Το θέμα είναι βέβαια παλιό, απλά ''ανακατεύοντας'' στο φόρουμ έπεσα πάνω του και είπα να προσθέσω και γω ό,τι ξέρω επ'αυτού. Το εξαποστειλάριο ''Γυναῖκες ἀκουτίσθητε'' πράγματι ψάλλεται από κάποιους σε τρίσημο ρυθμό, (τουλάχιστον στην αρχή) πράγμα βέβαια καθόλου τυχαίο. Και ο Ι. Σακελλαρίδης όπως ειπώθηκε από τον Παναγιώτη σε τρίσημο το μελοποίησε. Ο λόγος είναι ότι ήθελε να ακολουθήσει το μέτρο της ποίησης που εν προκειμένω είναι ιαμβικό. δηλ.
Γυ ναί κες ά κου τί σθη τέ / φω νήν α γάλ λιά σε ώς
όπως και το εξαποστειλάριο του Πάσχα
Σαρ κί υ πνώ σας ώς θνη τός / ο βά σι λεύς και Κύ ρι ός
(σημ. όπου έβαλα τόνο ήταν για να δείξω τον κατά τον ίαμβο τονισμό ως: ∪ ― )
Ο Σακελλαρίδης το έκανε για να υπηρετήσει την ποίηση και όχι για να σπάει τη μονοτονία όπως μπορεί ο Παλάσης - αν αληθεύει.
Αυτό έκανε ο Σακελλαρίδης (διαβάζοντας πολύ Αριστοτέλη, Ευριπίδη , Πλούταρχο και Διονύσιο Αλικαρνασέα που έγραψαν περί μουσικής και μελοποιίας) και είναι άξιο προσοχής το πώς διαδόθηκε και ψάλλεται από πλήθος ανθρώπων που δεν ξέρουν γιατί το λένε έτσι. Όπως και άλλες συνθέσεις του (Φώς ιλαρόν, Κύριε των δυνάμεων, η αρχή του Υπερμάχω - παρμένη από το Προσταχθέν κ.α.) που είναι γνωστές στην συντριπτική πλειοψηφία των απανταχού της γης Ελληνορθοδόξων.
Τώρα αν υπήρχε αυτή η παράδοση στο ''Γυναῖκες ἀκουτίσθητε'', και πριν τον Σακελλαρίδη δεν γνωρίζω και εάν υπήρχε ήτο τουλάχιστον ατεκμηρίωτη η αιτία της.