Πρoτιμώμενοι ήχοι σε συγκεκριμένες ακολουθίες

[Κων/νος Βαγενάς]

Νομίζω καλώς το ενέταξα εδώ.

Υπάρχει κάποια συστηματική θεωρία για την μελοποίηση σε συγκεκριμένους ήχους συγκεκριμένων ομάδων τροπαρίων σε συγκεκριμένες Ακολουθίες;

Εξηγούμαι:

Στιχηρά Εσπερίων Αποστίχων και Αίνων κατά κύριο λόγο απαντούν προσόμοια σε δ΄ (κατά κόρον), α΄ και (β΄-)πλ.β΄ ήχο. Στους Αίνους, κυρίως, και πλ.δ΄
("Ω του παραδόξου").
Στα Απόστιχα, κατά βάση, απαντά το "Χαίροις".

Το Δοξα του Εσπερινού συνηθέστατα σε πλ. β΄.

Στη Λιτή, τα ιδιόμελα σε κύριους ήχους, πολλές φορές κατά σειρά: α΄, β΄ , γ΄

Δοξαστικό Αποστίχων όχι κάτι συγκεκριμένο αλλά περισσότερο από άλλα σε δ΄ στιχηραρικό.

Δοξαστικό Αίνων σε πλ.α΄, πλ.β΄ ή πλ.δ΄, συνήθως.

Ο γ΄ και ο Βαρύς γιατί αποφεύγονται (και σε στιχηρά και σε Δοξαστικά); Στιχηρά σε πλ.α΄ ειρμολογικό δεν έχω δει ποτέ. Ο α΄ στιχηρ. (αγαπημένος μου) σπάνια απαντά σε Δοξαστικά. Γιατί τα προσόμοια που προτιμώνται είναι κατά κύριο λόγο τα σε δ΄;

Και άλλα μπορεί να προσθέσει κανείς, που τώρα δεν μου 'ρχονται.

Έχουν αυτά να κάνουν, φαντάζομαι, με το "ήθος" του κάθε ήχου. Αυτό όμως είναι εξ ορισμού κάπως μπερδεμένη υπόθεση. Ποιός ξέρει, ίσως εκτελούνταν τόσο διαφορετικά κάποια πράγματα, που δεν μπορούμε να τα φανταστούμε.