Οι ακολουθίες κατά την Τεσσαρακοστή προ των Χριστουγέννων

[Σημ. συντ. (π.Μ.)] Τα παρακάτω μηνύματα μεταφέρθηκαν από εδώ.

γεια σας,
θα ήθελα να ρωτήσω τι ψάλλουμε στο σαρανταλειτουργο χριστουγεννων.
ψαλλουμε κάτι επιπλεον?
ή τα καθημερινά του μηνιαιου και της θείας λειτουργιας?

ευχαριστω
Ψάλλουμε ότι έχει το τυπικό, Παρακλητική-Μηναίο. Αλλά και από ιδιαίτερες φυλλάδες ακολουθιών Αγίων (όπως πάντα αν διαθέτουμε), π.χ. του Αγ. Αμφιλοχίου 23/11 ειδική φυλλάδα.
 
Last edited by a moderator:

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Ψάλλουμε ότι έχει το τυπικό, Παρακλητική-Μηναίο. Αλλά και από ιδιαίτερες φυλλάδες ακολουθιών Αγίων (όπως πάντα αν διαθέτουμε), π.χ. του Αγ. Αμφιλοχίου 23/11 ειδική φυλλάδα.

Δεν ξέρω αν και κατά πόσο αρμόζει σε περίοδο νηστείας η ψαλμώδηση ασματικών - πανηγυρικών ακολουθιών πέρα από τις όποιες Θεομητορικές εορτές, καθώς και αυτές των επισήμως εορταζομένων Αγίων (π.χ. του Αγίου Νικολάου), αλλά γούστα είναι αυτά, ειδικά τώρα που οι ακολουθίες των Αγίων τείνουν να μοιάσουν στη δομή ακόμη και τις Δεσποτικές, με εισαγωγή μέχρι και Εγκωμίων, Ευλογηταρίων κλπ...
 

Π. Δαβίδ

Γενικός συντονιστής
Δεν ξέρω αν και κατά πόσο αρμόζει σε περίοδο νηστείας η ψαλμώδηση ασματικών - πανηγυρικών ακολουθιών πέρα από τις όποιες Θεομητορικές εορτές, καθώς και αυτές των επισήμως εορταζομένων Αγίων (π.χ. του Αγίου Νικολάου), αλλά γούστα είναι αυτά, ειδικά τώρα που οι ακολουθίες των Αγίων τείνουν να μοιάσουν στη δομή ακόμη και τις Δεσποτικές, με εισαγωγή μέχρι και Εγκωμίων, Ευλογηταρίων κλπ...

Εδώ η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου αποδίδεται νωρίτερα του συνήθους (25 Νοε) λόγω νηστείας! Αλλά οι φυλλάδες, φυλλάδες! :rolleyes:
 
Δεν ξέρω αν και κατά πόσο αρμόζει σε περίοδο νηστείας η ψαλμώδηση ασματικών - πανηγυρικών ακολουθιών πέρα από τις όποιες Θεομητορικές εορτές, καθώς και αυτές των επισήμως εορταζομένων Αγίων (π.χ. του Αγίου Νικολάου), αλλά γούστα είναι αυτά, ειδικά τώρα που οι ακολουθίες των Αγίων τείνουν να μοιάσουν στη δομή ακόμη και τις Δεσποτικές, με εισαγωγή μέχρι και Εγκωμίων, Ευλογηταρίων κλπ...
Αγαπητέ μου αδελφέ, σαφώς σε μια πένθιμη περίοδο όπως αυτή της Μεγ. Σαρακοστής, η Εκκλησία είναι φειδωλή σε πανηγυρικές ακολουθίες κάνοντας μόνο λίγες εξαιρέσεις στη Θεομητορική του Ευαγγελισμού, των 40 μαρτύρων, του Αγ. Νικολάου Πλανά (νεώτερη προσθήκη στο Μηναίο) και μερικών άλλων.
Όμως στην περίοδο της Σαρακοστής των Χριστουγένων που η νηστεία της δεν έχει σχέση με το πένθος της Μ. Σαρακοστής (βλ. λειτουργικά κείμενα Αγ. Νικολάου Καβάσιλα και Συμεών νέου Θεολόγου), το τυπικό της Εκκλησίας, βρίθει από πανηγυρικές ακολουθίες, όχι μόνο σε Θεομητορικές Εορτές όπως των Εισοδίων και μεγάλων Αγίων, αλλά και «μικροτέρων» και αφανεστέρων.
Οι πλήρεις Ασματικές ακολουθίες, με Μικρό Εσπερινό, Λιτή, Πολυελαίους, Εκλογή, Ευαγγέλιο του Όρθρου, Μεγάλη Δοξολογία, Τυπικά, διπλό Ευαγγέλιο θ. Λειτουργίας (στο Άγιον Όρος), Κόλλυβα Αγίου κτλ. είναι πάρα πολλές από τα αρχαία χρόνια. Σου παραθέτω μερικές που διαθέτουμε στο Ναό μας και που όντως αδελφέ, κατά την διάθεση βγάζουμε «γούστα»! Στο Άγιο Όρος γίνονται σπουδαίες αγρυπνίες κατά την Σαρακοστή των Χριστουγέννων.
Όσον αφορά τις αλλαγές στο τυπικό των ακολουθιών των Αγίων, όταν κανείς θέλει να πανηγυρίσει έναν Άγιο με μεγάλη ακολουθία, δεν είναι ανάγκη να «κλέβει» από τις Δεσποτικές ακολουθίες κάτι. Συνήθως στις ακολουθίες των Αγίων, έχει να ψάλλουμε περισσότερα πράγματα. Γι αυτό αν υπάρχει όρεξη γεμίζει άνετα μια ολόκληρη νύκτα. Μόνο το αρμόζον τυπικό αρκεί.

• 25 Νοε. Αγ. Αικατερίνης, ποίημα Θεοφάνους.
• 25 Νοε. Αγ. Μερκουρίου, ποίημα Κοσμά υμνογράφου.
• 27 Νοεμ. Αγ Ιακώβου Πέρσου, ποίημα Αγαπίου Κρητός.
• 1 Δεκ. Αγ. Φιλαρέτου, ποήμα Χριστοφόρου Προδρομίτου.
• 2 Δεκ. Αγ. Μυρόπης, ποίημα Νικηφόρου ιερομ. του Χίου.
• 2 Δεκ. Αγ. Κυρίλλου Φιλεώτου, ποίημα Γερασίμου.
• 3 Δεκ. Αγ. Αγγελή του εν Χίω, ποίημα οσίου Νικηφόρου.
• 4 δεκ. Οσίου Ιω, Δαμασκηνού, ποίημα Γερασίμου.
• 4 Δεκ. Αγ. Βαρβάρας, ποίημα αρχαίο μετά των χαιρετισμών, συμπλήρωσις Γερασίμου.
• 4 Δεκ. Αγ. Σεραφείμ ιερομ., ποίημα Αναστασίου του Γορδίου και Χριστοφόρου Προδρομίτου.
• 5 Δεκ. Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, πλήρης αρχαία ασματική ακολουθία της Μονής.
• 5 Δεκ. Οσίου Νεκταρίου Καρεώτου Αγιορείτου, Γερασίμου.
• 7 Δεκ. Οσίου Αμβροσίου Μεδιολάνων, αρχαία πλήρης ασματική ακολουθία. (Διαθέτουμε ιερό Λείψανο του Αγίου)
• 11 Δεκ. Οσ. Λεοντίου του εν Αχαΐα, Γερασίμου.
• 12 Δεκ. Αγ. Σπυρίδωνος, ποίημα Νικολάου Βουλγάρεως, Μητροπολίτου Μεθοδίου, Γερασίμου.
• 12 Δεκ. Οσ. Ιωάννου Ζιχνών, ποίημα Εμμανουήλ Ρήτορος, πλήρης με νεώτερες προσθήκες. (Μεγάλη Πανήγυρις στη Ζίχνη).
• 13 Δεκ. Αγίων 5 μαρτύρων και Λουκίας, ποίημα Γερασίμου.
• 19 Δεκ. Αγ. Βονιφατίου, ποίημα Αγαπίου.
• 20 Δεκ. Αγ. Ιγνατίου Θεοφόρου, ποίημα Γερασίμου.
 

Π. Δαβίδ

Γενικός συντονιστής
Αγαπητέ μου αδελφέ, σαφώς σε μια πένθιμη περίοδο όπως αυτή της Μεγ. Σαρακοστής, η Εκκλησία είναι φειδωλή σε πανηγυρικές ακολουθίες κάνοντας μόνο λίγες εξαιρέσεις στη Θεομητορική του Ευαγγελισμού, των 40 μαρτύρων, του Αγ. Νικολάου Πλανά (νεώτερη προσθήκη στο Μηναίο) και μερικών άλλων.
Όμως στην περίοδο της Σαρακοστής των Χριστουγένων που η νηστεία της δεν έχει σχέση με το πένθος της Μ. Σαρακοστής (βλ. λειτουργικά κείμενα Αγ. Νικολάου Καβάσιλα και Συμεών νέου Θεολόγου), το τυπικό της Εκκλησίας, βρίθει από πανηγυρικές ακολουθίες, όχι μόνο σε Θεομητορικές Εορτές όπως των Εισοδίων και μεγάλων Αγίων, αλλά και «μικροτέρων» και αφανεστέρων.
Οι πλήρεις Ασματικές ακολουθίες, με Μικρό Εσπερινό, Λιτή, Πολυελαίους, Εκλογή, Ευαγγέλιο του Όρθρου, Μεγάλη Δοξολογία, Τυπικά, διπλό Ευαγγέλιο θ. Λειτουργίας (στο Άγιον Όρος), Κόλλυβα Αγίου κτλ. είναι πάρα πολλές από τα αρχαία χρόνια. Σου παραθέτω μερικές που διαθέτουμε στο Ναό μας και που όντως αδελφέ, κατά την διάθεση βγάζουμε «γούστα»! Στο Άγιο Όρος γίνονται σπουδαίες αγρυπνίες κατά την Σαρακοστή των Χριστουγέννων.
Όσον αφορά τις αλλαγές στο τυπικό των ακολουθιών των Αγίων, όταν κανείς θέλει να πανηγυρίσει έναν Άγιο με μεγάλη ακολουθία, δεν είναι ανάγκη να «κλέβει» από τις Δεσποτικές ακολουθίες κάτι. Συνήθως στις ακολουθίες των Αγίων, έχει να ψάλλουμε περισσότερα πράγματα. Γι αυτό αν υπάρχει όρεξη γεμίζει άνετα μια ολόκληρη νύκτα. Μόνο το αρμόζον τυπικό αρκεί.

• 25 Νοε. Αγ. Αικατερίνης, ποίημα Θεοφάνους.
• 25 Νοε. Αγ. Μερκουρίου, ποίημα Κοσμά υμνογράφου.
• 27 Νοεμ. Αγ Ιακώβου Πέρσου, ποίημα Αγαπίου Κρητός.
• 1 Δεκ. Αγ. Φιλαρέτου, ποήμα Χριστοφόρου Προδρομίτου.
• 2 Δεκ. Αγ. Μυρόπης, ποίημα Νικηφόρου ιερομ. του Χίου.
• 2 Δεκ. Αγ. Κυρίλλου Φιλεώτου, ποίημα Γερασίμου.
• 3 Δεκ. Αγ. Αγγελή του εν Χίω, ποίημα οσίου Νικηφόρου.
• 4 δεκ. Οσίου Ιω, Δαμασκηνού, ποίημα Γερασίμου.
• 4 Δεκ. Αγ. Βαρβάρας, ποίημα αρχαίο μετά των χαιρετισμών, συμπλήρωσις Γερασίμου.
• 4 Δεκ. Αγ. Σεραφείμ ιερομ., ποίημα Αναστασίου του Γορδίου και Χριστοφόρου Προδρομίτου.
• 5 Δεκ. Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, πλήρης αρχαία ασματική ακολουθία της Μονής.
• 5 Δεκ. Οσίου Νεκταρίου Καρεώτου Αγιορείτου, Γερασίμου.
• 7 Δεκ. Οσίου Αμβροσίου Μεδιολάνων, αρχαία πλήρης ασματική ακολουθία. (Διαθέτουμε ιερό Λείψανο του Αγίου)
• 11 Δεκ. Οσ. Λεοντίου του εν Αχαΐα, Γερασίμου.
• 12 Δεκ. Αγ. Σπυρίδωνος, ποίημα Νικολάου Βουλγάρεως, Μητροπολίτου Μεθοδίου, Γερασίμου.
• 12 Δεκ. Οσ. Ιωάννου Ζιχνών, ποίημα Εμμανουήλ Ρήτορος, πλήρης με νεώτερες προσθήκες. (Μεγάλη Πανήγυρις στη Ζίχνη).
• 13 Δεκ. Αγίων 5 μαρτύρων και Λουκίας, ποίημα Γερασίμου.
• 19 Δεκ. Αγ. Βονιφατίου, ποίημα Αγαπίου.
• 20 Δεκ. Αγ. Ιγνατίου Θεοφόρου, ποίημα Γερασίμου.

Η τέλεσις πανηγύρεων την Τεσσαρακοστή των Χριστουγέννων φυσικά και δεν εμποδίζεται, ωστόσο πρέπει (όπως παντού και πάντοτε) και σε αυτόν τον τομέα να υπάρχει μέτρο και διάκρισις. Η ύπαρξη τμήματος λειψάνου κάποιου αγίου ή μια τοπική εορτή ασφαλώς και δικαιολογεί τον εορτασμό του με πανηγυρικά στοιχεία. Ωστόσο η ένστασή μου έγκειται στο ότι α) ο πανηγυρισμός των αγίων γίνεται αδιακρίτως, δηλ. έχουμε μια φυλλάδα (καλή ή κακή αδιάφορο), άντε να την ψάλλουμε-όπως γράψατε πολύ χαρακτηριστικά παραπάνω "κατά την διάθεση βγάζουμε «γούστα»":eek: και β) ο συνεορτασμός των αγίων (δεν το γράφω αυτό για σας, γενικά το λέω) γίνεται κατά τρόπο που βάναυσα κακοποιεί το τυπικό (να δούμε τι θα ακούσουμε την 4η Δεκ. όταν θα συνεορτάζονται ενιαχού και οι 3 άγιοι εκείνης της ημέρας! :mad:) και ο οποίος εξ άκρας ευλαβείας :)rolleyes::mad:) αμνηστεύεται ("δεν πειράζει... για την τιμή των αγίων γίνεται") :mad:

ΥΓ Οι πανηγυρικές ακολουθίες των αγίων Μερκουρίου και Αικατερίνης είναι ποίημα Κοσμά και Θεοφάνους;:confused: Ο πυρήνας των σίγουρα, αλλά δεν πιστεύω στην ολότητά των...
 
Η τέλεσις πανηγύρεων την Τεσσαρακοστή των Χριστουγέννων φυσικά και δεν εμποδίζεται, ωστόσο πρέπει (όπως παντού και πάντοτε) και σε αυτόν τον τομέα να υπάρχει μέτρο και διάκρισις. Η ύπαρξη τμήματος λειψάνου κάποιου αγίου ή μια τοπική εορτή ασφαλώς και δικαιολογεί τον εορτασμό του με πανηγυρικά στοιχεία.

Έτσι είναι. Ειδικά την Τετάρτη και την Παρασκευή που είναι νηστεία, καλό είναι να αποφεύγουμε πλήρεις πανηγυρικές ακολουθίες αγίων όταν δεν συντρέχει λόγος πανηγύρεως, καθώς πώς είναι δυνατόν να πανηγυρίζεις ένα άγιο και να νηστεύεις; Θα πρέπει να ακολουθήσει κατάλυση οίνου και ελαίου (...ενώ δεν συντρέχει λόγος πανηγύρεως). Φυσικά η ύπαρξη τμήματος λειψάνου αγίου ή μία τοπική εορτή, αποτελεί όχι μόνο αιτία πανηγύρεως αλλά και της συνεπακολουθούσης κατάλυσης.

Νομίζω ότι τις υπόλοιπες ημέρες δεν υπάρχει πρόβλημα με τη νηστεία (Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη: κατάλυση οίνου και ελαίου, ΣΚ: κατάλυση ιχθύος).
 
Η τέλεσις πανηγύρεων την Τεσσαρακοστή των Χριστουγέννων φυσικά και δεν εμποδίζεται, ωστόσο πρέπει (όπως παντού και πάντοτε) και σε αυτόν τον τομέα να υπάρχει μέτρο και διάκρισις. Η ύπαρξη τμήματος λειψάνου κάποιου αγίου ή μια τοπική εορτή ασφαλώς και δικαιολογεί τον εορτασμό του με πανηγυρικά στοιχεία. Ωστόσο η ένστασή μου έγκειται στο ότι α) ο πανηγυρισμός των αγίων γίνεται αδιακρίτως, δηλ. έχουμε μια φυλλάδα (καλή ή κακή αδιάφορο), άντε να την ψάλλουμε-όπως γράψατε πολύ χαρακτηριστικά παραπάνω "κατά την διάθεση βγάζουμε «γούστα»":eek: και β) ο συνεορτασμός των αγίων (δεν το γράφω αυτό για σας, γενικά το λέω) γίνεται κατά τρόπο που βάναυσα κακοποιεί το τυπικό (να δούμε τι θα ακούσουμε την 4η Δεκ. όταν θα συνεορτάζονται ενιαχού και οι 3 άγιοι εκείνης της ημέρας! :mad:) και ο οποίος εξ άκρας ευλαβείας :)rolleyes::mad:) αμνηστεύεται ("δεν πειράζει... για την τιμή των αγίων γίνεται") :mad:

ΥΓ Οι πανηγυρικές ακολουθίες των αγίων Μερκουρίου και Αικατερίνης είναι ποίημα Κοσμά και Θεοφάνους;:confused: Ο πυρήνας των σίγουρα, αλλά δεν πιστεύω στην ολότητά των...
Συμφωνώ απολύτως κ. Σόμαλη με την έννοια της διακρίσεως. Συσχετίζετε όμως την αδιακρισία του Πανηγυρισμού με τα «γούστα» τα δικά μου. Εδράζετε την ένστασή σας περί αδιακρισίας, παραπέμποντας στη φράση μου. Υπονοώντας ότι πανηγυρίζω «ουκ εν επιγνώσει». Πως προκύπτει αυτό το συμπέρασμα; Η έννοια που δίνω στα «γούστα» απέχει του πράγματος που υπονοείτε. Θέλησα να προσδιορίσω, δεν ήθελα να θίξω, δανειζόμενος από προηγούμενο μήνυμα τη λέξη «γούστα», όπως εννοώ προσωπικά την απόλαυση που συνήθως προκύπτει απ’ το κυνήγι της Χάριτος, κατά τη διάρκεια των ακολουθιών.
Πέραν τούτου δεν καταλαβαίνω τι θα πει «καλή ή κακή, αδιάφορο, άντε να την ψάλλουμε». Μου λέτε ότι «όπως γράψατε πολύ χαρακτηριστικά παραπάνω». Χαρακτηριστικά δεν έγραψα κάτι επ’ αυτού. Δεν αναφέρθηκα καθόλου σ’ αυτό και εννοείτε πως δεν ψάλλουμε ότι να ναι. Προσέχουμε πολύ λόγω και της προσωπικής αγάπης που τρέφω για το τυπικό των ακολουθιών αλλά και της έρευνας λόγω της μακρόχρονης σχέσης που είχα με τον μακαριστό Φουντούλη. Με τις ακολουθίες αυτές έχουμε τροφοδοτήσει πολλές Ι. Μονές και στο Όρος και στον κόσμο. Άλλωστε στο προηγούμενο μήνυμα, ανέφερα την προέλευσή τους, ειδικά γι αυτόν το λόγο, να μη χαρακτηριστούν «κακές».
Όσο για τον συνεορτασμό των Αγίων συμφωνώ με όσα γράφετε. Αποφεύγουμε και στην ενορία μας όταν πανηγυρίζουμε π.χ. στις 4 Δεκ. να ψάλλουμε πανηγυρικά απ’ όλες τις φυλλάδες που διαθέτουμε. Ψάλλουμε από την φυλλάδα του Αγίου στον οποίο αφιερώνουμε την αγρυπνία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αναφέρουμε απλά τους άλλους Αγίους στο Συναξάρι και τους κανόνες τους τους διαβάζουμε «εν τοις Αποδείπνοις», στη Λιτή του Ναού, κατά την Τάξη του Αγίου Όρους.
Οι ακολουθίες των Αγίων Μερκουρίου και Αικατερίνης, είναι του μεν πρώτου, Ιωσήφ του υμνογράφου (όχι Κοσμά, έχετε δίκαιο), και της Αγίας είναι του Θεοφάνους όπως ανέφερα παραπάνω. Μας τη δώρισε ο μακαριστός πρωτοπρεσβύτερος π. Σάββας Ψαρόπουλος, του Ι. Ναού Αγ. Αικατερίνης Θες/νίκης (μετά την αποδημία της πρεσβυτέρας του έγινε Στέφανος μοναχός της Ι. Μ. Αγ. Αικατερίνης Σινά). Μέγας τυπικάρης της Μητροπόλεώς μας. Μας την προσκόμισε από την Μονή. Δεν γνωρίζω πότε συνεπληρώθει σε πλήρης ασματική ακολουθία. Πάντως είναι πολύ παλαιά. Προσωπική μου αίσθηση που προκύπτει από το ύφος και τη δομή της ακολουθίας, είναι ότι πρέπει να δέχτηκε πολύ λίγες επεμβάσεις. Θα προσπαθήσω να απευθυνθώ στην Ι. Μονή του Σινά για την ιστορία της.
Τέλος να αναφέρουμε ότι η ενορία μας, πέρα από τα 8 τεμάχια των ιερών Λειψάνων που έφεραν μαζί τους κατά τον ξεριζωμό οι πρόσφυγες Μικρασιάτες, και του Αγ. Νεκταρίου τον οποίον εορτάζουμε ως δεύτερο Άγιο της ενορίας μας, διαθέτει επίσης των Αγίων Ελευθερίου, Αμβροσίου Μεδιολάνων, Νικολάου και Ανδρέα, οι οποίοι εορτάζουν όλοι την Σαρακοστή των Χριστουγέννων.
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Όλο αυτό που κουβεντιάζουμε μοιάζει με το παρελθόν σε σχέση με το παρόν.

Όταν οι άνθρωποι λόγω φτώχιας τρώγανε κρέας μόνο κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα, το κρέας αυτό ήταν διαφορετικό από το σημερινό, όχι μόνο στη γεύση, αλλά και επειδή αποτελούσε την εξαίρεση, τη διαφορά, την εορτή, αυτό που ίσως οι Ιεροί υμνογράφοι των Μηναίων είχαν υπόψη τους θεσπίζοντας μερικές μόνο μέρες του χρόνου να ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες και όχι επειδή τους τελείωσε το μελάνι και η από Θεού έμπνευση. Αυτό που είχαν υπόψη τους όταν στο "Σώσον ο Θεός τον λαόν σου" του Εωθινού Ευαγγελίου αναφέρουν γραπτώς μερικούς μόνο Αγίους και όχι όλο το αγιολόγιο, παλαιό και νέο, μαζί με τη Χάρη του Παναγίου Τάφου κ.α. Σήμερα, μαζί με το μπούχτισμα της κοιλιάς μας πρέπει να μπουχτίσει και το εορτολόγιο. Όχι ότι είναι κακό προς Θεού, αλλά όταν εορτάζουμε και χαιρόμαστε, πρέπει να υπάρχει λόγος (αναφέρθηκαν τέτοιοι παραπάνω), ειδάλλως υπάρχει ο κίνδυνος να μας χαρακτηρίσουν χαζοχαρούμενους, εκτός κι αν η εν Χριστώ ζωή είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό από τη ζωή γενικότερα.

Δεν υπάρχει λύση στο θέμα αυτό και δεν επιθυμούσα να επιβάλλω κάποια άποψη (λυπάμαι που το πήρατε λίγο προσωπικά π. Νικόλαε, δεν είχα τέτοιο σκοπό ειλικρινά), απλά αναφέρω τη σημερινή πραγματικότητα. Είναι σα να λέμε για την συνεχή διαφωνία της ψαλτικής παράδοσης του Ναυπλιώτη με τη σημερινή της πρόοδο. Δεν λύνονται αυτά τα πράγματα, μαθαίνει να ζει κανείς με αυτά και αν δεν του αρέσουν, δυστυχώς δεν μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω, από το να το κουβεντιάσει μέ άλλους συμφωνούντες και να αγανακτούν παρέα.

Η πορεία του αγιοκεντρισμού που προωθούμε καταπατώντας τον Χριστοκεντρικό χαρακτήρα που είχε κάποτε η Εκκλησία δεν διακόπτεται, απλά κάποιοι στέκονται και μουρμουράνε αγανακτισμένοι. Προσωπικά πάντως ψάλλοντας τις 320 από τις 365 μέρες του χρόνου (και δυστυχώς σε Ναό με αρκετά μεγάλη βιβλιοθήκη) αυτό κάνω. Αλλάζει κάτι; Όχι. Θα έπρεπε; ...

Υ.Γ. Μία ψυχή (καθόλου άσχετη με το αντικείμενο) με την οποία κουβέντιαζα τα πράγματα αυτά πρόσφατα, τα χαρακτήρισε ως "Ξεπεσμό της υμνογραφίας κι έλλειψη εκκλησιαστικού ύφους και ήθους από όλους εμάς τους υπεύθυνους επί των εκδόσεων και επί της μορφής των ιερών ακολουθιών". Μπορεί να κάνει και λάθος. Εγώ απλά το αναφέρω.
 
Last edited:
Δεν υπάρχει λύση στο θέμα αυτό και δεν επιθυμούσα να επιβάλλω κάποια άποψη (λυπάμαι που το πήρατε λίγο προσωπικά π. Νικόλαε, δεν είχα τέτοιο σκοπό ειλικρινά), απλά αναφέρω τη σημερινή πραγματικότητα.
Αγαπητέ μου αδελφέ κ. Τσακίρογλου, όχι δεν το πήρα προσωπικά. Το μόνο που πήρα προσωπικά είναι η λέξη "γούστα" γιατί με εκφράζει. Γενικά συμφωνώ μ' όσα θίγετε. Συγχωρέστε με αν σας στεναχώρεσα.
 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
Εδώ η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου αποδίδεται νωρίτερα του συνήθους (25 Νοε) λόγω νηστείας! Αλλά οι φυλλάδες, φυλλάδες! :rolleyes:

Χρειάζεται διάκριση σε όλα. Και τα εν χρήση μηναία "δεν είναι ευαγγέλιο".
π.χ. Ο Άγιος Στυλιανός ως φύλαξ των παίδων και ονομαστική εορτή πολλών, συνήθως εορτάζεται και ψάλλεται από ιδιαίτερη φυλλάδα.
Τώρα αυτό ως εξαίρεση, καλό είναι να μή γίνεται κανόνας για φθηνές δικαιολογίες και υπερβολές.
π.χ. "μας αρέσουν οι Καταβασίες των Χριστουγέννων..." και ψάλλουμε κάθε μέρα εορτάσιμη την ακολουθία...
άλλο ερώτημα είναι αν γνωρίζουμε:
πότε έχουμε είσοδο στον Εσπερινό (όχι όταν έχουμε λειτουργία...)
πότε ψάλλουμε καταβασίες (όχι σε κάθε όρθρο)
πότε ψάλλουμε Μεγάλη Δοξολογία (όχι σε κάθε όρθρο και μεγάλη δοξολογία δεν είναι η αργή...)
 
Last edited:
Διυλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλο .
Καλό είναι να αποφεύγονται οι υπερβολές όπως έγραψε ο Δημήτρης , με διάκριση ...
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Ἡ διάκριση εἶνια μία καὶ μόνη. Τὰ ψαλτικὰ μας βιβλία εἶναι ἡ Παρακλητική, τὸ Μηναῖο καὶ τὸ Ὡρολόγιο.

Ψάλλουμε ἀπὸ αὐτὰ καὶ τίποτε ἄλλο, ἀρκοῦν καὶ μὲ τὸ παραπάνω γιὰ ΟΛΕΣ σχεδὸν τὶς ἀκολουθίες.

Οἱ φυλλάδες σε τὶ χρειάζονται πέρα ἀπὸ μιὰ-δυὸ πανηγύρεις τὸ χρόνο δὲν καταλαβαίνω.

Ὅσον ἀφορᾶ τὶς ἀγρυπνίες γιὰ τὸν μὲν κόσμο δὲν εἶναι ἀπαραίτητες πέραν κάποιων νυχτερινῶν ἀκολουθιῶν μέχρι τὶς 0100, γιὰ τὰ δὲ μοναστήρια ἐκεῖ εἶναι ἄλλο βασίλειο, κάνουν ὅ,τι θέλουν ἀνάλογα μὲ τὸν μοναστικό τους κανόνα.

ὅσον ἀφορᾶ στὴν ἐρώτηση τοῦ θέματος γιὰ τὰ περίφημα «σαρανταλείτουργα» αὒτὸ ποὺ ἐπικρατεῖ -ὄχι βέβαια παντοῦ ἀλλα στὴν πλειοψηφία- εἶνια ἡ ψαλμώδηση σὲ ὅλους τοὺς ἤχους καὶ εἱρμολογικὰ καὶ στιχηραρικὰ καὶ παπαδικὰ τοῦ πασίγνωστου μέλους:

«ἐν τῇ παλάμῃ καὶ οὕτω βοήσομεν»
:rolleyes:
 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
Ἡ διάκριση εἶνια μία καὶ μόνη.
Τὰ ψαλτικὰ μας βιβλία εἶναι ἡ Παρακλητική, τὸ Μηναῖο καὶ τὸ Ὡρολόγιο.
Σύμφωνοι... αλλά...
Ψάλλουμε ἀπὸ αὐτὰ καὶ τίποτε ἄλλο, ἀρκοῦν καὶ μὲ τὸ παραπάνω γιὰ ΟΛΕΣ σχεδὸν τὶς ἀκολουθίες.
την ακολουθία π.χ. του Αγίου Νεκταρίου (9 Νοεμβρίου)- Αγίου Στυλιανού (26 Νοεμβρίου)- από που θα την ψάλεις; Κοσμά του Αιτωλού (24 Αυγούστου); Κυρίλλου και Μεθοδίου; (11 Μαΐου) και άλλες τόσες περιπτώσεις...
Οἱ φυλλάδες σε τὶ χρειάζονται πέρα ἀπὸ μιὰ-δυὸ πανηγύρεις τὸ χρόνο δὲν καταλαβαίνω.
Δε νομίζω ότι είναι μόνο μια- δυό πανηγύρεις το χρόνο αλλά ίσως περισσότερες περιπτώσεις. Πάντως θα μπορούσαμε απλά να μιλήσουμε για συμπλήρωση των ακολουθιών ή για μελλοντική αναθεωρημένη έκδοση των Μηναίων αλλά υπεύθυνα από ανθρώπους που γνωρίζουν. Υπάρχει δυστυχώς κακιά εμπειρία με ανεύθυνες (ή "υπεύθυνες") εκδόσεις των Μηναίων παλαιότερα.
Γενικά συμφωνώ με την αποφυγή ακροτήτων και με την ανάγκη τήρησης των επισήμων λειτουργικών βιβλίων ως βάση για τις Ακολουθίες.
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Σύμφωνοι... αλλά...

την ακολουθία π.χ. του Αγίου Νεκταρίου (9 Νοεμβρίου)- Αγίου Στυλιανού (26 Νοεμβρίου)- από που θα την ψάλεις; Κοσμά του Αιτωλού (24 Αυγούστου); Κυρίλλου και Μεθοδίου; (11 Μαΐου) και άλλες τόσες περιπτώσεις...

Δε νομίζω ότι είναι μόνο μια- δυό πανηγύρεις το χρόνο αλλά ίσως περισσότερες περιπτώσεις. Πάντως θα μπορούσαμε απλά να μιλήσουμε για συμπλήρωση των ακολουθιών ή για μελλοντική αναθεωρημένη έκδοση των Μηναίων αλλά υπεύθυνα από ανθρώπους που γνωρίζουν. Υπάρχει δυστυχώς κακιά εμπειρία με ανεύθυνες (ή "υπεύθυνες") εκδόσεις των Μηναίων παλαιότερα.
Γενικά συμφωνώ με την αποφυγή ακροτήτων και με την ανάγκη τήρησης των επισήμων λειτουργικών βιβλίων ως βάση για τις Ακολουθίες.

Δὲν θὰ τὶς ψάλλω.

Ἄν μὲν τιμᾶται ἐπ' ὀνόματί τους ὁ ναὸς ἄς χρησιμοποιήσει φυλλάδα, ἄν ὄχι τοὺς μνημονεύεις στὸ Συναξάριο τῆς ἡμέρας ὅπως χιλιάδες ἄλλους ἁγίους χωρὶς ἀκολουθία καὶ χρησιμοποιεῖς ὄμορφα ὄμορφα τὴν Παρακλητικὴ σου.
 

pransot

Πράντζος Σωτήρης
Σε όλο το σενάριο της συχνής χρήσης των φυλλάδων -με την οποία είμαι αντίθετος- πού βρίσκεται η Παρακλητική; Για να "τιμήσουμε τον άγιο" πρακτικά την αφήνουμε στο περιθώριο. Είναι δε πολύ ανώτερη σε υμνολογικές έννοιες και διδακτικά νοήματα.
Είναι δε όλο αυτό το θέμα μία μόνο διάσταση από τη μετατόπιση του χριστοκεντρικού τρόπου του "ευσεβώς ζην και θρησκεύειν" στον αγιοκεντρικό. Πολλά προβλήματα αυτής της διάστασης οφείλονται στη λαϊκή ευσέβεια, το εν λόγω όμως θέμα το χειριζόμαστε αποκλειστικά εμείς -ιερείς και ψάλτες- και διαμορφώνουμε σταδιακά τις συνειδήσεις των πιστών
 
... η Παρακλητική... Είναι...πολύ ανώτερη σε υμνολογικές έννοιες και διδακτικά νοήματα.
Σὲ πρόσφατη θεολογικὴ ἡμερίδα, θίχτηκαν θέματα σχετικὰ μὲ τὴν τάξη τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν. Τέθηκε ἕνας προβληματισμὸς γιὰ τὸ τί ψάλλεται τελικὰ ἀπὸ τὰ λειτουργικὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας. Π.χ. ἡ Παρακλητικὴ ὄντως εἶναι ὅπως τὴν περιγράφετε, ἀλλὰ τελικὰ τί ψάλλουμε ἀπὸ αὐτήν; Ἂς ποῦμε στὸν Ὄρθρο ἀπ’ τοὺς κανόνες, συνήθως κουτσουρεύουμε τὴν πρώτη καὶ τρίτη ὠδή, δὲν διαβάζουμε καθόλου τὶς ἄλλες, οὔτε καν τὴν ἐνάτη.

Οἱ περισσότεροι ἱερεῖς καὶ ψάλτες χρησιμοποιοῦμε τὰ Δίπτυχα της Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ὅμως τὰ Δίπτυχα, καθορίζουν τί νὰ ψαλλεῖ καὶ στὸ μεσονυκτικό, στὴν Θ΄ ὥρα, ἂν ὑπάρχει λιτή, πολυέλαιος κτλ. Οἱ περισσότεροι ὅμως δὲν τὰ λέμε αὐτά. Τελικὰ ποιὸς ἀποφασίζει τί θὰ ψαλλεῖ, ποιὸς ἐπιλέγει; Ὑπάρχει κάποιο, ἔστω ἀτύπως, «τυπικὸ» πού νὰ καθορίζει μέχρι ποῦ μποροῦμε νὰ περιορίσουμε τὴν ἀκολουθία, ἢ εἶναι ὁ χρόνος πού τὰ κανονίζει ὅλα;

Θὰ ἔχει συζητηθεῖ ξανὰ πιστεύω στὸ ψαλτολόγιο αὐτὸ τὸ θέμα, ἄς μου δείξει κάποιος ποῦ. Εὐχαριστῶ.
 
Last edited:

Π. Δαβίδ

Γενικός συντονιστής
Σύμφωνα με το ΤΑΣ κατά την περίοδο αυτή προβλέπεται χρήση του Αλληλούϊα και του "σαρακοστιανού" τύπου ακολουθιών με κάποιες βέβαια διαφορές. Αναλυτικά το θέμα σχολιάζεται στα βιβλία των π. Γ. Ρήγα και π. Κων. Παπαγιάννη. Από τα γραφόμενα στο ετήσιο βοήθημα τυπικού του Πατριαρχείου Μόσχας, παρατηρώ ότι και εκεί έχει ατονίσει αυτή η τάξις.
 
Top