Ανοίγω αυτό το θέμα για να συγκεντρώσουμε πληροφορίες για τον άρχοντα λαμπαδάριο Νικόλαο Στογιάννου (δάσκαλο και του Ναυπλιώτη), τελευταίο κρίκο της χρήσης της παλαιάς γραφής (του Πέτρου) στον πατριαρχικό ναό.
Από το Βουδούρη (τόμος 18, σελ. 205)
§122. Ὁ λαμπαδάριος Νικόλαος διέσωζε τήν ἐν τῷ πατριαρχικῷ ναῷ ἀρχαιοτέραν μουσικήν παράδοσιν ψάλλων καί οὗτος κατά τό ὕφος τῶν πρό αὐτοῦ διδασκάλων τοῦ ναοῦ τούτου· παρ ̓ αὐτῷ δέ ἐπί ἕξ ἔτη ὡς δεύτερος πατριαρχικός δομέστικος ἐμαθήτευσεν ὁ νῦν πρωτοψάλτης· τήν μεγάλην ἑβδομάδα ὁταν ὁ γερονικόλαος ἔψαλλε τούς κανόνας ἥ τόν Εἱρμόν ἀργῶς, ὁ πρωτοψαλτεύων Γεώργιος Βιολάκης μέ κατάπληξιν καί ἀπορίαν μεγάλην ἤκουε τήν μαγευτικήν ἐκείνου ἐκτέλεσιν· ὁ Νικόλαος μετεχειρίζετο εἰς τό ἔργον του πάντοτε μουσικά κείμενα τῆς παλαιᾶς γραφῆς καί εἶχε πάντοτε μέσα εἰς τά θυλάκιά του φύλλα χειρόγραφα σημειώνοντα τά μαθήματα τά ὁποῖα ἐκεῖνος θά ἔψαλλε· μόλις δέ ἐτελείωνε τό μάθημα, ἀμέσως πάλιν τά ἔθετεν κρύπτων ταῦτα εἰς τά θυλάκιά του.
§123. Ὁ πρωτοψαλτεύων Γεώργιος Βιολάκης ὁσάκις ἤνοιγε μουσικόν κείμενον καί ἄρχιζε νά ψάλλῃ δοξολογίαν τινα ἀργήν μή συνηθιζομένην ἐν τῷ πατριαρχικῷ ναῷ, ὁ λαμπαδάριος Νικόλαος ἔκλεινε τό στόμα αὐτοῦ καί ἔλεγεν εἰς τόν δομέστικον τοῦ ἀριστεροῦ χοροῦ ἐκεῖνος νά ψάλῃ· ἦτο δέ αὐστηρός κριτής τοῦ πρωτοψάλτου Βιολάκη διά τόν ὁποῖον μονολογῶν ἐν τῇ θέσει του ἔλεγε· αὐτά ἔτσι ψάλλονται στό Γαλατᾶ· ὅλοι ἐφοβοῦντο τόν γέροντα Νικόλαον, τό παλαιόν τοῦτο λείψανον τοῦ πατριαρχικοῦ ναοῦ.
(σελ 210)
§139. Ὁ πρῶτος δομέστικος Νικόλαος Στογιάννου ἦτο συγγενής Γρηγορίου τοῦ Στ’, ἐπί τῆς δευτέρας πατριαρχείας τοῦ ὁποίου προήχθη εἰς τήν θέσιν τοῦ λαμπαδαρίου (1871).
Από το Βουδούρη (τόμος 18, σελ. 205)
§122. Ὁ λαμπαδάριος Νικόλαος διέσωζε τήν ἐν τῷ πατριαρχικῷ ναῷ ἀρχαιοτέραν μουσικήν παράδοσιν ψάλλων καί οὗτος κατά τό ὕφος τῶν πρό αὐτοῦ διδασκάλων τοῦ ναοῦ τούτου· παρ ̓ αὐτῷ δέ ἐπί ἕξ ἔτη ὡς δεύτερος πατριαρχικός δομέστικος ἐμαθήτευσεν ὁ νῦν πρωτοψάλτης· τήν μεγάλην ἑβδομάδα ὁταν ὁ γερονικόλαος ἔψαλλε τούς κανόνας ἥ τόν Εἱρμόν ἀργῶς, ὁ πρωτοψαλτεύων Γεώργιος Βιολάκης μέ κατάπληξιν καί ἀπορίαν μεγάλην ἤκουε τήν μαγευτικήν ἐκείνου ἐκτέλεσιν· ὁ Νικόλαος μετεχειρίζετο εἰς τό ἔργον του πάντοτε μουσικά κείμενα τῆς παλαιᾶς γραφῆς καί εἶχε πάντοτε μέσα εἰς τά θυλάκιά του φύλλα χειρόγραφα σημειώνοντα τά μαθήματα τά ὁποῖα ἐκεῖνος θά ἔψαλλε· μόλις δέ ἐτελείωνε τό μάθημα, ἀμέσως πάλιν τά ἔθετεν κρύπτων ταῦτα εἰς τά θυλάκιά του.
§123. Ὁ πρωτοψαλτεύων Γεώργιος Βιολάκης ὁσάκις ἤνοιγε μουσικόν κείμενον καί ἄρχιζε νά ψάλλῃ δοξολογίαν τινα ἀργήν μή συνηθιζομένην ἐν τῷ πατριαρχικῷ ναῷ, ὁ λαμπαδάριος Νικόλαος ἔκλεινε τό στόμα αὐτοῦ καί ἔλεγεν εἰς τόν δομέστικον τοῦ ἀριστεροῦ χοροῦ ἐκεῖνος νά ψάλῃ· ἦτο δέ αὐστηρός κριτής τοῦ πρωτοψάλτου Βιολάκη διά τόν ὁποῖον μονολογῶν ἐν τῇ θέσει του ἔλεγε· αὐτά ἔτσι ψάλλονται στό Γαλατᾶ· ὅλοι ἐφοβοῦντο τόν γέροντα Νικόλαον, τό παλαιόν τοῦτο λείψανον τοῦ πατριαρχικοῦ ναοῦ.
(σελ 210)
§139. Ὁ πρῶτος δομέστικος Νικόλαος Στογιάννου ἦτο συγγενής Γρηγορίου τοῦ Στ’, ἐπί τῆς δευτέρας πατριαρχείας τοῦ ὁποίου προήχθη εἰς τήν θέσιν τοῦ λαμπαδαρίου (1871).
