Προτιμήσεις ψαλτών σε κοσμική μουσική

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Οι στίχοι είναι της Σ. Τσώτου & η μουσική του Στ. Κουγιουμτζή

https://www.youtube.com/watch?v=0C9nyCElmxg

Μου ξανάρχονται ένα ένα, χρόνια δοξασμένα,
να 'τανε το 21 να 'ρθει μια στιγμή!


Να περνάω καβαλάρης στο πλατύ τ' αλώνι
και με τον Κολοκοτρώνη να 'πινα κρασί.

Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα
και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά
και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα
μια ομορφούλα αγκαλιά.

Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα
να 'τανε το 21 να 'ρθει μια βραδιά.


Πρώτος το χορό να σέρνω στου Μοριά τις στράτες
και ξοπίσω μου Μανιάτες και οι Ψαριανοί!

Κι όταν λαβωμένος γέρνω κάτω απ' τους μπαξέδες
να με ραίνουν μενεξέδες χέρια κι ουρανοί.

Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα
και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά
και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα
μια ομορφούλα αγκαλιά.

Μου ξανάρχονται ένα ένα, χρόνια δοξασμένα
να 'τανε το 21 να 'ρθει μια βραδιά.....
 
Last edited:

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Οι στίχοι & η μουσική είναι του αειμνήστου μουσικοσυνθέτη Άκη Πάνου.

https://www.youtube.com/watch?v=FSX4pc61YhU&nohtml5=False

Πες μου παππού, πες μου παππού
αυτός ο κόσμος πάει πού?
Και του δικού σου του σκοπού μάθε μου την αξία....
Να σε συλλάβω δεν μπορώ, μυαλό δεν έχω κοφτερό
ήμουν κι έμεινα μωρό στην κυριολεξία!


Πες μου γιαγιά, πες μου γιαγιά
γιατί αν δεν έχουμε μαγιά ό,τι κι αν κάνουμε γιαγιά,
η ζύμη δεν φουσκώνει..
....
και πες μου σε παρακαλώ, όταν το αλεύρι είναι καλό,
πώς αβγαταίνει το κιλό και βγαίνουνε δυο τόνοι!

Πες μου μπαμπά, πες μου μπαμπά.
τον κόσμο με τον αραμπά γιατί να τον ταράξεις?
Τώρα δεν πιάνεται μπαμπά πετάει τρέχει κολυμπά,
μ' ένα λαχάνιασμα μπαμπά στις σκέψεις και στις πράξεις...

Πες μου μαμά, πες μου μαμά
γιατί όταν πάω σινεμά,
ενώ αλλάζω σινεμά το έργο δεν αλλάζει?
Έρχεται ο άγριος μαμά για νταηλίκι κι αχταρμά
ψήνει τον ήρεμο μαμά,
τον τρώει κι ησυχάζει.

Πέστε μου όλοι σας καλέ,
πώς κάνουνε στο κυριλέ τα πάντα οι μεγάλοι?

Και τα στραβόμοιρα καλέ τα κρύβουν σε Γεντί Κουλέ,
έτσι και κάψουν ναργιλέ και στρώσουνε κεφάλι
Να χαχανίσουν τη ζωή και τούτη κι όποια άλλη......
 
Last edited:

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Οι στίχοι είναι του Χρ. Αντωνιάδη & η μουσική του Κ. Σιαμίδη.

https://www.youtube.com/watch?v=tys2SG2fQM8

Την πατρίδαμ' έχασα,
έκλαψα και πόνεσα, (δις)
λύουμαι κι αρόθυμο, όι όι
ν' ανασπάλω κι επορώ. (δις)

Μίαν κι άλλο 'σην ζωή μ'
σο πεγάδι μ' σην αυλή μ', (δις)
νέροπον ας έπινα, όι όι
και τ' ομμάτα μ' έπλυνα. (δις)

Τά ταφία μ' έχασα
ντ' έθαψα κι ενέσπαλα, (δις)
Τ' εμετέρτς αναστορώ, όι όι
και 'ς σο ψυόπο μ' κουβαλώ.

Εκκλησίας έρημα,
μοναστήρα ακάντηλα,
πόρτας και παράθυρα, όι όι
επέμναν ακρόνυχτα.

Υ.Γ.: Για τους πρόσφυγες όλων των εποχών...
 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Οι στιχοι είναι του Κ. Ψυχογιού & η μουσική του Γ. Μανισαλή

https://www.youtube.com/watch?v=vIa2Hmzz9Ms

Όποιος ξέρει ξενιτιά τι πάει να πει,
όποιος είδε τους καημούς της με τα μάτια του,
δεν θα πάταγε ποτέ σε ξένη γη,
για να φάει τη ζωή του και τα νιάτα του....


Δεν θέλω άλλες προκοπές
τη τύχη μου την είδα,
κι αν πάρω χίλιες ξενιτιές
δεν φτιάχνω μια πατρίδα.......


Χρόνια τώρα στην σκληρή την ξενιτιά
βολοδέρνω με τον πόνο και την λύπη μου,
μέσ' τους ξένους σαν την έρημη καλαμιά
μακρυά απ' τους δικούς μου κι απ' το σπίτι μου.

Δεν θέλω άλλες προκοπές
τη τύχη μου την είδα
κι αν πάρω χίλιες ξενιτιές
δεν φτιάχνω μια πατρίδα.
 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος

https://www.youtube.com/watch?v=1NbTFi6ekf0

Μεσ' την μαύρη μου την μοίρα
μέσα στον κατατρεγμό μου,
στήριγμα μου και ελπίδα
είσαι 'συ ο άνθρωπος μου.

Καλωσύνη και στοργή
εγώ δεν είδα στη ζωή,
από σένα περιμένω να μου δώσεις,

σαν πουλάκι στο βοριά,
σαν δεντρί στην παγωνιά,
θα πεθάνω, αν μια μέρα με προδώσεις.

Μεσ' την μαύρη μου την μοίρα
μέσα στον κατατρεγμό μου,
στήριγμα μου και ελπίδα
είσαι 'συ ο άνθρωπος μου.

Στην πικρή μου τη ζωή
που με δέρνουν οι καιροί
και οι μπόρες, σαν το έρημο πλατάνι,
δεν εγνώρισα χαρά,
ούτε και θα ζούσα πια,
μα η δική σου η αγάπη με κρατάει.

Μέσ’ στη μαύρη μου τη μοίρα,
μέσα στον κατατρεγμό μου,
στήριγμά μου και ελπίδα
είσαι εσύ, ο άνθρωπός μου...
 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Ποντιακό παραδοσιακό τραγούδι, από τον αξιόλογο νεαρό ερμηνευτή Κ. Αγέρη.

https://www.youtube.com/watch?v=rnQoVpEggEc

Εκάεν και το Τσάμπασιν
κι επέμναν τα τουβάρεα γιάρ γιάρ αμάν
κι επέμναν τα τουβάρεα γιάρ γιάρ αμάν
και ν’ ερρούξαν σο γουρτάρεμαν,
τ’ Ορντούς τα παλληκάρεα γιάρ γιάρ αμάν
και ν’ ερρούξαν σο γουρτάρεμαν,
τ’ Ορντούς τα τζαναβάρεα γιάρ γιάρ αμάν.

Βάι εκάεν κι εμανίεν τ’ Ορντούς το παρχάρ
έκει άλλο δεν και επέμνεν μοναχόν σαχτάρ.
(δις)

Τρανόν κακόν σο Τσάμπασιν
σπίτεα κι θ’ απομένεν γιάρ γιάρ αμάν,
σπίτεα κι θ’ απομένεν γιάρ γιάρ αμάν,
μικροί-τρανοί φτωχοί-ζεγκίν
όλ’ κάθουνταν και κλαίνε γιάρ γιάρ αμάν.
Μικροί-τρανοί φτωχοί-ζεγκίν
όλ’ κάθουνταν και κλαίνε γιάρ γιάρ αμάν.

Βάι εκάεν κι εμανίεν τ’ Ορντούς το παρχάρ
έκει άλλο δεν και επέμνεν μοναχόν σαχτάρ.
(δις)

Κλαιν’ τη Θεού τα πούλοπα
κλαιν’ τα πεγαδομάτεα γιάρ γιάρ αμάν,
κλαιν’ τα πεγαδομάτεα γιάρ γιάρ αμάν
κλαίει το Τσαμπλούκ το Καρακιόλ,
κλαιν’ τ’ έμορφα τ’ ελάτεα γιάρ γιάρ αμάν
κλαίει το Τσαμπλούκ το Καρακιόλ,
κλαιν’ τ’ έμορφα τ’ ελάτεα γιάρ γιάρ αμάν.

Βάι εκάεν κι εμανίεν τ’ Ορντούς το παρχάρ
έκει άλλο δεν και επέμνεν μοναχόν σαχτάρ.
(δις)
 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Οι στίχοι είναι της Π. Κυριακού & η μουσική είναι του Π. Θαλασσινού.
Ερμηνεύει η Μικτή Χορωδία του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών σε διεύθυνση του καθηγητή Ν. Μαλλιάρα, Χορωδιακή Διασκευή: Χ. Μοδέστου

https://www.youtube.com/watch?v=zOFc6iO-Kl8

Θ’ ανάψω απόψε ένα κερί
με μουσική λυπητερή Κερύνεια μου.
Να `ρθει το φως και να με βρει
Ν’ ανοίξει η μνήμη την πληγή Κερύνεια μου.


Θα μπω μ’ ένα παλιό βιολί
μεσ’ του σπιτιού μου την αυλή Κερύνεια μου.
Κερύνεια μου.
Να σε χορέψω μια στροφή
σαν άντρας πού `χει τρελαθεί Κερύνεια μου.
Κερύνεια μου.

Ύστερα θα `ρθει μια βροχή
σαν ζυγαριά στην αντοχή Κερύνεια μου.
Οι νότες τέρμα θ’ ανεβούν
Με αίμα οι σταγόνες θα μας βρουν Κερύνεια μου


Θα μπω μ’ ένα παλιό βιολί
μεσ’ του σπιτιού μου την αυλή Κερύνεια μου.
Κερύνεια μου.
Να σε χορέψω μια στροφή
σαν άντρας πού `χει τρελαθεί Κερύνεια μου.
Κερύνεια μου.

Ποιος μας πληγώνει; Ποιος μας πονά;
Ποιος μαχαιρώνει;
Ποιος μας πληγώνει; Ποιος μας πονά;
Ποιος μας ενώνει;
 

neoklis

Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής

«Μαρία, μη θρηνείς…».
Ένα νέγρικο spiritual, απ’ αυτά που έφτιαξαν οι σκλάβοι στις αμερικανικές φυτείες και πάντρεψαν τον πόνο με την πίστη και με την προσδοκία της απελευθέρωσης. (...)
Στη δική μας παράδοση θα βρούμε και την έκκληση «Μη εποδύρου μου, μήτηρ» («Μην κλαις για μένα, μητέρα») και τη δοξολογία «Αρματηλάτην Φαραώ εβύθισε… μωσαϊκή ράβδος» («Το ραβδί του Μωυσή… καταπόντισε τον Φαραώ με το πολεμικό του άρμα»). Και βέβαια η ρίζα όλων αυτών βρίσκεται στην Αγία Γραφή: Ο παιάνας για τη συντριβή της φαραωνικής ισχύος (Έξοδ. 15:1-21), παιάνας τον οποίον επανέλαβε αργότερα η Παναγία: Ο Θεός «καθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς…» («γκρέμισε τυράννους από τους θρόνους τους και ύψωσε καταφρονεμένους…» (Λουκ. 1:46-55).
[Από ανάρτηση στο Facebook]
 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Η μουσική είναι του Τάκη Σούκα & οι στίχοι της Σώτια Τσώτου

https://www.youtube.com/watch?v=YJJaByawrX4

Για την αγάπη κουβεντιάζαμε πολύ, μα έφυγες φίλε και δε βρήκαμε την άκρη
Αν είναι αλάτι σε πληγή που αιμορραγεί, ή μήπως είναι ενός παιδιού τ' αθώο δάκρυ...

Φεύγοντας άφησες απάνω στο χαρτί, ένα στιχάκι τρυφερό απλό κι ωραίο.
Κι εγώ του έβαλα απάνω μουσική κι όταν το τραγουδά-ω κλαίω...

Ρωτούσες ο άνθρωπος αν είναι ένα θεριό, ή ένας άγγελος που άλλαξε πορεία.
Μακάρι να 'ξερα αδερφέ μου να σου πω, κι εγώ θα φύγω με την ίδια απορία!


Φεύγοντας άφησες απάνω στο χαρτί, ένα στιχάκι τρυφερό απλό κι ωραίο
Κι εγώ του έβαλα απάνω μουσική κι όταν το τραγουδά-ω κλαίω...

Φεύγοντας άφησες απάνω στο χαρτί, ένα στιχάκι τρυφερό απλό κι ωραίο
Κι εγώ του έβαλα απάνω μουσική κι όταν το τραγουδά-ω κλαίω!
 

Λάτρης Β.Μ.

Παράφωνος ερασιτέχνης!
Μιας και το ανάρτησε κάποιος φίλος πριν από λίγο και ζήλεψα:D



Τα δυο αστέρια του βορρά λουλούδια ανθισμένα
ένας Ρωμιός και μια Ρωμιά από μπαξέ, από μπαξέ κομμένα.

Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά, Ρωμιά και Θεσσαλονικιά.
Ρωμιά και Θεσσαλονικιά, Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά.

Πολύ μελωδικό και όμορφο! Από τα καλύτερα παλιά λαϊκά!

 
Last edited:
Από το live των καθηγητών της Σχολής Παραδοσιακής Μουσικής του Σύγχρονου Ωδείου Λάρισας, στον "Μύλο 1927". Έναρξη με ταξίμι από τον Αντώνη Βλαχογιώργο - Βιολί και στο τέλος από τον Βασίλη Μπαλογιάννη - Κλαρίνο.



Βιολί - Αντώνιος Βλαχογιώργος
Κλαρίνο - Βασίλης Μπαλογιάννης
Κανονάκι - Αλέξανδρος Κωνσταντίνου
Σαντούρι - Ράνια Μπουλούμπαση
Λαούτο, Μαντολίνο, Κιθάρα - Χρήστος Καλαμπούκας
Παραδοσιακά κρουστά - Γιώργος Κατσάρας
 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Οι στίχοι είναι του Γ. θέμελη και η μουσική του Στ. Κουγιουμτζή.

https://www.youtube.com/watch?v=DzJenp4AKyQ

Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα,
Πάσχα της αγάπης Πάσχα,
Πάσχα των αγγέλων.

Ήλιος κι ανατέλλεις,
Πάσχα μέγα Πάσχα,
ήλιος φωτοδότης,
των Ελλήνων Πάσχα...
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Creed - One Last Breath

Please come now I think I'm falling
I'm holding on to all I think is safe
It seems I found the road to nowhere
And I'm trying to escape
I yelled back when I heard thunder
But I'm down to one last breath
And with it let me say, let me say
Hold me now
I'm six feet from the edge and I'm thinking
Maybe six feet ain't so far down
I'm looking down now that it's over
Reflecting on all of my mistakes
I thought I found the road to somewhere
Somewhere in His grace
I cried out heaven save me (save me)
But I'm down to one last breath
And with it let me say, let me say
Hold me now
I'm six feet from the edge and I'm thinking
Maybe six feet ain't so far down
Hold me now
I'm six feet from the edge and I'm thinking
Maybe six feet ain't so far down, I'm so far down
 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Μια ίωση, μια αρρώστια μου 'ρθε πριν λίγο καιρό
και προσπάθησα να διώξω με το αντισηπτικό
κι απέφευγα να πούμε μέχρι και να φτερνιστώ.
Κορωνοϊό τον λένε, είναι ύπουλο παιδί,
στην γιαγιά σου να μην τύχει και να μην εξαπλωθεί. δις
Έκλεισε τα γυμναστήρια, έκλεισε και τις σχολές,
μας άδειασε τα σουπερμάρκετ, τελείωσαν κι οι μάσκες. δις
 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος

Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι λοιπόν, απόψε δεν πρόκειται να βγω!
Θα κάτσω σπίτι, θ'αράξω σπίτι κι άμα πεινάσω τηγανίζω καν' αυγό...
Και όταν ακούω να χτυπάει το τηλέφωνο, θα το κοιτάζω και δεν θα απαντώ...
Γιατί όταν χτυπάει το τηλέφωνο, εννιά φορές στις δέκα είναι για κακό...

Γι' αυτό Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι οχυρωμένος κι από μέσα το κλειδί.
Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι γιατί αυτό το έργο το 'χω ξαναδεί...
Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι σεισμός να γίνει, δεν πρόκειται να βγω!
Θα κάτσω σπίτι, θ'αράξω σπίτι κι ας με ξεγράψουν τα ρεμάλια απ' αρχηγό...

Γιατί άν βγω θα προκύψει κανά μπλέξιμο κι ένας Θεός ξέρει που θα κοιμηθώ...
Και όπως λεν κι οι ινδιάνοι για το μπλέξιμο, εννιά φορές στις δέκα είναι για κακό!
Γι' αυτό Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι και δεν σκοπεύω από δω να κουνηθώ!
Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι θα βάλω βίντεο και θ' αποβλακωθώ...

Και όταν ακούω να χτυπάει το τηλέφωνο, θα το μουτζώνω και δεν θα απαντώ!
Γιατί όταν χτυπάει το τηλέφωνο εννιά φορές στις δέκα είναι για κακό...
Γι' αυτό Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι από δω μέσα δεν πρόκειται να βγω!
Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι άμα με δεις στο δρόμο πέτα μου έν' αυγό!
 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Με αφορμή "την αποφράδα ημέρα" του Βυζαντίου (29.05.1453) σαν σήμερα..


Θά 'ρθεις σαν αστραπή,
θά 'χει η χώρα γιορτή
θάλασσα, γη και ουρανός στο δικό σου φως...
Θα ντυθώ στα λευκά να σ΄ αγγίξω ξανά
φως εσύ και καρδιά εγώ, πόσο σ΄ αγαπώ...

Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ, Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, έλεω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων. Στην πύλη του αγίου Ρωμανού, καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην, Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη. Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω ή Πόλη, Εάλω η Πόλη Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά. Η Πόλη ήταν το σπαθί, η Πόλη το κοντάρι, η Πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά Σου θά 'ναι...

Στην πύλη του Ρωμανού έφυγες για αλλού...
κι άγγελος θα σε φέρει εδώ στον σωστό καιρό!
Μες την Άγια Σοφιά θα βρεθούμε ξανά
Λειτουργία μελλοντική, οι Έλληνες μαζί...

Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ, Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, έλεω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων. Στην πύλη του αγίου Ρωμανού, καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην, Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη. Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω ή Πόλη, Εάλω η Πόλη Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά. Η Πόλη ήταν το σπαθί, η Πόλη το κοντάρι, η Πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά Σου θά 'ναι...

Θά 'ρθεις σαν αστραπή,
θά 'χει η χώρα γιορτή θάλασσα, γη και ουρανός στο δικό σου φως....
Μες την Άγια Σοφιά θα βρεθούμε ξανά, Λειτουργία μελλοντική οι Έλληνες μαζί...
 
Last edited:
Top