Παρουσία υγρών (όχι βραχνάδας) κατά την ώρα της απόδοσης

Status
Not open for further replies.

ilias nektarios

Παλιο-μέλος... και μισό!
Ο δομέστικος 2 - 3 ποστ πιο πάνω μας έδωσε κάποιες σωστές οδηγίες υγείας που φυσικά ισχύουν για όλους, όχι μόνο τους ψάλτες.

Μια ειδικότερη συμβουλή είναι να μη διστάζεις να κάνεις παύση για να καταπιεις αυτή την υγρασία. Συμφωνώ ότι νιώθεις έκθετος αν επικρατήσει σιγή, αλλά μην το σκέφτεσαι. Δεν έχεις να αποδείξεις κάτι.

Φυσιολογικό είναι να βγάζει σάλιο το στόμα ασταμάτητα. Αλίμονο αν στέγνωνε!

Γενικά πόσο κρατάει η ακολουθία σας;
Όχι, δε διστάζω, μου φαίνεται κάπως.... άλλα το έχω συνηθίσει πλέον.

Γύρω στις 2:30 ώρες.
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Όχι, δε διστάζω, μου φαίνεται κάπως.... άλλα το έχω συνηθίσει πλέον.

Γύρω στις 2:30 ώρες.
Συγγνώμη καὶ πάλι. Γράφετε, ἐπὶ λέξει. Συμβαίνει πάντα, [...] από το Δοξαστικό των αίνων, έως και τον απόστολο... Μετά, τέρμα! Λες και πατάς το κουμπάκι και εξαφανίζεται! Τί συμβαίνει στὴν ἐκκλησία ἀμέσως μετὰ τὸν ἀπόστολο;
 

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Όλα έχουν την εξήγηση τους.

Το δοξαστικό είναι ίσως το πρώτο απαιτητικό μέλος της ακολουθίας ιδίως αν θες να ακολουθήσεις τα βιβλία. Το τονικό κέντρο βγαίνει σχετικά ψηλά.

Για τη φωνή όμως ακόμα είναι νωρίς, δεν έχει προλάβει να προθερμανθει, με την υφιστάμενη τάξη των μελών.

Στη δοξολογία συνήθως διατηρούμε τη βάση και προσωπικά τη θεωρώ το πιο κουραστικό μέλος λόγω του μεγέθους και της μονοτονίας της ιδίως αν δε σου επιτρέπει ο ιερέας να τρέξεις όσο θες.

Μετά αρχίζουν τα ειρηνικά τα οποία ο ιερέας τα πιάνει συνήθως ψηλά για πανηγυρισμό και τα κύριε ελέησον έχουν επίσης ψηλό τονικό κέντρο.

Στη συνέχεια έρχονται τα αντίφωνα που θέλουν κι αυτά μια προσπάθεια για να μην ξεφτιλιστεις λέγοντας τα χύμα.

Αν πεις δύναμις, βάζεις κι άλλο φορτίο διότι κανένα δε γράφτηκε με μικρή έκταση, εκτός από αυτό του βήματος.

Ο Απόστολος είθισται να λέγεται με πάθος και δοκιμάζει τη σταθερότητα της φωνής.

Στο χερουβικό τα πράγματα χαλαρώνουν ξεκινάει χαμηλά, έχεις άνεση να πάρεις τις ανάσες σου και είναι μαλλον η στιγμή που όντως η φωνή έχει πια ζεσταθεί.
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Συγγνώμη... τὸ χερουβικὸ δὲν εἶναι τὸ σημεῖο ὅπου ἐμφανίζονται τὰ τίμια δῶρα; Μιλᾶμε γιὰ τὸν ἄρτο καὶ τὸν οἶνο. Ἂν ναί, πιστεύω γιὰ αὐτὸ παύει τὸ -γρέζο- καὶ ὄχι ἐπειδὴ εἶναι λιγότερο ἀπαιτητικὰ τὰ χερουβικά.
 
Όλα έχουν την εξήγηση τους.

Το δοξαστικό είναι ίσως το πρώτο απαιτητικό μέλος της ακολουθίας ιδίως αν θες να ακολουθήσεις τα βιβλία. Το τονικό κέντρο βγαίνει σχετικά ψηλά.

Για τη φωνή όμως ακόμα είναι νωρίς, δεν έχει προλάβει να προθερμανθει, με την υφιστάμενη τάξη των μελών.

Στη δοξολογία συνήθως διατηρούμε τη βάση και προσωπικά τη θεωρώ το πιο κουραστικό μέλος λόγω του μεγέθους και της μονοτονίας της ιδίως αν δε σου επιτρέπει ο ιερέας να τρέξεις όσο θες.

Μετά αρχίζουν τα ειρηνικά τα οποία ο ιερέας τα πιάνει συνήθως ψηλά για πανηγυρισμό και τα κύριε ελέησον έχουν επίσης ψηλό τονικό κέντρο.

Στη συνέχεια έρχονται τα αντίφωνα που θέλουν κι αυτά μια προσπάθεια για να μην ξεφτιλιστεις λέγοντας τα χύμα.

Αν πεις δύναμις, βάζεις κι άλλο φορτίο διότι κανένα δε γράφτηκε με μικρή έκταση, εκτός από αυτό του βήματος.

Ο Απόστολος είθισται να λέγεται με πάθος και δοκιμάζει τη σταθερότητα της φωνής.

Στο χερουβικό τα πράγματα χαλαρώνουν ξεκινάει χαμηλά, έχεις άνεση να πάρεις τις ανάσες σου και είναι μαλλον η στιγμή που όντως η φωνή έχει πια ζεσταθεί.
Τι άλλο θα ακούσουμε... Δεν είναι όλες οι φωνές ίδιες για να βγάζετε τέτοια συμπεράσματα..
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Δὲν ´ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν φωνὴ ἀλλὰ μὲ τὸ στομάχι. Τὰ παιδιὰ εἶναι πεινασμένα καὶ ἀνήσυχα, ἔρχεται ἡ μαμά, τοὺς λέει καθῆστε φρόνιμα θὰ φᾶμε σὲ λίγο καὶ ἤδη ἐν μέρει χορταίνουν. Ἂν ἔχω δίκιο ὅ,τι καὶ νὰ κάνετε δὲν θὰ γιατρευτῇ τὸ σύμπτωμα. Φαίνεται ὡς λάθος, ἐπειδὴ ὑπάρχει ὁ φόβος νὰ δείξῃ κανεὶς ὅτι δὲν εἶναι χορτᾶτος. Πιθανώτατα ἡ πνευματικὴ πείνα ἐκφράζεται καὶ αὐτὴ σὰν σωματική. Ἅρα τὸ σύμπτωμα πρέπει νὰ ἐνταχθῇ στὸ ψάλσιμο-τὴν ἀνάγνωση ὡς ἀπολύτως φυσιολογικὸ καὶ μάλιστα εἶναι καὶ μουσικῆς ὑφῆς καὶ ὡραῖα ἀφορμὴ γιὰ παιχνίδι μὲ αὐτό.
 
Last edited by a moderator:

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Δημήτρης 7, η συζήτηση ήδη αφορά ένα προσωπικό προβλημα του συναδέλφου που ζήτησε μάλιστα να μοιραστούμε ανάλογες εμπειρίες από την καθημερινή μας πράξη. Θα χαρούμε να ακούσουμε και τη δικη σας.
 
Δημήτρης 7, η συζήτηση ήδη αφορά ένα προσωπικό προβλημα του συναδέλφου που ζήτησε μάλιστα να μοιραστούμε ανάλογες εμπειρίες από την καθημερινή μας πράξη. Θα χαρούμε να ακούσουμε και τη δικη σας.
Ο συνάδελφος ψάχνει λύση στο θέμα του και κακώς την ψάχνει εδώ. Η συζήτηση αυτή μόνο βοήθεια δεν του δίνει. Αν είχατε διαβάσει παλαιότερα θέματα φωνητικής θα παίρνατε μια ιδέα. Εσείς ξεκινάτε το μήνυμα σας με την σιγουριά του όλα έχουν μια εξήγηση λες και είναι όλες οι φωνές ίδιες. Τα υπόλοιπα για αντιφωνα, δοξαστικά και χερουβικα που γράφετε προφανώς είναι δικό σας πρόβλημα και δεν αποτελεί γενικό κανόνα.
 

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Γενικός κανόνας μπορεί να μην είναι αλλά ταιριάζει και με όσα περιγράφει ο φίλος μας.

Από το δοξαστικό όμως και πέρα, που όπως είναι φυσικό, χτυπάμε και καμιά ψηλή νότα, αρχίζουν τα περίεργα, μέχρι σχεδόν τον Απόστολο.
Ε, από κει και ύστερα, Χερουβικό, κλπ. όλα καλά..

Εσείς τι ερμηνεία θα δίνατε;
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Όλα έχουν την εξήγηση τους.

Το δοξαστικό είναι ίσως το πρώτο απαιτητικό μέλος της ακολουθίας ιδίως αν θες να ακολουθήσεις τα βιβλία. Το τονικό κέντρο βγαίνει σχετικά ψηλά.

Για τη φωνή όμως ακόμα είναι νωρίς, δεν έχει προλάβει να προθερμανθει, με την υφιστάμενη τάξη των μελών.

Στη δοξολογία συνήθως διατηρούμε τη βάση και προσωπικά τη θεωρώ το πιο κουραστικό μέλος λόγω του μεγέθους και της μονοτονίας της ιδίως αν δε σου επιτρέπει ο ιερέας να τρέξεις όσο θες.

Μετά αρχίζουν τα ειρηνικά τα οποία ο ιερέας τα πιάνει συνήθως ψηλά για πανηγυρισμό και τα κύριε ελέησον έχουν επίσης ψηλό τονικό κέντρο.

Στη συνέχεια έρχονται τα αντίφωνα που θέλουν κι αυτά μια προσπάθεια για να μην ξεφτιλιστεις λέγοντας τα χύμα.

Αν πεις δύναμις, βάζεις κι άλλο φορτίο διότι κανένα δε γράφτηκε με μικρή έκταση, εκτός από αυτό του βήματος.

Ο Απόστολος είθισται να λέγεται με πάθος και δοκιμάζει τη σταθερότητα της φωνής.

Στο χερουβικό τα πράγματα χαλαρώνουν ξεκινάει χαμηλά, έχεις άνεση να πάρεις τις ανάσες σου και είναι μαλλον η στιγμή που όντως η φωνή έχει πια ζεσταθεί.

Διαφωνῶ.

Ὅλα ἐξαρτῶνται ἀπὸ μᾶς τοὺς ἴδιους, δὲν φταῖνε τὰ μέλη καὶ τὰ μουσικὰ κείμενα. Ὑπάρχουν ἀπαιτητικὰ καὶ ἔντεχνα μέλη, ὑπάρχουν καὶ πιὸ στρωτὰ, ὅπως τοῦ Πέτρου, ποὺ ταιριάζει στοὺς πάντες.
Ἡ βάση, ἄν σὲ κουράζει ἤ δὲν σοῦ ταιριάζει, κάνεις παύση καὶ τὴν ἀλλάζεις, ἀκόμη κι ἄν εἶσαι ἀριστερὸς καὶ τσαντιστεῖ ὁ δεξιός, πρόβλημά του ἄν δὲν σὲ ὑπολογίζει.
Στὰ εἰρηνικὰ ἄν ὁ ἱερέας τὸ παίζει ... τενόρος καὶ δὲν γουστάρεις, ἀπαντᾶς μέχρι ΔΙ καὶ τέλος.
Τὰ ἀντίφωνα εἶναι χαλαρά.
Δύναμις, ὑπάρχουν καὶ τὰ συντετμημένα τοῦ κ. Γιάννου, ἤ λὲς τοῦ βήματος καὶ τελειώνεις.
Απόστολος, ἀναλόγως μὲ τὴν διάθεση καὶ τὴν κούραση, ποτὲ μὲ πάθος.

Μέχρι τὸ δοξαστικὸ ὑπάρχει ἀρκετὸς χρόνος γιὰ μιὰ κανονικὴ φωνὴ νὰ ζεσταθεῖ καὶ νὰ ἀποδόσει.

Ἁπλὰ ὅταν ψάλλουμε χωρίς οὐσιαστικὴ βοήθεια, κουραζόμαστε καὶ βγάζουμε ἀξιοπρεπῶς τὴν ἀκολουθία
 
Γενικός κανόνας μπορεί να μην είναι αλλά ταιριάζει και με όσα περιγράφει ο φίλος μας.



Εσείς τι ερμηνεία θα δίνατε;
Δεν δίνω καμία ερμηνεία διότι δεν είμαι ειδικός. Απλά διαφωνώ με τα προηγούμενα που γράψατε και θεωρώ πως δεν βοηθούν πουθενά. Φιλικά πάντα.
 
Κ

Κωσταντής1

Guest
Κωσταντή, ο λόγος που ἀρέσουν οι παραμορφωμένοι ήχοι στις διάφορες μουσικές (ροκ και λαϊκή τουλάχιστον) είναι ότι ο ήχος πολλαπλασιάζεται και μια φωνή ακούγεται σαν περισσότερες.
Καὶ ἀντιστρόφως,: δηλαδὴ οἱ πολλὲς φωνὲς ἐκβάλλουν σὲ μία. Ἐπίσης σὲ αὐτὲς τουλάχιστον τὶς μουσικὲς δὲν εἶναι καθόλου ξένη ἡ χρηστικὴ ἀξία τοῦ τραγουδιοῦ, δηλ. δὲν εἶναι μόνο ἄκουσμα, ἁλλὰ καὶ πράξη, συχνὰ συλλογική, βλ. λ.χ. τὰ ναυτικὰ καὶ ἄλλα χίλια δυό. Τέλος αὑτὰ τὰ χρηστικὰ τραγούδια τελετουργικοποιοῦνται. Δηλαδὴ ἂς ποῦμε τραγουδοῦν τὸ τραγοῦδι καθῶς ἀνεβάζουν τὴν βαρειὰ ἄγκυρα τοῦ ἱστιοφόρου. Μετὰ μπορεῖ ἡ ἴδια μουσικὴ νὰ γίνῃ ἀναπόσπαστο μέρος τοῦ σηκώματος τῆς ἄγκυρας, κάτι σὰν τρώγοντας ἔρχεται ἡ ὄρεξη. Καὶ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ σηκωθῇ ´αγκυρα δίχως τὸ τραγοῦδι της.

Κάτι τέτοιο βλέπω νὰ γίνεται καὶ μὲ τὸν φίλο. Τὸν πιέζει, ἂν θέλετε, τὸ ἑκκλησίασμα νὰ -τρίξῇ-ἡ φωνή του. Κάτι εἶχαν ἀκούσῃ οἱ παλαιοὶ παλαιότερα, δηλαδὴ νὰ στρώνει ἡ φωνὴ τοῦ ψάλτη μόνο μετὰ τὸ ἀνάγνωσμα, καὶ τὸ ἀναμένουν.
 

ilias nektarios

Παλιο-μέλος... και μισό!
Συγγνώμη καὶ πάλι. Γράφετε, ἐπὶ λέξει. Συμβαίνει πάντα, [...] από το Δοξαστικό των αίνων, έως και τον απόστολο... Μετά, τέρμα! Λες και πατάς το κουμπάκι και εξαφανίζεται! Τί συμβαίνει στὴν ἐκκλησία ἀμέσως μετὰ τὸν ἀπόστολο;
Eλα ντε! Αυτή την απορία έχω και εγώ τόσα χρόνια!...:(:unsure:
 

ilias nektarios

Παλιο-μέλος... και μισό!
Όλα έχουν την εξήγηση τους.

Το δοξαστικό είναι ίσως το πρώτο απαιτητικό μέλος της ακολουθίας ιδίως αν θες να ακολουθήσεις τα βιβλία. Το τονικό κέντρο βγαίνει σχετικά ψηλά.

Για τη φωνή όμως ακόμα είναι νωρίς, δεν έχει προλάβει να προθερμανθει, με την υφιστάμενη τάξη των μελών.

Στη δοξολογία συνήθως διατηρούμε τη βάση και προσωπικά τη θεωρώ το πιο κουραστικό μέλος λόγω του μεγέθους και της μονοτονίας της ιδίως αν δε σου επιτρέπει ο ιερέας να τρέξεις όσο θες.

Μετά αρχίζουν τα ειρηνικά τα οποία ο ιερέας τα πιάνει συνήθως ψηλά για πανηγυρισμό και τα κύριε ελέησον έχουν επίσης ψηλό τονικό κέντρο.

Στη συνέχεια έρχονται τα αντίφωνα που θέλουν κι αυτά μια προσπάθεια για να μην ξεφτιλιστεις λέγοντας τα χύμα.

Αν πεις δύναμις, βάζεις κι άλλο φορτίο διότι κανένα δε γράφτηκε με μικρή έκταση, εκτός από αυτό του βήματος.

Ο Απόστολος είθισται να λέγεται με πάθος και δοκιμάζει τη σταθερότητα της φωνής.

Στο χερουβικό τα πράγματα χαλαρώνουν ξεκινάει χαμηλά, έχεις άνεση να πάρεις τις ανάσες σου και είναι μαλλον η στιγμή που όντως η φωνή έχει πια ζεσταθεί.
Σε γενικές γραμμές, κάπως έτσι έχουν τα πράγματα όμως οι βάσεις είναι αρκετά χαμηλές. (Στο Δοξαστικό θα μας βγεί και καμιά ψηλή, καλώς ή κακώς) Π.χ. Αν ο ιερέας πάρει μισή κάτω τα ειρηνικά, στα αντίφωνα φέρνω στη βάση μία κάτω.
Δύναμις, δεν βάζω. Αν έχω ''παρέα''(ασχέτως μουσικής κατάρτισης) το επιδιώκω, ώστε να μην χάνω την επαφή.
Στον Απόστολο, τώρα, δεν έχω ποτέ τη διάθεση να τον αποδώσω, όπως θα έπρεπε. Γιατί, έχω πιο κάτω Χερουβικό, Λειτουργικά, Αξιον εστίν, Κοινωνικό... Είναι μέλη, που πρέπει να συγκεντρωθώ περισσότερο και να έχω δυνάμεις. Οπότε τον Απόστολο τον λέω πολύ χαλαρά.(Μία κάτω όπως και το τρισάγιο)

Που θέλεις όμως να καταλήξεις; Στο αν το πρόβλημα έγκειται στην φωνητική κούραση;
 
Last edited:

ilias nektarios

Παλιο-μέλος... και μισό!
Συγγνώμη... τὸ χερουβικὸ δὲν εἶναι τὸ σημεῖο ὅπου ἐμφανίζονται τὰ τίμια δῶρα; Μιλᾶμε γιὰ τὸν ἄρτο καὶ τὸν οἶνο. Ἂν ναί, πιστεύω γιὰ αὐτὸ παύει τὸ -γρέζο- καὶ ὄχι ἐπειδὴ εἶναι λιγότερο ἀπαιτητικὰ τὰ χερουβικά.
Δηλαδή; Είναι ψυχολογικός ο λόγος;
 
Last edited:
Κ

Κωσταντής1

Guest
Παραδοσιακός.
Τὴν ὥρα ποὺ ψέλνετε, ξέρετε ὅτι ἡ φωνὴ πρέπει νὰ ἔχει τὴν ποιότητα ποὺ δίνει αὐτὴ ἡ ὔγρανση τῶν χορδῶν, εἶναι ἂς ποῦμε - γιατὶ νομίζω ὅτι εἶναι πιὸ βαθύ - σὰν τὸν Λ. Ἄρμστρονγκ ποὺ βάζει σουρντίνα στὴν τρομπέτα του διότι ἔτσι πρέπει. Δηλαδὴ τὸ κάνετε τρόπον τινὰ ἐπίτηδες!
Μετὰ ὅμως ἀκοῦτε στὶς συζητήσεις νὰ μὴν ἀναφέρεται ποτὲ ἡ σουρντίνα, μόνο ἡ τρομπέτα, ὀπότε τὴν βάζετε καὶ τὴν βγάζετε σιωπηλὰ στὴν ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος τοῦ μέρους ποὺ τὴν χρειάζεται. Τὴν χρειάζεται - ὄχι τὴν χρειάζεστε! Καὶ μετὰ τὴν ξεχνᾶτε. Ἔνστικτο φιλολόγου! Ἂν κάνω λάθος, μὲ συγχωρεῖτε.
 
Last edited by a moderator:

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Επί τη ευκαιρία σήμερα πήγα στον ΩΡΛ για δεύτερη φορά σε 20 μέρες. Αφού ολοκληρωσα ένα κύκλο κορτιζόνης Medrol, καθώς η μύτη και η φωνή ήταν χάλια λόγω covid πριν από 2 μήνες. Άτιμη νόσος, με παιδεψε αρκετά και με κόπωση και μετα που έγινα καλά από τα μέσα Οκτωβρίου (ευτυχώς γλίτωσα τα χειρότερα όντας εμβολιασμένος). Το medrol με έκανε περδίκι.
Όμως λίγες μέρες πριν οι ψηλές μου άρχισαν να σπάνε και απέκτησα ενοχλητική και κουραστική βραχνάδα.
Τελικά σήμερα μου έκανε ενδοσκόπηση, όλα καλά, μύτη, λαρυγγας κλπ, πλην όμως υπάρχει ερεθισμός στις χορδές λόγω παλινδρόμησης. Ξεκίνησα Pariet 20mg και βλέπουμε.
Δεν το είχα καταλάβει γιατί προσέχω, αλλά είναι ύπουλο πράγμα.
Ας το δει κι ο συναδελφος.
 
Status
Not open for further replies.
Top