Περί τῶν καθισμάτων ὄρθρου Κυριακῆς μετά μνήμης ἁγίου

DiamantopoylosT

Παλαιό Μέλος
Δέν μπορῶ νά καταλάβω τό τυπικό τῶν καθισμάτων τοῦ ὄρθρου. Ἐντάξει αὐτό μέ τίς στιχολογίες γιά τίς καθημερινές τό εἴχαμε πεῖ παλιότερα τί ἀκριβῶς σημαίνει (μετά τήν ἅ' , τήν β' καί τήν γ' ) παρόλο πού διαβάζουμε μόνο δύο καθίσματα.

Αὐτό πού ρωτῶ τώρα εἶναι γιά τό τυπικό τῶν καθισμάτων διά τάς Κυριακᾶς ὅπου ὑπάρχει ἑορτή ἁγίου ὅπως συμβαίνει σήμερα.

Γιατί στά Δίπτυχά του 2010 τῆς ἐκκλησίας τῆς ἑλλάδος ὑπάρχει ἡ τυπική διάταξη πού ὁρίζει νά λέγεται τό κάθισμα τό ἀναστάσιμο τό μετά τήν πρώτη στιχολογία μαζί μέ τό δόξα καί ἀντί τό καί νῦν τό θεοτοκίου τοῦ ἤχου;
γιατί μετά λέγονται ὅλα τά μετά τή β στιχολογία ἀναστάσιμα καθίσματα;
γιατί μετά προσθέτουμε ἀκόμα ἕνα τρίτο κάθισμα λέγοντας τό πρῶτο μετά τήν ἅ στιχολογία τοῦ ἁγίου μέ δόξα καί νῦν ἀπό τό μετά τόν πολυέλεο καθίσματα τοῦ ἁγίου;

Καί ἐνῶ αὐτά γράφει τό προαναφερθέν βιβλίο, γιατί στό ἴδιο βιβλίο ἔξι χρόνια πίσω γράφει ἄλλα;

Γιατί δηλαδή στά Δίπτυχά του 2004, ὅπου συμπίπτουν οἱ ἡμερομηνίες, μόλις ἔξι χρόνια πίσω, μέ πρόεδρο καί μέλη ἐπιτροπῆς ὅλα διαφορετικά, ἐκτός του κ.Στάθη, γράφει πώς μετά τήν ἅ΄στιχολογία κάθισμα τό ἀναστάσιμον μέ δόξα καί νῦν τοῦ ἁγίου, ὅπως τό ἴδιο συμβαίνει καί μετά τή β' στιχολογία; Τά καθίσματα τά μετά τήν τρίτη στιχολογία εἶναι ὅπως καί παραπάνω του ἁγίου ἀλλά διαφορετικό τό πρῶτο. Γιατί;
 

Emmanouil Giannopoulos

Emmanouil Giannopoulos
Δέν μπορῶ νά καταλάβω τό τυπικό τῶν καθισμάτων τοῦ ὄρθρου. Ἐντάξει αὐτό μέ τίς στιχολογίες γιά τίς καθημερινές τό εἴχαμε πεῖ παλιότερα τί ἀκριβῶς σημαίνει (μετά τήν ἅ' , τήν β' καί τήν γ' ) παρόλο πού διαβάζουμε μόνο δύο καθίσματα.

Αὐτό πού ρωτῶ τώρα εἶναι γιά τό τυπικό τῶν καθισμάτων διά τάς Κυριακᾶς ὅπου ὑπάρχει ἑορτή ἁγίου ὅπως συμβαίνει σήμερα.

Γιατί στά Δίπτυχά του 2010 τῆς ἐκκλησίας τῆς ἑλλάδος ὑπάρχει ἡ τυπική διάταξη πού ὁρίζει νά λέγεται τό κάθισμα τό ἀναστάσιμο τό μετά τήν πρώτη στιχολογία μαζί μέ τό δόξα καί ἀντί τό καί νῦν τό θεοτοκίου τοῦ ἤχου;
γιατί μετά λέγονται ὅλα τά μετά τή β στιχολογία ἀναστάσιμα καθίσματα;
γιατί μετά προσθέτουμε ἀκόμα ἕνα τρίτο κάθισμα λέγοντας τό πρῶτο μετά τήν ἅ στιχολογία τοῦ ἁγίου μέ δόξα καί νῦν ἀπό τό μετά τόν πολυέλεο καθίσματα τοῦ ἁγίου;

Καί ἐνῶ αὐτά γράφει τό προαναφερθέν βιβλίο, γιατί στό ἴδιο βιβλίο ἔξι χρόνια πίσω γράφει ἄλλα;

Γιατί δηλαδή στά Δίπτυχά του 2004, ὅπου συμπίπτουν οἱ ἡμερομηνίες, μόλις ἔξι χρόνια πίσω, μέ πρόεδρο καί μέλη ἐπιτροπῆς ὅλα διαφορετικά, ἐκτός του κ.Στάθη, γράφει πώς μετά τήν ἅ΄στιχολογία κάθισμα τό ἀναστάσιμον μέ δόξα καί νῦν τοῦ ἁγίου, ὅπως τό ἴδιο συμβαίνει καί μετά τή β' στιχολογία; Τά καθίσματα τά μετά τήν τρίτη στιχολογία εἶναι ὅπως καί παραπάνω του ἁγίου ἀλλά διαφορετικό τό πρῶτο. Γιατί;

Θίγετε ένα θέμα που ουσιαστικά είναι δύο. Πρέπει να προμηθευτείτε το Σύστημα Τυπικού και οι παρόμοιες απορίες σας θα λύνονται αρκετά εύκολα.
 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
Με ευκαιρία το μήνυμα του κ. Διαμαντόπουλου παίρνω την ευκαιρία να σχολιάσω τις απορίες του αλλά και να παραθέσω κάποιους προσωπικούς προβληματισμούς:
Δέν μπορῶ νά καταλάβω τό τυπικό τῶν καθισμάτων τοῦ ὄρθρου. Ἐντάξει αὐτό μέ τίς στιχολογίες γιά τίς καθημερινές τό εἴχαμε πεῖ παλιότερα τί ἀκριβῶς σημαίνει (μετά τήν ἅ' , τήν β' καί τήν γ' ) παρόλο πού διαβάζουμε μόνο δύο καθίσματα.
Αὐτό πού ρωτῶ τώρα εἶναι γιά τό τυπικό τῶν καθισμάτων διά τάς Κυριακᾶς ὅπου ὑπάρχει ἑορτή ἁγίου ὅπως συμβαίνει σήμερα.
Γιατί στά Δίπτυχά του 2010 τῆς ἐκκλησίας τῆς ἑλλάδος ὑπάρχει ἡ τυπική διάταξη πού ὁρίζει νά λέγεται τό κάθισμα τό ἀναστάσιμο τό μετά τήν πρώτη στιχολογία μαζί μέ τό δόξα καί ἀντί τό καί νῦν τό θεοτοκίου τοῦ ἤχου;
Συμβαίνει στις Κυριακές του Πεντηκοσταρίου (Σαμαρείτιδος, Πατέρων) και κατουσίαν αποτελεί επέκταση εκείνης της ορθοτέρας πράξεως και τις υπόλοιπες Κυριακές όπου δεν ψάλλεται το θεοτοκίον στην θέση του ως επισφραγιστικό θεοτοκίον. Σχετικό θέμα: http://analogion.com/forum/showthread.php?t=538
γιατί μετά λέγονται ὅλα τά μετά τή β στιχολογία ἀναστάσιμα καθίσματα;
Κι όχι και του Αγίου... κι αυτά εξηγούνται και στο Σύστημα Τυπικού.
Κι ο αείμνηστος Γεώργιος Μπεκατώρος έλεγε ότι τα Αναστάσιμα Απόστιχα όπως και τα αναστάσιμα Καθίσματα (πρέπει να) ψάλλονται αμιγή.
Αλλά και στις προαναφερθείσες Κυριακές πάλι αμιγή ψάλλονται μετά των Θεοτοκίων έστω κι αν είναι Μεθέορτες Κυριακές!!!
Σχετικό θέμα: http://analogion.com/forum/showthread.php?t=220
γιατί μετά προσθέτουμε ἀκόμα ἕνα τρίτο κάθισμα λέγοντας τό πρῶτο μετά τήν ἅ στιχολογία τοῦ ἁγίου μέ δόξα καί νῦν ἀπό τό μετά τόν πολυέλεο καθίσματα τοῦ ἁγίου;
Κατ΄ εξαίρεση και απαίτηση του Τυπικού. Χάριν του Πολυελέου που δεν ψάλλεται!!!
Προσωπικά έχω ενστάσεις, όχι με τα όσα γράφουν τα ΔΙΠΤΥΧΑ 2010, βελτιώνοντας την τάξη των Καθισμάτων, αλλά με τον παραλογισμό που έχουμε γενικά, να ασχολούμαστε αποκλειστικά με τα υμνολογικά καθίσματα ενώ παραλείπουμε όλο το (σίγουρα όχι εντυπωσιακό -αν δεν ψάλλεται...- αλλά ψυχοφελές) ψαλτικό στοιχείο.
[Περιορίζω το μήνυμά μου στα Καθίσματα εφόσον αυτό είναι και το ερώτημα]
 
Last edited:

kermeniwts

Νέο μέλος
χαίρετε. ποιό τυπικό ειναι πιό σωστό, της Κωνσταντινούπολης ή της Αθήνας;
1. Καθίσματα: Τό Ἀναστάσιμον τῆς α΄ Στιχολογίας, Δόξα, τῶν Ἰσαποστόλων, Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Χαῖρε, πύλη Κυρίου...» (πρβλ. ὑποσημ. 14). Τό Ἀναστάσιμον τῆς β΄ Στιχολογίας, Δόξα, τῶν Ἰσαποστόλων, Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Χαῖρε ἅγιον ὄρος...» καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τῶν Ἰσαποστόλων καί Δόξα, Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Ἀπειρόγαμε νύμφη ...».
2.ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ Μετὰ τὴν α ´ Στιχολογίαν. Ἦχος πλ. α΄ . Τὸν συνάναρχον Λόγον Τὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου ἐγκωμιάσωμεν, τὴν ταφὴν τὴν ἁγίαν ὕμνοις τιμήσωμεν, καὶ τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ ὑπερδοξάσωμεν, ὅτι συνήγειρε νεκρούς, ἐκ τῶν μνημάτων ὡς Θεός, σκυλεύσας κράτος θανάτου, καὶ ἰσχὺν διαβόλου, καὶ τοὶς ἐν ἅδῃ φῶς ἀνέτειλε. Δόξα Πατρί… Κύριε, νεκρὸς προσηγορεύθης, ὁ νεκρώσας τὸν θάνατον, ἐν μνήματι ἐτέθης, ὁ κιενώσας τὰ μνήματα, 21-05-2023 ΟΡΘΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ ΗΧΟΣ ΠΛ. Α΄ 2 ἄνω στρατιῶται τὸν τάφον ἐφύλαττον, κάτω τοὺς ἀπ' αἰῶνος νεκροὺς ἐξανέστησας, Παντοδύναμε καὶ ἀκατάληπτε, Κύριε δόξα σοί. Καὶ νῦν… Θεοτοκίον Χαῖρε πύλη Κυρίου ἡ ἀδιόδευτος, χαῖρε τεῖχος καὶ σκέπη τῶν προστρεχόντων εἰς σέ, χαῖρε ἀχείμαστε λιμὴν καὶ Ἀπειρόγαμε, ἡ τεκοῦσα ἐν σαρκὶ τὸν Ποιητὴν σου καὶ Θεόν, πρεσβεύουσα μὴ ἐλλείπης, ὑπὲρ τῶν ἀνυμνούντων, καὶ προσκυνούντων τὸν Τόκον σου. Μετὰ τὴν β´ Στιχολογίαν, ἕτερα Ἦχος πλ. α΄. Κύριε, ἐν μέσῳ σὲ προσήλωσαν, οἱ παράνομοι τῶν καταδίκων, καὶ λόγχη τὴν πλευράν σου ἐξεκέντησαν, ὧ Ἐλεῆμον, ταφὴν δὲ κατεδέξω, ὁ λύσας ἄδου τὰς πύλας, καὶ ἀνέστης τριήμερος, ἕδραμον Γυναῦκες ἰδεῖν σε, καὶ ἀπήγγειλαν Ἀποστόλοις τὴν Ἔγερσιν. Ὑπερυψούμενε Σωτήρ, ὃν ὑμνοῦσιν Ἄγγελοι, εὐλογημένε Κύριε δόξα σοί. Δόξα Πατρί… Τὸ ξένον σου Σωτήρ μου μυστήριον, τῷ κόσμῳ σωτηρία γεγένηται, ἀναστὰς γὰρ ἐκ τάφου θεοπρεπῶς, τοὺς φθαρέντας συνήγειρας ὡς Θεός, ἡ πάντων ζωή, Κύριε δόξα σοι. Καὶ νῦν…Θεοτοκίον. Ἀπειρόγαμε Νύμφη θεογεννήτρια, ἡ τῆς Εὔας τὴν λύπην χαραποιήσασα, ἀνυμνοῦμεν οἱ πιστοὶ καὶ προσκυνούμέν σε, ὅτι ἀνήγαγες ἡμᾶς ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀράς, καὶ νύν δυσώπει ἀπαύστως, πανύμνητε Παναγία, εἰς τὸ σωθῆναι ἠμας. Μετὰ τὸν Πολυέλεον. Καθίσματα τοῦ μηναίου. Ἦχος γ'. Θείας πίστεως Νέος γέγονας, Δαυῒδ τοῖς τρόποις, γέρας ἄνωθεν, εἰσδεδεγμένος, τῆς βασιλείας τῇ κορυφῇ σου τὸ ἔλαιον· σὲ γὰρ τῷ Πνεύματι ἔχρισεν ἔνδοξε. Ὁ ὑπερούσιος Λόγος καὶ Κύριος· ὅθεν ἔλαβες, καὶ σκῆπτρον Σοφὲ βασίλειον, αἰτούμενος ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος. Δόξα Πατρί… Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε Ἡ εὔσημος μνήμη σου, ἐπιφανεῖσα ἡμῖν, αὐγάζει τὰ πέρατα, θεογνωσίας φωτί, Κωνσταντῖνε θεόπνευστε· σὺ γὰρ ἐν Βασιλεῦσιν εὐσεβὴς ἀνεδείχθης, νόμους ἐπουρανίου, Βασιλέως τηρήσας· διὸ ταῖς ἱκεσίαις ταῖς σαῖς, ῥῦσαι ἡμᾶς πειρασμῶν. Καὶ νῦν…Θεοτοκίον. Ὅμοιον. Ταχὺ προκατάλαβε, πρὶν δουλωθῆναι ἡμᾶς, ἐχθροῖς βλασφημοῦσί σε, καὶ ἀπειλοῦσιν ἡμῖν, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἄνελε τῷ Σταυρῷ σου, τοὺς ἡμᾶς πολεμοῦντας, γνώτωσαν πῶς ἰσχύει, Ὀρθοδόξων ἡ πίστις, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου μόνε Φιλάνθρωπε.
 
Top