Προέλευση και σημασία των απηχημάτων

[pransot]

Σε ποιό βιβλίο μπορώ να βρώ αυτές τις ενημερώσεις;

Αυτά αποτελούν τις προσωπικές μου απόψεις με βάση τις θεωρητικές μου γνώσεις και την εμπειρία μου, δεν αποτελούν επιστημονική θεωρητική προσέγγιση. Δεν ξέρω αν κατάλαβα καλά τι ακριβώς ρωτήσατε...

 

[Ioan.]

Αυτά αποτελούν τις προσωπικές μου απόψεις με βάση τις θεωρητικές μου γνώσεις και την εμπειρία μου, δεν αποτελούν επιστημονική θεωρητική προσέγγιση. Δεν ξέρω αν κατάλαβα καλά τι ακριβώς ρωτήσατε...

Με συγχωρείτε! Ήθελα να πω: από ποιό βιβλίο διαβάζατε αυτές τις πληροφορίες;

 

[giorgosgoudi]

Σπύρος Ψάχος. Πάνω κάτω τα ίδια γράφει στο θεωρητικό του.

 

[giorgosgoudi]

Προσωπικός μου κανόνας είναι να λέω απηχημα όταν εκτός από ήχο αλλάζει και το είδος μέλους.

Δηλαδή μεταξύ εξαποστειλαριου και αινων, πρίν το δοξαστικό (όχι όμως στο και νυν), πριν τη δοξολογία και πριν το κοινωνικό, αν αλλάζει ο ήχος.

Μεταξύ στιχηρων, τροπαρίων, απολυτικιων όπως και ανάμεσα στα αντίφωνα των Παθών οι αλλαγές πρέπει να γίνονται αυτόματα.

 

[dimitris samiotis]

ψαχνω απηχηματα σε παπαδικα μελη σε ολους τους ηχους

 

[dimitris]

Ο Σύρκας μού έλεγε να πιάνω τον ήχο με νεε, ή νε σκέτο στον τρίτο ή στον δεύτερο, μάλλον έτσι τα είχαν στη σχολή Καμαράδου δεν ξέρω. Στόν διατονικό βαρύ και στον άγια και φυσικά στον νενανώ, έκαναν ένα απήχημα κι εγώ το κάνω για να πιάσω τόν ήχο, αλλά δέν έκαναν τόσο μακροσκελές όσο το πανέμορφο σε άγια του Στανίτσα.
Πολλοί κάνουν ένα μακροσκελές απήχημα που κάπου το βρήκαν γεγραμμένο αλλά δέν έχει καμιά σχέση με το επόμενο άκουσμα ως προς τον ρυθμό και το ύφος. Εμένα μου θυμίζει παραδοσιακό τραγούδι και μετά μπαίνουμε στο ψητό πού είναι τα λόγια επενδυμένα με μουσική και ρυθμό.
Αν θέλει κάποιος να προετοιμάσει το αυτί του ακροατή, καλώς αλλά θα πρέπει να βάλλει στο απήχημα ρυθμό και χρονική αγωγή του μέλους πού ακολουθεί, όχι ένα απήχημα που βρήκαμε σε κάποιο παλαιό βιβλίο ή ακούσαμε στο γιουτουμπ.

 

[ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ]

ψάχνω απηχήματα σε παπαδικά μέλη σε όλους τους ήχους

Εδώ, μια ολοκληρωμένη εργασία ως "Απηχηματάριο", που περιέχει τα απηχήματα όλων των ήχων, για κάθε είδος μελοποιίας.

 

[ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ]

...............................................................................................................................................................................................................................................
Αν θέλει κάποιος να προετοιμάσει το αυτί του ακροατή, .............................................................................................

Ανατρέχοντας σε όλα τα θεωρητικά βιβλία, γίνεται αναφορά στο απήχημα ή ενήχημα, το οποίο ούτε διακοσμητικό στοιχείο είναι, ούτε προς επίδειξη γνώσεων ή εξυπνάδας ψάλλεται, ούτε βέβαια, να προετοιμάσει το αυτί του ακροατή, αλλά αποτελεί κύριο συστατικό των ήχων!
Κατά Χρύσανθο: «ἐνήχημα ἐστί ἡ τοῦ ἤχου ἐπιβολή ἤ δι᾿ ἐνηχήματος ἤ διά προψαλλομένου στίχου – ἐπιβάλλεται ὁ ἦχος–». Σχ. θέμα, εδώ.
Η εν λόγω επιβολή του ήχου, γίνεται γι' αυτούς που θα ερμηνεύσουν το μ. κείμενο. Δηλ. να μας εισάγει στο "μ. δρόμο" - ήχο, ώστε να γίνει πιο εύκολη η εκτέλεση του μαθήματος, στο οποίο προηγείται.
Εξ' άλλου, για κάθε είδος μελοποιίας, ψάλλεται διαφορετικής μ. έκτασης απήχημα κι όχι όποιο βρούμε στο διαδίκτυο το προσάπτουμε στο μέλος, που θα ερμηνεύσουμε....
ΥΓ: Έχουν γίνει, γι' αυτό το θέμα, πολλές συζητήσεις και είναι ανώφελο "να το πάρουμε από την αρχή..."

 

[ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ]

Από την κρηπίδα του Θ. Φωκαέως, μου φτάνει και μου περισσεύει....
Έχω ηχογράφηση συναδέλφου που όντας υψίφωνος ο ίδιος, ο αριστερός και ο ιερέας τού έρριχνε τις βάσεις, και ενώ το άκουγε ξαναμανά απήχημα... ώστε από το Θεός Κύριος μέχρι τους αναβαθμούς να πάρει απήχημα 4 φορές... (πλ. του α΄) ανέανες...
Στο πανεπιστήμιο έπεφτε καζούρα απ' τους φοιτητές που ... διαλαλούσαν σαν πλανόδιοι οπωροπώλες μπανάνες και ... ανανάδες.