Παρακλητικοὶ Κανόνες εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ]

Ἐπειδὴ ἐδῶ στὴν Κύπρο τουλάχιστον, ψάλλουμε σὲ ἀρκετὰ σημεῖα τοὺς Παρακλητικοὺς Κανόνες διαφορετικὰ ἀπὸ τὰ πατριαρχικὰ ἀκούσματα,ἐτόνισα χάριν ἐνὸς ἀρχαρίου μαθητοῦ μου καὶ τοὺς δύο Παρακλητικοὺς Κανόνες εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον. Γιὰ τὴν Μικρὰ Παράκληση στηρίχθηκα σὲ ἀκούσματα τῶν Ναυπλιώτη, Πρίγγου, Στανίτσα καὶ Ἐμμανουηλίδη (λίγο), ἐνῶ γιὰ τὴν Μεγάλη Παράκληση στηρίχθηκα σὲ ἀκούσματα μόνο τῶν τριῶν τελευταίων. Σὲ κάποια σημεῖα, βέβαια, τὰ ἀκούσματα διαφέρουν μεταξύ τους. Νὰ τονίσω, ἐπίσης, ὅτι στὸ Θεοτοκίον «Τῇ Θεοτόκῳ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν…» ἐνῶ καὶ οἱ τέσσερεις ἐκτελεστὲς ψάλλουν κατὰ νόημα στὴν φράση «…καὶ προσπέσωμεν ἐν μετανοίᾳ…», προτίμησα νὰ ἀκολουθήσω τὴν μέση ὁδό: Ἀκολουθῶ τὴν προσομοιακὴ ἐκτέλεση χωρὶς νὰ θέτω κλάσμα στὴν λ. «προσπέσωμεν», ὁπότε νομίζω ὅτι ἐπιτυγχάνω καὶ τὰ δύο. Ἐν παραρτήματι προσέθεσα κάποια χρήσιμα –νομίζω- πράγματα, ἐνῶ δίδεται -ἐλπίζω ὀρθῶς- καὶ ἡ τυπικὴ διάταξις. Ἐλπίζω τὸ παρὸν ἔργο, τὸ ὁποῖον ἀφιεροῦται εἰς τὰ ἐκλεκτὰ μέλη τοῦ ψαλτολογίου Δημ. Καλπακίδην καὶ Κων. Σκαρμοῦτσον, νὰ ὠφελήσει ἔστω καὶ ἕνα μέλος τοῦ ψαλτολογίου.

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ]

....

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ]

Στὴν σ. 19 (σειρὰ 9, στὴν λ. "ἀφθαρσίας) τὸ κέντημα πρέπει νὰ μπεῖ κάτω ἀπὸ τὸ ὀλίγον καὶ ὄχι ἀπὸ πάνω, εἰς τρόπον ὥστε νὰ ἔχουμε ἀνάβαση δύο φωνῶν καὶ ὄχι τριῶν.

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ]

Καὶ δύο ἀργὲς ἐκτελέσεις τοῦ "Ἄλαλα τὰ χείλη...". Στὴν ἐκτέλεση τοῦ Πρίγγου, στὸ πρῶτο "Α" κάπου δημιουργεῖται ἔνα πρόβλημα μὲ τὸν χρόνο, ὁπότε προέβην σὲ μία "διασκευή".

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ]

Στὴν σ. 12 δύναται νὰ τεθεῖ ἀστερίσκος στὸ "Ἄχραντε..." καὶ νὰ τεθεῖ ἐν ὑποσημειώσει ἡ πρόταση * Ἕτεραι ἐκδόσεις ἔχουσι τὸ «Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ…» (σ. 7).