Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου
Παλαιό Μέλος
Πριν από αρκετά χρόνια σε μία ταβέρνα, μαζεύτηκαν διάφοροι φιλόμουσοι και ψάλτες για να γλεντήσουν και να διασκεδάσουν,όπως μόνο αυτοί ήξεραν!
Ανάμεσά τους ο Άρχων κυρ Δημοσθένης Παϊκόπουλος, ο αείμνηστος Βαλλής και ο πρόεδρος του Συλλόγου Μουσικοφίλων Κων/πόλεως Σταμάτης Κίσσας.
Στην εν λόγω τρίωρη (και βάλε ηχογράφηση), την τιμητική τους είχαν οι ύμνοι αλλά και τα τραγούδια.
Σήμερα εγώ θα σας ''κεράσω'', δύο αποσπάσματα που αξίζουν πραγματικά πάρα μα πάρα πολύ.
Στο πρώτο ο κυρ Δημοσθένης ψάλλει καταπληκτικά ένα ''σε υμνούμεν'', ενώ στην συνέχεια συμψάλλει το πατριαρχικό άξιον εστίν.
Στο δεύτερο, μετά από αρκετούς ύμνους αλλά και καθώς πέρναγε η ώρα και το κέφι άναβε, άρχισαν τα τραγούδια. Ο Άρχων λοιπόν, μοναδικός και σε αυτόν τον τομέα ,τραγουδά την ''νερατζούλα'', με το τόσο ωραίο πολίτικο ύφος του,αποσπώντας ενθουσιώδη χειροκροτήματα.
Στην συνέχεια παρακινεί και τους υπόλοιπους να πουν ένα τραγούδι.
Καθώς όμως κανείς δεν έκανε το πρώτο βήμα, ο Άρχων απευθύνεται στον μαθητή και μέλος της χορωδίας του Κόντη Γρηγόριο να πει έναν αμανέ!!
Έτσι με συνοδεία από κανονάκι και ισοκρατήματα, ξεκινά ο Κόντης έναν αμανέ σε δεύτερο ήχο. Τα χειροκροτήματα και τα μπράβο στο τέλος όπως θα ακούσετε περίσσευαν σε αυτό το τραγούδι, ενώ κάποιος αναφωνεί ''μωρέ μπράβο απάνου λα κτύπησε'' και ο Άρχων επαινώντας τον μαθητή του, τονίζει: ''όταν εγώ λέω πες και εσύ κάτι, ξέρω τι λέω''.
Καλή ακρόαση.
Να συπμληρώσω, πως τους δεκάδες ύμνους που έψαλλε (και συνέψαλλε) ο Άρχων εκείνο το βράδυ, τους έλεγε απέξω ακόμα και πολύ αργά κομμάτια όπως θεοτόκε παρθένε,κρατήματα τεριρέμ,κ.α τα οποία θα τα ανεβάσω εν καιρώ.
Ένας πραγματικά μεγάλος δάσκαλος και χοράρχης.
Ανάμεσά τους ο Άρχων κυρ Δημοσθένης Παϊκόπουλος, ο αείμνηστος Βαλλής και ο πρόεδρος του Συλλόγου Μουσικοφίλων Κων/πόλεως Σταμάτης Κίσσας.
Στην εν λόγω τρίωρη (και βάλε ηχογράφηση), την τιμητική τους είχαν οι ύμνοι αλλά και τα τραγούδια.
Σήμερα εγώ θα σας ''κεράσω'', δύο αποσπάσματα που αξίζουν πραγματικά πάρα μα πάρα πολύ.
Στο πρώτο ο κυρ Δημοσθένης ψάλλει καταπληκτικά ένα ''σε υμνούμεν'', ενώ στην συνέχεια συμψάλλει το πατριαρχικό άξιον εστίν.
Στο δεύτερο, μετά από αρκετούς ύμνους αλλά και καθώς πέρναγε η ώρα και το κέφι άναβε, άρχισαν τα τραγούδια. Ο Άρχων λοιπόν, μοναδικός και σε αυτόν τον τομέα ,τραγουδά την ''νερατζούλα'', με το τόσο ωραίο πολίτικο ύφος του,αποσπώντας ενθουσιώδη χειροκροτήματα.
Στην συνέχεια παρακινεί και τους υπόλοιπους να πουν ένα τραγούδι.
Καθώς όμως κανείς δεν έκανε το πρώτο βήμα, ο Άρχων απευθύνεται στον μαθητή και μέλος της χορωδίας του Κόντη Γρηγόριο να πει έναν αμανέ!!
Έτσι με συνοδεία από κανονάκι και ισοκρατήματα, ξεκινά ο Κόντης έναν αμανέ σε δεύτερο ήχο. Τα χειροκροτήματα και τα μπράβο στο τέλος όπως θα ακούσετε περίσσευαν σε αυτό το τραγούδι, ενώ κάποιος αναφωνεί ''μωρέ μπράβο απάνου λα κτύπησε'' και ο Άρχων επαινώντας τον μαθητή του, τονίζει: ''όταν εγώ λέω πες και εσύ κάτι, ξέρω τι λέω''.
Καλή ακρόαση.
Να συπμληρώσω, πως τους δεκάδες ύμνους που έψαλλε (και συνέψαλλε) ο Άρχων εκείνο το βράδυ, τους έλεγε απέξω ακόμα και πολύ αργά κομμάτια όπως θεοτόκε παρθένε,κρατήματα τεριρέμ,κ.α τα οποία θα τα ανεβάσω εν καιρώ.
Ένας πραγματικά μεγάλος δάσκαλος και χοράρχης.
Last edited: