Οἱ τρεῖς παῖδες στὴν καθημερινὴ ἀκολουθία

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Μετὰ τὴν Θεοτόκο, καθημερινὰ ὑμνούμενοι καὶ ὑμνοῦντες ἅγιοι εἶναι οἱ τρεῖς παῖδες ἐν καμίνῳ. Ἡ ἐκκλησία ἐξ ἀρχῆς ἐπέμενε πολὺ σὲ αὐτό.

Στὸν παλαιὸ ᾀσματικὸ ὄρθρο ψαλλόταν πάντοτε ἡ η' ᾠδή, «τὸ Εὐλογεῖτε», ὁ παγκόσμιος ὕμνος τῆς τριάδος τῶν παίδων, ποὺ παραπέμπει στὴν ἀγία Τριάδα. Στὴν κάμινο ἐμφανίζεται γιὰ πρώτη φορὰ τὸ 600 π.Χ. ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ («καὶ ἡ ὅρασις τοῦ τετάρτου ὁμοία υἱῷ Θεοῦ» (Δανιὴλ γ' Προσευχὴ 25)).

Στὸν μοναχικὸ καὶ σημερινὸ ὄρθρο ψάλλονται πάντοτε οἱ εἱρμοὶ τῆς ζ' καὶ η' ὠδῆς καὶ ἀπαρέγκλιτα μετὰ τὸ «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν...» πάλι εἱρμὸς τῆς η' ᾠδῆς. Ὅλα τὰ λειτουργικὰ βιβλία εἶναι γεμάτα ἀπὸ αὐτὰ τὰ παιδιά.

Κατὰ τὴν μεγάλη τεσσαρακοστὴ λέγεται καθημερινὰ ἡ η' ᾠδὴ τοῦ ὄρθρου.

Τὰ διῴδια, τριῴδια καὶ τετραῴδια ἔχουν πάντοτε η' ᾠδὴ καὶ εἱρμό.

Ἡ δοξολογία καὶ τὸ «Καταξίωσον...» περιέχουν τὴν ἀρχὴ τῆς προσευχῆς τῶν τριῶν παίδων «Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετός, καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας».

Στὴν ἐνάτη ὥρα λέγεται πάντοτε, ἀπὸ τὴν προσευχὴ τῶν τριῶν παίδων, ἡ φράση «Μὴ δὴ παραδῴης ἡμᾶς εἰς τέλος...».

Εἶναι οἱ καθημερινοί μας σύντροφοι, ποὺ δὲν τοὺς δίνουμε σημασία.

Τιμῶνται τρεῖς φορὲς τὸ χρόνο, στὶς 17 Δεκεμβρίου καὶ κατὰ τὶς Κυριακὲς τῶν προπατόρων καὶ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως.
 
Top