Πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα (Κυριακή των Βαΐων 24/04/2016) στον Πατριαρχικό Ναό Αγίου Γεωργίου

[Shota]

Δύο ἐκτελέσεις τοῦ Σύρκα.
Στό βιβλίο του δέν βάζει κάποια φθορά.

Εδω το κειμενο του γερο Συρκα.

 

[Π.Κατσουλιέρης]

Από ΓΚΜ:
Διαστηματικως ευσταθης o Πριγγος (βασις απαραλλακτος) και εκφραστικος ο Μαιδανόγλου

Υπερμειζωνες ΤΟΝΟΙ

Επαυξημενη ΤΕΤΡΑΦΩΝΙΑ =ΠΕΝΤΑΧΟΡΔΟΝ

Δυσκολια προσδιορίσεως του ΠΟΛΙΚΟΥ φθογγου εις τον Μαιδαν. == αναλογως του αντιστοιχου Γρηγοριανου σημαδοφωνου το οποιον εκτελει τις, το ΥΨΟΣ ΔΥΝΑΤΑΙ να ειναι διαφορετικον
== αλλο το πατημα ΠΡΟΣΛΗΨΕΩΣ => εισαγωγης εναρξεως (εκ του ΚΑΤΩΘΙ αλλα και σπανιως εκ του ΑΝΩΘΙ)
== και αλλο πατημα σταθεροποιησεως φθογγου

Η εκτελεσις του Μαιδ τεινη προς την πολικωτηταν του ΑΝω ΠΑ και ουχι του ανω ΝΗ

ΑΡΑ, η ΘΕΣΙΣ του πατηματος επι του Νη συνδιαζεται με τον ΑΝΩ ΠΑ και ουχι με τον ΚΕ.

-------------------------------------------------------------------------------------
Με βασην το Πα

η βασις του Πριγγου διαμενει ΑΠΑΡΑΛΛΑΚΤΟΣ
== σπανιον φαινόμενον
ο ΚΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΩΣ υψηλωτερος του φυσικου == επαυξημενη Πεμπτη
ο Ζω "φυσικος" εν τη γραφη
εκτελειται ως == Ζω "ΥΠΕΡφυσικος" ==τουτεστη "φυσικος" ως προς τον ανυψωμενον Κε, η "ΥΠΕΡφυσικος" ως προς τον ΠΑ


ο Ζω "διατονικη υφεσις" εν τη γραφη εκτελειται ως == Ζω "φυσικος" ==τουτεστη "υφεσις" ως προς τον ανυψωμενον Κε, η "φυσικος" ως προς τον ΠΑ

Ομοιως, το οκταχορδον = ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΟΝ ως προς το φυσικον

Το ΠΡΟΒΛΗΜΑ ειναι θεμα ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ και ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΕΩΣ


ο Παραδοσιακος ψαλτης σκεπταται, και κατα την εξης ιεραρχικην σειραν

ΤΟΝΟΥΣ ΠΕΝΤΑ/TΡIXOΡΔΑ/ΤΕΤΡΑ
και κατα συνεπειαν ουχι με ΑΠΟΛΥΤΑ διαστηματα, αλλα ΣΧΕΤΙΚΑ
ουτως, οι μεν ΟΡΘΩΣ πατωντες επι τον Κε, θεωρωσιν


το μεν πρώτο δείγμα ως ΔΙΑΤΟΝΙΚΟΝ (Προ ΕΕΕΕΕξ),


το δε δευτερον ΧΡΩΜΑΤΙΚΟΝ (απΕΕΕΕναντι)


Οι δε εχοντες διδαχθη ωδειακως, επιτροπικως, μονοχορδικως, πιανικος κτλ
οριζωσιν ΑΛΛΟIΩΣ τας σχεσεις, ακουγωσιν ΧΡΩΜΑΤΙΚΟΝ και εις τας δυο περιπτώσεις και εκτελουσιν αυτα λανθασμενως

Και εκει ειναι η ουσια του θεματος


Θα χορδισθωμεν βασει της Α η Β θεωριας, στηριγμενης επι αρχαιων οργανων μετα μεγαλων οριων αξιοπιστιας οσον αφορα μια πεπαιδευμενην ακροαστικην αντιληψιν

Η θα χορδισθωμεν βασει της ακροαστικο προφορικης παραδοσεως?

Τελος, εχωμεν πλειστα παραδειγματα οπου το ΔΙΑΤΟΝΙΚΟΝ ακουσμα εντος πλ β ΔΕΝ καταγραφεται ===πχ Ο καρπος Μπερεκετου....

 

[evangelos]

Σωστά είπε ο Χάρης Συμεωνίδης ότι ο άνω νη από την παλαιά φωνητική παράδοση είναι "διατονικός". Το ίδιο συμβαίνει και με τον γα όσο κι αν σας φαίνεται υπερβολικό αυτό... Αυτά που έγραψα στον κ. Παναγιώτη Τζανάκο για τον κανόνα Προς σε ορθρίζω, η ίδια λογική ισχύει για όλα τα μέλη του πλαγίου του δευτέρου, είτε εκ του βου είτε εκ του πα. Αυτά που διδάσκουν εδώ και 200 χρόνια είναι λάθος. Ο Νεοχωρίτης όπως και πολλοί ψάλτες έχουν πέσει θύματα της λάθος αυτής θεωρίας. Σε λίγα χρόνια όπως πάει δεν θα υπάρχει σωστή ψαλτική για αυτόν τον λόγο.
Συζήτηση έχει ανοίξει για το θέμα εδώ ο πατήρ Μάξιμος. Μακάρι να εμπιστευθούν οι τελευταίοι εκφραστές της παράδοσης όπως ο κ. Νεοχωρήτης την προφορική παράδοση, μόνο με το αυτί τους! και να αφήσουν την υπάρχουσα θεωρία, η οποία όπως είπα είναι λάθος. Τότε θα ακούσουμε πάλι σωστή ψαλτική.

 

[evangelos]

Από ΓΚΜ: Η εκτελεσις του Μαιδ τεινη προς την πολικωτηταν του ΑΝω ΠΑ και ουχι του ανω ΝΗ

ΑΡΑ, η ΘΕΣΙΣ του πατηματος επι του Νη συνδιαζεται με τον ΑΝΩ ΠΑ και ουχι με τον ΚΕ.

+1000

Πολύ σωστό!!! αυτό ακριβώς γίνεται, το ίδιο είχα σκοπό να γράψω κι εγώ.

 

[Deacon]

Χωρίς να θέλω να υπεισέλθω στην ουσία της διαφωνίας, η επίμαχη θέση επαναλαμβάνεται και παρακάτω, στο "εις την α-ΠΕ-ναντι κόμην". Ας ληφθεί υπόψιν. Τα συμπεράσματα είναι χρήσιμα.

 

[evangelos]

Χωρίς να θέλω να υπεισέλθω στην ουσία της διαφωνίας, η επίμαχη θέση επαναλαμβάνεται και παρακάτω, στο "εις την α-ΠΕ-ναντι κόμην". Ας ληφθεί υπόψιν. Τα συμπεράσματα είναι χρήσιμα.

φυσικά και είναι η ίδια περίπτωση πάτερ, νομίζω είναι αυτονόητο και η συζήτηση που κάνουμε δεν έχει να κάνει μόνο με το συγκεκριμένο δοξαστικό. Αντί αυτού θα προτιμούσαμε να υπεισέλθετε και μας πείτε και την δική σας τοποθέτηση επί του θέματος.

 

[Deacon]

Ας ξεκινήσουμε από αυτό που ακούμε πρώτα. Εγώ προσωπικά σαφώς και ΔΕΝ ακούω το ίδιο, ειδικά στην περίπτωση του Πρίγγου, αλλά και το Νη του Στανίτσα στο "Προ έξ" σαφώς και δεν είναι το ίδιο με το Νη στο "α-πέ". Και δεν με απασχολεί ιδιαίτερα το πόσο θα μετρηθεί με φασματογράφους κ.λπ. (χωρίς καμία διάθεση απαξίωσης σχετικών μελετών). Ακούω κάτι "άλλο" εκεί. Πες το ψυχο-ακουστική ή δεν ξέρω τί άλλο. Στο "α-πέ" ο Στανίτσας σαφώς και δίνει άλλη ποιότητα στα διαστήματα, και ειδικά στο Νη.

Δεν θέλω προσωπικά να μπω σε λεπτομέρειες του ποιά εκτέλεση θεωρώ εγώ σωστή και γιατί. Ούτε σε ατέρμονες διαμάχες για θεωρητικά ζητήματα (δεν έχω το στομάχι πιά για τέτοια, και κυριολεκτώ...). Αυτό που θέλω απλά να πω είναι ότι από τους Πατριαρχικούς ακούω και τις δύο εκτελέσεις σε διάφορα δοξαστικά (όχι μόνο εδώ), ανάλογα με την περίπτωση. Άρα, διαφωνώ με μια γενίκευση του στυλ "οι Πατριαρχικοί το λέγανε έτσι". Το λέγανε ΚΑΙ έτσι, θεωρώ εγώ. Είναι σημαντικό (πολύ σημαντικό μάλιστα) ότι διασώζεται το Νη χαμηλότερα σε πολλές περιπτώσεις (αποφεύγω σκόπιμα να ονομάσω διατονικά τα διαστήματα αυτά), αλλά δεν μπορώ να αγνοήσω ότι υπάρχει και άλλη εκτέλεση.

Π.χ. πρόσφατα άκουγα αυτό

https://www.youtube.com/watch?v=3bn_STeoh-Y

Είναι χαρακτηριστικό πώς λέει ο Πρίγγος το "μη-δέ αχρείον..." στο 0:39.

 

[evangelos]

...

Το ότι τα λέγανε έτσι κι αλλιώς συμφωνώ, το θέμα είναι
1) Να εντοπίσουμε ακριβώς το πότε γίνεται το έτσι και πότε το αλλιώς
2) αν υπάρχει σύγχυση σε μια θέση τότε πιο συχνό ποιο είναι το έτσι ή το αλλιώς;
3) ποιο από τα δύο ανταποκρίνεται σε γραπτές περιγραφές θεωρητικών(παλαιών) για τις σχέσεις και την παραλλαγή των ήχων;

..

Π.χ. πρόσφατα άκουγα αυτό

https://www.youtube.com/watch?v=3bn_STeoh-Y

Είναι χαρακτηριστικό πώς λέει ο Πρίγγος το "μη-δέ αχρείον..." στο 0:39.

Ακούω αυτό που λέει ο Μιχαλάκης πιο πάνω, ότι ο κε είναι μονίμως υψηλός άρα ταυτίζεται ο "φυσικός" με τον "ύφεση" ζω και ο νη είναι σηκωμένος επειδή όλο το σύστημα είναι τραβηγμένο προς τα πάνω με αυξημένο πεντάχορδο.
Όλα αυτά έχουν την εξήγηση τους, τα έχουμε αναλύσει αρκετές φορές και επειδή υπάρχει στομαχόπονος ας μην το κάνουμε κι εδώ.
Η θλιβερή για μένα πραγματικότητα είναι ότι στους σημερινούς όλα αυτά ακούγονται εξωγήινα άλλοι τα χαρακτηρίζουν ακόμη και φάλτσα.

 

[haris1963]

Ας ξεκινήσουμε από αυτό που ακούμε πρώτα. Εγώ προσωπικά σαφώς και ΔΕΝ ακούω το ίδιο, ειδικά στην περίπτωση του Πρίγγου, αλλά και το Νη του Στανίτσα στο "Προ έξ" σαφώς και δεν είναι το ίδιο με το Νη στο "α-πέ". Και δεν με απασχολεί ιδιαίτερα το πόσο θα μετρηθεί με φασματογράφους κ.λπ. (χωρίς καμία διάθεση απαξίωσης σχετικών μελετών). Ακούω κάτι "άλλο" εκεί. Πες το ψυχο-ακουστική ή δεν ξέρω τί άλλο. Στο "α-πέ" ο Στανίτσας σαφώς και δίνει άλλη ποιότητα στα διαστήματα, και ειδικά στο Νη.

Μα και οι φασματογράφοι, υπάρχουν ακριβώς για να επιβεβαιώσουν (ή να διαψεύσουν) αυτά που ακούνε τα αυτιά μας. Και επειδή όντως υπεισέρχεται και ο ψυχοακουστικός παράγοντας, ο οποίος έχει κι αυτός την αξία του (και την αλήθεια του, να προσθέσω), γι αυτό και οι όποιες μετρήσεις πρέπει να γίνονται με βάση την ιδέα που θέλει να μεταδώσει ο ψάλλων.

Έτσι λοιπόν, οι μετρήσεις που κάναμε με τον Μιχαλάκη στο εν θέματι μάθημα, δείχνουν αυτό ακριβώς, ότι δηλαδή, όταν το τονικό κέντρο είναι ο ΚΕ, συνηθέστατα από τους πατριαρχικούς ψάλλεται το «χρωματικό» ΝΗ με σύντομο ή και ανεπαίσθητο «ακούμπισμα» του άνω ΠΑ. Ενώ με τονικό κέντρο το ΔΙ ακόμα κι αν το μάθημα πάει στον άνω ΠΑ, προτιμά τα «διατονικά» διαστήματα.

Στη θέση «προ εξ ημερών» τόσο στη γραφή Πέτρου, όσο και στην εξήγηση στο Δοξαστάριο του Εφεσίου (αλλά και του Γρηγορίου) ψάλλεται ο φθόγγος ΖΩ (με πεταστή στην παλαιά, οπότε το όποιο πέρασμα από τον αμέσως ψηλότερο φθόγγο ακουμπά στον ΝΗ ο οποίος ψάλλεται από τους πατριαρχικούς σε θέση (σε σχέση με τον ΚΕ πάντοτε) που μεταφέρει στα αυτιά μας (και στους φασματογράφους ), «ιδέα» διατόνου (ΚΕ - ΝΗ κάτω από 20 μόρια). Κάποιοι (όπως ο Παναγιωτίδης) εκτελούν πολύ χαμηλό ΖΩ (στα 4-5 μόρια από τον ΚΕ), αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία της προσέγγισης.

Εν αντιθέσει, στη θέση «εις την απέναντι κώμην», όλοι σχεδόν οι πατριαρχικοί (εκτός από κάποια περίπτωση διαφορετικής θέσης) εκτελούν ψηλότερο ΝΗ με «ακούμπισμα» του άνω ΠΑ και φυσικά δημιουργία «ιδέας» χρωματικής γραμμής (ΚΕ-ΝΗ από τα 21 μόρια της Όμοιας Διφωνίας και πάνω). Στη θέση αυτή ο φθόγγος στη γραφή του Πέτρου είναι ΝΗ' (με ενέργεια πεταστής) και στου Εφεσίου ΝΗ' με ψηφιστόν (θέση οξείας).

Τα επισυνάπτω για του λόγου το αληθές.

 

[Γιώργος Μ.]

Χάρη, με ποια έννοια το τονικό κέντρο του «Προ εξ» είναι το Δι, ενώ του «απέναντι» το Κε;
(Θα μπορούσα να το καταλάβω έτσι, αν η φράση «απέλθετε εις την απέναντι κώμην» κατέληγε στο Κε).

 

[haris1963]

Χάρη, με ποια έννοια το τονικό κέντρο του «Προ εξ» είναι το Δι, ενώ του «απέναντι» το Κε;
(Θα μπορούσα να το καταλάβω έτσι, αν η φράση «απέλθετε εις την απέναντι κώμην» κατέληγε στο Κε).

Κατ' αρχάς:

νομίζω ότι ετέθησαν στα πρόσφατα μηνύματα της συζήτησης, τουλάχιστον δύο διαφορετικά ζητήματα:
- ένα, για το πότε βλέπουμε (παρατηρούμε) να χρησιμοποιείται χρωματική γραμμή στο άνω τετράχορδο στην γραφή Πέτρου (καθώς δεν σημειώνεται) γενικά και σε αυτό αναφέρεται αυτή η δεύτερη παράγραφος στην οποία επικεντρώνεσαι .
- ένα άλλο, για το τι είναι γραμμένο στην γραφή Πέτρου στα επίμαχα σημεία και τι μεταφέρθηκε στη νέα· σε αυτό αναφέρονται οι δυο επόμενες παράγραφοι και δείχνω πως: στη μεν πρώτη θέση η μελωδία πάει στον ΖΩ και ακουμπάει τον ΝΗ, ενώ στη δεύτερη πηγαίνει στον άνω ΝΗ και ακουμπάει τον άνω ΠΑ.

Δηλαδή, στην πρώτη και επίμαχη θέση, όπου ο ΠΝ διαφοροποιείται από την πατριαρχική παράδοση, η μελωδία δε συμπληρώνει καν το ψηλό τεράχορδο (δεν ακουμπάει καν τον άνω ΠΑ), οπότε δεν τίθεται θέμα να ειπωθεί χρωματικά, βάσει της παλαιάς, αλλά και της νέας (εκτός αν παρασημανθεί ειδικώς με φθορά).

Βεβαίως και για να μην παρανοηθώ κι εδώ η προφορικότητα έρχεται πρώτη. Είναι όπως το φέρνει η ζώσα παράδοση και ανιχνεύουμε την αποτύπωσή του στις γραφές από τον Πέτρο και μετά.

 

[Π.Κατσουλιέρης]

η επίμαχη θέση επαναλαμβάνεται και παρακάτω, στο "εις την α-ΠΕ-ναντι κόμην". Ας ληφθεί υπόψιν. Τα συμπεράσματα είναι χρήσιμα.

Από ΓΚΜ
Τουτον δε ΑΚΡΙΒΩΣ επισημανεται εις τα φασματογραφησεις
οτι δια την ΙΔΙΑΝ γραφην ΑΝΕΥ φθορας
οι παλαιοι ψαλται εκτελουσιν ΔΙΑΤΟΝΙΚΟΝ περασμα εις το μεν πρωτον, και ΧΡΩΜΑΤΙΚΟΝ εις το δευτερον

και νεοτεροι ψαλται εκτελουσιν ΧΡΩΜΑΤΙΚΟΝ και εις τα δυο περασματα, βασιζομενοι επι της γραφης και ουχι επι της παραδοσιακης ακουστικο προφορικης παραδοσεως

Τελος, μερικοι εκτελουσιν διατονικον εις τα δυο περασματα....

 

[Π.Κατσουλιέρης]

ειδικά στην περίπτωση του Πρίγγου, αλλά και το Νη του Στανίτσα στο "Προ έξ" σαφώς και δεν είναι το ίδιο με το Νη στο "α-πέ". .

Από:ΓΚΜ
MHN σκοτωνετε το θεμα ο ανθρωπος εχει δικαιον και ΑYΤΟ ακριβως λεγωμεν

και αυτο ΑΚΡΙΒΩΣ δειχνη ο φασματογράφος δηλαδή δια την ΑΚΡΙΒΩΣ ιδιαν γραφην ΑΝΕΥ φθορας υπαρχωσιν απο τους μεν Πατριαρχικους ΔΥΟ διαφορετικαι εκτελεσεις, διατονικη μεν η πρωτη χρωματικη δε η δευτερα απο τον δε Νεοχωριτην η πρωτη εκτελειται ΧΡΩΜΑΤΙΚΩΣ
διαφοροποιειται εκ της εκτελεσεως του Μαιδ. διοτι ο Μαιδ εκτελει ΑΛΛΗΝ γραμμην, με πολικωτηταν τον ΑΝΩ ΠΑ αντι τον ανω Νη

Το θεμα το οποιον εθιξε ο Συμεωνίδης ειναι το εξης == ΟΠΟΙΟΣ εχει μεγαλωσει μετα Πατριαρχικων ακουσμάτων εκτελει την πρωτην γραμμην ΔΙΑΤΟΝΙΚΩΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ της θεωριας και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ της νεας παρασημαντικης γραφης ΑΝΕΥ διατονικης φθορας ======
Το θεμα το οποιο θηγει ο ο deacon ειναι οτι θεωρει τας δυο εκδοχας, διατονικην τε και χρωματικην,

ΙΣΟΤΙΜΑΣ και ΑΝΤΑΛΛΑΞΙΜΑΣ
Το σωστον είναι ΔΕΝ "ανταλλασωνται" και δεν "επιλεγονται" κατα το δοκουν, αλλα κατα προφορικην παραδοσιν και στατιστικην μελετην αυτης....

 

[Shota]

Ενδιαφερουσα περιπτωση απο το δοξαστικο Συγχαρητε ημιν. Υπαρχουν σχετικες ηχογραφησεις;

 

[Shota]

Εξηγηση του Κηλτζανιδη. Επισης εκδοχη του Στεφανου Λαμπαδαριου.

 

[evangelos]

Έχω αποδείξει σε παλαιότερα θέματα ότι αυτό που λέμε ότι δηλαδή απέχει τρίτη μικρή ο νη από τον κε είναι το σωστό.
Ο Γαβριήλ ο ιερομόναχος όπως και ο Μανουήλ Χρυσάφης και γενικά οι παλαιοί αναφέρουν ότι ο πρώτος και το δεύτερος στην τετραφωνία τους δεν ξεχωρίζει ο ένας από τον άλλο. Τα έχω πει στο θέμα για το "Τον τάφον σου Σωτήρ", για το "Τον δεσπότην και αρχιερέα" ( το ίδιο γίνεται στον Πα), για το "Χριστός Ανέστη το αρχαίο" κλπ κλπ. Το ίδιο είναι στο "Προς σε ορθρίζω" όπου αν δεν το πεις έτσι το μέλος απλά δεν βγαίνει!
Τα μέλη έτσι ψάλλονται και του βαρέως και του πρώτου και του πλαγίου του δευτέρου. Αυτοί οι τρεις ήχοι έχουν ουσιαστικά την ίδια κλίμακα και συμπεριφορά. Για αυτό δεν έβαζαν φθορές οι παλαιοί, ούτε στα πρώιμα κλασικά των τριών διδασκάλων. Όλα είναι βάσει της αρμονικής των αρχαίων και της σοφής Παραλλαγής του Κουκουζέλη που αναλυτικότατα έχει παρουσιάσει ο Πλουσιαδηνός και προσφάτως έχει εξηγήσει την εφαρμογή τους ο υποφαινόμενος.
Η στατιστική το έχει αποδείξει, ακούσματα υπάρχουν δόξα τω Θεώ πλείστα. Δεν έχει κάτι άλλο να αποδείξουμε.
Αυτά είναι και όποιος τα μελετήσει θα τα καταλάβει καλύτερα. Χωρίς να μελετήσετε θα συζητάμε αιωνίως και θα παραμένω πάντα ο γραφικός. Δεν με νοιάζει, ας γελάνε μερικοί κι ας κοροϊδεύουν, μετά όμως που θα καταλάβουν θα το παίζουν ξύπνιοι στα συνέδρια και γενικώς, όπως έχει ήδη γίνει σε άλλα θέματα. Τι να κάνουμε, έτσι είναι η φάρα μας δυστυχώς.

 

[π. Μάξιμος]

[Σημείωμα συντονιστή] Διορθώθηκε στα προηγούμενα απαξιωτική παράφραση του επωνύμου του κ. Νεοχωρίτη. Με λύπη, φαίνεται ότι θα επανέλθουμε πάλι σε μέτρα κατά συμμετοχής σε διαλόγους, μέλους αποκλεισμένου διά παντός από τους διαλόγους. Μπορούμε όμως να μην μπούμε και σε αυτή τη κουραστική και ψυχοφθόρα διαδικασία.

 

[Π.Κατσουλιέρης]

[Σημείωμα συντονιστή] Διορθώθηκε στα προηγούμενα απαξιωτική παράφραση του επωνύμου του κ. Νεοχωρίτη. Με λύπη, φαίνεται ότι θα επανέλθουμε πάλι σε μέτρα κατά συμμετοχής σε διαλόγους, μέλους αποκλεισμένου διά παντός από τους διαλόγους. Μπορούμε όμως να μην μπούμε και σε αυτή τη κουραστική και ψυχοφθόρα διαδικασία.

Επειδή μετέφερα εγώ αυτή την παράφραση ζητώ συγγνώμη! Ήταν λάθος και δικό μου!
Μεταφέρω το έργο του ΓΚΜ από αγάπη για τη μουσική μας, γιατί γνωρίζει πολλά και είναι δάσκαλος. Εγώ έχω ωφεληθεί πολύ από τα επιτεύγματά του και τις γνώσεις του! Όμως με αυτούς τους χαρακτηρισμούς και εγώ δε συμφωνώ. Μου διέφυγε και δε θα ξανασυμβεί! Την κατανόησή σας! Καλό βράδυ!

 

[dimitris]

Ἀπό τά τελευταῖα πού μᾶς ἔφερε ὁ shota φαίνεται καθαρά ὅτι καί οἱ παλαιοί ἀκόμη (πού γνώριζαν τή θεωρία) ἔβαζαν κάποιο σημαδάκι φθορά γιά νά έπιστήσουν τήν προσοχή στούς νέους.
Ὁ Στανίτσας βάζει,... (ὅτι βλέπουμε αὐτό διαβάζουμε καί ψάλλουμε)... ἔλεγε σέ ἕνα βοηθό του φίλο μου στίς πρόβες τῆς Κυριακῆς.
Ὁ Σύρκας ἄν καί ἰδίου δόγματος μέ τόν Στανίτσα δέν βάζει φθορά ἀλλά τό ἐκτελεῖ κατά παράδοση.
Ὁ Χ΄Μάρκου , μεγάλος μουσικός, τό ἐκτελεῖ χρωματικά. https://www.youtube.com/watch?v=G8SPepTjLvA

Μήν πυροβολεῖτε τόν πιανίστα, γουέστερν.
Δέν φταῖει τίποτα ὁ ΠΝ καί μεγαλύτεροι μουσικοὶ ἐάν διαβάζουν κάποιο κείμενο π.χ. τοῦ Σύρκα καί τό ἐκτελοῦν πιστά ἀλλά ὄχι ὅπως ὁ Σύρκας.
Ὁ Στανίτσας καί χωρίς φθορά τό ἴδιο θά ἔλεγε ἀλλά ἔβαλε μιά φθορά γιά νά διευκολύνει τήν κατάσταση (και προφανῶς νά συντονιστοῦν οἱ βοηθοί του στό ψαλτήρι ἤ σέ κάποια χορωδία).

Χρωματικά δέν μου ἀκούγεται φάλτσο ἀλλά δέν ἀποτυπώνει τό νόημα.
Δηλ.
Ἐάν ξεκινοῦσε τό δοξαστικό μέ «Κλαῦσον...» φυσικά τό ἄκουσμα θά ηταν ὑπέροχο, χρωματικά, στίς ἴδιες γραμμές ἄσχετα μέ τά θεωρητικά.

Ἐδῶ ὅμως ἔχουμε μιά ἀφήγηση ὅπως « Ἀνέστη ὁ Κύριος...» δέν μπορεῖς τίς ἴδιες γραμμές νά τίς χρωματίσεις.

 

[Pappous43]

Ἀπό τά τελευταῖα πού μᾶς ἔφερε ὁ shota φαίνεται καθαρά ὅτι καί οἱ παλαιοί ἀκόμη (πού γνώριζαν τή θεωρία) ἔβαζαν κάποιο σημαδάκι φθορά γιά νά έπιστήσουν τήν προσοχή στούς νέους.
Ὁ Στανίτσας βάζει,... (ὅτι βλέπουμε αὐτό διαβάζουμε καί ψάλλουμε)... ἔλεγε σέ ἕνα βοηθό του φίλο μου στίς πρόβες τῆς Κυριακῆς.
Ὁ Σύρκας ἄν καί ἰδίου δόγματος μέ τόν Στανίτσα δέν βάζει φθορά ἀλλά τό ἐκτελεῖ κατά παράδοση.
Ὁ Χ΄Μάρκου , μεγάλος μουσικός, τό ἐκτελεῖ χρωματικά. https://www.youtube.com/watch?v=G8SPepTjLvA....

Ὁ Δ.Γ.Παναγιωτόπουλος εἰς τήν θεωρίαν του σελ. 127 ἀναφέρει...
" ...Παρασημαίνεται δέ ἡ ἕλξις μέ ὕφεσιν ἤ δίεσιν τιθεμένην ἐπί τοῦ φθόγγου,
ὁ ὁποῖος ὑφίσταται τήν ἕλξιν. Δέν εἶναι ὀρθόν νά ἐκτελῆται ἕλξις, χωρίς
νά σημειώνεται εἰς τό κείμενον ὕφεσις ἤ δίεσις..." (!!!!)

Τό σίγουρον αύτό σκεπτικόν δέν θά πρέπει νά ἵσχύῃ
κατά μείζονα λόγον καί διά τάς φθοράς;