Καί μόνη ἡ σκέψη ὅτι καταγραφόμαστε, πολλῷ δέ μᾶλλον ὅτι βιντεοσκοπούμεθα, μᾶς δημιουργεῖ ἄγχος.
Αὐτό φαίνεται στήν ἀναπνοή, στίς ἀνάσες.
Γράφω αὐτό γιά τήν ἀναπνοή, γιατί τό παρατηρῶ καί σέ ἄλλους καί σέ μένα, μεγαλύτερους ὅμως στήν ἠλικία ἀπό σένα βέβαια. Καί συμβαίνει χωρίς ὕπαρξη καταγραφῆς. Μήπως ἔπρεπε νά εἴχαμε κάνει καλή γυμναστική στούς πνεύμονες ἤ νά γνωρίζαμε πῶς χρησιμοποιοῦμε τήν ἀναπνοή μας; Πιστεύω ὅτι ὅσοι διδάκτηκαν τέτοιες τεχνικές ὠφελήθηκαν. Ὑπάρχουν βέβαια κι ἐκεῖνοι πού δέν ἔχουν κανένα πρόβλημα καί δέν τούς χρειάστηκαν τεχνικές.
Πάντως πατᾶς πιό σταθερά τώρα ἀπό παλιότερα.