Σωστο απο την σημερινη οπτικη, αλλα οπως λεει ο Αρβανιτης "αυτο που ειναι χαρακτηριστικο για τους ειρμους και τα στιχηρα ειναι οτι το μελος τους δεν ειναι διαφορετικο, τουλαχιστον μεχρι το τελος του 13ου αι. Ειρμοι και στιχηρα απαρτιζονται απο το ιδιο συνολο λιγοτερο η περισσοτερο στερεοτυπων μουσικων φρασεων ("Θεσεων"), με τα στιχηρα να χρησιμοποιουν ενα καπως ευρυτερο τετοιο συνολο. Αν εξαιρεσει κανεις καποια μελισματα που εμφανιζονται σπανια η καθολου στο Ειρμολογιο, η εικονα που αποκομιζουμε, τουλαχιστον απο την γραφη των χφφ, ειναι πανομοιοτυπη για τα δυο αυτα υμνογραφικα ειδη. Στιχηραριο και Ειρμολογιο θα μπορουσαν να παρομοιαστουν με δυο ομοκεντρους κυκλους, με το Ειρμολογιο να αποτελει το μικροτερο και το Στιχηραριο τον μεγαλυτερο κυκλο".
Υ.Γ. Παντως βρηκα αυτα. Οι ειδικοι ας μας πουν περι τινος προκειται. Δεν ξερω ποιανου ειναι το μελος, ισως του Γερμανου Νεων Πατρων, ισως οχι.
Καλώς ήλθες Shota!
Αυτά τα 'εχω βρει να περιέχονται σε ένα χφ του Στιχηραρίου του Χρυσάφου του Νέου. Δεν περιέχονται σε όλα τα χφφ του. Μια φωτογραφία τέτοιου μέλους (δεν ξέρω αν συμπίπτει ακριβώς, δεν μπορώ να ελέγξω τώρα), δηλ. σε αργό ειρμολογικό μέλος, υπάρχει και στα δείγματα που δημοσιεύει ο Χ"γιακουμής στα "Χφφ εκκλησ. μουσικής 1453-1820".
Υπάρχουν επίσης και παλαιές (της ίδιας ή νεότερης εποχής) εκδοχές τους που είναι σε στιχηραρικό μέλος.
Τα παλαιά στιχηρά του Πάσχα (και τα εν λόγω και άλλα, όπως το "Σήμερον σωτηρία τω κόσμω" συνήθως δεν καταγράφονται στα χφφ της Μεσοβυζαντινής σημειογραφίας. Αυτά που κάποιες φορές καταγράφονται είναι τα δύο του Α' ήχου, "Σήμερον σωτηρία τω κόσμω" και "Αναστάσεως ημέρα, καρποφορήσωμεν", και το του πλ.Α' "Αναστάσεως ημέρα". Ομοίως δεν καταγράφονται συχνά και στην Παλαιοβυζαντινή σημειογραφία, αν και σ' αυτήν μπορεί να τα βρεί κανείς καμια φορά όλα, όπως πχ. σε ένα ΠΒυζ Στιχηράριο που έχει εκδοθεί από τα MonumentaMB. Δεν είναι όμως καθόλου εύκολο να ερμηνευτούν στην ΜΒυζ σημειογρ. καθώς, απ' όσο θυμάμαι, έχουν ιδιομορφίες. ειδικά δε το "Πάσχα το τερπνόν" που έχει (σ' αυτό το χφ τουλάχ.) πολλά μελισματικά τμήματα. Πάντως σε όλα ψαλλόταν στο τέλος το "Χριστός ανέστη", το οποίο ΄φαίνεται να είναι η ίδια γραμμή που υπάρχει και στο "Αναστάσεως ημέρα" μ'εχρι και στο του Χρυσάφη.
Ένα ακόμα στιχηρό του Πάσχα που καταγράφεται (σε ΠΒ και ΜΒσημ) καμιά φορά είναι το "Αγγελοι σκιρτήσατε", σε απλούστερη και σε μελισματικότερη μορφή. Τη δέυτερη την εξήγησα κάποια στιγμή και την παρουσιάσα με τον "Αγιοπολίτη", νομ'ιζω στη Βενετία. Αυτό το στιχηρό, όπως και άλλες φορές έχει αναφερθεί, χρησιμοποιήθηκε και ως Κοινωνικό.
