράγμα

3. Το "Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόν", το "οίκος του Ευφραθά" όλοι σχεδόν το λένε σε μαλακό χρώμα. Αυτά είναι εξαιρέσεις; Γιατί το "τω την άβατον" ή το "βυθού ανεκάλυψε..." να λέγεται σε σκληρό χρώμα;

Αν ο ψάλτης στον δίσκο μετά το νεχεανες ψάλλει ειρμολογικό μέλος...είναι λάθος
Ο β΄ήχος ανά δύο φθόγγους έχει την ίδια μαρτυρία νη-βου-δι-ζω-πα΄κ.ο.κ δεν πρέπει να συγχέουμε το γράμμα της βάσεως(..που πολλές φορές σημαίνει και τονικό ύψος...)με το μαρτυρικό σημάδι.
Επειδή το θέμα είναι μεγάλο και ο χρόνος μου περιορισμένος σας προτείνω να μελετήσετε κείμενα και θεωρία χωρίς να λαβαίνετε υπ΄οψην τα γράμματα δίπλα στα μαρτυρικά σημεία..(..βοηθά στη καταννόηση εν γένη της μουσικής μας..).. άλλωστε παλαιότερα δεν υπήρχαν..(.. είναι και αυτά ''καινούργιο φρούτο''..)..οι μουσικοί δούλευαν με τα απηχήματα..(..ανανες,νεανες,νανα,αγια,κ.ο.κ..).. για να κάνουν μουσικές αξιολογήσεις.
Όσο για τους προλόγους (προσόμοια) που αναφέρετε θα σας παραπέμψω από τη Ν.Μουσ.Συλλογή του Αθ,Καραμάνη,στο ''παράρτημα'' όπου υπάρχουν μελλοποιημένα πολύ ωραία...
 

konstantinou

Γιώργος Ν. Κωνσταντίνου
Πιστεύω να βοηθήσω και να συμβάλω στη συζήτηση περί χρωματικού δευτέρου και πλαγίου του δευτέρου.

Πρέπει να πω και εδώ (έχει αναφερθεί και αλλού) ότι η χρήση των φθορών δεν έχει να κάνει μόνο με αλλαγή γένους (από μαλακό σε σκληρό χρωματικό) αλλά και για μόνιμη αλλοίωση ενός φθόγγου, "χρωματίζοντας" έτσι ολόκληρη τη σύνθεση, ακόμη δε και για πορεία της μελωδίας δείχνοντας χαρακτηριστικά κυρίου ή πλαγίου ήχου, όχι απαραίτητα και αλλαγή διαστημάτων.

Οι κανόνες των Θεοφανείων είναι τονισμένοι σε ήχο δεύτερο. Εάν κάποιος θέλει να κατανοήσει την "πορεία" της μελωδίας των δύο κανόνων πρέπει να "βγάλει" τους διάφορες φθόγγους - βάσεις και να δεί τη μελωδία εάν έχει χαρακτηριστικά (μελωδικά) κυρίου ή πλαγίου ήχου.
Πρέπει να μας προβληματίσει το γεγονός ότι για το χρωματικό γένος δεν έχουμε για κάθε φθόγγο και μαρτυρικό σημάδι ανάλογα με τα δημιουργούμενα διαστήματα και επομένως την κατάδειξη της πορείας της μελωδίας όπως "απαιτεί" η αρχική φθορά του ήχου (μαλακού ή σκληρού).

Στο δια ταύτα. Τα παραπάνω φαίνονται καλύτερη στην παλαιότερη γραφή.
Παραθέτω μερικά παραδείγματα:
1) Βυθού ανεκάλυψε (παλαιά και νέα)
View attachment Βυθου_παλαια.jpg
View attachment Βυθου_συντ_01_ΠΠ_1824.jpg

2) Στίβει θαλάσσης (παλαιά και νέα)
View attachment Στιβει_παλαια.jpg
View attachment Στιβει_συντ_ΠΠ_1824.jpg

3) οίκος του Ευφραθά αργό και σύντομο (παλαιά και νέα)
View attachment Οικος_αργο_παλαιο.jpg
View attachment Οικος_συντομο_παλαιο.jpg
View attachment Οικος_του_Ευφραθα_αργο_ΠΠ_1824.jpg
View attachment Οικος_του_Ευφραθα_συντ_ΠΒ_1824.jpg

4) Μακαρισμός Β΄ήχου (παλαιά και νέα)
View attachment Μακαρισμος_Βηχου_Παλαιά_Γραφη.jpg
View attachment Μακαρισμος_Βηχου_Νεα_Γραφη.jpg

5) Μακαρισμός Πλ. Β΄(παλαιά και νέα)
View attachment Μακαρισμος_πλ_Βηχου παλαια.jpg
View attachment Μακαρισμος_πλ_Βηχου_01_Νεα_Γραφη.jpg

Στα του Δευτέρου, δεν έμπαιναν φθορές πλαγίου του Δευτέρου (και όταν έμπαιναν είχαν άλλο σκοπό).
Στα του Πλαγίου του Δευτέρου έμπαινε συνήθως τετράφωνη ανάβαση για να δηλώσει ότι ο ήχος έχει πορεία μελωδίας κυρίου ήχου (και όχι αλλαγή διαστημάτων).

Για προβληματισμό περισσότερο περί των ψαλλομένων μαλακών ή σκληρών διαστημάτων από την προφορική παράδοση, θα επισημάνω για παράδειγμα το "Τω Δόγματι τω τυραννικώ" σε αργό και σύντομο μέλος στη νέα μέθοδο γραφής. Όταν η μελωδία κατεβαίνει δύο φωνές κάτω από τη βάση, στο μέν αργό οι εξηγητές βάζουν φθορά μαλακού χρώματος στο δε σύντομο δε βάζουν καμμία φθορά.
View attachment Τω_δογματι_αργο_ΠΠ_01_1824.jpg
View attachment Τω_δογματι_συντ_ΠΒ_01_1824.jpg

Η προφορική παράδοση φέρνει μαλακά διαστήματα στην αργή περίπτωση και σκληρά διαστήματα στη σύντομη;

Ευχαριστώ.
 
Last edited:

Λεωνίδας

Λεωνίδας Γαρουφαλῆς
Από όσα έμαθα απ' τους δασκάλους μου στηνμουσική και όσους σπουδαίους ψάλτες έχω ευτυχήσει να ακούσω, νομίζω ότι ο δεύτερος κανόνας των Θεοφανείων ψάλλεται σε ήχο δεύτερο, δηλαδή το χρώμα είναι μαλακό. Και μόνο τις γραμμές που κάνει η μελωδία, αν προσέξουμε, διαπιστώνεται εύκολα αυτό. Φρονώ ότι αυτό ισχύει τόσο για τα σύντομα, όσο και τα αργά μέλη. Τουλάχιστον αυτό μας έχει διασώσει η προφορική παράδοση.
 

Firfiris

Κωστόπουλος Ευθύμιος
Πολύ καλό Γεώργιε. Αν μπορείς ανέφερε παρακαλώ τις πηγές (κώδιξ τάδε, σελ τάδε κλπ) της παλαιότερης σημειογραφίας. Επίσης εδώ:

3) οίκος του Ευφραθά αργό και σύντομο (παλαιά)

Πρόσθεσε "...και νέα".

Ευχαριστώ.
 
Last edited:

konstantinou

Γιώργος Ν. Κωνσταντίνου
Αν μπορείς ανέφερε παρακαλώ τις πηγές (κώδιξ τάδε, σελ τάδε κλπ) της παλαιότερης σημειογραφίας.
Σε όλα τα ειρμολόγια της κοντινής παλαιάς γραφής έτσι βρίσκονται και οι κανόνες και τα προσόμοια.

Πρόσθεσε "...και νέα".

Γενηθήτω το θέλημά σου.

Ευχαριστώ.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω ὅλους καί ἰδιαίτερα τόν κ. Κωνσταντίνου γιά τίς ἀπαντήσεις σ᾿ αὐτό τό θέμα, ἄν καί δέν τό ἔθεσα ἐγώ, ἀλλά ὁ ἀγαπητός ἐξ Η.Π.Α. ἀδελφός συμπρεσβύτερος π. Ἐφραίμ. Ἐγώ ἁπλᾶ ἐξ ἀρχῆς ἔθεσα τόν ἐαυτόν μου συζητητήν καί μάλιστα παρεκάλεσα νά γράψετε ἁπλᾶ καί νά ἀναρτήσετε παραδείγματα ὀπτικά καί ἀκουστικά, ὅπερ καί ἐγένετο.

Ἐπιτρέψτε μου, νά ἐκφρασθῶ ἐγώ πιό ἁπλᾶ, ὡς μή ἔχων τόσες μουσικές γνώσεις. Ἄν κάνω λάθος διορθῶστέ με. Δεύτερος ἦχος εἶναι τό «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...» τό «Τῷ τὴν ἄβατον...», τά ἀναστάσιμα ἀπόστιχα τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς Κυριακῆς καί πολλά παρόμοια. Δεύτερος ἦχος εἶναι καί τό ἀναστάσιμον ἀπολυτίκιον «Ὅτε κατῆλθες...», τά ἀναστάσιμα καθίσματα «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ...» καί τά ὑπόλοιπα, τό «Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις...», τό «Πρεσβεία θερμή...» καί πολλά ἄλλα, ἰδίως κοντάκια. Ἔτσι ἔχουμε τούς δύο τρόπους τοῦ β΄ ἤχου στά εἰρμολογικά μέ τούς ὁποίους ἐκτελοῦνται οἱ δύο κανόνες τῶν Θεοφανείων ἀντίστοιχα.

Ἀναφορικά μέ τό ἐρώτημα γιατί τά μεγαλυνάρια νά ἐκτελοῦνται διαφορετικά ἀπό τά τροπάρια στόν β΄κανόνα, ἀρκούμεθα στήν ἀπάντηση #14 τοῦ Βασίλη, ἐκτός ἐάν ὁ κ. Κωνσταντίνου ἤ ἄλλος ἔχει νά προσθέσει κάτι ἄλλο. Ἐγώ πάντως ὅσους ἐκ τῶν εἰδημονεστέρων, κατ᾿ ἐμέ, ρώτησα μέχρι σήμερα, ὅλοι ἐν ἑνί στόματι μοῦ ἀπήντησαν: «Ἔτσι μᾶς παραδόθηκε».

Ἐγώ σήμερα, σκέφθηκα κάτι ἄλλο ὡς ἀπάντηση σ᾿ αὐτό τό ἐρώτημα, παίρνοντας ἀφορμή ἀπό ἄλλη κατατεθεῖσα ἐρώτηση, σέ τί ἦχο λέμε τήν Τιμιωτέρα στά μεθέορτα, ὅταν προβλέπονται οἱ ἰαμβικές καταβασίες.

Τά μεγαλυνάρια ἀντικαθιστοῦν στίς δεσποτικές ἑορτές τό «Μεγαλύνει», ἤτοι τήν Τιμιωτέρα. Γιά τήν Τιμιωτέρα γνωρίζουμε ἕνα μόνο τρόπο μελισμοῦ, τόν α΄ τρόπο κατά τά ἀνωτέρω. Ἆρα, ἐπειδή δέν ὑπάρχει καί β΄ τρόπος μουσικῆς ἐκτελέσεως τῆς Τιμιωτέρας στό δεύτερο ἦχο, παρά μόνο ὁ ἕνας παραδεδομένος, αὐτόν τόν τρόπο ἀκολουθοῦν καί τά μεγαλυνάρια, ἀσχέτως ἐάν τά τροπάρια τοῦ β΄ κανόνος ψάλλονται μέ τόν β΄ τρόπο.
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
π. Μάξιμος;16215 said:
Θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω ὅλους καί ἰδιαίτερα τόν κ. Κωνσταντίνου γιά τίς ἀπαντήσεις σ᾿ αὐτό τό θέμα, ἄν καί δέν τό ἔθεσα ἐγώ, ἀλλά ὁ ἀγαπητός ἐξ Η.Π.Α. ἀδελφός συμπρεσβύτερος π. Ἐφραίμ. Ἐγώ ἁπλᾶ ἐξ ἀρχῆς ἔθεσα τόν ἐαυτόν μου συζητητήν καί μάλιστα παρεκάλεσα νά γράψετε ἁπλᾶ καί νά ἀναρτήσετε παραδείγματα ὀπτικά καί ἀκουστικά, ὅπερ καί ἐγένετο.

Ἐπιτρέψτε μου, νά ἐκφρασθῶ ἐγώ πιό ἁπλᾶ, ὡς μή ἔχων τόσες μουσικές γνώσεις. Ἄν κάνω λάθος διορθῶστέ με. Δεύτερος ἦχος εἶναι τό «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...» τό «Τῷ τὴν ἄβατον...», τά ἀναστάσιμα ἀπόστιχα τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς Κυριακῆς καί πολλά παρόμοια. Δεύτερος ἦχος εἶναι καί τό ἀναστάσιμον ἀπολυτίκιον «Ὅτε κατῆλθες...», τά ἀναστάσιμα καθίσματα «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ...» καί τά ὑπόλοιπα, τό «Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις...», τό «Πρεσβεία θερμή...» καί πολλά ἄλλα, ἰδίως κοντάκια. Ἔτσι ἔχουμε τούς δύο τρόπους τοῦ β΄ ἤχου στά εἰρμολογικά μέ τούς ὁποίους ἐκτελοῦνται οἱ δύο κανόνες τῶν Θεοφανείων ἀντίστοιχα.

Ἀναφορικά μέ τό ἐρώτημα γιατί τά μεγαλυνάρια νά ἐκτελοῦνται διαφορετικά ἀπό τά τροπάρια στόν β΄κανόνα, ἀρκούμεθα στήν ἀπάντηση #14 τοῦ Βασίλη, ἐκτός ἐάν ὁ κ. Κωνσταντίνου ἤ ἄλλος ἔχει νά προσθέσει κάτι ἄλλο. Ἐγώ πάντως ὅσους ἐκ τῶν εἰδημονεστέρων, κατ᾿ ἐμέ, ρώτησα μέχρι σήμερα, ὅλοι ἐν ἑνί στόματι μοῦ ἀπήντησαν: «Ἔτσι μᾶς παραδόθηκε».

Ἐγώ σήμερα, σκέφθηκα κάτι ἄλλο ὡς ἀπάντηση σ᾿ αὐτό τό ἐρώτημα, παίρνοντας ἀφορμή ἀπό ἄλλη κατατεθεῖσα ἐρώτηση, σέ τί ἦχο λέμε τήν Τιμιωτέρα στά μεθέορτα, ὅταν προβλέπονται οἱ ἰαμβικές καταβασίες.

Τά μεγαλυνάρια ἀντικαθιστοῦν στίς δεσποτικές ἑορτές τό «Μεγαλύνει», ἤτοι τήν Τιμιωτέρα. Γιά τήν Τιμιωτέρα γνωρίζουμε ἕνα μόνο τρόπο μελισμοῦ, τόν α΄ τρόπο κατά τά ἀνωτέρω. Ἆρα, ἐπειδή δέν ὑπάρχει καί β΄ τρόπος μουσικῆς ἐκτελέσεως τῆς Τιμιωτέρας στό δεύτερο ἦχο, παρά μόνο ὁ ἕνας παραδεδομένος, αὐτόν τόν τρόπο ἀκολουθοῦν καί τά μεγαλυνάρια, ἀσχέτως ἐάν τά τροπάρια τοῦ β΄ κανόνος ψάλλονται μέ τόν β΄ τρόπο.

Ενδιαφέρουσα και η άποψη του π. Μαξίμου. Μάλλον επιβεβαιώνεται κι από το γεγονός ότι όταν προβλέπονται μόνο οι Ιαμβικές καταβασίες, η Τιμιωτέρα ψάλλεται σε σκληρά χρωματική, και ακολουθεί ο ειρμός της Θ΄ ( με στίχο σε σκληρά- ειρμό σε μαλακή. Το θέμα όμως είναι γιατί να υπάρχει τέτοια ''έλλειψη'' στη μελοποίηση της Τιμιωτέρας του β' 'ηχου (στη νέα γραφή)!
 
Last edited:

dimitris

Παλαιό Μέλος
Δε γνωρίζω περί μαλακού και σκληρού κλπ. (μάλλον θα διαβάζω τον Χρύσανθο ανάποδα αν χωρίζει έτσι τους ήχους).

Σαν απλός ψάλτης θα απαντήσω απλά με βάση τους ήχους επισημαίνοντας ότι η όλη διαφορά βρίσκεται στους δεσπόζοντες φθόγγους των δύο ήχων του β' και του πλαγίου του (στα συστατικά των ήχων).

Ο Πλ β΄ κάνει συνεχώς πα δι πα δι πα δι. (βάση ο Πα, 3φωνία)
Ο β΄κάνει συνεχώς δι βου δι βου δι βου (βάση ο βου , 2φωνία)

Ετσι λοιπόν στις καταβασίες των Θεοφανίων ενώ λέμε πλ β΄ για να αλλάξουμε ήχο πάμε στον Γα του πλ β και τον κάνουμε Δι
(τα έγραψε αναλυτικότερα ο κ. Βαγγέλης)
στην ουσία τί κάνουμε; Απλά για να μην αλλάξουμε βάση και ακουστεί "σπάσει τα αυτιά" του εκκλησιάσματος, κάνουμε τη βάση του πλ β (πα) βάση του β΄(βου).

Το πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν οι δεσπόζοντες φθόγγοι στους δύο αυτούς ήχους το βλέπουμε και από το παραπάνω συνημμένο του αγαπητού κ. Γιώργου στο αργό "Τω δόγματι τω τυραννικώ" .
Ο μελοποιός δεν δέχεται δεσπόζοντα φθόγγο του πλ β τον κάτω Ζω γιατί δεν στέκει θεωρητικά.
Θέτει την φθορά του Δι στον Πα και κάνει τον ζω του πλ. β΄ , βου του δευτέρου.

Αν ο κάτω ζω του πλ β και ο αντίστοιχος βου του δευτερου έχουν ίδια συχνότητα, είναι άλλο θέμα.
ΥΓ
Με αυτά που γράφτηκαν παραπάνω από διαφόρους αγαπητούς συμφορουμίστες συμφωνώ στα περισσότερα. Είναι ήχοι συναφείς στο αυτί και το βασικό είναι ότι είναι ο ήχος και ο πλαγιός του.
Στον λέγετο δεν συμφώνησα (σαν πλάγιο χρωματικού). Δεν είναι χρωματικός και δεν έχει σχέση με χρωματικό διατονικό.
 

konstantinou

Γιώργος Ν. Κωνσταντίνου
Ἔτσι ἔχουμε τούς δύο τρόπους τοῦ β΄ ἤχου στά εἰρμολογικά μέ τούς ὁποίους ἐκτελοῦνται οἱ δύο κανόνες τῶν Θεοφανείων ἀντίστοιχα Ἐγώ πάντως ὅσους ἐκ τῶν εἰδημονεστέρων, κατ᾿ ἐμέ, ρώτησα μέχρι σήμερα, ὅλοι ἐν ἑνί στόματι μοῦ ἀπήντησαν: «Ἔτσι μᾶς παραδόθηκε».
Συμφωνούμε όλοι ότι έτσι μας παραδόθηκε. Το θέμα είναι η "κατά προσέγγιση" ερμηνεία και η βάση δεδομένων ποια είναι.

Τά μεγαλυνάρια ἀντικαθιστοῦν στίς δεσποτικές ἑορτές τό «Μεγαλύνει», ἤτοι τήν Τιμιωτέρα. Γιά τήν Τιμιωτέρα γνωρίζουμε ἕνα μόνο τρόπο μελισμοῦ, τόν α΄ τρόπο κατά τά ἀνωτέρω.
Η Τιμιωτέρα, νομίζω, προηγείται των τροπαρίων του/των κανόνα/νων της εορτής (όπου ψάλλονται), οπότε δεν είχε και "έντονο λόγο" ύπαρξης και του δευτέρου τρόπου μελοποίησής της αφού για τους παλαιότερους ένας είναι ο ήχος.

Ἆρα, ἐπειδή δέν ὑπάρχει καί β΄ τρόπος μουσικῆς ἐκτελέσεως τῆς Τιμιωτέρας στό δεύτερο ἦχο, παρά μόνο ὁ ἕνας παραδεδομένος, αὐτόν τόν τρόπο ἀκολουθοῦν καί τά μεγαλυνάρια, ἀσχέτως ἐάν τά τροπάρια τοῦ β΄ κανόνος ψάλλονται μέ τόν β΄ τρόπο.
Οι ήχοι έχουν διάφορα μελωδικά "τερτίπια" όσον αφορά την πορεία της μελωδίας. Για παράδειγμα: στον Α΄ήχο έχουμε άλλα καθίσματα που ψάλλονται όπως "Του λίθου σφραγισθέντος" και άλλα όπως "Τον τάφον σου Σωτήρ" κλπ. Στον Πλάγιο του Πρώτου, εάν κάποιος πει αργούς αναβαθμούς δε θα μοιάζουν με τους σύντομους, ως προς τη μελική συμπεριφορά (οι αργοί ακολουθούν πορεία πλαγίου και οι σύντομοι, από τον Κε, πορεία κυρίου ήχου).
Στο χρωματικό γένος, εξαιτίας και της επικράτησης του Δευτέρου μόνο ως έχοντος μαλακά διαστήματα και του Πλαγίου του Β΄ως έχοντος μόνο σκληρά διαστήματα, προήλθε αυτή η "σύγχυση".
Για τους παλαιότερους δεν υφίστατο αλλαγή διαστημάτων όταν κάποιος ήχος γινόταν από κύριος πλάγιος και τούμπαλιν.
Καταθέτω ένα παράδειγμα πλαγίου Β΄.
Στον κανόνα της Μ. Πέμπτης ψάλλουμε στην Θ΄ ωδή τον ειρμό "Την Τιμιωτέραν των Χερουβίμ". 'Οποιος τον ψάλλει και ως "Καταβασία" σε αργό ειρμολογικό μέλος θα διαπιστώσει ότι η μελωδία δεν έχει καμμία σχέση με αυτήν του συντόμου και όσον αφορά τις χρησιμοποιούμενες φθορές το κομμάτι έχει γίνει ...κουρελού.
View attachment Την Τιμιωτέρα νέα και παλαιά γραφή.pdf

Σύμφωνα με τα επικρατούντα "κατ' όψιν" δεδομένα, η μαρτυρία είναι Πλαγίου Β' με σκληρά διαστήματα, το κομμάτι αρχίζει αμέσως με φθορά του μαλακού Δευτέρου και στην κατάληξη "σε μεγαλύνομεν" επανέρχεται στα σκληρά!!!!

π. Μάξιμε, μάλλον σας μπέρδεψα με τα μουσικά. Συνοψίζω:
Δεν χρειάζεται άλλη μελοποίηση της Τιμιωτέρας (κατά τον β΄τρόπο) γιατί προηγείται των τροπαρίων του/των κανόνα/νων και γι αυτό δεν είναι απαραίτητη. Για τους παλαιότερους δεν ήταν άλλος ο α΄τρόπος και άλλος ο β΄τρόπος διαστηματικά. Τέτοιες συμπεριφορές μελωδίας στα τροπάρια ενός ήχου υπάρχουν πολλές.
Δηλαδή, δεν έχει να κάνει η μελώδηση της Τιμιωτέρας είτε με τον α΄είτε με τον β΄τρόπο με τα διαστήματα (μαλακά ή σκληρά) αλλά με τη μελωδική συμπεριφορά (κυρίου=ψηλά η βάση ή πλαγίου=χαμηλά η βάση). Η ανάγκη στην προκείμενη περίπτωση παρουσιάζεται όταν "καταλιμπάνεται" η Τιμιωτέρα. Έτσι όμως συμβαίνει σε πολλά πράγματα που γίνονται "κατ' οικονομίαν". Η δημιουργούμενη παράδοση, σεβαστή μεν, αλλά όχι η βάση εξήγησης όλων των φαινομένων δε. Γι αυτό και ακούγεται ως αδυναμία το «Ἔτσι μᾶς παραδόθηκε».

Ευχαριστώ.
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Συμφωνούμε όλοι ότι έτσι μας παραδόθηκε. Το θέμα είναι η "κατά προσέγγιση" ερμηνεία και η βάση δεδομένων ποια είναι.


Η Τιμιωτέρα, νομίζω, προηγείται των τροπαρίων του/των κανόνα/νων της εορτής (όπου ψάλλονται), οπότε δεν είχε και "έντονο λόγο" ύπαρξης και του δευτέρου τρόπου μελοποίησής της αφού για τους παλαιότερους ένας είναι ο ήχος.


Οι ήχοι έχουν διάφορα μελωδικά "τερτίπια" όσον αφορά την πορεία της μελωδίας. Για παράδειγμα: στον Α΄ήχο έχουμε άλλα καθίσματα που ψάλλονται όπως "Του λίθου σφραγισθέντος" και άλλα όπως "Τον τάφον σου Σωτήρ" κλπ. Στον Πλάγιο του Πρώτου, εάν κάποιος πει αργούς αναβαθμούς δε θα μοιάζουν με τους σύντομους, ως προς τη μελική συμπεριφορά (οι αργοί ακολουθούν πορεία πλαγίου και οι σύντομοι, από τον Κε, πορεία κυρίου ήχου).
Στο χρωματικό γένος, εξαιτίας και της επικράτησης του Δευτέρου μόνο ως έχοντος μαλακά διαστήματα και του Πλαγίου του Β΄ως έχοντος μόνο σκληρά διαστήματα, προήλθε αυτή η "σύγχυση".
Για τους παλαιότερους δεν υφίστατο αλλαγή διαστημάτων όταν κάποιος ήχος γινόταν από κύριος πλάγιος και τούμπαλιν.
Καταθέτω ένα παράδειγμα πλαγίου Β΄.
Στον κανόνα της Μ. Πέμπτης ψάλλουμε στην Θ΄ ωδή τον ειρμό "Την Τιμιωτέραν των Χερουβίμ". 'Οποιος τον ψάλλει και ως "Καταβασία" σε αργό ειρμολογικό μέλος θα διαπιστώσει ότι η μελωδία δεν έχει καμμία σχέση με αυτήν του συντόμου και όσον αφορά τις χρησιμοποιούμενες φθορές το κομμάτι έχει γίνει ...κουρελού.
View attachment 4768

Σύμφωνα με τα επικρατούντα "κατ' όψιν" δεδομένα, η μαρτυρία είναι Πλαγίου Β' με σκληρά διαστήματα, το κομμάτι αρχίζει αμέσως με φθορά του μαλακού Δευτέρου και στην κατάληξη "σε μεγαλύνομεν" επανέρχεται στα σκληρά!!!!

π. Μάξιμε, μάλλον σας μπέρδεψα με τα μουσικά. Συνοψίζω:
Δεν χρειάζεται άλλη μελοποίηση της Τιμιωτέρας (κατά τον β΄τρόπο) γιατί προηγείται των τροπαρίων του/των κανόνα/νων και γι αυτό δεν είναι απαραίτητη. Για τους παλαιότερους δεν ήταν άλλος ο α΄τρόπος και άλλος ο β΄τρόπος διαστηματικά. Τέτοιες συμπεριφορές μελωδίας στα τροπάρια ενός ήχου υπάρχουν πολλές.
Δηλαδή, δεν έχει να κάνει η μελώδηση της Τιμιωτέρας είτε με τον α΄είτε με τον β΄τρόπο με τα διαστήματα (μαλακά ή σκληρά) αλλά με τη μελωδική συμπεριφορά (κυρίου=ψηλά η βάση ή πλαγίου=χαμηλά η βάση). Η ανάγκη στην προκείμενη περίπτωση παρουσιάζεται όταν "καταλιμπάνεται" η Τιμιωτέρα. Έτσι όμως συμβαίνει σε πολλά πράγματα που γίνονται "κατ' οικονομίαν". Η δημιουργούμενη παράδοση, σεβαστή μεν, αλλά όχι η βάση εξήγησης όλων των φαινομένων δε. Γι αυτό και ακούγεται ως αδυναμία το «Ἔτσι μᾶς παραδόθηκε».

Ευχαριστώ.

Κύριε Κωνσταντίνου,

Η... κουρελού στην οποία αναφέρεστε ( ατυχής ο χαρακτηρισμός- και ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ!) είναι όμορφη, πανέμορφη αν εκτελεστεί και αποδοθεί από παραδοσιακούς ψάλτες.
Ξανακούστε τον αείμνηστο που εκδίδετε, σε παρόμοιες εκτελέσεις.

Κατά την άποψή μου καταντά κάτι έτερον (υβριδικόν) αν ψαλεί όπως υπονοείτε, για να μη χρησιμοποιήσω εκφραστικότερες λέξεις. Άλλα γράφει, άλλα λέμε, και οι ''αποδείξεις'' είναι εικοτολογίες.

Ωραία, αλλά πώς και κανείς των τριών διδασκάλων ( μπορεί και να κάνω λάθος) δε μίλησε με σαφήνεια για το θέμα αυτό των β΄και πλαγίου του. Για τις ΄ατέλειες' στη μεταγραφή αυτές. Μήπως εννοούσαν κάτι άλλο; Σαν κι αυτό που ακούμε να εκτελούν ΟΛΟΙ ομόφωνα στη Δοξολογία του Ιακώβου β΄( μηδέ του διακο-Διονύση εξαιρουμένου), δηλαδή διαστήματα σκληράς ( σαν πλ. του β'- όπως θα ήθελε και ο συνονόματός μου; Λάθος κάνουν όλοι αυτοί;

ευχαριστώ
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
π. Μάξιμε, μάλλον σας μπέρδεψα με τα μουσικά. Συνοψίζω:
Δεν χρειάζεται άλλη μελοποίηση της Τιμιωτέρας (κατά τον β΄τρόπο) γιατί προηγείται των τροπαρίων του/των κανόνα/νων και γι αυτό δεν είναι απαραίτητη. Για τους παλαιότερους δεν ήταν άλλος ο α΄τρόπος και άλλος ο β΄τρόπος διαστηματικά. Τέτοιες συμπεριφορές μελωδίας στα τροπάρια ενός ήχου υπάρχουν πολλές.
Δηλαδή, δεν έχει να κάνει η μελώδηση της Τιμιωτέρας είτε με τον α΄είτε με τον β΄τρόπο με τα διαστήματα (μαλακά ή σκληρά) αλλά με τη μελωδική συμπεριφορά (κυρίου=ψηλά η βάση ή πλαγίου=χαμηλά η βάση). Η ανάγκη στην προκείμενη περίπτωση παρουσιάζεται όταν "καταλιμπάνεται" η Τιμιωτέρα. Έτσι όμως συμβαίνει σε πολλά πράγματα που γίνονται "κατ' οικονομίαν". Η δημιουργούμενη παράδοση, σεβαστή μεν, αλλά όχι η βάση εξήγησης όλων των φαινομένων δε. Γι αυτό και ακούγεται ως αδυναμία το «Ἔτσι μᾶς παραδόθηκε».
Ευχαριστώ.
Κύριε Κωνσταντίνου,
Σᾶς εὐχαριστῶ, ἀλλά μᾶλλον μέ παρεξηγήσατε.
Δέν ἔγραψα ἐγώ πουθενά γιά «ἔλλειψη» Τιμιωτέρας μέ β΄ τρόπο, οὔτε ὅτι «χρειάζεται άλλη μελοποίηση της Τιμιωτέρας (κατά τον β΄τρόπο)».
Ἐκτός ἄν ἀπαντᾶτε σέ μένα γιά νά διαβάσουν ἄλλοι.
Τό θέμα, ὅπως ἐτέθη στό #1 καί τό ἐπανέφερα ἐγώ στό #11 καί ἀπήντησε ὁ Βασίλης στό #14 εἶναι γιατί ὑπάρχει διαφορά μουσικῆς ἐκτέλεσης τοῦ μεγαλυναρίου μέ τό τροπάριο στό β΄ κανόνα τῶν Θεοφανείων. Γι᾿ αὐτό μποροῦν νά σᾶς διαβεβαιώσουν ἄλλοι πού τά διατυπώνουν καλλίτερα.
Στήν ἀπάντηση ὅλων ὅσων ἐρώτησα γιατί συμβαίνει αὐτό μοῦ εἶπαν: «Δέν ξέρουμε, ἔτσι μᾶς παραδόθηκε».
Ἐγώ σήμερα σ᾿ αὐτήν τήν ἀπορία κατέθεσα μιά ἄποψη, πού ἔχει σχέση μέ τήν ἀπό ὅλα τά Τυπικά προβλεπόμενη ἀντικατάσταση στίς δεσποτικές ἑορτές τῆς Τιμιωτέρας μέ τήν ψαλμωδία καί τῶν δύο κανόνων τῆς ἑορτῆς, ὅπου στήν συγκεκριμένη περίπτωση, ἔχουμε δύο διαφορετικούς τρόπους ἐκτέλεσης γιά κάθε κανόνα, ἐνῶ ἔχουμε ἕνα γιά τά μεγαλυνάρια πού προηγοῦνται τῶν τροπαρίων ἀμφοτέρων τῶν κανόνων.
Ἐπίσης καί στίς μεθέορτες περιπτώσεις πού προβλέπεται μόνον ὁ β΄ κανόνας, πάλι τά μεγαλυνάρια ταιριάζουν μέ τήν Τιμιωτέρα.
Αὐτό καί μόνον ἔγραψα καί μάλιστα σᾶς εὐχαρίστησα γιά τά τόσο σπουδαῖα πού γράψατε σέ σχέση μέ τόν διαφορετικό τρόπο ἐκτέλεσης τῶν δύο ὁμοήχων κανόνων.
Τό «Ἔτσι μᾶς παραδόθηκε» ἀφορᾶ στόν τρόπο ἐκτέλεσης τοῦ μεγαλυναρίου σέ σχέση μέ τό τροπάριο στόν β΄ κανόνα.
Σᾶς εὐχαριστῶ.
 

konstantinou

Γιώργος Ν. Κωνσταντίνου
Κύριε Κωνσταντίνου, Η... κουρελού στην οποία αναφέρεστε ( ατυχής ο χαρακτηρισμός- και ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ!)

Κύριε Σκρέκα,
δεν πρέπει να εξοργίζεστε. Δεν κατηγορεί κανείς τις κουρελούδες. Και εμείς με αυτές μεγαλώσαμε. Την πολυχρωμία της σχολίασα η οποία, ως άλλη "βαβέλ", μπερδεύει τα πράγματα στον καθορισμό του βασικού χρώματός της. Εγώ στοιχεία κατέθεσα για του λόγου το αληθές, όσον αφορά το γραπτό κείμενο.
Τεκμηριώστε μας τα όσα λέτε στα κείμενα που καταθέτω (Τιμιωτέρα, αργό μέλος, σε νέα και παλαιά γραφή), για να σας πιστέψουμε, αλλιώς θα πρέπει να σας εντάξω εις τους "κατά καιρούς εκφέροντας εμπάθειαν προς το πρόσωπόν μου".

Ξανακούστε τον αείμνηστο που εκδίδετε, σε παρόμοιες εκτελέσεις.
Επιτρέψτε μου να έχω άλλη άποψη από τη δική σας επειδή τον έχω ακούσει πολύ περισσότερες ώρες παραπάνω από σας (τα δείγματα που μας έχετε δώσει του "ακούειν" -συνηγορώντας παλαιότερα στη μη ύπαρξη έλξεων στους ύμνους του- δεν είναι και τα καλύτερά σας).

Κατά την άποψή μου καταντά κάτι έτερον (υβριδικόν) αν ψαλεί όπως υπονοείτε, για να μη χρησιμοποιήσω εκφραστικότερες λέξεις. Άλλα γράφει, άλλα λέμε, και οι ''αποδείξεις'' είναι εικοτολογίες.
Εγώ δεν υπονοώ τίποτε και ότι ξέρω το λέω, από ευθέως και πάνω μάλιστα. Εσείς υπονοείτε, και δε βλέπω το λόγω.
Σεβαστή η άποψή σας πάντως, αλλά λίγο ....αμφί. Οι ανταποδείξεις σας, γραπτές στις γραπτές και προφορικές στις προφορικές, που όμως δεν τις βλέπω, έχουν μεγαλύτερη αξία από τις κρίσεις σας. Δε νομίζω ότι, προς το παρόν και με το σκεπτικό σας, μπορείτε να με "υπονοήσετε". Το να δικαιολογήσετε τα της περιπτώσεως που εξετάζουμε, είναι δικό σας πρόβλημα και μην το μεταθέτετε στους άλλους. Αλλιώς, σιωπήστε.

Ωραία, αλλά πώς και κανείς των τριών διδασκάλων ( μπορεί και να κάνω λάθος)......
Κύριε Σκρέκα, εάν μπορεί και να κάνετε λάθος, "η σιωπή είναι χρυσός". Εάν θέλετε διαβάστε -με χαρά να δούμε και καμμιά τεκμηριωμένη θέση σας. Μην επιτίθεσθε, τουλάχιστον. Με αυτά που γράφετε, αποδεικνύετε ότι είστε αρκετά αδιάβαστος και, εάν έχετε δει, δεν έχετε κατανοήσει και πολλά πράγματα από τα γραφόμενα των Τριών.

Μήπως εννοούσαν κάτι άλλο; Σαν κι αυτό που ακούμε να εκτελούν ΟΛΟΙ ομόφωνα στη Δοξολογία του Ιακώβου β΄( μηδέ του διακο-Διονύση εξαιρουμένου), δηλαδή διαστήματα σκληράς ( σαν πλ. του β'-
Όταν λοιπόν καταλήξετε στα συμπεράσματά σας και στην εύρεση τού κάτι "άλλο", να έρθετε να μας το καταθέσετε. Δεν σας βλέπω όμως, όπως διατείνεσθε για τα γραφόμενά μου, να βγείτε και να γράψετε την άποψή σας, ότι δηλαδή ο Χουρμούζιος έκανε λάθος που εξήγησε τη δοξολογία του Ιακώβου σε Δεύτερο ήχο!!! Βήμα, κ. Σκρέκα, έχετε. Ιδού η ρόδος, ιδού και το πήδημα. Αλλιώς, "ποιείστε την νήσσαν" καθήστε στο καβούκι σας, και όταν με το καλό διαπιστώσετε ότι δεν κινδυνεύετε, εδώ είμαστε.

Και μιας και είστε του προφορικού περισσότερο θιασώτης, μπορείτε να μας φέρετε να ακούσουμε κάποιον ψάλτη (ή εάν θέλετε ψάλτε το εσείς) που να αποδίδει τα γραφόμενα που παρέθεσα στην αργή Τιμιωτέρα; Δηλαδή:
Να μας "βάλει" στον ήχο του πλαγίου του Δευτέρου, όπως θέλει αυτός, (με διαστήματα 6-20-4 ανεβοκατεβαίνοντας), να αρχίσει τον ειρμό με διαστήματα Δευτέρου ήχου (8-14-8) και να τελειώσει τον ειρμό με διαστήματα πλαγίου του Δευτέρου (6-20-4). Αλλιώς, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι δεν κατανοήσατε τί έγραψα.

Ευχαριστώ.

Υ.Γ. Εάν είναι κάτι μουσικό, απαντήστε. Αλλιώς, μην μπλέξουμε και ξεφύγουμε και από το θέμα.
 

Emmanouil Giannopoulos

Emmanouil Giannopoulos
"Οἱ δὲ παλαιοὶ ἐκκλησιαστικοὶ μουσικοὶ μὲ τὰς πολυσυλλάβους αὐτῶν διατονικὰς λέξεις ανανες, νεανες, νανα, καὶ λοιπάς, δὲν ἠμποροῦν νὰ παραλλαγίσωσι τὸ τετράχορδον σύστημα καθὼς καὶ τὸ διαπασῶν. Ἀκόμη, μὲ τὰς χρωματικὰς λέξεις νεανες, νενανω, νεχεανες, τῆς παραλλαγῆς τοῦ δευτέρου καὶ πλαγίου δευτέρου ἤχων, δὲν δύνανται νὰ διακρίνουσιν ὑγιῶς εἰς τὴν παραλλαγὴν καὶ νὰ προφέρωσι μὲ ἀκρίβειαν τὰ διαστήματα τούτων τῶν δύω ἤχων, παρὰ τὸ μέλος αὐτῶν προφέρουσι καλῶς ἀπὸ συνήθειαν."
Ε.Γ.
 
Κύριε Κωνσταντίνου,

Η... κουρελού στην οποία αναφέρεστε ( ατυχής ο χαρακτηρισμός- και ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ!) είναι όμορφη, πανέμορφη αν εκτελεστεί και αποδοθεί από παραδοσιακούς ψάλτες.
Ξανακούστε τον αείμνηστο που εκδίδετε, σε παρόμοιες εκτελέσεις.

Κατά την άποψή μου καταντά κάτι έτερον (υβριδικόν) αν ψαλεί όπως υπονοείτε, για να μη χρησιμοποιήσω εκφραστικότερες λέξεις. Άλλα γράφει, άλλα λέμε, και οι ''αποδείξεις'' είναι εικοτολογίες.

Ωραία, αλλά πώς και κανείς των τριών διδασκάλων ( μπορεί και να κάνω λάθος) δε μίλησε με σαφήνεια για το θέμα αυτό των β΄και πλαγίου του. Για τις ΄ατέλειες' στη μεταγραφή αυτές. Μήπως εννοούσαν κάτι άλλο; Σαν κι αυτό που ακούμε να εκτελούν ΟΛΟΙ ομόφωνα στη Δοξολογία του Ιακώβου β΄( μηδέ του διακο-Διονύση εξαιρουμένου), δηλαδή διαστήματα σκληράς ( σαν πλ. του β'- όπως θα ήθελε και ο συνονόματός μου; Λάθος κάνουν όλοι αυτοί;

ευχαριστώ
Θα πω κ. Σκρέκα δύο λόγια επι του θέματος, έχοντας καλή προαίρεση και ελπίζω να μην παρεξηγηθώ ούτε από εσάς, ούτε από τους συντονιστές του Forum.

Επειδή είμαι και καθηγητής Φυσικής, όπως μας διδάσκει η επιστήμη, τα βασικά στάδια της επιστημονικής μεθόδου είναι τρία: η παρατήρηση, η υπόθεση και το πείραμα για την επαλήθευση της υπόθεσης. Η επαλήθευση οδηγεί στη δημιουργία νόμων (κανόνων) και η γενίκευση αυτών γεννά τη Θεωρία. Αν προκύψει δε κάτι που αναιρεί τη θεωρία πρέπει πάλι αυτή να ελεγχθεί με νέα πειράματα κ.ο.κ.

Συνεπώς, βάσει τον ανωτέρω θεωρώ ότι ο λόγος του κ. Κωνσταντίνου είναι καθαρά επιστημονικός. Καθ' ότι και η μουσική είναι επιστήμη. Θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει η αντιεπιστημονική στάση αρκετών, κατά τα άλλα αγαπητών μου, συναδέλφων, αυτή του "ου με πείσεις καν με πείσεις". Επίσης, ένας σωστός επιστήμονας δεν πρέπει να δίνει βάση ΜΟΝΟ στην προφορική παράδοση, διότι σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί αυτή να λειτουργήσει σαν "χαλασμένο" τηλέφωνο.

Ευχαριστώ.

Υ.Γ. Αγαπητέ Γιώργο (Κωνσταντίνου) η προσφορά σου στην Εκκλησιαστική Μουσική είναι κατά τη γνώμη μου άξια πολλών επαίνων. Συνέχισε απτόητος να μας δίνεις τα φώτα σου:).
 
Πρέπει να μας προβληματίσει το γεγονός ότι για το χρωματικό γένος δεν έχουμε για κάθε φθόγγο και μαρτυρικό σημάδι ανάλογα με τα δημιουργούμενα διαστήματα και επομένως την κατάδειξη της πορείας της μελωδίας όπως "απαιτεί" η αρχική φθορά του ήχου (μαλακού ή σκληρού).
Αυτό δεν το είχα παρατηρήσει μέχρι τώρα... Σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα γι' αυτή την επισήμανση!
 
Top