Κ
Κωσταντής1
Guest
Πρόσεξε νὰ δῇς ποῦ ἁρχίζω νὰ καταλήγω.Ενδιαφέρον. Εξ άλλου αυτή είναι και η σειρά των ήχων.. δε θα μπορούσε να είναι τυχαία.
Σχετικὰ με το Χρύσανθο, λες ότι και με την ίδια την επιτροπή (την α ή τη β υπήρχαν διαφωνίες;
Βλέπω καὶ τί συζητιέται σὲ διπλανὰ θέματα καὶ ἀποκτῶ μιὰ κάποια μικρὴ ἑξοικείωση... τί διαπιστώνω. Ἂν πάρης τὸ σύστημα τοῦ Χρύσανθου καὶ τὸ συνδυάσῃς μὲ αὐτὰ ποὺ γράφει γιὰ τὰ διαστήματα, βλέπεις ὅτι ἂν τὸ ἑκλάβῃς ἔτσι (δηλ. πακέτο διαστήματα - τρόποι) εἶναι πολὺ πιὸ αὐστηρὸ ἁπὸ τὰ δυτικὰ συστήματα! Διότι σοῦ λέει (σὲ σχέση μὲ τὸ ἴσον, δηλαδὴ μὲ ἕνα δοσμένο Πα, θὰ ψάλῇς - ἢ θὰ παίξῃς, προσθέτω, γιατὶ ´εχει καὶ... κοσμικὴ διάσταση, τὸ Βού τόσο ἁκριβῶς (στὰ 12/11), τὸ Γα τόσο ἁκριβῶς κ.ο.κ. Δὲν πάει τόνο-ἡμιτόνιο ὅπως ἡ δυτικὴ θεωρία. Πάει θὰ βάλῃς τόση ζάχαρη, λ.χ. 3 κουταλιὲς κοφτὲς μὲ αὑτὸ τὸ κουταλάκι, τὸ νο 11, ὄχι λιγότερο ὄχι περισσότερο.
Λ.χ. τὸ Γα ἑφόσον δὲν σημειοῦται ἁλλιῶς θὰ τὸ ψάλῃς Γα! Δὲν θὰ τὸ ψάλῃς Γα Δίεση ἑπειδὴ ἐσένα σοῦ κολλάει μὲ τὸ Ζω, ἢ νὰ κάνεις τὸ Ζω ὕφεση γιὰ νὰ τὸ κολλήσῃς μὲ τὸ Γα. Ὄχι, κύριος!
Διότι ἑσὺ ἀδελφὲ μπορεῖ νὰ κατάγεσαι ἀπὸ τὴν Ἰσαυρία, τὴν Ἀρμενία, τὴν Ἑλλάδα ἢ καὶ τὴν ἀπωτάτη Θούλη, καὶ ἑκεῖ πάνω ἢ κάτω νὰ θεωρεῖτε φυσικὸ νὰ ὁπλίζετε τὰ Ζω, Γα, νΗ κατὰ σειρᾳν μὲ διέσεις καὶ νὰ τὰ στρογγυλεύετε. Ἑμεῖς ὅμως εἴμεθα Αὑτοκρατορία καὶ ἁλίμονο ἂν τὰ ἁφήναμε ὅλα στὸ πῶς τοῦ φαίνεται φυσικὸ τοῦ καθένα!
Γιὰ αὑτὸ λοιπὸν θὰ μποροῦσε νὰ ὑποθέσῃ κανείς.,δείχνει στενὸς κορσὲς! Ἑκ πρώτης ὅψεως, ὅμως.
Διότι, ποιὰ εἶναι τὰ μεγάλα πλεονεκτήματα τῆς ἁκριβοῦς κλασματικῆς διαίρεσης τοῦ τετραχόρδου, τοῦ πενταχόρδου, τῆς ὁκτάβας κατεξοχὴν, Καταρχήν, ξέρεις τί σοῦ γίνεται! Ντὸ σημαίνει τόσο, Ῥε σημαίνει τόσο, καὶ γιὰ τὸ ἁπόλυτο αὑτὶ σημαίνει τόσα χερτζ ἁκριβῶς ἂν χρειαστοῦν καὶ αὑτά. Κατὰ δεύτερον, καὶ βασικό.
Στὴν Μικρὰ Ἀσία, ἂς ποῦμε, ἢ τὴν Αἴγυπτο, οἱ τραγουδιστὲς τραγουδοῦν ἔῥῥινα: ὁ ἢχος βγαίνει ὁ μισὸς ἁπὸ τὰ ῥουθούνια. Στὸν Καύκασο, μὲ τὸ "τσαούλι τως" δηλ. τὸ σαγόνι (ἔτσι τραγουδοῦσε ὁ μακαρίτης ὁ Κατσαρός). Στὴν Κάτω Ἰταλία, μὲ τὴν σπονδυλικὴ στήλη! αὑτὸ ποὺ κατέληξε σήμερα νὰ γίνῆ ἡ ἐξάσκηση τῆς σοπράνο. Αὑτοὶ οἱ τρόποι χρήσης τῆς φωνῆς - καὶ ἁντιστοιχίες ἔχεις στῃν χρήση τῶν´ὁργάνων - ἔχουν τὴν τάση νὰ μετατραποῦν σὲ καθεστὼς ποὺ μπλέκεται ´ὄχι μόνο μὲ τὴν χροιὰ ἁλλὰ καὶ τὸ ὕψος, τὸ ὕφος καὶ τελικά τὴν σύνθεση.
Ἂν ὅμως ὁ ἄλλος ξέρει ἁκριβῶς ποῦ πρέπει νὰ φτάσῃ ἡ φωνὴ ἁπελευθερώνεται ἁπὸ τὸ ΠΩΣ θὰ φτάσῃ. Ἔτσι θεωρητικὰ καὶ ὑποθετικὰ μποροῦσαν νὰ συμψάλουν στὴν Ἁγιὰ Σοφιὰ (ὑπὸ τὶς ἁπαραίτητες θρησκευτικὲς προῦποθέσεις) ἕνας Γότθος, ἕνας Ἀρμένης καὶ ἕνας Οὖγγρος (ὁ Πορφυρογέννητος τοὺς λέει Τούρκους) μὲ διαφορετικὲς φωνητικὲς τεχνικές.
Last edited by a moderator: