Agnostic Mountain Gospel Choir - 'Rainstorms In My Knees'
Rainstorms In My Knees
I've been losing the leaves in my tree
I look in the mirror and it ain't me
I've been feeling rainstorms in my knees
I've been feeling rainstorms in my knees
I've been breathing out all a moan
I've been feeling my creed back home
Poor old me and my poor old bones
Poor old me and my poor old bones
I've been losing the leaves in my tree
I look in the mirror and it ain't me
I've been feeling rainstorms in my knees
I've been feeling rainstorms in my knees
Από την αξιόλογη, Ποντιακής καταγωγής καλλιτέχνιδα, Π. Νικολαίδου, ακούμε το τραγούδι, "Γουρπάν σ' εσόν το θέλεμαν πάμε πουλόπο μ’ πάμε". Οι στίχοι είναι του Β. Μωυσιάδη & η μουσική του Μπ. Κεμανετζίδη.
Εσύ όντες αναστενάεις
Εγώ ’ς σον κόσμον χάμαι..(δις)
Έναν ο πόνον ντ’ έχομαι
Πάμε πουλόπο μ’ πάμε. (δις)
Γουρπάν σ' εσόν το θέλεμαν
πάμε πουλόπο μ’ πάμε.
Ντο σύρ’ τ’ εσόν το κάρδοπον
Εΐνον ας ευτάμε. (δις)
Όντες τερούν τ’ ομμάτοπα σ’
ατά τα σεβνταλία...(δις)
Κάτ’ άγναν κρούει το κάρδοπο μ’
σκαλών και παίρ’ φωτίαν. (δις)
Γουρπάν σ’ εσόν το θέλεμαν
πάμε πουλόπο μ’ πάμε
ντο σύρ’ τ ’εσόν το κάρδοπον
εΐνον ας ευτάμε. (δις)
Εκεί ’ς σο πέραν τα ρασιά
πουλόπα κελαηδούνε. (δις)
Ασ’ σην σεβντάν τ’εμέτερον
Ατά πα εγροικούνε. (δις)
Γουρπάν σ’ εσόν το θέλεμαν
πάμε πουλόπο μ’ πάμε,
ντο σύρ’ τ’ εσόν το κάρδοπον
εΐνον ας ευτάμε. (δις)
Από τους κ. Ηλ. Κλωναρίδη & αείμνηστο Αντ. Βαρδή, ακούμε το τραγούδι, "τραγουδούν τα κουρέλια ακόμα..." Οι στίχοι είναι του Χρ. Προμοίρα και η μουσική του Αντ. Βαρδή.
Σ' άλλους δρόμους εγώ, σ' άλλους δρόμους εσύ κι όμως έχουμε τόσα κοινά...
φιλαράκια παλιά, του Καλδάρα παιδιά, ίδιο αίμα και ίδια γενιά!
Μια ζωή εραστές, σαν τρελοί ποιητές,
σιγοκαίμε στην ίδια φωτιά, φιλαράκια παλιά, δυο μεγάλα παιδιά,
που ακόμα κρατάνε γερά.
Τραγουδούν τα κουρέλια ακόμα,
στην αρένα της νύχτας ζωντανοί,
δυο φωνές, μια ψυχή στων καιρών την οργή, κολλημένοι σ' ένα όνειρο που αργεί....(δις)
Σ' άλλους δρόμους εγώ, σ' άλλους δρόμους εσύ
κι όμως έχουμε τόσα κοινά.... Φιλαράκια παλιά της αγρύ(πνιας)-(μιας) πουλιά,
"χρεωμένοι την ίδια ζημιά"!
Τραγουδούν τα κουρέλια ακόμα,
στην αρένα της νύχτας ζωντανοί,
δυο φωνές, μια ψυχή στων καιρών την οργή κολλημένοι σ' ένα όνειρο που αργεί....(δις)
Εν είδει μνημοσύνου για έναν εξαιρετικό παραδοσιακό οργανοπαίκτη, τον Αχιλλέα Χαλκιά, που φαινομενικά ζούσε στη σκιά του αδερφού του Πέτρο-Λούκα Χαλκιά, αλλά δεν έπαυε ποτέ να είναι ένα από τα μεγαλύτερα "βιολιά" στην Ελλάδα.
Είναι ένας χώρος του ψαλτολογίου που δεν είχα προσέξει μέχρι τώρα, ίσως να τον είχα επισκεφθεί μια δυο φορές όλες κι όλες κάτι τέτοιο. Είδα πολλά άσχετα με την ψαλτική μηνύματα οπότε σκέφτηκα να στείλω κι εγώ ακόμα ένα
Αν κάτι δεν έχω καταλάβει, ας αποσυρθεί.