Παναγιώτης εξ Αιγίου
Παλαιό Μέλος
Επειδή το θέμα το άνοιξα εγώ, οφείλω μια διευκρίνηση.
... Όπως φάνηκε από προγενέστερη παραπομπή που έκανα, είναι και παλιά άποψή μου η ανάγκη προάσπισης του φωνητικού χαρακτήρα της μουσικής αυτής.
Τι ουν εστιν; προσεύξωμαι τω πνεύματι, προσεύξωμαι δε και τω νοΐ, ψαλώ τω πνεύματι, ψαλώ δε και τω νοΐ (A' Κορινθ. ιδ' 15)
Και αυτά που λέω όταν ψάλλω είναι κατανοητά στο λαό, ώστε να απαντήσει αμήν (γραπτή παράδοση της εκκλησίας)
αλλά και θα ψάλλω εν "χορώ" (χορικώς με την αρχαία σημασία του όρου) εκεί που προβλέπεται : κατεβαίνουμε από στασίδι στην τιμιωτέρα (πχ), κινούμαι από αναλόγιο σε αναλόγιο όταν κανοναρχώ, λέω τον απόστολο στο κέντρο του ναού και πλείστα όσα άλλα (προφορική παράδοση της εκκλησίας)
Αρα ούτε τελείως στατική=φωνητική=συναυλιακή είναι,
ούτε χορευτική=θεατρινική ...
(ελπίζω να μην είμαι εκτός θέματος)
Last edited: