Περί του ήχου του «Επεφάνης Σήμερον»

[Dimitri]

Παλαιότερα είχε συζητηθεί στα Αγγλικά στο byzantinechant φόρουμ ο ήχος του κοντακίου "Επεφάνης Σήμερον". Είχα αναφέρει την εκτέλεση του Σίμωνος Καρά [asf] επί του κλασσικού μέλους και παρατήρησα τη διαφορά με την επικρατούσα προφορική παράδοση και ο Ιωάννης Αρβανίτης είχε στείλει ενδιαφέροντα σχόλια τα οποία αργότερα μετέφερα σε σελίδα στο Αναλόγιον (analogion.com).

Μεταφράζω:

Αυτή η εκδοχή σε Λέγετο δεν είναι του Καρά, αλλά είναι η κλασσική εκδοχή όπως βρίσκεται στα μουσικά βιβλία (Ειρμολόγιον Ιωάννου και Πέτρου και σε άλλα π.χ. στα βιβλία του Πρίγγου). Η παραλειφθείσα παράδοση (που οι αρχικές φράσεις συμπίπτουν με το "Η Παρθένος σήμερον") είναι στην πραγματικότητα πιό κοντά στην παλαιά μελοποίηση του ύμνου αυτού, όπως βρίσκεται σε χφφ του 13-15ου αι. Οπότε, με αυτή τη λογική είναι "πιό σωστή". Παρόλαυτά, στο Ειρμολόγιο του Μπαλασίου το αντίθετο συμβαίνει: το "Η Παρθένος σήμερον" είναι γραμμένο σε Λέγετο! Και για τα δύο, οι πρώτες φράσεις των παλαιών εκδοχών αρχίζουν από το ΠΑ και καταλήγουν στο ΝΗ. είχαν την ίδια ή σχεδόν την ίδια μελωδία. Οπότε, εάν μείνουμε πιστοί στα βιβλία θα το ψάλλουμε σε Λέγετο, εάν ακολουθήσουμε την παραλειφθείσα παράδοση, στην πραγματικότητα ανασταίνουμε μερικώς την αρχαία μελωδία!

Εγώ προσωπικά το ψάλλω όπως το έχω ακούσει (όχι σε Λέγετο), συνήθως εκ στήθους.

 

[ilizol]

Ο Χουρμούζιος χαρτοφύλακας έχει γράψει το κοντάκιον του μεγάλου Βασιλείου σε ήχο τρίτο (Πηγή - Σελίδες 624, 625).

Κοντάκιον (Πηγή)
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον
Ὤφθης βάσις ἄσειστος τῇ Ἐκκλησίᾳ, νέμων πᾶσιν ἄσυλον, τὴν κυριότητα βροτοῖς, ἐπισφραγίζων σοῖς δόγμασιν, Οὐρανοφάντορ Βασίλειε Ὅσιε.