tsak77
Χρῆστος Τσακίρογλου
Καιρό τώρα ήθελα να ανοίξω αυτό το θέμα και το θυμήθηκα με αυτό το μήνυμα του κ. Λάμπρου.
Στις διάφορες χρήσεις του μαλακού χρωματικού γένους (Β΄στιχηραρικός, πλ. του Β΄ειρμολογικός, Δ΄κλπ.) υπάρχουν διαφοροποιήσεις στις καταλήξεις απ' ότι καταγράφεται στα κλασικά βιβλία τα οποία πολλές φορές "διαφωνούν"( με την παράδοση.
Για παράδειγμα, όταν κάνουμε οριστική κατάληξη στον πλ. του Β΄, διαβάζουμε ότι γίνεται στον Δι ((π.χ. το πρώτο Θεοτοκίο του ήχου από τα Αναστασιματάρια της μουσικής βιβλιοθήκης, του Πέτρου Εφεσίου, καθώς και του Ιωάννου Πρωτοψάλτου) ενώ από Πατριαρχικούς ψάλτες ακούμε να καταλήγουν σε παρόμοιες περιπτώσεις (όπως στο παράδειγμα που επισημαίνει ο κ. Λάμπρου) στον Βου. Υπάρχουν κάποιοι κανόνες επ' αυτού; Διότι το να εξαρτάται από την τελική κατάληξη δεν ισχύει, εάν πάρουμε υπόψη μας το παραπάνω παράδειγμα του πρώτου Θεοτοκίου σε σχέση με το προηγηθέν αναστάσιμο απολυτίκιο του ήχου.
Στις διάφορες χρήσεις του μαλακού χρωματικού γένους (Β΄στιχηραρικός, πλ. του Β΄ειρμολογικός, Δ΄κλπ.) υπάρχουν διαφοροποιήσεις στις καταλήξεις απ' ότι καταγράφεται στα κλασικά βιβλία τα οποία πολλές φορές "διαφωνούν"( με την παράδοση.
Για παράδειγμα, όταν κάνουμε οριστική κατάληξη στον πλ. του Β΄, διαβάζουμε ότι γίνεται στον Δι ((π.χ. το πρώτο Θεοτοκίο του ήχου από τα Αναστασιματάρια της μουσικής βιβλιοθήκης, του Πέτρου Εφεσίου, καθώς και του Ιωάννου Πρωτοψάλτου) ενώ από Πατριαρχικούς ψάλτες ακούμε να καταλήγουν σε παρόμοιες περιπτώσεις (όπως στο παράδειγμα που επισημαίνει ο κ. Λάμπρου) στον Βου. Υπάρχουν κάποιοι κανόνες επ' αυτού; Διότι το να εξαρτάται από την τελική κατάληξη δεν ισχύει, εάν πάρουμε υπόψη μας το παραπάνω παράδειγμα του πρώτου Θεοτοκίου σε σχέση με το προηγηθέν αναστάσιμο απολυτίκιο του ήχου.