Εχω την αισθηση οτι διυλιζουμε τον κωνωπα και ειλικρινα θλιβομαι.
δεν αναφερομαι προσωπικα σε καποιον,αλλα εκφραζω μια αισθηση που μου δημιουργειται απο οσα διαβαζω.
Μηπως,αντι να στεναχωριομαστε προκαταβολικα,για το αν καποιος αρχαριος και με πολυ ζηλο,διαβασει αυτα που γραφουμε και τα λαβει τοις μετρητοις και πει αργο απηχημα του β' ηχου,πριν απο το "ειδομεν το φως",πρεπει να αρχισει να μας απασχολει και κυριως να μας προβληματιζει ολους το τι εντυπωση θα προκαλεσουμε σε οποιονδηποτε φιλομουσο και φιλοτιμο αναζητητη,πεσει πανω στην παρεα μας???ειναι δυνατον,να λεγομαστε "υμνωδοι του υψιστου" και να μαλλιοτραβιομαστε με την πρωτη ευκαιρια και να ετικεταρουμε οι μεν τους δε,σε πατριαρχικους και σε καραικους???
οποιος δηλαδη εμαθε μουσικη στον αγγελοπουλο,ειτε απο τυχη,ειτε απο επιλογη,πρεπει αυτοματως να ανηκει σε καποιο στρατοπεδο????η απαγορευεται να θαυμαζει τον στανιτσα και τον ταλιαδωρο???
και οποιος εμαθε μουσικη στον χατζηνικολαου (τα ονοματα ειναι τυχαια φυσικα),σημαινει οτι ανηκει σε μια παραταξη που θεωρει τους αλλους αιρετικους???
μα τι μεσαιωνας ειναι αυτος????
ασχετως του ποσο μεγαλου βεληνεκους ειναι ενας ψαλτης και ειτε λεγεται στανιτσας,ειτε καρας,ειτε βασιλικος,ειτε αγγελοπουλος,οφειλει να ψελνει με εκκλησιαστικο υφος (με τροπο που να δημιουργει συνθηκες προσευχης και οχι συναυλιακης επιδειξης φωνητικου ταλεντου) και να κανει υπακοη στην εκκλησια!!!!!!νομιζω οτι οι πατερες ειναι σαφεις στο πως πρεπει να ψελνουμε!!!το αν εμεις το ξεχναμε,το σχετικοποιουμε και το κοβουμε και το ραβουμε στα μετρα μας,ειναι δικο μας προβλημα και θα δωσουμε λογο.(αν πιστευουμε στον θεο)
συγχωρεστε μου το εντονο υφος,αλλα επειδη εχω κανει μια εγχειρηση στο γονατο και ειμαι σε ενα κρεβατι εδω και ενα μηνα,εχω περασει ατελειωτες ωρες διαβαζοντας τις συζητησεις για διαφορα θεματα εδω στο ψαλτολογιο και ειλικρινα τραβαω τα μαλλια μου με την πηγαια αναβλυζουσα διαθεση να παρεξηγουμαστε ακομα και για τα πιο απλα και την απουσα διαθεση αλληλοκαταννοησης...(ας μη μιλησω για εν χριστω αγαπη)....
θα πω ενα απλο παραδειγμα....
οταν διαβασα την τοποθετηση του βασιλη του ζαχαρη για τα απηχηματα,χαρηκα ειλικρινα,γιατι η πρωτη σκεψη που εκανα,ηταν:"τουλαχιστον τωρα,δε θα διαφωνησει κανεις,ουτε θα σφαχτουμε."
υπεθεσα οτι ολοι θα συμφωνουσαμε τουλαχιστον με τον κυριο κορμο της σκεψης του.(το αν καποιος θα προτιμησει τα μονοσυλλαβα η τα πολυσυλλαβα απηχηματα δε το θεωρησα μειζον ζητημα).
ελα ομως,που επεσα εξω και αρχισαν τα παρατραγουδα......
1.
δεν ειναι κοινος τοπος,αυτο που ευστοχα επισημαινει ο βασιλης,για τον ρολο του ψαλτη ως προεκταση του στοματος του λαου????αν συμφωνουμε ολοι σε αυτο,τοτε με πιο δικαιωμα,κακοποιουμε το αμην που ειναι η αμεση απαντηση του λαου δια στοματος μας στον ιερουργο και προς τον θεο???με πιο δικαιωμα μετα το "και εις στους αιωνας των αιωνων" του ιερεα,εγω θα σηκωθω απο το στασιδι,θα φτιαξω λιγο το ρασο,θα φτιαξω και το μικροφωνο,θα χτυπησω και το διαπασων και αφου εχουν περασει 3,4'',θα ακουστει ενα ξεκαρφωτο "αμην" αντι απηχημα του λεγετου,η του βαρεως???και μη μου πειτε οτι το σκηνικο που περιγραφω,δε το εχετε δει ποτε....
2.
ο βασιλης,δεν υποστηριξε τα πολυσυλλαβα απηχηματα,αλλα τα απηχηματα γενικα και εξηγησε σαφως τους λογους.το οτι η προσωπικη επιλογη ειναι τα πολυσυλλαβα ως πιο αρχαια και περισσοτερο βοηθητικα για αυτον,ειναι δικαιωμα του.
3.
το παραδειγμα με το παιδι που θα μας διαβασει και θα ψαλει απηχημα β' ηχου πριν το "ειδομεν" το θεωρω τραβηγμενο απο τα μαλλια.για να μην πω ξεριζωμενο....τα απηχηματα δεν ειναι ψωμοτυρι,αλλα μια συντομη εισαγωγη στον ηχο για τον ψαλτη και το εκκλησιασμα.δε λεγεται ουτε πριν απο καθε "κυριε ελεησον",ουτε πριν απο ενα απλο τροπαριο...π.χ. ειναι προφανες οτι μετα απο την μικρη εισοδο,δε θα πεις απηχημα για καθε απολυτικιο...
προσωπικα,στην θ.λειτουργια,λεω στο χερουβικο και στο κοινωνικο.(αν ελεγα τρισαγιο σε διαφορετικο ηχο απο τον β' μαλλον θα ελεγα και εκει).στα κλασικα μελη της θ.λειτουργιας,(στιχοι αντιφωνων,τρισαγιο,δευτε προσκυνησωμεν,ειδομεν το φως,ειη το ονομα κυριου,κτλ λαμβανω την εκφωνηση του ιερεα ως δι,λεω το αμην στην ιδια τονικοτητα και αμεσως λεω το ψαλλομενο κομματι.)δεν ειναι απλα τα πραγματα????
και τελος,μια γενικοτερη παρατηρηση.
το να χρησιμοποιουμε τους γιγαντες του αναλογιου και την ταξη που αυτοι ακολουθουσαν για να στηριξουμε τις αποψεις μας σε οποιοδηποτε ζητημα λειτουργικης,τυπικου,η μουσικης,νομιζω οτι προσβαλλει την μνημη τους,διοτι τους αντιμετωπιζουμε ως απολυτες αυθεντιες ...και αυτο αγγιζει τα ορια της προσωποληψιας και της ειδωλοποιησης.....το οτι π.χ. ο στανιτσας και ο πριγγος,δεν ελεγαν πολυσυλλαβα απηχηματα,το μονο που αποδεικνυει,ειναι οτι η χρηση τους,σταδιακα ατονισε.αυτο ομως δεν καθιστα αιρετικο και καινοτομο (με την αρνητικη εννοια) οποιον τα χρησιμοποιει.ουτε το οτι καποιοι τα χρησιμοποιουν ως μοδα,ειναι επιχειρημα για την μη χρηση τους.το οτι ας πουμε ο πατριαρχης αθηναγορας επεβαλε το "φως ιλαρον" του σακελλαριδη στον πατριαρχικο ναο και πλεον εχει ιστορια 50 ετων το καθιστα "παραδοση"???μονο και μονο επειδη λεγοταν στην κων/πολη??
υπαρχουν απειρα τετοια παραδειγματα που μας οδηγουν στο συμπερασμα,οτι καλυτερα ειναι να λειτουργουμε σαν τις μελισσες και να ρουφαμε απο καθε τι ο,τι μπορει να μας εξελιξει....το να φανατιζομαστε και να θετουμε εαυτους και αλληλους σε στρατοπεδα,δε νομιζω οτι οδηγει καπου....
συγχωρεστε με για την πολυλογια...