Παύλος Φορτωμάς

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Νικόλαε, επειδή δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω τα λόγια σου(άσχετα που δεν συμφωνώ με τη χρονική συγκυρία), θεωρώ ότι αναπαράγεις κάτι που έχεις ακούσει από έγκυρη πηγή.
Μήπως η ίδια έγκυρη πηγή μπορεί να σου πει και κάτι ακόμα; Δηλαδή ποια είναι ακριβώς τα σημεία (ύφους, θεωρίας, τεχνικής κ.λπ.) για τα οποία ο άρχοντας είχε πει ότι ο κ. Φορτωμάς παρεξέκλινε από αυτά που διδάχτηκε.
Αυτό θα ήταν πολλαπλά χρήσιμο, γιατί αν αυτά τα σημεία είναι επουσιώδη, μικρής σημασίας, τότε (μιλώ εντελώς προσωπικά τώρα) η γνώμη του άρχοντα, εκφρασμένη κάτω από δύσκολες σωματικά και ψυχικά συνθήκες, δεν αλλάζει το δεδομένο του "γνήσιου πατριαρχικού ύφους". Αν πάλι είναι σημαντικά, τότε δεν χρειάζεται καν η γνώμη του άρχοντα για να αμφισβητηθεί το "γνήσιο".

ΥΓ Πολλά γίνονται στις ανθρώπινες σχέσεις. Μπορεί να αποκληρώσω τον γιό μου λίγο πριν πεθάνω, επειδή ψυχρανθήκαμε. Αυτό δεν αναιρεί όλες τις μέχρι τότε υπάρχουσες ιδιότητές του, και, κυρίως, το ότι είναι παιδί μου.
 

GEORGIA AINOS

Νέο μέλος
Μάλλον δεν καταλαβαίνουμε εδώ μέσα τι λέμε; Διεκδίκησα εγώ τον τίτλο του στενού φίλου του Άρχοντα; Αμφισβήτησα γενικά την προσφορά του κ.Φορτωμά; Μίλησα για κάτι πολύ συγκεκριμένο και δεν πήρα απάντηση. Απλά γενικότητες περί αβάσιμων δηλώσεων και περί πολυετούς προσφοράς, λες και το απορρίπτω αυτό που λέτε. Θα ήταν πολύ πιο τίμιο και θα ανέβαινε στα μάτια μας αυτός που θα έλεγε "ναι ρε παιδιά μου τα δίδαξε έτσι, αλλά εγώ θεώρησα ότι είναι καλό να τα πω αλλιώς". Έχει το δικάιωμα και μπράβο του. Αυτοί που ήταν κοντά στον Άρχοντα, στα τελευταία του, γνωρίζουν, και τους δικαιολογώ που δεν μιλάνε για να μην χαλάσουν τις κοινωνικές σχέσεις τους. Έχετε αναλογισθεί ότι υπάρχει μία πιθανότητα ο γράφων να έχει δίκιο; Τί θα πείτε μετά;
Κάποια στιγμή η ιστορία θα με δικαιώσει, γιατί "ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον".
Επειδή διαπιστώνω μετά λύπης μου ότι έχετε διάθεση για να συνεχιστεί αυτή η ανώφελη και ξαναλέω αβάσιμη συζήτηση σας λέω ότι θα παραμείνετε στην ιστορία ως ένας απλός επικριτής που μεταφέρει το όντως διαχρονικό παιχνίδι <χαλασμένο τηλέφωνο> - " Μου είπαν" - " Άκουσα" - " Ειπώθηκε" αλλά σε καμία περίπτωση " Είδα" - ή " βίωσα".
Ο Κος Φορτωμάς δεν έχει λόγο να βγεί να απολογηθεί για την όποια πορεία του στο χώρο της Βυζαντινής Μουσικής και εσείς μάταια αναζητάτε τη βοήθεια του κοινού από κάποιον που δεν βγαίνει να στηρίξει αυτά που ισχυρίζεστε.
Τεκμηριωμένα αυτή τη φορά σας ζητώ να μας καταθέσετε το πολύ συγκεκτριμένο που δεν απαντάτε αλλιώς αρχίζω να πιστεύω οτι καταντώ γραφική με το να σας απαντώ.
 

V_Zacharis

Παλαιό Μέλος
...Τεκμηριωμένα αυτή τη φορά σας ζητώ να μας καταθέσετε το πολύ συγκεκτριμένο...
Έτσι είναι! Αν και δεν συμφωνώ μ' αυτή την συζήτηση, είναι εκτός τόπου και χρόνου, αλλά αν θέλουμε να πούμε κάτι και κυρίως να κατηγορήσουμε (γιατί περι αυτού πρόκειται) κάποιον, τότε το κάνουμε με στοιχεία και επωνύμως. Όχι με μισόλογα και ρίχνοντας την ευθύνη σ' άλλους να μιλήσουν δήθεν πιο αρμόδιους.

Νικόλαε, πες αυτό που θέλεις να πεις ξεκάθαρα, αφού ήδη έχεις εκθέσει τον άνθρωπο και χωρίς να σε έχει προκαλέσει φαντάζομαι (δεν ξέρω τι κάνετε στην ιδιωτική σας ζωή) αλλά και σε θέμα που καμία σχέση δεν έχει (τουλάχιστον όπως ξεκίνησε) μ' αυτό που λες. Τι τον νοιάζει τον Πατρ.Αλεξανδρείας αν ήταν ή όχι ο πιο γνήσιος μαθητής του Στανίτσα ή ο χειρότερος; Άλλωστε τον κ.Φορτωμά τιμά κι όχι όποιον ήταν ο πιο καλός ο μαθητής του Στανίτσα...

Σου έγινε ήδη μια παρατήρηση κι εξακολουθείς να γενικολογείς (ακόμα κι αν έχεις δίκιο-δεν το γνωρίζω). Παρέθεσε τα στοιχεία σου!
 
Το ότι οι πηγές μου δεν θέλουν για τους λόγους τους να αποκαλύψουν το όνομά τους, δεν αναιρεί μία διασταυρωμένη αλήθεια. Όσο για το δικό μου όνομα, το γνωρίζετε.
Εξαιρουμένου του Γιώργου, οι υπόλοιποι δεν έχετε καταλάβει το πνεύμα μου. Επιμένετε να το βλέπετε ως κατηγορώ, ως αμφισβήτηση αξίας, ως ως...
Ιστορικά ερωτήματα θέτω, απαντήσεις ψάχνω, αλλά μάλλον κανείς δεν έχει να απολογηθεί σε κανέναν για τίποτε.
 

stapaman

Εφησυχάζων & ενίοτε προξενών αλγεινάς εντυπώσεις δ
Αγαπητοί,

Μέχρι στιγμής δεν έχω πάρει θέση σε όλη αυτή τη συζήτηση η οποία, ως μη ώφειλε, ξεκίνησε με αφορμή την ανακοίνωση εκ μέρους μου της απονομής του οφφικίου του Άρχοντος Πρωτοψάλτου της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας στον κ. Παύλο Φορτωμά. Προτίμησα να αφήσω την ιστορία να κυλήσει κάπου μόνη της, αν και εν τέλει μάλλον κύλησε σε λίμνη και δεν συνέχισε κάποια χειμαρρώδη πορεία. Δεν βρίσκομαι εξάλλου εδώ ούτε ως αυτόκλητος συνήγορος του κ. Φορτωμά (δεν με χρειάζεται εξάλλου…) αλλ’ ούτε και σαν φερέφωνό του, όπως κάποιοι ίσως να σπεύσουν να με χαρακτηρίσουν. Διατηρώ το δικαίωμα της επίκλησης του αυτόφωτου και του αυτοδιάθετου της προσωπικότητάς μου, μολονότι υπολείπομαι έτη φωτός του κ. Φορτωμά, ο οποίος προς τιμήν του ούτε μου ζήτησε ούτε με έβαλε στην διαδικασία να παρέμβω, μολονότι θα μπορούσε, δεδομένων των επαγγελματικών αλλά και φιλικών σχέσεών μας. Μιλάω λοιπόν και γράφω εξ ονόματός μου και μόνον χωρίς σκιές και παρασκιές να με ακολουθούν...
Αισθάνομαι λοιπόν, εν τέλει, επιτακτική την ανάγκη να τοποθετηθώ, λόγω του ότι η όλη ιστορία ξεκίνησε όπως προείπα από ένα θέμα που εγώ ξεκίνησα, και προς λύπην μου είδα με τα μάτια μου να μεταμορφώνεται σε μια αρένα αντιπαράθεσης, λες και δεν θα μπορούσαν οι όποιοι ορατοί (ή αόρατοι) επικριτές (εναντίον των οποίων δεν έχω απολύτως τίποτα…) να περιμένουν λίγο προκειμένου να ασκήσουν την όποια κριτική τους εν καιρώ ευθέτω και δέοντι.
Δεν ευτύχησα να ζήσω τα χρόνια εκείνα του Άρχοντος, ούτε ευτύχησα να ζήσω κοντά στον Άρχοντα, επομένως δεν μπορώ με ασφάλεια όπως άλλοι συνομήλικοί μου, ή μη, να δημοσιοποιώ μετά παρρησίας συμβάντα και λεχθέντα, δεδομένου ότι θα μπορούσα αργότερα να διαψευσθώ οικτρά. Έχουμε πρόσφατα παραδείγματα στο forum που μόνο ως τραγελαφικά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, και περιελάμβαναν από νεκραναστάσεις και νεκροδιαλόγους έως και θεραπεία παραλυτικών. «…καί τρανή έσται γλώσσα μογγιλάλων». Μακριά λοιπόν από τα δικά μου πόδια τέτοιος τόπος, ας μη σταθώ ποτέ σε τέτοιο τόπο…
Θα θέσω απλά σε όλους δυο σκέλη προβληματισμού, και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του…

Ι) Την εποχή εκείνη, στο κρεβάτι του πόνου, ως ισχυρίζονται κάποιοι, ο αείμνηστος Άρχων (προφανώς) άκουσε κάτι από τις εκτελέσεις του Παύλου Φορτωμά που δεν του άρεσε. Δύο τρόποι υπήρχαν, ήτοι,
α) Να τα άκουσε από τις κασέττες που τότε κυκλοφορούσε ο Παύλος Φορτωμάς,
β) Να τα άκουσε από κάποια ιδιωτική ηχογράφηση που του προσκόμισαν.

Στην περίπτωση α) ο κάθε υπεύθυνα φερόμενος απέναντι στην ιστορία ψάλτης και ερευνητής γνωρίζει ότι οι πρώτες εκείνες ηχογραφήσεις έγιναν με την παραίνεση και την έγκριση του ιδίου του Άρχοντος (βλ. εδώ) οι δε όποιες ακόλουθες μέχρι το 1987 είναι συγκεκριμένες, και όλες σε εκτέλεση είτε από έργα του αειμνήστου, είτε από μέλη εκ των βιβλίων του μαθητή του, κ. Λυκ. Πετρίδη, και είναι στην διάθεση όλων μας να κρίνουμε εάν είναι φορείς πατριαρχικού ύφους ή όχι. Νομίζω τα ακούσματα μιλούν από μόνα τους, δεν χρειάζονται συνήγορο για την πατριαρχικότητα τους…
Στην περίπτωση β) σαν απλοϊκά σκεπτόμενος άνθρωπος συλλογίζομαι τα εξής: Ο Παύλος Φορτωμάς, νέος τότε ψάλτης, σε πλήρη ανοδική πορεία, παλεύει να καθιερώσει εαυτόν και την Χορωδία του ως φορείς και γνήσιους συνεχιστές της πατριαρχικής παράδοσης στην ιεροψαλτική συνείδηση του τόπου. Θα διακινδύνευε μια τόσο ευαίσθητη περίοδο να ψάλλει «εξωπατριαρχικά», να ψάλλει «κατά το δοκούν», κοινώς (ας μου επιτραπεί η έκφραση) να ψάλλει «αρλούμπες», πολλώ δε μάλλον με τον Στανίτσα, τον δάσκαλό του εν ζωή ; Δεν νομίζω… Δεν το έπραξε αργότερα, ούτε καν τώρα που ήδη υπάρχουν στρωμένες οι δάφνες της καταξίωσης. Από προσωπική μου εμπειρία κοντά του σας διαβεβαιώνω ότι προσέχει την παραμικρή λεπτομέρεια, και «βγάζει το λάδι» σε όλους προκειμένου να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα χωρίς την ελάχιστη απόκλιση από όσα παρέλαβε. Και αυτό μαρτυρείται τόσο από τα ακούσματα που μας παρέχουν και ο ίδιος και η Χορωδία του, όσο και από τα γραπτά του, ένα ογκώδες έργο, το οποίο κινείται στα πλαίσια που θέτει η παράδοση, καινοτομώντας ταυτόχρονα σε συνθετική πρωτοτυπία και αυθυπαρξία, χωρίς να ξανα[αντι]γράφει τις παλιές θέσεις με άλλη ορθογραφία όπως πράττουν πολλοί διάττοντες αστέρες της νεώτερης βυζαντινής μελοποιΐας οι οποίοι «κάνουν μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα» …

ΙΙ) Στο δεύτερο σκέλος τώρα του προβληματισμού, σε μια γενικότερη σφαίρα… Από την πενιχρή μου εμπειρία στα ψαλτικά και την συναναστροφή με κάθε επιπέδου (ψαλτικού αλλά και ανθρωπίνου) συναδέλφους έχω ακούσει κατά καιρούς ψόγους (τους οποίους ασφαλώς και ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΡΙΖΟΜΑΙ). Σας τους μεταφέρω:
α) «Ο Φορτωμάς δεν ήταν μαθητής του Στανίτσα» ή «εξετράπη της παραδόσεως» …
β) «Σιγά μην έμαθε ο Πρίγγος γνήσιο πατριαρχικό ύφος με τόσο λίγο που κάθισε στο Πατριαρχείο και μετά γύρισε όλες τις εκκλησίες…»
γ) «Ο Στανίτσας μόλυνε το πατριαρχικό ύφος κάνοντας διάφορα δικά του…»
δ) «Ο Παϊκόπουλος μας το παίζει πατριαρχικός επειδή διετέλεσε κάτι χρόνια βοηθός στο Πατριαρχείο»
ε) «Σιγά τώρα μην είναι μαθητής του Στανίτσα ο Παϊβανάς…»
στ) «Ο Πετρίδης ήταν άσχετος θεωρητικά και ορθογραφικά»
ζ) «Οι Κωνσταντινουπολίτες δεν έχουν ιδέα από θεωρία κλπ.»
η) «Ο Αστέρης λέει αηδίες»

…… ο κατάλογος μακρύς ..…

Κανένας δεν είναι ευχαριστημένος από κανέναν, και κάτι πάντα έχει να προσάψει στον καθένα. Σε μια τέτοια λοιπόν θολή ψαλτική ατμόσφαιρα, σας καλώ όλους να προβληματιστείτε:
Αν καθημερινά αποκαθηλώνουμε με μοναδική, απροβλημάτιστη ευκολία ένας - ένας μας, έναν – έναν αυτούς που προανέφερα και είναι οι τελευταίοι ενδεχομένως στυλοβάτες και συνεχιστές του πατριαρχικού ύφους, τότε… τι; Συμπερασματικά, όλοι σκάρτοι, κανένας καλός, άρα το πατριαρχικό ύφος έσβησε, πέθανε, πάει… Τότε τι κοβόμαστε απέναντι σε «νεωτεριστές» και τους κατηγορούμε για αυθαιρεσίες; Τι μηρυκάζουμε τον ζήλο μας για το πατριαρχικό ύφος και την παράδοση; Μήπως είμαστε σαν ένα ναυτικό πλήρωμα το οποίο αφού στασίασε, σκότωσε καπετάνιο και αξιωματικούς και τους πέταξε στη θάλασσα, τώρα κατά τα άλλα με ζήλο αγωνίζεται να σώσει (φεύ! εις μάτην!) το πλοίο από τον επερχόμενο καταποντισμό;
Πριν αναρριχηθούμε λοιπόν σε καθέδρες δικαστών και ζητήσουμε την απολογία όλων όσων προανέφερα, ας αναλογιστούμε πρώτα ποιοι είμαστε εμείς, ποιους καλούμε σε απολογία, και εάν έχουμε την δύναμη, το δίκαιο και την δυνατότητα να αναλάβουμε την ιστορική ευθύνη έναντι της Βυζαντινής Μουσικής να πράξουμε κάτι τέτοιο… Καλό είναι επίσης να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στην Βυζαντινή Μουσική όσοι ισχυρίζονται πράγματα εις βάρος των ανθρώπων που προανέφερα και να αφήσουν το δόγμα της ανωνυμίας. Ακόμα και ο Εφιάλτης, υπήρξε επώνυμος! Το δόγμα "λέω κάτι αλλά επιθυμώ να παραμείνω ανώνυμος" και το δόγμα "έχω στοιχεία αλλά επιθυμώ να τα κρατήσω για τον εαυτό μου" δεν ισχύουν όταν έχουν να κάνουν με την ιστορία της Βυζ. Μουσικής. Ο δωρητής δύναται να παραμένει ανώνυμος, όχι ο κατήγορος, αλλιώς γίνεται απλά κοινός συκοφάντης, και χάνει το οποίο δίκιο ισχυρίζεται πως, έστω, έχει.
Συγχωρέστε μου, παρακαλώ, τόσο την παρέμβαση όσο και την μακρηγορία.

Ευχαριστώ.
 
Last edited:
Επιτέλους.Αυτό ήταν απάντηση με επιχειρήματα, που προάγει την ιστορική έρευνα!
Παραβλέπω ως άστοχο τον παραλληλισμό μου με τον Εφιάλτη (ποιοι είναι οι τριακόσιοι;) και την απορία για το ποιος μου έδωσε δικαίωμα να γίνω "δικαστής", κατανοώ ότι μερικά πράγματα πονάνε και επιφυλλάσομαι να επανέλθω με συγκεκριμένα στοιχεία από τις πηγές μου, αν πιστεύετε ότι θα ήταν σωστό να γραφτούν.
 

stapaman

Εφησυχάζων & ενίοτε προξενών αλγεινάς εντυπώσεις δ
Επιτέλους.Αυτό ήταν απάντηση με επιχειρήματα, που προάγει την ιστορική έρευνα!
Παραβλέπω ως άστοχο τον παραλληλισμό μου με τον Εφιάλτη (ποιοι είναι οι τριακόσιοι;) και την απορία για το ποιος μου έδωσε δικαίωμα να γίνω "δικαστής", κατανοώ ότι μερικά πράγματα πονάνε και επιφυλλάσομαι να επανέλθω με συγκεκριμένα στοιχεία από τις πηγές μου, αν πιστεύετε ότι θα ήταν σωστό να γραφτούν.


Αγαπητέ Νικόλαε,

Η ανωτέρω "εφιαλτική" αναφορά δεν αφορούσε στο πρόσωπό σου, αλλά ούτε καν σε όσους διαδίδουν πράγματα και αρνούνται κατά τα άλλα να εμφανιστούν οι ίδιοι παραθέτοντας απτά στοιχεία, αλλά παραμένουν ανώνυμοι, εκμεταλλευόμενοι ενδεχομένως τον ζήλο και τις καλές προθέσεις κάποιων ανθρώπων, ανθρώπων μέσα στους οποίους ενδεχομένως να συγκαταλέγεσαι κι εσύ (διότι από το λίγο που σε έχω γνωρίσει και διαβάσει εδώ μέσα, διακρίνω σε εσένα ζήλο και ζέση, τα οποία εύκολα μπορούν να καταστούν αντικείμενα εκμετάλλευσης από κάποιους) αλλά αναφερόταν σε ένα ιστορικό παράδειγμα... Παράδειγμα ενός ανθρώπου που έπραξε τα χείριστα αλλά προφανώς είχε το θάρρος να το πράξει επώνυμα. Αν μη τι άλλο, στο δεύτερο σκέλος, είναι παράδειγμα προς μίμηση ο Εφιάλτης...
Το ζητούμενο από όλους εδώ, πιστεύω, δεν είναι να επανέλθεις με στοιχεία από τις πηγές, αλλά οι ίδιες οι πηγές να έλθουν με τα στοιχεία τους, και να μας δείξουν πόσο καθαρές πηγές είναι... Προσωπικά, καλού κακού, πίνω μόνο εμφιαλωμένο... :D
Να είσαι καλά!
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής

Ἀγαπητέ Νικόλαε,
Τί πράγματα εἶναι αὐτά;
Ἔχουμε τόσο καλές ἐντυπώσεις καί ἀναμνήσεις!
Σκέπτομαι κιόλας νά ὀργανώσουμε καμμιά συνάντηση, σέ καμμιά ταβέρνα, κοντά στόν κ. Γιάννου αὐτή τή φορά, γιά νά μήν τόν ταλαιπωροῦμε πάλι!


 

simos

Η μεγαλύτερη φωνή της σύγχρονης Βυζαντινής Μουσική
Μάλλον δεν καταλαβαίνουμε εδώ μέσα τι λέμε; Διεκδίκησα εγώ τον τίτλο του στενού φίλου του Άρχοντα; Αμφισβήτησα γενικά την προσφορά του κ.Φορτωμά; Μίλησα για κάτι πολύ συγκεκριμένο και δεν πήρα απάντηση. Απλά γενικότητες περί αβάσιμων δηλώσεων και περί πολυετούς προσφοράς, λες και το απορρίπτω αυτό που λέτε. Θα ήταν πολύ πιο τίμιο και θα ανέβαινε στα μάτια μας αυτός που θα έλεγε "ναι ρε παιδιά μου τα δίδαξε έτσι, αλλά εγώ θεώρησα ότι είναι καλό να τα πω αλλιώς". Έχει το δικάιωμα και μπράβο του. Αυτοί που ήταν κοντά στον Άρχοντα, στα τελευταία του, γνωρίζουν, και τους δικαιολογώ που δεν μιλάνε για να μην χαλάσουν τις κοινωνικές σχέσεις τους. Έχετε αναλογισθεί ότι υπάρχει μία πιθανότητα ο γράφων να έχει δίκιο; Τί θα πείτε μετά;
Κάποια στιγμή η ιστορία θα με δικαιώσει, γιατί "ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον".


Αυτή η υπόγεια Βυζαντινή ζήλια για κάποιον που πάει λίγο πιο μπροστά από μας, μας έχει οδηγήσει την ΒΜ σε αυτό το σημείο και το κράτος δεν αναγνωρίζει τίποτε, καμία προσφορά των ψαλτών.
Ευτυχώς που δεν σας γνωρίζω γιατί μάλλον δεν θα κάναμε καθόλου χωριό οι δυό μας, μόνο και μόνο γιατί απλά, από ότι βλέπω από τα λεγόμενα σας, δεν σέβεστε τους συναδέλφους. Αντί να πούμε όλοι μαζί ένα μπράβο στον κ.Φορτωμά, τον οποίο δεν γνωρίζω, παρά μόνο από κασσέτες, καθόμαστε και του σκάβουμε το λάκκο του και μετά θα πάμε να κοινωνήσουμε την Κυριακή. Γιαυτό έχω ακούσει σχόλια άσχημα για την ράτσα των ψαλτών. Συνεχίστε να δίνετε το καλό παράδειγμα στους νεότερους!!!!
 

vagelis

Antonia Xristoforaki Linardaki.
Αν και το πνευμα του Νικολαου νομιζω οτι ηταν αλλο απο αυτο που καποιοι εκλαβατε , προτεινω να σταματησει αυτη ησυζητηση ''εδω και τωρα'' .
Ο μετ ολιγον Αρχων Πρωτοψαλτης Της Των Αλεξανδρεων Εκκλησιας κ. Παυλος Φορτωμας , εχει κατα την αποψη μου πολυ αξιολογη προσφορα στο θεμα της Β.Μ. . Απειρες κασετες , εξαιρετικες τηλεοπτικες εμφανισεις με την χορωδια του και τον υπεροχο αφηγητη κ. Κωστα Γιαλινη , συγραφη πολλων βιβλιων κλπ . Και οπως συμβαινει με ΟΛΟΥΣ τους ψαλτες , σε καποιους αρεσει σε καποιους οχι .
Αν ο Μακαριωτατος Παπας και Πατριαρχης Αλεξανδρειας κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Βος (γνωριζωμαστε εδω και 40 χρονια και ειχαμε συνεργασθει αρκετα οταν ηταν Πρωτοσυγκελλος της Ιερας Μητροπολεως Λαμπης , Σφακιων & Σιβρυτου) , αποφασισε να τον τιμησει , δεν βλεπω κατι το μεμπτο .

ΕΡΩΤΗΣΗ : Αν ο Μακαριωτατος κ. Θεοδωρος , καλουσε καποιον απο εμας για να τον τιμησει με παρομοιο οφφικιο , θα δεχωμαστε ; Ναι ή Οχι ;

Παρακαλω ας το κλεισουμε εδω . Ευχαριστω .
 
Last edited:
Λόγω του σεβασμού που τρέφω στα πρόσωπα του πατρός Μαξίμου και του κυρίου Λιναρδάκη δε θα ήθελα να απαντήσω αρμοδίως στον κύριο Ελευθεριάδη.
Χαίρομαι που και ο Σταύρος κατάλαβε το πνεύμα μου.
Εννοείται ότι το "μπράβο" το έχει από όλους μας ο κ.Φορτωμάς, αλλά τί να εξηγήσεις παραπάνω όταν υπάρχει πρόβλημα αντίληψης.
Υ.Γ.Πάτερ Μάξιμε κανόνισε συνάντηση προς τιμή του κ.Γιάννου!
 

ΛΕΠΕΝΙΩΤΗΣ

Νέο μέλος
Οταν οι εκάστοτε Πατριάρχες απονέμουν οφίκκια, σε ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ είναι ευχάριστο και καλό, γιατί πρώτα απο όλα αισθανόμαστε την ικανοποίηση για το ότι βάλαμε ένα λιθαράκι σε αυτό το κομμάτι που λέγεται Βυζαντινή Μουσική.
Τώρα το πως κρίνει ο Πατριάρχης το γιατί, πρέπει να κάνει την απονομή είναι ένα θέμα το οποίο μόνο αυτοί το γνωρίζουν και αποφασίζουν ταυτόχρονα.
Η Ελλαδική Εκκλησία που είναι ?
Η Ο.Μ.Σ.Ι. Ε που είναι?
Ο εαυτός μας το κρίνει ότι πρέπει να το αποδεχθούμε αν ναί γιατί?
Συγχαρητήρια στον Παύλο Φορτωμά και σε όλους το έχουν πάρει.
 

ΤΑΛΑΡΗΣ ΣΕΡΓΙΟΣ

Πρωτοψάλτης Ι.Ναού Αγίου Βασιλείου Μπραχαμίου
ΕΛΕΟΣ.......!!!
Έχουν δίκαιο αυτοί που λέγουν τα χειρότερα για τον κλάδο μας. Έχουμε καταντήσει οι τελευταίες κατίνες της γειτονιάς . Και όσων αφορά αυτό του γνησίου του πατριαρχικού ύφους ας αφήσουμε την ιστορία να κρίνει ……
 

Shota

Παλαιό Μέλος
Και όσων αφορά αυτό του γνησίου του πατριαρχικού ύφους ας αφήσουμε την ιστορία να κρίνει ……

’Aσχετα με τον κ. Φορτωμά, αλλά εάν εγώ θα γράψω ότι ειμί εκπρόσωπος του γνησίου πατριαρχικού ύφους, πρέπει να περιμένουμε πως μου κρίνει η ιστορία; :rolleyes: :cool: :eek: :wink:
 

ybulbu

Μπουλμπουτζής Ιωάννης
Είναι σύνηθες φαινόμενο να απαξιώνονται άνθρωποι του χόρου ή να υπερεκτιμώνται άλλοι λόγω κάποιας ρήσης ανδρών επιφανών. Οι μεγάλοι δάσκαλοι μπορούν να κρίνουν κάποιον στις λεπτομέρειες από την εμπειρία τους και για τη δεδομένη χρονική στιγμή που τον άκουσαν. Για την κριτική αυτή προφανώς λαμβάνεται υπόψη και το τι περίμεναν από τον άνθρωπο αυτό, επομένως είναι πάντα πάνω σε κάποια κριτήρια. Επομένως, αν δεν έχουμε ακούσει την πλήρη επιχειρηματολογία είναι επίφοβο να απορρίπτουμε ελαφρά τη καρδία.

Κι εγώ έχω ακούσει πως είπε παρόμοια πράγματα ο Άρχων για άλλον επιφανή μαθητή του. Το θέμα είναι πως εμείς, μη έχοντας την εμπειρία των μεγάλων αυτών δασκάλων, κρίνοντας μόνο από τα ακούσματά μας και από ό,τι εμείς θεωρούμε παραδοσιακότερο και σοβαρότερο, έχουμε ή όχι να οφεληθούμε από τους ανθρώπους που δέχονται την κριτική αυτή; Αν όχι, τότε δε χρειάζεται να ασχολούμαστε μαζί τους. Αν ναι, τότε τους ακούμε, κρατώντας, όμως, και μια ανασφάλεια ώστε να εντοπίσουμε σημεία που χωλαίνουν και να τα αποφύγουμε. Οπωσδήποτε, πάντως, οι άρχοντες έδραζαν κάπου την κριτική τους.

Τώρα, για το αν έπρεπε να αναφερθεί εδώ ή όχι, η προσωπική μου άποψη είναι πως έπρεπε να κατατεθεί εδώ η μαρτυρία αυτή διότι είναι πολύ υπεύθυνη πράξη το να απονεμηθεί ένα οφφίκιο και δεν πρέπει να υπάρχουν ψόγοι για το τιμώμενο πρόσωπο. Κάτι σαν το «ανάξιος» που οφείλει να αναφωνηθεί σε μια χειροτονία αν και εφόσον υπάρχει τεκμυρίωση.

Φυσικά, δεν μπαίνω καθόλου στη διαδικασία να κρίνω τον κ. Φορτωμά γιατί δεν τον έχω ακούσει αρκετά. Η παραπάνω τοποθέτησή μου είναι σε γενικότερο πλαίσιο.
 
Last edited:
Έτσι για την ιστορία, αγαπητέ Νικόλαε, επειδή στο είχα υποσχεθεί ότι θα το βρω και θα το ανεβάσω.

Μια συμβουλή, όχι μόνο σε σένα, αλλά και σε όλους, ακόμα και σε μένα: Μην εμπιστεύεσαι λόγια τρίτων ΠΟΤΕ, αν δεν δεις με τα μάτια σου και ακούσεις με τ' αυτιά σου.
Το σπουδαιότερο, μην γίνονται αυτά τα κακοπροαίρετα σχόλια αφορμή για να κριτικάρεις ή να σχολιάσεις κάποιον.


Υ.Γ.: Μετά από αυτό, ελπίζω στο μέλλον, να είμαστε προμηθείς παρά επιμηθείς.
 

Attachments

  • Stanitsas_se_Fortoma.jpg
    988.3 KB · Views: 17
Last edited:
Top