Πως πετυχαίνει την ερμηνευτική της προσέγγιση η ΕΛ.ΒΥ.Χ.

Status
Not open for further replies.

greek487

Tasos N.
Χωρίς απλά να γράψουμε γενικά κολακευτικά σχόλια, θα ήθελα να διερευνήσουμε τα συγκεκριμένα τεχνικά, μουσικά, και επιστημονικά θέματα που αφορούν την σπουδαία ερμηνευτική προσέγγιση της ΕΛ.ΒΥ.Χ.

Συγνώμη για το μέγεθος του μυνήματος.


Ο τρόπος διεύθυνσης του Αγγελόπουλου, όπως επισημάνθηκε, είναι ό,τι καλύτερο έχω δει για Βυζαντινή χορωδία. Έχουμε συζητήσει το θέμα της διεύθυνσης πολλές φορές και μου έχει πει πολλά πράγματα, αλλά, πέρα απ' το θεωρητικό κομμάτι, την ώρα της εκτέλεσης όταν έχεις χοράρχη τον Αγγελόπουλο είναι - πιστέψτε με - το κάτι άλλο. Σε παίρνει μαζί του και σε βάζει μέσα στη μελωδία. Ανεξάρτητα από τον αν έχει να κάνει με τις αρχαίες χειρονομίες.

Πως το κατορθώνει αυτό και "σε βάζει μέσα στη μελωδία"?

Νομίζω αγαπητέ Παύλο ότι η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία αγγίζει όντως την ερμηνευτική τελειότητα. Δηλαδή, έχω ακούσει πλήθος ηχογραφήσεων στα συγκεκριμένα μέλη (και όχι μόνο) αλλά δεν...
Ψάλλουν όλοι καλά βέβαια, και προς δόξαν Θεού, αλλά εδώ είναι το κάτι άλλο. Με αγάπη το λέω και σεβασμό προς όλους τους συναδέλφους ιεροψάλτες.

Πως γίνεται και "αγγίζει την ερμηνευτική τελειότητα"? Μεγάλοι ψάλτες έχουν πει, "Θα πρέπει να τόχεις κάνει λειώμα το μάθημα και μετά να το πλάσεις όσο μπορείς."

Ερμηνευτική Τελειότητα της ΕΛ.ΒΥ.Χ.


1) Επιλογή μαθημάτων
2) Κατάρτιση,μεταδοτικότητα χοράρχη
3) Επιλογή συμμετεχόντων
4) Επιλογή σωστή τόπου κ χρόνου εμφανίσεων
5) Επίπονες κ σοβαρές πρόβες

είναι ελάχιστα από συστατικά της επιτυχίας κ του
αγγελικού αποτελέσματος.
Άλλο ένα δείγμα ΗΧΗΤΙΚΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ.


Παύλε στα τόσα ωραία και εύστοχα που αναφέρεις να προσθέσω το εξής: ο Αγγελόπουλος ξέρει να διευθύνει! Παρακολουθώντας τις κινήσεις των χεριών του το σύνολο των ερμηνευτών ξέρει τι θα πει. Ο Αγγελόπουλος αποκωδικοποιεί με τη διέυθυνσή του όχι μόνο ερμηνείες σημαδοφώνων αλλά και οριοθετεί φράσεις. Αυτός είναι και ο βασικότερος λόγος που ο χορός του ψάλλει με φράσεις. Συντόμως εκδίδεται άρθρο μου για την αισθητική της ψαλτικής μας τέχνης και παραθέτω περισσότερα στοιχεία εκεί.

Ο κ. Αγγελόπουλος όμως πως έμαθε όλα αυτά τα τεχνικά της διεύθυνσης? Απ' τον δασκαλό του τον Σίμων Καρά φυσικά πήρε πάρα πολλά, αλλά άλλες οι ικανότητες του Λ.Α.

Επειδή σπούδασα κοντά στον Αγγελόπουλο, στον Αρβανίτη και στον Μαυροειδή μπορώ να καταθέσω κάποιες προσωπικές εμπειρίες όσον αφορά τη διεύθυνση χορού που μου κληρονόμησαν απλόχερα οι παραπάνω μουσικές προσωπικότητες. Δεν κάνουμε λόγο για μονωδιακό ψάλσιμο, αλλά από χορού. Οπότε κάπως πρέπει να συγχρονιστεί το σύνολο των ερμηνευτών, κάτι που γίνεται με χειρονομικές κινήσεις. Αυτά για κάτι που αναφέρθηκε για τον Κωνσταντίνο Πρωτοψάλτη. Στο θέμα μας τώρα. Ο Αγγελόπουλος μέσα από τη διεύθυνσή του αποκαλύπτει μουσικές παραμέτρους του μέλους σχηματίζοντας μέσα από τις κινήσεις των χεριών του τις μελωδικές κατευθύνσεις του μουσικού κειμένου. Προετοιμάζει με απόλυτη επιτυχία τις εισόδους και τα σβησίματα της χορωδίας και συνεχώς παρουσιάζει τα σημαντικότερα σημεία της μελωδικής γραμμής δίνοντας σημεία προετοιμασίας στους ερμηνευτές. Η διέυθυνσή του περιορίζεται σε συγκεκριμένα όρια και δεν κάνει ανεξέλεγκτες κινήσεις. Πάντα ξέρουμε, όταν ψάλλουμε με τον Λυκούργο, που είναι η θέση! (σημαντικότατο στοιχείο για την ερμηνεία). Οι ισοκράτες ξέρουν πότε θα κάνουν την αλλαγή η οποία κατευθύνεται από σχετική κίνηση του χοράρχη. Εν ολίγοις ο Αγγελόπουλος δεν κουνά απλά τα χέρια! αλλά κάθε κίνησή του κάτι σημαίνει. Ο τρόπος του λοιπόν είναι αποτελεσματικότατος γιατί απλά με τον τρόπο αυτό η χορωδία του έχει συγχρονισμό. Δεν υπάρχουν πολλές ουρές και το μουσικό φρασάρισμα αποτελεί βασικό της στοιχείο. Εάν κάποιος σπουδάσει διεύθυνση χορωδίας ή ορχήστρας, μπορεί να καταλάβει τι κάνει ο Αγγελόπουλος. Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά στην έννοια της ερμηνευτικής προσέγγισης των μουσικών υλικών. (Το λέω αυτό διότι κάποιος μπορεί να θεωρεί ότι είναι άσχετο το ένα με το άλλο όσον αφορά Δύση και Ανατολή).

Έχω την άποψη ότι μόνο εάν ρωτήσουμε τον ίδιο τον Αγγελόπουλο και τον Αρβανίτη θα σχηματίσουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Κάποια στοιχεία, πολύ λίγα περί χειρονομίας διασώθηκαν. Σήμερα όμως μπορούμε να δούμε έναν τρόπο διεύθυνσης συγκεκριμένο. Αυτό καταθέτει ο Αγγελόπουλος με τη δική του πράξη. (Σε μία μουσική εκδήλωση στη Βιέννη όπου χοράρχης ήταν ο Αγγελόπουλος ήρθαν και συνάδελφοί μου από το Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών όπου σπούδασα σύνθεση. Μου είπαν ότι δεν την κατανοούν τη μουσική αυτή αλλά ο μαέστρος, έτσι τον αποκάλεσαν, δίνει ξεκάθαρα το ρυθμό αναπνοής της φράσης. Δεν νομίζω να χρειάζεται κάτι άλλο κάποιος που ψάλλει υπό τη χοραρχία κάποιου για να αποκαλύψει τις παραμέτρους του μέλους).

Χωρίς όμως την μαθητεία δίπλα στον κ. Αγγελόπουλο για δεκαετίες ολόκληρες, γίνεται να μάθεις όλα αυτές τις τεχνικές ικανότητες? Εάν ναι, πως?

Γιώργος Κυριακάκης από το άρθρο του "30 Χρόνια από την Ίδρυση της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας" (2007)

Η ιδιαιτερότητα και ο εν πολλοίς βασικός λόγος που η ΕΛ.ΒΥ.Χ. κατόρθωσε να καθιερωθεί διεθνώς σε βαθμό που να αποτελεί παγκοσμίως σύνολο αναφοράς στους τομείς της θρησκευτικής, της παλαιάς και της ανατολικής μουσικής είναι το ότι «θεραπεύει» την βυζαντινή μουσική, κυριολεκτικά τη μεσαιωνική και νεώτερη λόγια μουσική της άλλοτε Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ως τέχνη.

Μπορεί να θεωρείται αυτονόητο ότι ένα μουσικό σύνολο υπηρετεί τη μουσική ως τέχνη, για τους γνωρίζοντες όμως τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό του ψαλτικού κόσμου είναι κοινό κι ανομολόγητο μυστικό πως αυτό σπανίως συμβαίνει. Η συνηθέστερη αντιμετώπισή της, που συνιστά και ουσιαστική απαξίωσή της από τους ίδιους τους φορείς της, είναι αυτή μιας απλής συνοδευτικής, έως αναγκαίου κακού, ενέργειας της ορθόδοξης λειτουργικής πράξης. Οι ψάλτες (μετά ή άνευ εισαγωγικών) καθίστανται ενίοτε απλοί διεκπεραιωτές μιας υπόθεσης που συχνά χειραγωγείται και τελικά υπονομεύεται και από τον κλήρο όταν αυτός συμπεριφέρεται ως αφεντικό και οι «ψάλται» ως υπάλληλοι της εκκλησίας. Για να μην ανοίξουμε και το κουτί της Πανδώρας όπου κατοικούν πλείστοι των «επιστημόνων» της «Εθνικο-λατρευτικο-τέτοιας Μουσικής μας»…

Η ΕΛ.ΒΥ.Χ. κάτω από την εύστοχη καθοδήγηση του Λ.Αγγελόπουλου τοποθετεί τη μουσική αυτή στο βάθρο που της αρμόζει. Παράλληλα με τις αξιόπιστες, κατανυκτικές ή εορταστικές, αλλά πάντα επιβλητικές λειτουργικές της δραστηριότητες, η εξωεκκλησιαστική δραστηριότητά της έχει βοηθήσει τα μέγιστα στο να αποσαφηνιστεί ότι η βυζαντινή μουσική υφίσταται ως ένα αυτόνομο μουσικό μέγεθος, που συνεχώς προκαλεί το ενδιαφέρον όλο και πλατύτερου κοινού, αλλά επίσης μουσικών και συνθετών, καθώς και πραγματικών επιστημόνων ερευνητών, θρησκευτικής μουσικής και όχι μόνον.

Η ΕΛ.ΒΥ.Χ. δεν επιδιώκει να νεωτερίσει. Μένει πιστή στην παράδοση, ενώ παράλληλα ποτέ δεν καταφεύγει σε αυτάρεσκους μεγαλόφωνους λαρυγγισμούς που αδικούν τη μουσική προς όφελος της προσωπικής προβολής των ερμηνευτών της, φυσικό επακόλουθο του γεγονότος ότι δεν αντιμετώπισε και δεν αντιμετωπίζει καιροσκοπικά την υψηλή τέχνη την οποία προσφέρει στο κοινό της, εκκλησιαστικό ή μη. Μια απλή ακρόαση μικρών δειγμάτων της δουλειάς της όχι μόνον αποδεικνύει τα παραπάνω αλλά οδηγεί με ασφάλεια και στα παρακάτω συμπεράσματα, που λόγω του ότι το παρόν κείμενο δεν φιλοδοξεί να αποτελέσει μουσικολογική μελέτη θα δοθούν τελείως επιγραμματικά: Αναδεικνύει και υποστηρίζει τη φόρμα των συνθέσεων που ερμηνεύει. Είναι πολύς ο μουσικόφιλος κόσμος που, πίστευε ότι η βυζαντινή μουσική δεν είναι τίποτε άλλο από ένας εκτεταμένος ανιαρός αυτοσχεδιασμός πάνω σε ανατολίζουσες φόρμουλες, και που άλλαξε γνώμη για την ίδια τη μουσική όταν την άκουσε να αποδίδεται σωστά. Στον τομέα της έκφρασης, η ΕΛ.ΒΥ.Χ., γνήσιος φυσικός κληρονόμος και πραγματωτής της διδασκαλίας του μέγιστου Σίμωνος Καρά, δίνει μια σαφή εικόνα των όγκων και των μελισμάτων των συνθέσεων χωρίς να συγχέει τα μεν με τα δε. Γενικά επικρατεί μια οριακά εσφαλμένη περί «ετεροφωνίας» άποψη, που θέλει όλα τα μέλη μιας χορωδίας να ψάλλουν πάνω στον ίδιο μελωδικό σκελετό, με ατομικές διαφοροποιήσεις στο επίπεδο του μικρομελισμού των μελωδιών, με αποτέλεσμα στα αυτιά του ακροατή να φτάνει ένας στατιστικός ήχος, κάτι στο «περίπου». Η ΕΛ.ΒΥ.Χ. αποδεικνύει έμπρακτα ότι ο πλήρης συγχρονισμός και συντονισμός όλων των μελών της χορωδίας είναι εφικτός, αρκεί φυσικά να έχει προηγηθεί η κατάλληλη εκπαίδευση και προετοιμασία…

Εντελώς ιδιαίτερο κατά τη γνώμη μας γνώρισμα της συγκεκριμένης χορωδίας ψάλλει στιλιστικά. Διαφορετικά προσεγγίζει τα κείμενα που προέρχονται από την έρευνα και αλλιώς τα νεότερα. Πουθενά στον κόσμο, εξαιρετέας της μικροπαρεκκλησιαστικής μας πρακτικής, δεν νοείται ίδια στρατηγική ερμηνείας μιας σύνθεσης του 14ου αιώνα με αυτήν μιας του 18ου για παράδειγμα. Η ΕΛ.ΒΥ.Χ. βάζει τα πράγματα στη θέση τους, και δεν αντιμετωπίζει το ρεπερτόριο της ως ένα αδιάκριτο συνοθύλευμα παλιών και νέων, παραδοσιακών και επώνυμων, ευτελών και ακριβών υλικών.

Θα μπορούσαν να γραφτούν σελίδες επί σελίδων για τη σημασία της δουλειάς της ΕΛ.ΒΥ.Χ. και του διευθυντή της σχετικά με τη χρονική αγωγή, την ποιότητα και ακρίβεια των διαστημάτων, τις εντάσεις, τις εναλλαγές χορωδιακών και σολιστικών φάσεων, τη σκηνική παρουσία, και άλλων πολλών που λόγω των ορίων του παρόντος κειμένου δεν αναφέρονται, τα οποία ωστόσο κατόρθωσαν να πείσουν και το πλέον ανίδεο κοινό ότι η ΕΛ.ΒΥ.Χ. πραγματοποιεί μια «θρησκευτική» μεν, πάνω απ’ όλα «τέχνη» δε.

Παράλληλα όμως με την αμιγώς καλλιτεχνική της δραστηριότητα η ΕΛ.ΒΥ.Χ. αποτελεί και ένα μεγάλο σχολείο. Ο γράφων ομολογεί πως πριν έρθει σε επαφή μαζί της, μαθημένος σε μυστικοπαθείς και σοβαροφανείς πρακτικές, πίστευε πως πρόκειται για ένα κλειστό κλαμπ στο οποίο η πρόσβαση για τον μη μυημένο είναι μάλλον αδύνατη. Η πραγματικότητα που βίωσε τον διέψευσε. Δε θα επιμείνω, θα πω μόνο πως κατά τη διάρκεια των δοκιμών της ΕΛ.ΒΥ.Χ. κατάλαβα πραγματικά τι εστί βυζαντινή μουσική και πόσο διδακτικό είναι να παρακολουθείς απλά και μόνο τα, έτσι κι αλλιώς άρτια καταρτισμένα, μέλη της να συζητούν επί του αντικειμένου: Τη μουσική. Επίσης εκεί ήταν η μοναδική φορά που άκουσα το «δάσκαλο» να προτρέπει τους «μαθητές»: Διαβάστε! Αν σε ρωτήσει αύριο κάποιος «αυτό γιατί το λες έτσι;» τι θα του απαντήσεις; Επειδή έτσι το λέει ο δάσκαλός μου; Κι αν αυτός σου πει: «μπορεί, αλλά ο δάσκαλός σου τα λέει λάθος» τότε; Διαβάστε, για να μάθετε γιατί λέτε έτσι αυτό που λέτε κι όχι γιατί σας το λέω εγώ έτσι!


. . .
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Χωρίς απλά να γράψουμε γενικά κολακευτικά σχόλια

ΟΛΟΦΑΝΕΡΟΣ ὁ σκοπός τοῦ θέματος ἀπὸ τὴν ἀρχὴ κιόλας.

Βάλτε νὰ κάψουν θυμιατὰ καὶ φέρτε τὸ λιβάνι ...

 

greek487

Tasos N.
Χωρίς απλά να γράψουμε γενικά κολακευτικά σχόλια.

ΟΛΟΦΑΝΕΡΟΣ ὁ σκοπός τοῦ θέματος ἀπὸ τὴν ἀρχὴ κιόλας.
Βάλτε νὰ κάψουν θυμιατὰ καὶ φέρτε τὸ λιβάνι ...

Έχει αρκετά συγκεκριμένα μουσικά θέματα παραπέρα. . . για την διεύθυνση του χορού, για τον απόλυτο συγχρονισμό και συντονισμό όλων των μελών της χορωδίας, για τα μικρομελίσματα, τη χρονική αγωγή, την ποιότητα και ακρίβεια των διαστημάτων, τις εντάσεις, τις εναλλαγές χορωδιακών και σολιστικών φάσεων, τη σκηνική παρουσία. Για το πως η ΕΛ.ΒΥ.Χ. βλέπει την βυζαντινή μουσική ως τέχνη και όχι καιροσκοπηκά κ.α.

Επίσης. . .

"Ο Αγγελόπουλος αποκωδικοποιεί με τη διέυθυνσή του όχι μόνο ερμηνείες σημαδοφώνων αλλά και οριοθετεί φράσεις."

"Προετοιμάζει με απόλυτη επιτυχία τις εισόδους και τα σβησίματα της χορωδίας και συνεχώς παρουσιάζει τα σημαντικότερα σημεία της μελωδικής γραμμής δίνοντας σημεία προετοιμασίας στους ερμηνευτές. Η διέυθυνσή του περιορίζεται σε συγκεκριμένα όρια και δεν κάνει ανεξέλεγκτες κινήσεις. Πάντα ξέρουμε, όταν ψάλλουμε με τον Λυκούργο, που είναι η θέση! (σημαντικότατο στοιχείο για την ερμηνεία)."

"Μένει πιστή στην παράδοση, ενώ παράλληλα ποτέ δεν καταφεύγει σε αυτάρεσκους μεγαλόφωνους λαρυγγισμούς που αδικούν τη μουσική προς όφελος της προσωπικής προβολής των ερμηνευτών της, φυσικό επακόλουθο του γεγονότος ότι δεν αντιμετώπισε και δεν αντιμετωπίζει καιροσκοπικά την υψηλή τέχνη."

Το θέμα αυτό δεν ψάχνει για γενικές κολακείες, ούτε για "θυμιατά" και "λιβάνι". Το θέμα προσπαθεί να διερευνήσει τα συγκεκριμένα τεχνικά, μουσικά, και επιστημονικά θέματα που αφορούν την σπουδαία ερμηνευτική προσέγγιση της ΕΛ.ΒΥ.Χ. Δηλαδή το θέμα ελπίζει να καταλάβη την τεχνική και αισθητική επιτυχία της χορωδίας.

-------------------

Και ένα πρόσφατο παράδειγμα για το ισοκράτημα της ΕΛ.ΒΥ.Χ. Παρατηρήστε πόσο σταθερό είναι, πόσο ομαλά αλλάζει, πως συνεχίζει σαν να έχει η χορωδία ένα τεράστιο, ανεξάντλητο πνευμόνι, πως αρθρώνει μόνο τα φωνήεντα του μέλους, αλλά και αυτά κάπως αόριστα για να μην εμποδίζει το μέλος. Τεχνικές που διακρίνονται με προσοχή, αλλά εφαρμόζονται με επιτυχία μόνο με πάρα πολλή δουλειά, πειθαρχία, και αφοσίωση.




. . .
 
Last edited:

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Νὰ ἔγραφες γενικὰ γιὰ τὴν χορωδιακὴ ὀργάνωση τῆς ΕΛΒΥΧ τὸ καταλαβαίνω.

Ἀλλὰ ἐκ τῶν προτέρων νὰ γράφεις γιὰ τελειότητα εἶναι ἀμετροέπεια. Χορωδιακὰ διαθέτει πολὺ καλὴ ὀργάνωση, ἀλλὰ τὸ παραγόμενο ἄκουσμά της καὶ ἡ θεωρητικὴ του βάση ἐλέγχονται, ὅπως ἔχουμε πάρα πολλὲς φορὲς γράψει.

Εἰδικά, τὸ ἄρθρο τοῦ κ. Κυριακάκη δὲν εἶναι παρὰ ἕνα ἀτελείωτο στρατευμένο λιβάνισμα.

Καὶ τέλος πάντων ὁ τίτλος σου εἶναι -τὸ λιγότερο- προκλητικός γιὰ φασαρία ...
 

neoklis

Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής
... Εἰδικά, τὸ ἄρθρο τοῦ κ. Κυριακάκη δὲν εἶναι παρὰ ἕνα ἀτελείωτο στρατευμένο λιβάνισμα....

Για όποιον θέλει να διαβάσει το πλήρες άρθρο του κ. Κυριακάκη, βρίσκεται εδώ.

...Καὶ τέλος πάντων ὁ τίτλος σου εἶναι -τὸ λιγότερο- προκλητικός γιὰ φασαρία ...

Πάντως η ... κακή αρχή είχε γίνει σ' αυτό το θέμα (μήνυμα #5) και πολύ γρήγορα εκτροχιάστηκε, με αποτέλεσμα 150 μηνύματα, με διαξιφισμούς, διαγραφές μηνυμάτων .... κ.ά.

Όταν κάποιος τραβάει ένα θέμα ή μια άποψη προς τη μια άκρη, όλο και κάποιος θα βρεθεί να το τραβήξει προς την άλλη. Είναι θέμα ισορροπίας. Κακό αλλά και αναπόφευκτο. Γι αυτό ας δείχνουμε μια μετριοπάθεια στην εξυπηρέτηση και υποστήριξη των απόψεών μας.
 
P

PANROUST

Guest
Νὰ ἔγραφες γενικὰ γιὰ τὴν χορωδιακὴ ὀργάνωση τῆς ΕΛΒΥΧ τὸ καταλαβαίνω.
Γιατί να μην μιλήσουμε γιαυτό;Το έχω και απορία.
 
Χωρίς απλά να γράψουμε γενικά κολακευτικά σχόλια, θα ήθελα να διερευνήσουμε τα συγκεκριμένα τεχνικά, μουσικά, και επιστημονικά θέματα που αφορούν την σπουδαία ερμηνευτική προσέγγιση της ΕΛ.ΒΥ.Χ.

Ρωτήστε τον Στανίτσα γι' αυτό :p:p...σίγουρα θα σας έλεγε πως αγγίζει η ΕΛ.ΒΥ.Χ. την τελειότητα!!! :D:D
 
Last edited by a moderator:

mmamais

Μαμάης Μιχάλης
Γιατί δεν ρωτάμε τον κύριο Λ. Αγγελόπουλο την εξής ερώτηση, "Ένα μέλος της χορωδίας σας, ρωτάει την ψαλτική κοινότητά μας, και ακολούθως απαντάει, πως τα καταφέρνει η ΕΛΒΥΧ και είναι η τέλεια χορωδία. Συμφωνείτε με την ερώτηση έτσι όπως τίθεται;"

Νομίζω θα έχει ενδιαφέρον η απάντηση του κ. Αγγελόπουλου. Ας τον ρωτήσει κάποιος.
 
P

PANROUST

Guest
Χωρίς απλά να γράψουμε γενικά κολακευτικά σχόλια, θα ήθελα να διερευνήσουμε τα συγκεκριμένα τεχνικά, μουσικά, και επιστημονικά θέματα που αφορούν την σπουδαία ερμηνευτική προσέγγιση της ΕΛ.ΒΥ.Χ.

Ρωτήστε τον Στανίτσα γι' αυτό :p:p...σίγουρα θα σας έλεγε πως αγγίζει η ΕΛ.ΒΥ.Χ. την τελειότητα!!! :D:D


http://www.youtube.com/watch?v=mDfCxEzgkis
 
Last edited by a moderator:

PavlosKouris

Pavlos Papadopaidi
Για όποιον θέλει να διαβάσει το πλήρες άρθρο του κ. Κυριακάκη, βρίσκεται εδώ.



Πάντως η ... κακή αρχή είχε γίνει σ' αυτό το θέμα (μήνυμα #5) και πολύ γρήγορα εκτροχιάστηκε, με αποτέλεσμα 150 μηνύματα, με διαξιφισμούς, διαγραφές μηνυμάτων .... κ.ά.

Όταν κάποιος τραβάει ένα θέμα ή μια άποψη προς τη μια άκρη, όλο και κάποιος θα βρεθεί να το τραβήξει προς την άλλη. Είναι θέμα ισορροπίας. Κακό αλλά και αναπόφευκτο. Γι αυτό ας δείχνουμε μια μετριοπάθεια στην εξυπηρέτηση και υποστήριξη των απόψεών μας.



Νεοκλή; Τι βλέπω κρίνουμε νμν μελών;
Αυτό πιστεύει κάποιος αυτό γράφει.
Κ για να λέμε τα πράγματα όπως έχουν αν αρχίσουμε
αυτό το παιχνιδάκι με τα μνμ καήκαμε...
Αν δεις ότι ξεφεύγω (ξανά) κράτα τις ισορροπίες.:wink:
 

PavlosKouris

Pavlos Papadopaidi
Ρωτήστε τον Στανίτσα γι' αυτό :p:p...σίγουρα θα σας έλεγε πως αγγίζει η ΕΛ.ΒΥ.Χ. την τελειότητα!!! :D:D



Ο Στανίτσας είχε τα κολλήματά του με τον Καρά
κ στη συνέντευξη, που κατά κόρον έχει προβληθεί,
δεν λέει κ τπτ το σοβαρό από μουσικολογικής πλευράς.
Τώρα αν είπε κάτι για χορωδίες γενικότερα να το ακούσουμε.
 

PavlosKouris

Pavlos Papadopaidi
Έχει αρκετά συγκεκριμένα μουσικά θέματα παραπέρα. . . για την διεύθυνση του χορού, για τον απόλυτο συγχρονισμό και συντονισμό όλων των μελών της χορωδίας, για τα μικρομελίσματα, τη χρονική αγωγή, την ποιότητα και ακρίβεια των διαστημάτων, τις εντάσεις, τις εναλλαγές χορωδιακών και σολιστικών φάσεων, τη σκηνική παρουσία. Για το πως η ΕΛ.ΒΥ.Χ. βλέπει την βυζαντινή μουσική ως τέχνη και όχι καιροσκοπηκά κ.α.

Επίσης. . .

"Ο Αγγελόπουλος αποκωδικοποιεί με τη διέυθυνσή του όχι μόνο ερμηνείες σημαδοφώνων αλλά και οριοθετεί φράσεις."

"Προετοιμάζει με απόλυτη επιτυχία τις εισόδους και τα σβησίματα της χορωδίας και συνεχώς παρουσιάζει τα σημαντικότερα σημεία της μελωδικής γραμμής δίνοντας σημεία προετοιμασίας στους ερμηνευτές. Η διέυθυνσή του περιορίζεται σε συγκεκριμένα όρια και δεν κάνει ανεξέλεγκτες κινήσεις. Πάντα ξέρουμε, όταν ψάλλουμε με τον Λυκούργο, που είναι η θέση! (σημαντικότατο στοιχείο για την ερμηνεία)."

"Μένει πιστή στην παράδοση, ενώ παράλληλα ποτέ δεν καταφεύγει σε αυτάρεσκους μεγαλόφωνους λαρυγγισμούς που αδικούν τη μουσική προς όφελος της προσωπικής προβολής των ερμηνευτών της, φυσικό επακόλουθο του γεγονότος ότι δεν αντιμετώπισε και δεν αντιμετωπίζει καιροσκοπικά την υψηλή τέχνη."

Το θέμα αυτό δεν ψάχνει για γενικές κολακείες, ούτε για "θυμιατά" και "λιβάνι". Το θέμα προσπαθεί να διερευνήσει τα συγκεκριμένα τεχνικά, μουσικά, και επιστημονικά θέματα που αφορούν την σπουδαία ερμηνευτική προσέγγιση της ΕΛ.ΒΥ.Χ. Δηλαδή το θέμα ελπίζει να καταλάβη την τεχνική και αισθητική επιτυχία της χορωδίας.

-------------------

Και ένα πρόσφατο παράδειγμα για το ισοκράτημα της ΕΛ.ΒΥ.Χ. Παρατηρήστε πόσο σταθερό είναι, πόσο ομαλά αλλάζει, πως συνεχίζει σαν να έχει η χορωδία ένα τεράστιο, ανεξάντλητο πνευμόνι, πως αρθρώνει μόνο τα φωνήεντα του μέλους, αλλά και αυτά κάπως αόριστα για να μην εμποδίζει το μέλος. Τεχνικές που διακρίνονται με προσοχή, αλλά εφαρμόζονται με επιτυχία μόνο με πάρα πολλή δουλειά, πειθαρχία, και αφοσίωση.




. . .



Ο Τάσος αναφέρει συγκεκριμένα στοιχεία που θέλει
να προσεγγίσουμε όσον αφορά το θέμα ΕΛ.ΒΥ.Χ.
Διάβασα το άρθρο του Γιώργου Κυριακάκη
κ με βρίσκει σύμφωνο. Αλλά θα είχε ενδιαφέρον
να ακούσουμε τις απόψεις των παιδιών που έχουν
μεγαλύτερη εμπειρία στο θέμα διεύθυνση χορωδίας.
 

Κων/νος Βαγενάς

Κωνσταντίνος
Και ένα πρόσφατο παράδειγμα για το ισοκράτημα της ΕΛ.ΒΥ.Χ. Παρατηρήστε πόσο σταθερό είναι, πόσο ομαλά αλλάζει, πως συνεχίζει σαν να έχει η χορωδία ένα τεράστιο, ανεξάντλητο πνευμόνι, πως αρθρώνει μόνο τα φωνήεντα του μέλους, αλλά και αυτά κάπως αόριστα για να μην εμποδίζει το μέλος. Τεχνικές που διακρίνονται με προσοχή, αλλά εφαρμόζονται με επιτυχία μόνο με πάρα πολλή δουλειά, πειθαρχία, και αφοσίωση.

Καποτε είχε πάρει κάποιος τηλέφωνο στην Αγ. Ειρήνη και διαμαρτυρήθηκε ότι είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιείται ηλεκτρονικός ισοκράτης (όπως άλλωστε άκουγε απ' το ραδιόφωνο) και να τον βγάλουν αμέσως! :D

Η αλήθεια είναι ότι το ισοκράτημα δεν σταματά ποτέ, ούτε όταν ψέλνει ο αριστερός, αν και η ομάδα των ισοκρατών βρίσκεται στο δεξιό ψαλτήρι.

Εντάξει, εγώ γενικά πιστεύω ότι η απόδοση ενός καλλιτεχνικού σχήματος πρέπει να κρίνεται με βάση τους στόχους που το ίδιο έχει βάλει στον εαυτό του αφενός και τη αξία αυτού που παράγει ως τέχνη αφετέρου. Δεν μπορώ να κρίνω την ΕΛΒΥΧ επειδή κάνει αυτές ή τις άλλες έλξεις ως λάθος διότι απλώς εφαρμόζει τη θεωρία που υποστηρίζει. Άρα κάτι τέτοιο είναι δουλειά της θεωρίας να το κρίνει.

Τώρα, πετυχαίνει η χορωδία αυτή να είναι συνεπής στα ερμηνευτικά και εκτελεστικά στάνταρντς που θέτει για τον εαυτό της; Ίσως και πιο πολύ απ' ό,τι πρέπει :wink:. Ακόμα, παράγει τέχνη; Αυτό δεν ορίζεται, βέβαια, αλλά κατά την άποψή μου βεβαίως και παράγει διότι για να βγει αυτό το άκουσμα ακολουθείται μια διαδικασία που ταιριάζει στο είδος και τον ιδιάζοντα χαρακτήρα της τέχνης αλλά και της λατρευτικής λειτουργίας της Βυζαντινής Μουσικής.

Για ερμηνευτική τελειότητα σαφώς και δεν μπορούμε να μιλήσουμε, πέραν των άλλων απλώς και μόνο επειδή κανείς εκτελεστής δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι μπορεί να πετύχει μια διαρκή ερμηνευτική τελειότητα. Κι αν οι εξαιρέσεις αφορούν μεγάλους σολίστες ή χορωδίες που έχουν πλέον αναγνωριστεί ως κλασσικές στο πέρασμα πολλών δεκαετιών, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο για ένα χορωδιακό σχήμα του οποίου τα μέλη είναι ερασιτέχνες και μη μόνιμα. Υπάρχουν στιγμές τελειότητας αλλά και στιγμές αδυναμίας. Υπάρχουν πεδία στα οποία το αποτέλεσμα είναι λαμπρό και πεδία στα οποία χρειάζεται δουλειά, διόρθωση ίσως και αναθεώρηση κάποιων απόψεων (και αναφέρομαι περισσότερο στην εκτέλεση, όχι τη θεωρία, αυτό είναι άλλο πράγμα).

Αυτό για μένα είναι ερμηνευτική τελειότητα.
 
Last edited:
Ο Στανίτσας είχε τα κολλήματά του με τον Καρά
κ στη συνέντευξη, που κατά κόρον έχει προβληθεί,
δεν λέει κ τπτ το σοβαρό από μουσικολογικής πλευράς.
Τώρα αν είπε κάτι για χορωδίες γενικότερα να το ακούσουμε.

Α μάλιστα ώστε είχε κολλήματα ε? Γιατί όμως είχε κολλήματα δεν μας λέτε...τι τον είχε πειράξει τόσο άραγε??? Εμένα πάντως μου φάνηκαν ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΑ όλα όσα είπε στη συνέντευξη. Τώρα εσείς μάλλον θέλετε να τα αγνοήσετε.
Όσον αφορά την χορωδία αυτή καθ' αυτή δεν νομίζω να παρεκκλίνει από την φιλοσοφία του Καρά και κατ' επέκταση του Αγγελόπουλου περί πεταστών, διαστημάτων, ύφους κ.ο.κ. Εκτός αν νομίζετε πως όταν ακούτε την ΕΛ.ΒΥ.Χ νομίζετε ότι ακούτε μία αμιγώς πατριαρχική χορωδία :D:D
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Ο Στανίτσας είχε τα κολλήματά του με τον Καρά
κ στη συνέντευξη, που κατά κόρον έχει προβληθεί,
δεν λέει κ τπτ το σοβαρό από μουσικολογικής πλευράς.
Τώρα αν είπε κάτι για χορωδίες γενικότερα να το ακούσουμε.


Όσα sic και να μπουν η κατάσταση δε θα περιγράφεται! Για ψάξε να μάθεις τι έλεγε ο Σίμος για τον Θράσο, και έλα να μας γράψεις. Αλλά αφού κρίνεις και τη μουσικολογική επάρκεια ενός Στανίτσα, πάλι δεν μπορούμε να πούμε κάτι... Όσο για τις χορωδίες, αφού έχεις την τελειότητα, με Στανίτσες θα ασχολείσαι; Ή μήπως κ αυτοί είναι μια κάποια λύσις;


Δ.
 

PavlosKouris

Pavlos Papadopaidi
Α μάλιστα ώστε είχε κολλήματα ε? Γιατί όμως είχε κολλήματα δεν μας λέτε...τι τον είχε πειράξει τόσο άραγε??? Εμένα πάντως μου φάνηκαν ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΑ όλα όσα είπε στη συνέντευξη. Τώρα εσείς μάλλον θέλετε να τα αγνοήσετε.
Όσον αφορά την χορωδία αυτή καθ' αυτή δεν νομίζω να παρεκκλίνει από την φιλοσοφία του Καρά και κατ' επέκταση του Αγγελόπουλου περί πεταστών, διαστημάτων, ύφους κ.ο.κ. Εκτός αν νομίζετε πως όταν ακούτε την ΕΛ.ΒΥ.Χ νομίζετε ότι ακούτε μία αμιγώς πατριαρχική χορωδία :D:D


Νομίζω ότι ο Στανίτσας είχε πολλά χαρίσματα κ
συγκινούσε με την ερμηνευτική του προσέγγιση
μεγάλη μερίδα ακουόντων αλλά μην νομίζεις ότι
δεν έκανε κ λάθη ειδικά στα θεωρητικά θέματα!
Να σου θυμίσω πως κ με τον συνεπτυγμένο
ρυθμό είχε αναθεωρήσει τις απόψεις του.:wink:
 

PavlosKouris

Pavlos Papadopaidi
Όσα sic και να μπουν η κατάσταση δε θα περιγράφεται! Για ψάξε να μάθεις τι έλεγε ο Σίμος για τον Θράσο, και έλα να μας γράψεις. Αλλά αφού κρίνεις και τη μουσικολογική επάρκεια ενός Στανίτσα, πάλι δεν μπορούμε να πούμε κάτι... Όσο για τις χορωδίες, αφού έχεις την τελειότητα, με Στανίτσες θα ασχολείσαι; Ή μήπως κ αυτοί είναι μια κάποια λύσις;


Δ.


Οι πάντες κρίνονται.
Ναι ασχολούμαι κ με Στανίτσα, εκτός των άλλων.
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Νομίζω ότι ο Στανίτσας είχε πολλά χαρίσματα κ
συγκινούσε με την ερμηνευτική του προσέγγιση
μεγάλη μερίδα ακουόντων αλλά μην νομίζεις ότι
δεν έκανε κ λάθη ειδικά στα θεωρητικά θέματα!
Να σου θυμίσω πως κ με τον συνεπτυγμένο
ρυθμό είχε αναθεωρήσει τις απόψεις του.
:wink:

Για θύμισέ μου λίγο...η μνήμη μου είναι ασθενικότατη...

Δ.
 
Status
Not open for further replies.
Top