Τι παει να πει εκτιμουν οι ξενοι τη Β.Μ αλλα οχι τους ψαλτες μας? Δηλ. τι εκτιμουν? Ενα νεκρο κειμενο? Πως θα καταλαβουν και εκτιμησουν τη μουσικη αυτη εαν δεν την ακουσουν?? Τελειως αντιεπιστημονικη αποψη... δεν σας καταλαβαινω. Σας παρακαλω ας ειμαστε προσεκτικοι, αντικειμενικοι και οχι προκλητικοι. Υπαρχει περιπτωση να μην εκτιμησει καποιος τον Ναυπλιωτη, Πριγγο, Στανιτσα, Χατζημαρκο, Ταλιαδωρο, Καραμανη, Σουρλατζη, Μαιδανογλου, Κυριαζη, π.Καρτσωνα και σωρια αλλων οι οποιοι με τις φωνες τους εκαναν απιστευτα πραγματα?? Τους ξερετε αυτους?
Τους ξέρω, οι περισσότεροι ήταν "φίρμες" του παρελθόντος - είτε πέθαναν είτε όχι ακόμα. Θα εξαιρέσω τον π. Κάρτσωνα γιατί η φωνή του ήταν αγγελική, δεν είχε καμία σχέση με των προηγουμένων.Αυτός μάλιστα!!! Λαμπρό παράδειγμα ψαλτικής τέχνης!
Πέρα από αυτό όμως, θα έλεγα ότι ένα "πείραμα" θα μας "ξεγύμνωνε": Αν βάζαμε έναν ψάλτη (και από τους παραπάνω ακόμα) να εκτελέσει πλάγιο τέταρτο, και κατόπιν παίζαμε την ίδια μελωδία με πιάνο, θα διαπιστώναμε, μάλλον, ότι ψέλνει στη συγκερασμένη κλίμακα, και όχι στα διαστήματα τα διατονικά. Ίσως κάποιος άραβας (από Συρία, Λίβανο, Ιράκ κλπ) να τα κατάφερνε, Έλληνας δε νομίζω να τα κατάφερνε. Θα αποδεικνυόταν, μάλλον, ότι η μουσική μας είναι, όντως νεκρό κείμενο.
Επισης πρεπει να γνωριζετε πως στην Ορθοδοξη λατρεια προεχει η τελεση της λατρειας και οχι η μουσικη. Αυτο σημαινει πως οι ακολουθιες γινονται ακομη και με τον ποιο αφωνο, αταλαντο ανθρωπο στη γη εφοσον δεν υπαρχει αλλος!
Να υποθέσω ότι στους Καθολικούς δεν ισχύει αυτό;;;;;
Εαν πολλοι ψαλτες απο αυτους που περασαν ηταν στο εξωτερικο και αχολουνταν με κλασσικο τραγουδι θα ηταν τωρα διασημοι παγκοσμιως και παμπλουτοι!!
Το έγραψα και σε προηγούμενο μήνυμα: Μεγάλη ιδέα έχουν οι Έλληνες για τον εαυτό τους!!!! Υπάρχουν φυλές ανθρώπων με μεγαλύτερη ικανότητα στο τραγούδι, όπως οι άραβες που ανέφερα παραπάνω (λόγω γονιδίων, ίσως).Έκαστος εφ' ω ετάχθη. Ας ασχοληθούμε με αυτό γνωρίζουμε καλύτερα.
Οι ενστάσεις μου για το θέμα που συζητάμε έχουν να κάνουν, κυρίως, με το ότι η τρέχουσα γενιά ψαλτών (ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΕΜΟΥ, το ξαναλέω) είναι
κατώτερη των περιστάσεων, αλλά ΔΕΝ το καταλαβαίνει... Υπάρχουν πολλοί ψάλτες, που αφού "χόρτασαν" τα κλασικά μαθήματα (αν είναι ποτέ δυνατόν...) το ΄ριξαν στη "σύνθεση" : κόψε - ράψε για να βγει ένα χερουβικό όπως - όπως, αρκεί να έχει τη δικιά τους υπογραφή από κάτω. Όταν έρθει η ώρα της εκτέλεσης, όμως, πάνε τα λάθη σύννεφο. Κάποιος συνάδελφος μού είπε κάποτε ότι όλοι οι ψάλτες πρέπει να συμβιβαστούμε με κάτι προφανές: όταν ανοίγουμε το στόμα μας, ΓΚΑΡΙΖΟΥΜΕ, δεν ψέλνουμε. Αλήθεια, πόσοι ψάλτες την ασπάζονται αυτή την άποψη; Εγώ πρώτος απ' όλους!!!!
Ευχαριστώ για την υπομονή σας.
Δ. Καταραχιάς