MTheodorakis
Παλαιό Μέλος
Στὸ χφ. Paris. gr. 282 τριῴδιο-πεντηκοστάριο ιγ' αἰ. σσ. 62, 91 ὡς ἦχος τοῦ ἐξαποστειλαρίου «Τῶν μαθητῶν ὁρώντων σε» ἀναφέρεται ὁ δ'.
Στὸ χφ. Paris. gr. 282 τριῴδιο-πεντηκοστάριο ιγ' αἰ. σσ. 62, 91 ὡς ἦχος τοῦ ἐξαποστειλαρίου «Τῶν μαθητῶν ὁρώντων σε» ἀναφέρεται ὁ δ'.
Συνάδελφοι, δὲν εἶναι καθόλου ἀπίθανο νὰ ἔχει κάνει λάθος ὁ γραφέας τοῦ χειρογράφου. Πρέπει νὰ βρεθοῦν περισσότερα παραδείγματα γιὰ νὰ σχηματίσουμε ἄποψη.
Είτε το έχει γράψει κατά λάθος είτε επίτηδες αυτό που γράφει δεν είναι λάθος.
Δεν είναι πρώτη φορά που συναντάμε αυτό.
Το απολυτίκιο του Αγίου Αντωνίου αλλού το λέει τέταρτο κι αλλού το λέει δεύτερο, σωστά είναι και τα δύο.
Τα νεότερα θεωρητικά όλα αυτά τα έχουν τσουβαλιάσει σε έναν κουβά τον οποίο ονόμασαν επείσακτα μέλη κι εκεί τελείωσε η έρευνα και η αναζήτηση.
Μετά ο Καράς πήγε να τα εξηγήσει με άλλον τρόπο, τέταρτος χρωματικός πρώτος τετράφωνος χρωμματικός, κλπ.. δηλαδή άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς
Εκεί που διαφοροποιούνται οι ήχοι είναι το μέλος. Το μέλος, όταν δεν υπάρχουν οι ειδικές θέσεις οι οποίες το πιστοποιούν, πολλές φορές ταυτίζεται σε όλους τους ήχους. Πολλοί ήχοι ταυτίζονται και αρμονικά. Το ήχος πρώτος δεύτερος τρίτος κλπ δεν σημαίνει αναγκαστικά την αρμονία που ακολουθεί ένας ήχος αλλά την σειρά του, την θέση του στο τετράχορδο. Τα διαστήματα προσδιορίζονται αν αυτός ο ήχος ακολουθεί την δώρια φρύγια ή λύδια αρμονία (βλ ερωταποκρίσεις (ψευδο)-Δαμασκηνού).
Μπορούμε να πούμε ότι αυτός ο τρίτος είναι β ήχος με μέλος τρίτου ήχου.