Καλή εκτέλεση τεχνικά. Μόνο που λείπει ο λυγμός... Τα δε γυρίσματα στην τελευταία στροφή είναι παντελώς άκυρα με το ύφος του τραγουδιού. Ακούστε την πρώτη εκτέλεση του Νταλάρα και θα καταλάβετε τί λέω. Ακόμα και ο ίδιος στις επανεκτελέσεις του δεν έφθασε αυτό που είχε πει στο σαρανταπεντάρι...
Προτιμήσεις ψαλτών σε κοσμική μουσική
- Thread starter petrosgrc
- Start date
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
Καλές οι παρατηρήσεις. Ευχαριστώ.
Να συνυπολογίσουμε ότι ο κ. Ν. Μαλλάς είναι τυφλός τραγουδιστής και ταυτόχρονα οργανοπαίχτης!
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
"Έρχονται χρόνια δύσκολα..." - Ένα προφητικό τραγούδι!
Οι στίχοι & η μουσική είναι του Μ. Ερημίτη
Έρχονται χρόνια δύσκολα γεμάτα καταιγίδες
κι εμείς του κόσμου θύματα μ’ ατέλειωτα προβλήματα
και λιγοστές ελπίδες...
Έρχονται χρόνια δύσκολα τα πάντα άνω κάτω,
ο κόσμος είναι ανάστατος κι εμείς πληγές γεμάτο...
Φονιάδες μονοπώλια παντού φωτιές ανάβουν,
μας καίνε, μας δικάζουνε και την ψυχή μας βγάζουνε
και ζωντανούς μας θάβουν...
Ποδοπατούν αλύπητα τ’ ανθρώπινο το σώμα,
στο άγνωστο βαδίζουμε κι όνειρα πια δε χτίζουμε,
μας κλείνουνε το στόμα.
Οι στίχοι & η μουσική είναι του Μ. Ερημίτη
Έρχονται χρόνια δύσκολα γεμάτα καταιγίδες
κι εμείς του κόσμου θύματα μ’ ατέλειωτα προβλήματα
και λιγοστές ελπίδες...
Έρχονται χρόνια δύσκολα τα πάντα άνω κάτω,
ο κόσμος είναι ανάστατος κι εμείς πληγές γεμάτο...
Φονιάδες μονοπώλια παντού φωτιές ανάβουν,
μας καίνε, μας δικάζουνε και την ψυχή μας βγάζουνε
και ζωντανούς μας θάβουν...
Ποδοπατούν αλύπητα τ’ ανθρώπινο το σώμα,
στο άγνωστο βαδίζουμε κι όνειρα πια δε χτίζουμε,
μας κλείνουνε το στόμα.
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
"Πέτρινα χρόνια" ή "Ελλάδα στους ώμους τη γη κουβαλάς..."
Οι στίχοι & η μουσική είναι του Στ. Σπανουδάκη
Σκληροί καιροί μες τη φωτιά,
εφτά καημοί πληγές εφτά!
Κι εγώ κρατώ κλαδί ελιάς
και συ να κλαις σαν με κοιτάς...
Ελλάδα στους ώμους τη γη κουβαλάς,
εσύ που χάραξες τους δρόμους τη φωνή σου να βρεις ζητάς.
Σαν μια γιορτή απ ' τα παλιά,
χρυσή εποχή θα ρθείς ξανά...
Ελλάδα στους ώμους τη γη κουβαλάς,
εσύ που χάραξες τους δρόμους τη φωνή σου να βρεις ζητάς.
Οι στίχοι & η μουσική είναι του Στ. Σπανουδάκη
Σκληροί καιροί μες τη φωτιά,
εφτά καημοί πληγές εφτά!
Κι εγώ κρατώ κλαδί ελιάς
και συ να κλαις σαν με κοιτάς...
Ελλάδα στους ώμους τη γη κουβαλάς,
εσύ που χάραξες τους δρόμους τη φωνή σου να βρεις ζητάς.
Σαν μια γιορτή απ ' τα παλιά,
χρυσή εποχή θα ρθείς ξανά...
Ελλάδα στους ώμους τη γη κουβαλάς,
εσύ που χάραξες τους δρόμους τη φωνή σου να βρεις ζητάς.
Last edited:
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
"Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ..."
Οι στίχοι είναι του Οδ. Ελύτη & η μουσική είναι του Μ. Θεοδωράκη
Οι στίχοι είναι του Οδ. Ελύτη & η μουσική είναι του Μ. Θεοδωράκη
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
«Μη λυγίζεις…"
Οι στίχοι & η μουσική είναι του Στ. Σπανουδάκη
Όμηρος, Σόλων, Σωκράτης, Πλάτων, Αχιλλέας, Ευριπίδης, Διογένης,
Λεωνίδας, Θεμιστοκλής, Αριστοτέλης, Περικλής,
Αισχύλος, Προμηθέας, Ηρακλής, Φίλιππος, Αλέξανδρος.
Μη λυγίζεις...αχ ψυχή μου, μη λυγίζεις.
Νέα χώρα κι ουρανός σε περιμένουν.
Είναι η ώρα που όσα αξίζουνε, σωπαίνουν...
Αχ ψυχή μου, μη λυγίζεις.
Μη λυγίζεις...αχ ψυχή μου μη λυγίζεις.
Αχ ψυχή μου μη λυγίζεις!
Είναι πλάι σου ήλιος, φως, φωτιά κι αέρας.
Φοβερή είναι η προστασία της Μητέρας!
Αχ ψυχή μου, μη λυγίζεις.
Κωνσταντίνος, Νοταράς, Βατάλης, Θεοδώρα, Φωκάς,
Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Μπουμπουλίνα, Διάκος,
Φεραίος, Σολωμός, Καποδίστριας, Χρυσόστομος,
Πλαστήρας, Δραγούμης, Μελάς.
Μη λυγίζεις, αχ ψυχή μου μη λυγίζεις.
Των προγόνων οι κουβέντες κι αν πονάνε,
αίμα, δάκρυ & θυσίες κι αν ζητάνε, αχ ψυχή μου μη λυγίζεις...
Μη λυγίζεις, αχ ψυχή μου μη λυγίζεις,
είμαι πλάι σου κι όσα έχω είναι δικά σου.
Φώναξέ με, άνοιξέ μου την καρδιά σου,
αχ ψυχή μου μη λυγίζεις...
Παπαδιαμάντης, Κόντογλου, Πορφύριος, Παΐσιος.
Μη λυγίζεις, αχ ψυχή μου, μη λυγίζεις.
Σε μια χώρα που ό,τι υψώθηκε, γκρεμίζουν...
Σε μια χώρα που κι οι ήρωες δακρύζουν
και το δάκρυ τους φωνάζει ένα όνομα: "Ελλάδα"!
Οι στίχοι & η μουσική είναι του Στ. Σπανουδάκη
Όμηρος, Σόλων, Σωκράτης, Πλάτων, Αχιλλέας, Ευριπίδης, Διογένης,
Λεωνίδας, Θεμιστοκλής, Αριστοτέλης, Περικλής,
Αισχύλος, Προμηθέας, Ηρακλής, Φίλιππος, Αλέξανδρος.
Μη λυγίζεις...αχ ψυχή μου, μη λυγίζεις.
Νέα χώρα κι ουρανός σε περιμένουν.
Είναι η ώρα που όσα αξίζουνε, σωπαίνουν...
Αχ ψυχή μου, μη λυγίζεις.
Μη λυγίζεις...αχ ψυχή μου μη λυγίζεις.
Αχ ψυχή μου μη λυγίζεις!
Είναι πλάι σου ήλιος, φως, φωτιά κι αέρας.
Φοβερή είναι η προστασία της Μητέρας!
Αχ ψυχή μου, μη λυγίζεις.
Κωνσταντίνος, Νοταράς, Βατάλης, Θεοδώρα, Φωκάς,
Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Μπουμπουλίνα, Διάκος,
Φεραίος, Σολωμός, Καποδίστριας, Χρυσόστομος,
Πλαστήρας, Δραγούμης, Μελάς.
Μη λυγίζεις, αχ ψυχή μου μη λυγίζεις.
Των προγόνων οι κουβέντες κι αν πονάνε,
αίμα, δάκρυ & θυσίες κι αν ζητάνε, αχ ψυχή μου μη λυγίζεις...
Μη λυγίζεις, αχ ψυχή μου μη λυγίζεις,
είμαι πλάι σου κι όσα έχω είναι δικά σου.
Φώναξέ με, άνοιξέ μου την καρδιά σου,
αχ ψυχή μου μη λυγίζεις...
Παπαδιαμάντης, Κόντογλου, Πορφύριος, Παΐσιος.
Μη λυγίζεις, αχ ψυχή μου, μη λυγίζεις.
Σε μια χώρα που ό,τι υψώθηκε, γκρεμίζουν...
Σε μια χώρα που κι οι ήρωες δακρύζουν
και το δάκρυ τους φωνάζει ένα όνομα: "Ελλάδα"!
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
"Πάσχα των Ελλήνων..."
Οι στίχοι είναι του Γ. Θέμελη & η μουσική του Στ. Κουγιουμτζή
Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα,
Πάσχα της αγάπης Πάσχα!
Πάσχα των αγγέλων...
Ήλιος κι ανατέλλεις Πάσχα μέγα Πάσχα!
Ήλιος φωτοδότης των Ελλήνων Πάσχα!
Οι στίχοι είναι του Γ. Θέμελη & η μουσική του Στ. Κουγιουμτζή
Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα,
Πάσχα της αγάπης Πάσχα!
Πάσχα των αγγέλων...
Ήλιος κι ανατέλλεις Πάσχα μέγα Πάσχα!
Ήλιος φωτοδότης των Ελλήνων Πάσχα!
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
"Δρόμος Βυζαντινός"
Οι στίχοι & η μουσική είναι του Στ. Σπανουδάκη
Μονωδοί οι: κ. Γ. Μπιλάλης & κ. Κ. Μπιλάλης, αξιόλογα μέλη του "Ψ".
Οι στίχοι & η μουσική είναι του Στ. Σπανουδάκη
Μονωδοί οι: κ. Γ. Μπιλάλης & κ. Κ. Μπιλάλης, αξιόλογα μέλη του "Ψ".
Last edited:
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
"Την πατρίδα μ' έχασα..."
Την πατρίδα μ’ έχασα,
άκλαψα και πόνεσα.
Λύουμαι κι αρόθυμο, όι όι
ν’ ανασπάλω κι επορώ.
Ρεφραίν:
Μίαν κι άλλο `σην ζωή μ’
σο πεγάδι μ’ σην αυλή μ’.
Νέροπον ας έπινα, όι όι
και τ’ ομμάτα μ’ έπλυνα.
Τά ταφία μ’ έχασα
ντ’ έθαψα κι ενέσπαλα.
Τ’ εμετέρτς αναστορώ, όι όι
και `ς σο ψυόπο μ’ κουβαλώ.
Ρεφραίν...
Εκκλησίας έρημα,
Μοναστήρα ακάντηλα,
πόρτας και παράθυρα, όι όι
επέμναν ακρόνυχτα.
Την πατρίδα μ’ έχασα,
άκλαψα και πόνεσα.
Λύουμαι κι αρόθυμο, όι όι
ν’ ανασπάλω κι επορώ.
Ρεφραίν:
Μίαν κι άλλο `σην ζωή μ’
σο πεγάδι μ’ σην αυλή μ’.
Νέροπον ας έπινα, όι όι
και τ’ ομμάτα μ’ έπλυνα.
Τά ταφία μ’ έχασα
ντ’ έθαψα κι ενέσπαλα.
Τ’ εμετέρτς αναστορώ, όι όι
και `ς σο ψυόπο μ’ κουβαλώ.
Ρεφραίν...
Εκκλησίας έρημα,
Μοναστήρα ακάντηλα,
πόρτας και παράθυρα, όι όι
επέμναν ακρόνυχτα.
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
"Θα 'ρθεις σαν αστραπή..."
Οι στίχοι & η μουσική είναι του Στ. Σπανουδάκη
Θα 'ρθεις σαν αστραπή θα 'χει η χώρα γιορτή,
θάλασσα γη και ουρανός στο δικό σου φως.
Θα ντυθώ στα λευκά να σ’ αγγίξω ξανά,
φως εσύ και καρδιά μου εγώ πόσο σ’ αγαπώ.
Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ.
Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, έλεω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων.
Στην πύλη του Αγίου Ρωμανού, καβαλικά τη φάρα του την ασπροποδαράτην,
Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη.
Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω ή Πόλη, Εάλω η Πόλη.
Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά.
Η Πόλη ήταν το σπαθί, η Πόλη το κοντάρι, η Πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης.
Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις,
πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά Σου θα 'ναι.
Στην πύλη του Αγίου Ρωμανού έφυγες για αλλού κι άγγελος θα σε φέρει εδώ στον σωστό καιρό.
Μες την Άγια Σοφιά θα βρεθούμε ξανά Λειτουργία μελλοντική οι Έλληνες μαζί...
Οι στίχοι & η μουσική είναι του Στ. Σπανουδάκη
Θα 'ρθεις σαν αστραπή θα 'χει η χώρα γιορτή,
θάλασσα γη και ουρανός στο δικό σου φως.
Θα ντυθώ στα λευκά να σ’ αγγίξω ξανά,
φως εσύ και καρδιά μου εγώ πόσο σ’ αγαπώ.
Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ.
Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, έλεω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων.
Στην πύλη του Αγίου Ρωμανού, καβαλικά τη φάρα του την ασπροποδαράτην,
Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη.
Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω ή Πόλη, Εάλω η Πόλη.
Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά.
Η Πόλη ήταν το σπαθί, η Πόλη το κοντάρι, η Πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης.
Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις,
πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά Σου θα 'ναι.
Στην πύλη του Αγίου Ρωμανού έφυγες για αλλού κι άγγελος θα σε φέρει εδώ στον σωστό καιρό.
Μες την Άγια Σοφιά θα βρεθούμε ξανά Λειτουργία μελλοντική οι Έλληνες μαζί...
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
"Για το μαρμαρωμένο βασιλιά ούτε φωνή ούτε λαλιά..."
Οι στίχοι είναι του Πυθαγόρα & η μουσική του Απ. Καλδάρα
Τραγούδι: μαθητές του Μ. Σχ. Βόλου
Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
τo 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα!
Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά.
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά.
Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
το 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.
Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά,
δυο πετροχελιδόνια,
μα κει εμμείνανε κι όνειρο γίνανε
και δακρυσμένα χρόνια.
Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά...
Οι στίχοι είναι του Πυθαγόρα & η μουσική του Απ. Καλδάρα
Τραγούδι: μαθητές του Μ. Σχ. Βόλου
Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
τo 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα!
Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά.
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά.
Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
το 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.
Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά,
δυο πετροχελιδόνια,
μα κει εμμείνανε κι όνειρο γίνανε
και δακρυσμένα χρόνια.
Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά...
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
"Βοήθα του Πόντου Παναγιά..."
Η μουσική είναι του Κ. Αγέρη & οι στίχοι είναι του Γ. Τζουανόπουλου
Συμμετέχει η παιδική χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου
Μάνα μου, τα λόγια σου κρατάω σαν φυλαχτό μες την καρδιά.
Τούτη η όμορφη πατρίδα δεν ζει μες τη σκλαβιά,
την κέντησε το δάκρυ στην λέξη λευτεριά.
Βοήθα του Πόντου Παναγιά τον προδομένο μας λαό...
Αχ Παναγιά μου Σουμελά, σκύβω το χέρι σου φιλώ.
Μίλα μας για τη λευτεριά να’ ρθει ξανά η ξαστεριά... (δις)
Μάνα μου , έχει ματώσει τούτη η όψη απ τις πληγές σου προσφυγιά,
πέφτουν οι μέρες με την κόψη, σαν λες πατρίδα έχε γεια...
Μαχαιρωμένο τώρα το αύριο με σουγιά.
Βοήθα του Πόντου Παναγιά τον προδομένο μας λαό...
Αχ Παναγιά μου Σουμελά, σκύβω το χέρι σου φιλώ.
Μίλα μας για τη λευτεριά να’ρθει ξανά η ξαστεριά... (δις)
Η μουσική είναι του Κ. Αγέρη & οι στίχοι είναι του Γ. Τζουανόπουλου
Συμμετέχει η παιδική χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου
Μάνα μου, τα λόγια σου κρατάω σαν φυλαχτό μες την καρδιά.
Τούτη η όμορφη πατρίδα δεν ζει μες τη σκλαβιά,
την κέντησε το δάκρυ στην λέξη λευτεριά.
Βοήθα του Πόντου Παναγιά τον προδομένο μας λαό...
Αχ Παναγιά μου Σουμελά, σκύβω το χέρι σου φιλώ.
Μίλα μας για τη λευτεριά να’ ρθει ξανά η ξαστεριά... (δις)
Μάνα μου , έχει ματώσει τούτη η όψη απ τις πληγές σου προσφυγιά,
πέφτουν οι μέρες με την κόψη, σαν λες πατρίδα έχε γεια...
Μαχαιρωμένο τώρα το αύριο με σουγιά.
Βοήθα του Πόντου Παναγιά τον προδομένο μας λαό...
Αχ Παναγιά μου Σουμελά, σκύβω το χέρι σου φιλώ.
Μίλα μας για τη λευτεριά να’ρθει ξανά η ξαστεριά... (δις)
Υάκινθος B
Well-known member
Αγαπητοί ! Χαίρετε και πάλιν ερώ χαίρετε ! Ωραίο το θέμα που ανοίξατε διότι φανερώνει ότι και οι ψάλτες εκτός από την Βυζαντινή μουσική,που κατέχει πρώτη θέση στην καρδιά τους , υπάρχουν και άλλα είδη μουσικής που τους συγκινούν και τους ενδιαφέρουν.
Ένας παλιός ψάλτης που άφησε όνομα στην εποχή του έλεγε " ο καλός τραγουδιστής ξέρει να ψέλνει και ο καλός ψάλτης ξέρει να τραγουδάει "
Δεν σας κρύβω ότι εγώ έμαθα Β. Μουσική διότι από παιδί μου άρεσε τόσο πολύ η μουσική και ιδιαίτερα η παραδοσιακή, που στην ηλικία μόλις των 8 ετών ζητούσα από τους γονείς μου να μάθω σαντούρι. Τότε όμως στην πόλη που μεγάλωσα δεν υπήρχε ίχνος μουσικού σχολείου ή ωδείου. Μην νομίζεται ότι είμαι ηλικιωμένος και τώρα τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει ιδιαίτερα εδώ και 40 χρόνια. Ακόμα και σήμερα στην πόλη μου αν κάποιος θέλει να μάθει ένα παραδοσιακό όργανο δεν του δίνεται αυτή η δυνατότητα.
Εξ απαλών ονύχων μου άρεσε η παραδοσιακή μουσική. Ίσως να ευθύνονται και τα ακούσματα, (Η γιαγιά μου που ήταν από το Μελί της Μ. Ασίας είχε πολύ ωραία Φωνή), όμως και οι συνομήλικοι είχαν τα ίδια ακούσματα που όμως εμένα τότε κοροϊδευτικά με αποκαλούσαν "Βλάχο" επειδή άκουγα παραδοσιακά. Ύστερα όταν έψαλα με λέγανε ¨παπά¨ Αλλά εγώ δε μάσαγα το βιολί μου ! Και σήμερα δεν σας κρύβω ότι κάποιοι απ αυτούς ζηλεύουν λίγο. Αλλά έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες.
Βέβαια τι να πει κανένας για τους λαϊκούς μας τραγουδιστές , ειδικότερα της δεκαετίας του 70 . Καζαντζίδης , Αγγελόπουλος, Διονυσίου, Πάριος , Βοσκόπουλος, Αλεξίου , Μοσχολιού .Τι φωνές είναι αυτές , τι έκφραση τι χρώμα , τι ερμηνείες ! ανεπανάληπτοι. Αλλά και οι πιο παλιοί Ρούκουνας , Νταλγκάς, Νούρος - κατά την άποψη μου είναι ο καλύτερος στους αμανέδες με καταγωγή από τη Σμύρνη και γνώστης της Βυζαντινής- Παπασιδέρης ,Εσκενάζυ, Μηττάκη Παπαγκίκα και πολλοί άλλοι. Επίσης γυναικεία φωνή Αξεπέραστη με τεράστιο ρεπερτόριο Γιώτα Λύδια Η φωνή! Συγνώμη για την πολυλογία και ελπίζω να μην βγήκα εκτός θέματος !!
Ένας παλιός ψάλτης που άφησε όνομα στην εποχή του έλεγε " ο καλός τραγουδιστής ξέρει να ψέλνει και ο καλός ψάλτης ξέρει να τραγουδάει "
Δεν σας κρύβω ότι εγώ έμαθα Β. Μουσική διότι από παιδί μου άρεσε τόσο πολύ η μουσική και ιδιαίτερα η παραδοσιακή, που στην ηλικία μόλις των 8 ετών ζητούσα από τους γονείς μου να μάθω σαντούρι. Τότε όμως στην πόλη που μεγάλωσα δεν υπήρχε ίχνος μουσικού σχολείου ή ωδείου. Μην νομίζεται ότι είμαι ηλικιωμένος και τώρα τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει ιδιαίτερα εδώ και 40 χρόνια. Ακόμα και σήμερα στην πόλη μου αν κάποιος θέλει να μάθει ένα παραδοσιακό όργανο δεν του δίνεται αυτή η δυνατότητα.
Εξ απαλών ονύχων μου άρεσε η παραδοσιακή μουσική. Ίσως να ευθύνονται και τα ακούσματα, (Η γιαγιά μου που ήταν από το Μελί της Μ. Ασίας είχε πολύ ωραία Φωνή), όμως και οι συνομήλικοι είχαν τα ίδια ακούσματα που όμως εμένα τότε κοροϊδευτικά με αποκαλούσαν "Βλάχο" επειδή άκουγα παραδοσιακά. Ύστερα όταν έψαλα με λέγανε ¨παπά¨ Αλλά εγώ δε μάσαγα το βιολί μου ! Και σήμερα δεν σας κρύβω ότι κάποιοι απ αυτούς ζηλεύουν λίγο. Αλλά έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες.
Βέβαια τι να πει κανένας για τους λαϊκούς μας τραγουδιστές , ειδικότερα της δεκαετίας του 70 . Καζαντζίδης , Αγγελόπουλος, Διονυσίου, Πάριος , Βοσκόπουλος, Αλεξίου , Μοσχολιού .Τι φωνές είναι αυτές , τι έκφραση τι χρώμα , τι ερμηνείες ! ανεπανάληπτοι. Αλλά και οι πιο παλιοί Ρούκουνας , Νταλγκάς, Νούρος - κατά την άποψη μου είναι ο καλύτερος στους αμανέδες με καταγωγή από τη Σμύρνη και γνώστης της Βυζαντινής- Παπασιδέρης ,Εσκενάζυ, Μηττάκη Παπαγκίκα και πολλοί άλλοι. Επίσης γυναικεία φωνή Αξεπέραστη με τεράστιο ρεπερτόριο Γιώτα Λύδια Η φωνή! Συγνώμη για την πολυλογία και ελπίζω να μην βγήκα εκτός θέματος !!
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
"Έλα να λέγωσε την ιστορία…"
Οι στίχοι & η μουσική είναι του Β. Καρρά
Πού να εξέρσ’ εσύ πουλόπο μ’
ντο θα λεν ξεριζωμός,
ασ’ σον Πόντον ελυπέθεν
μόνο λίγους ο Θεόν!
Ως σα γόνατα τσαμούραι
κι όλοι τυρρανίουνταν,
άλλοι εχάθανε σην στράταν
κι άλλοι εφουρκίγανε!
Έλα να λέγωσε την ιστορία,
για να μαθις’ ατο και σα παιδία σ΄... (δις)
Σήν χαράν ούλ’ εντάμαν
και σον πόνον ουλ’ μαζί,
άλλος έχανε τη μάνα
και η μάνα το παιδί!
Όταν είπαν να μετρούνε
πόσοι επέμναν με την ψήν,
σα χαρτία τρείς χιλιάδας
τριακόσοι σην ζωήν!
Έλα να λέγωσε την ιστορία,
για να μαθις’ ατο και σα παιδία σ΄... (δις)
Έτον δεκαεννέα τη Μάι,
που ο ήλον έδυσεν,
η χαρά για πάντα εχάθεν
και τα δάκρυα μ’ στέρεψε.
Έλα να λέγωσε την ιστορία,
για να μαθις’ ατο και σα παιδία σ΄... (δις)
Οι στίχοι & η μουσική είναι του Β. Καρρά
Πού να εξέρσ’ εσύ πουλόπο μ’
ντο θα λεν ξεριζωμός,
ασ’ σον Πόντον ελυπέθεν
μόνο λίγους ο Θεόν!
Ως σα γόνατα τσαμούραι
κι όλοι τυρρανίουνταν,
άλλοι εχάθανε σην στράταν
κι άλλοι εφουρκίγανε!
Έλα να λέγωσε την ιστορία,
για να μαθις’ ατο και σα παιδία σ΄... (δις)
Σήν χαράν ούλ’ εντάμαν
και σον πόνον ουλ’ μαζί,
άλλος έχανε τη μάνα
και η μάνα το παιδί!
Όταν είπαν να μετρούνε
πόσοι επέμναν με την ψήν,
σα χαρτία τρείς χιλιάδας
τριακόσοι σην ζωήν!
Έλα να λέγωσε την ιστορία,
για να μαθις’ ατο και σα παιδία σ΄... (δις)
Έτον δεκαεννέα τη Μάι,
που ο ήλον έδυσεν,
η χαρά για πάντα εχάθεν
και τα δάκρυα μ’ στέρεψε.
Έλα να λέγωσε την ιστορία,
για να μαθις’ ατο και σα παιδία σ΄... (δις)
Last edited:
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
"Πάρθεν η Ρωμανία!"
Έναν πουλίν, καλόν πουλίν εβγαίν' από την Πόλην·
ουδέ στ' αμπέλια κόνεψεν ουδέ στα περιβόλια,
επήγεν και-ν εκόνεψεν και σου Ηλί' τον κάστρον.
Εσείξεν τ' έναν το φτερόν σο αίμαν βουτεμένον,
εσείξεν τ' άλλο το φτερόν, χαρτίν έχει γραμμένον.
Ατό κανείς κι ανέγνωσεν, ουδ' ο μητροπολίτης·
έναν παιδίν, καλόν παιδίν, έρχεται κι αναγνώθει.
Σίτ' αναγνώθ', σίτε κλαίγει, σίτε κρούει την καρδίαν.
«Αλί εμάς και βάι εμάς, πάρθεν η Ρωμανία!»
Μοιρολογούν τα εκκλησιάς, κλαίγνε τα μοναστήρια
κι ο Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπιέται.
- Μη κλαις, μη κλαις, Αϊ-Γιάννε μου, και δερνοκοπισκάσαι.
- Η Ρωμανία πέρασε, η Ρωμανία 'πάρθεν.
- Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.
Έναν πουλίν, καλόν πουλίν εβγαίν' από την Πόλην·
ουδέ στ' αμπέλια κόνεψεν ουδέ στα περιβόλια,
επήγεν και-ν εκόνεψεν και σου Ηλί' τον κάστρον.
Εσείξεν τ' έναν το φτερόν σο αίμαν βουτεμένον,
εσείξεν τ' άλλο το φτερόν, χαρτίν έχει γραμμένον.
Ατό κανείς κι ανέγνωσεν, ουδ' ο μητροπολίτης·
έναν παιδίν, καλόν παιδίν, έρχεται κι αναγνώθει.
Σίτ' αναγνώθ', σίτε κλαίγει, σίτε κρούει την καρδίαν.
«Αλί εμάς και βάι εμάς, πάρθεν η Ρωμανία!»
Μοιρολογούν τα εκκλησιάς, κλαίγνε τα μοναστήρια
κι ο Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπιέται.
- Μη κλαις, μη κλαις, Αϊ-Γιάννε μου, και δερνοκοπισκάσαι.
- Η Ρωμανία πέρασε, η Ρωμανία 'πάρθεν.
- Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
"Καρτερούμεν μέραν νύχταν..."
Οι στίχοι είναι του Δ. Λιπέρτη & η μουσική του Δ. Λάγιου
Τραγούδι, Δ. Δημοσθένους & χορωδία
Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσει ένας αέρας,
στουν τον τόπον πο `ν καμένος
τζι’ εν θωρεί ποτέ δροσιάν.
Για να φέξει καρτερούμεν
το φως τζιήνης της μέρας,
πο `ν να φέρει στον καθ’ έναν
τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν...
Οι στίχοι είναι του Δ. Λιπέρτη & η μουσική του Δ. Λάγιου
Τραγούδι, Δ. Δημοσθένους & χορωδία
Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσει ένας αέρας,
στουν τον τόπον πο `ν καμένος
τζι’ εν θωρεί ποτέ δροσιάν.
Για να φέξει καρτερούμεν
το φως τζιήνης της μέρας,
πο `ν να φέρει στον καθ’ έναν
τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν...
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Παλαιό Μέλος
"Λογαριάσατε λάθος..."
Οι στίχοι είναι του Θ. Πιερίδη & η μουσική του Μ. Χριστοδουλίδη
Άσε πλέον φωνή μου τον ανέμελο στίχο,
το μεθύσι σου δέσε και τη φλόγα σου κράτα,
σφίξε τώρα ζευγάρια την ηχώ με τον ήχο,
στρώσε στέρεο το βήμα στράταν ίσια περπάτα...
"Μεγαλόφωνος ύμνος στο φαρί του ας σε πάρει,
που ζητά δεξιοσύνη και καλό χαλινάρι"!
Κι ας μην πουν πως τραγούδι σαν κι αυτό δεν ταιριάζει,
τέτοια σκότεινη ώρα που τα στήθια σου πνίγει,
λέω εκείνο που μένει και που μόνο θ' αλλάζει,
στο καλύτερο πάντα σαν η αγκούσα θα φύγει...
Γιατί αυτοί θε να φύγουν πες πως κιόλας κινάνε,
μα όλα τ' άλλα θα μείνουν και δικά μας θε να `ναι...
Όχι εσάς δε σας θέλει τούτη η γη δε σας ξέρει,
όλα εδώ είναι δικά μας τι απ' το κάθε λιθάρι,
απ' το χώμα απ' το δέντρο το νερό και τ' αγέρι,
το κορμί μας μια στάλα για να γίνει έχει πάρει...
Η ψυχή μας επήρε μια πνοή απ' το καθένα,
όλα εδώ είναι δικά μας μα για σας όλα ξένα.
Γιατί εσείς είστε ξένοι κι όσα βάγια αν κρατάτε,
τούτη η γη δεν πουλιέται δεν της γίνεστε φίλοι,
η πατρίδα είναι μάνα έχει μνήμη θυμάται
απ' τον άγιο της κόρφο ποια βυζάξανε χείλη
κι η γλυκιά μας η Κύπρος ήταν είναι θα μένει
για τα τέκνα της μάνα μα για σας πάντα ξένη....
Λογαριάσατε λάθος με το νου σας εμπόροι,
δε μετριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη
κι αν μικρός είναι ο τόπος και το θέλει και μπορεί,
τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι...
Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει,
χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι..
Οι στίχοι είναι του Θ. Πιερίδη & η μουσική του Μ. Χριστοδουλίδη
Άσε πλέον φωνή μου τον ανέμελο στίχο,
το μεθύσι σου δέσε και τη φλόγα σου κράτα,
σφίξε τώρα ζευγάρια την ηχώ με τον ήχο,
στρώσε στέρεο το βήμα στράταν ίσια περπάτα...
"Μεγαλόφωνος ύμνος στο φαρί του ας σε πάρει,
που ζητά δεξιοσύνη και καλό χαλινάρι"!
Κι ας μην πουν πως τραγούδι σαν κι αυτό δεν ταιριάζει,
τέτοια σκότεινη ώρα που τα στήθια σου πνίγει,
λέω εκείνο που μένει και που μόνο θ' αλλάζει,
στο καλύτερο πάντα σαν η αγκούσα θα φύγει...
Γιατί αυτοί θε να φύγουν πες πως κιόλας κινάνε,
μα όλα τ' άλλα θα μείνουν και δικά μας θε να `ναι...
Όχι εσάς δε σας θέλει τούτη η γη δε σας ξέρει,
όλα εδώ είναι δικά μας τι απ' το κάθε λιθάρι,
απ' το χώμα απ' το δέντρο το νερό και τ' αγέρι,
το κορμί μας μια στάλα για να γίνει έχει πάρει...
Η ψυχή μας επήρε μια πνοή απ' το καθένα,
όλα εδώ είναι δικά μας μα για σας όλα ξένα.
Γιατί εσείς είστε ξένοι κι όσα βάγια αν κρατάτε,
τούτη η γη δεν πουλιέται δεν της γίνεστε φίλοι,
η πατρίδα είναι μάνα έχει μνήμη θυμάται
απ' τον άγιο της κόρφο ποια βυζάξανε χείλη
κι η γλυκιά μας η Κύπρος ήταν είναι θα μένει
για τα τέκνα της μάνα μα για σας πάντα ξένη....
Λογαριάσατε λάθος με το νου σας εμπόροι,
δε μετριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη
κι αν μικρός είναι ο τόπος και το θέλει και μπορεί,
τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι...
Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει,
χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι..