Νέοι ψάλτες και ιερό αναλόγιον

dimitris

Παλαιό Μέλος
Κάποτε που έψελνα σε ένα χωριό, ερχόταν από το διπλανό χωριό με ποδήλατο ένας κύριος πρακτικός που το έπαιζε μεγάλος δάσκαλος. Έψαλλε κατά το δικό του ύφος... τον άφηνα να ψάλλει , ο λαός αγανακτούσε αλλά δεν του είπαν τίποτα. Απλά μια Κυριακή όταν βγήκε από την εκκλησία έψαχνε το ποδήλατό του. Το είχαν κρεμάσει οι επίτροποι στον πλάτανο έξω από την εκκλησία. Αποτελεσματικό χωρίς λογομαχίες.
 

Λάτρης Β.Μ.

Παράφωνος ερασιτέχνης!
Χρειάζεται ανοχή, αλλά μέχρι ένα σημείο. Κάποιους μπορεί να μην τους αφήνει να συγκεντρωθούν αυτό.
 

neophokaeus

Μέλος
Συμφωνώ μαζί σου, αδελφέ μου. Επιτρεψέ με όμως να θέσω κάποια ουσιαστικά ερωτήματα που θάπρεπε νάχουν υπόψιν οι ιεροψάλτες για την εκτέλεση του λειτουργήματός τους στους ναούς του Θεού.
1. Πόσοι γνωρίζουν ότι οι ψάλτες ανήκουν στη τάξη των κατωτέρων κληρικών και πρέπει να έχουν χειροθεσία από επίσκοπο με τη σύμφωνη γνώμη, πρώτα του πνευματικού τους πατρός (ο ψάλτης δεν είναι μια φωνή που βγαίνει απο ένα παλιό γραμμόφωνο αλλά μία ψυχή που υμνεί το Θεό πάσας τας ημέρας της ζωής του), του ιερέως και του εκκλησιαστικού συμβουλίου του ναού που θα δ ι α κ ο ν ή σ ε ι πιστά με υπακοή και ταπείνωση.
2. Πόσοι ψάλτες σκέφτονται πριν ξεκινήσει κάθε ακολουθία να πάρουν την ευχή του ιερέως που τελεί τα μυστήρια του Θεού πάνω στη γη, ευχή ευλογίας Θεού για να επιτελέσουν το θεάρεστο έργο τους στο ψαλτήρι. Το πρόβλημα είναι ότι λίγοι είναι εκείνοι που το πράττουν, και έτσι αρχίζουν οι φοβερές κόντρες μεταξύ ιερέων και ψαλτών, ψαλτών και επιτρόπων, ψαλτών και ψαλτών... και καταλήγουν πάντοτε εις βάρος των ψαλτών δυστυχώς. Οίδαμε ποτέ σε μια επιχείρηση να μη χαιρετά ο υπάλληλος τον διευθυντή του, τους συνεργάτες του, και να ξεκινήσει τη δουλειά του χωρίς προβλήματα; Πρέπει να πάρουμε παράδειγμα στους ψάλτες του Πατριαρχείου, του Αγ. Ορους σ' όλους αυτούς τους μεγάλους δασκάλους που μας παρέδωσαν τα ιερά και τα όσια του Αναλογίου προς Δόξαν Θεού.
3. Πόσοι γνωρίζουν κατά βάθος ότι ο ιερεύς είναι το κεντρικό πρόσωπο στις ιερές συνάξεις της Εκκλησίας (και όχι ο ψάλτης ή η χορωδία, διότι τότε δεν μιλάμε πια για ορθόδοξη χριστιανική λατρεία) και δεν πρέπει με κανένα τρόπο να τον στενοχωρήσουμε για να προσευχηθεί για μας και τον κόσμο προς το Θεό, διότι αυτά που ψάλλουμε στο Δημιουργό μας Θεό δεν θα μπορούσαμε να τα ψάλλουμε αν δεν είχαμε τον ιερέα του Υψίστου αναμεταξύ μας. Γιατί να τρέξουμε να φιλάμε το χέρι του επισκόπου όταν επισκέπτεται το ναό μια φορά το χρόνο και να αγνοήσουμε τον ιερέα του ναού που υπηρετούμε που μας ευλογεί, προσεύχεται για μας και τις οικογενειές μας και αυτό κάθε μέρα...
4.Πόσοι ψάλτες γνωρίζουν πως η ψαλμωδία πρέπει να συμβαδίζεται με τη Θεία Ευχαριστία σε κάθε Θεία Λειτουργία. Ναι, πως μπορούμε να πούμε τους ύμνους της Θ. Λειτουργίας και συγκεκριμένα το: "Είδομεν το φως το αληθινόν, ελάβομεν πνεύμα επυράνιον..." !!!
5. Πόσοι ψάλτες γνωρίζουν πόσο πρέπει να είμαστε έτοιμοι και διαβασμένοι πριν ανεβούν στο Αναλόγιο για να ψάλλουμε τις Ακολουθίες της Εκκλησίας μας; Και πόσοι ξέρουν ότι όσοι υπηρετούν τα αναλόγια του ίδιου ναού πρέπει να κάνουν πρόβες με τους ισοκράτες συνεργάτες τους τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα για να πετύχουμε το στόχο μας δηλ. να σηκωσούμε τις καρδιές των πιστών στα ουράνια.
Συμφωνώ απόλυτα να μη προσέλθουν άσχετοι στα ψαλτήρια που δεν έχουν ποτε διαβάσει, μελετήσει η κάνει πρόβες... πρέπει όσοι μάθαμε κοντά σε αυτηρούς δασκάλους, να μη το επιτρέψουμε γιατι θα έχει τραγικά αποτελέσματα στη καλή διεξαγωγή των ακολουθιών και φυσικά μετά θα ακούσουμε τη διαμαρτυρία των πιστών...
Αυτά εν ολίγοις, π. Αμφιλόχιος.
 

παναγιωτης1

Galanis.K.Panagiotis
......Οίδαμε ποτέ σε μια επιχείρηση να μη χαιρετά ο υπάλληλος τον διευθυντή του, τους συνεργάτες του, και να ξεκινήσει τη δουλειά του χωρίς προβλήματα.....

...Είναι μεγάλο θέμα αυτό που ανοίγετε........οι περισσότεροι ιεροψάλτες νομίζουμε οτι εμείς είμαστε τα αφεντικά και οι προιστάμενοι στο ναο και πράττουμε αναλόγως .
...όχι αδερφοί ....
.προιστάμενος είναι ο Ιερέας .....και δεν το λέω για να ''γλείψω'' κάποιον.....(δε ξέρω τι θα βάλετε με το νου σας ...) αλλά το λέω σεβόμενος την Ιεραρχία ...
και όσοι Ιερείς εχουν συνεργαστεί μαζί μου το γνωρίζουν.

Εάν τώρα θέλουμε να φέρουμε μια καινοτομία στο ναό.....η να περάσουμε μια γραμμή δική μας ...θέλει σιγά σιγά και με συνενόηση με τον προεστό.

...Λάθη....θα γίνουν και από τις δυό μεριές...αλλά οι πιστοι δεν πρέπει να καταλάβουν την ώρα της λατρείας ...και να σκανδαλιστούν...
....για σκεφτήτε και αυτό...:
....αυτός ο άνθρωπος (ο ιερέας) ...έρχεται κάθε Κυριακή και γιορτή να λειτουργήσει και να μετουσιώσει τον άρτο και οινο σε σώμα και αίμα....
. εαν εγώ το σκανδαλίσω και τον ταράξω ....δεν φέρω ευθύνη ενώποιον του Θέου;;;
.....Συγχωρέστεμε αλλά εγώ ετσι το βλέπω....άλλωστε δε μπορώ και γω να ψάλλω αν δεν επικρατει ενα ωραίο κλίμα συνεργασίας στο ναό...
...Γνώριζα πρωτοψάλτη (συγχωρέθηκε) που είχε 10 χρόνια να μιλήσει στον λαμπαδαριό του....
..οχι έτσι...
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Αν όλοι είχαμε πνεύμα μαθητείας, δεν θα υπήρχε θέμα ιεραρχίας. Και όταν δεν υπάρχει θέμα ιεραρχίας, οι σχέσεις είναι πιο ειλικρινείς και έχουν γνήσια αγάπη. Όχι πως είμαι αντίθετος προς την ύπαρξη ιεραρχίας, αλλά δεν μπορεί κάποιος να σου επιβάλλει πράγματα παρά την τάξη, επειδή απλά είναι αφεντικό ή προϊστάμενος. Όσο ψηλότερα στην "ιεραρχία" είναι κάποιος, τόσο περισότερο σεβασμό πρέπει να έχει στους κανόνες καθώς και ταπείνωση, ακόμη και προς τους κατωτέρους του, για να τους μεταλαμπαδεύει με την συμπεριφορά του τον σωστό τρόπο του φέρεσθαι και όχι να χρησιμοποιεί την κλήση του Θεού ως εξουσία εις βάρος των υπολοίπων. Φυσικά, αναφέρομαι και στις δύο βαθμίδες του κλήρου. Δε νομίζω ο Χριστός να διάταζε τους Μαθητές Του. Εκτός του ότι τους ονομάζει φίλους, τους πλένει τα πόδια. Αυτό είναι το παράδειγμα Προϊσταμένου, ή αν θέλετε του εκάστοτε ανώτερου ιεραρχικά (ο Ιερέας προς τους ψάλτες του, ο πρωτοψάλτης προς τον Λαμπαδάριο κλπ.).
 
K

konman

Guest
Η δικη μου αποψη ειναι..ναι μεν ο ιεροψαλτης ειναι ο κατωτερος κληρικος και δεν θα αλλαξουμε εμεις την ιεραρχια αλλα αυτο αφορα την ιερατικη πλευρα του θεματος.Νομιζω οτι υπαρχει και η μουσικη πλευρα του θεματος κι εμεις οι ιεροψαλτες το βλεπουμε ετσι.Δεν εχει δωθει το ιδιο βαρος στο θεμα αυτο καθως μιλαμε για ενα ιερο εργο μεσα στην εκκλησια.Ο ιεροψαλτης ομως κουβαλαει ολη τη μουσικη παραδοση[και ιερεις βεβαια που εχουν σπουδασει μουσικη] και το εργο του πρεπει να αναγνωριζεται αξιοπρεπεστατα.Το πρωτο λογο ομως αγαπητοι φιλοι τον εχει η Εκκλησια κι εμεις ακολουθουμε ταπηνα σεβομενοι τα Αγια.Σκεφτειτε ομως οτι ολα τα ιερα μυστηρια τελουνται ..μουσικως και η παραδοση της εκκλησιας μας χρονολογειται σχεδον οσο και η Βυζαντινη Μουσικη μας εξελιζομενη στο περασμα των αιωνων για να φτασει σημερα τελειοποιημενη και παντα πακετο μαζι[συγχωρεστε αυτη την εκφραση].Νομιζω ομως οτι ολοι ειμαστε αισιοδοξοι και περιμενουμε καλυτερες ημερες...και ελπιζουμε...για να δουμε...Εγω προσωπικα ποτε δεν λεω ποτε.
 

παναγιωτης1

Galanis.K.Panagiotis
Αν όλοι είχαμε πνεύμα μαθητείας, δεν θα υπήρχε θέμα ιεραρχίας. Και όταν δεν υπάρχει θέμα ιεραρχίας, οι σχέσεις είναι πιο ειλικρινείς και έχουν γνήσια αγάπη. Όχι πως είμαι αντίθετος προς την ύπαρξη ιεραρχίας, αλλά δεν μπορεί κάποιος να σου επιβάλλει πράγματα παρά την τάξη, επειδή απλά είναι αφεντικό ή προϊστάμενος. Όσο ψηλότερα στην "ιεραρχία" είναι κάποιος, τόσο περισότερο σεβασμό πρέπει να έχει στους κανόνες καθώς και ταπείνωση, ακόμη και προς τους κατωτέρους του, για να τους μεταλαμπαδεύει με την συμπεριφορά του τον σωστό τρόπο του φέρεσθαι και όχι να χρησιμοποιεί την κλήση του Θεού ως εξουσία εις βάρος των υπολοίπων. Φυσικά, αναφέρομαι και στις δύο βαθμίδες του κλήρου. Δε νομίζω ο Χριστός να διάταζε τους Μαθητές Του. Εκτός του ότι τους ονομάζει φίλους, τους πλένει τα πόδια. Αυτό είναι το παράδειγμα Προϊσταμένου, ή αν θέλετε του εκάστοτε ανώτερου ιεραρχικά (ο Ιερέας προς τους ψάλτες του, ο πρωτοψάλτης προς τον Λαμπαδάριο κλπ.).

Συμφωνω απολύτως......

Αυτό που πρεσβεύεις ...βεβαίως είναι το τέλειο...το άριστα....
αλλά....πόσοι από εμας δεν έχουν υποστεί..αλαγες στο τυπικό στα μουσικά στην διάρκεια........μιας ακολουθίας με βάσει αυτό το περίφημο :
...''..ως δόξη τω προεστώτι"...
άλλος θέλει αργά μαθήματα ...
άλλος σύντομα.....άλλος να ακούγονται οι ευχές .....αλλος να μην υπάρχει χασμωδία.....άλλος θέλει το εις πολλά έτη άλλος όχι ....κ.ο.κ..

...εκεί πως αντιδρούμε-τε(αν το κάνουμε ) αγαπητοί;;;;
 

neophokaeus

Μέλος
Αδελφοί μου, χαίρομαι πολύ για τη κάθε σας τοποθέτηση.
Τώρα επιτρέψτε με, θα ήθελα να προβληματισθούμε και να σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά τί μέλλον γενέσθαι αν κάποιος από μας χάνει τη φωνή του κι αδυνατεί να υμνήσει το Θεό για το υπόλοιπο της ζωής του, τι θα του απομένει;
Υπάρχουν περιπτώσεις άξιων ψαλτών που εν ώρα δόξης χάσανε το θησαυρό της ζωής τους στον οποίο είχαν επενδύσει όλη τη ζωή τους...
Τί γίνεται μ' αυτούς τους σεβαστούς παλαίμαχους του Αναλογίου που σιωπηλά και ταπεινά πολιτεύονται μετά την αποχώρησή τους από τα αναλόγια που αξίως υπηρέτησαν, υπάρχει καμμία μέριμνα και ανγνώριση από τις εκκλησιαστικές αρχές και τα ιεροψαλτικά σωματεία για τους σεβασμίους δασκάλους γέροντες που δεν γνώρισαν τη μεγάλη (δια)φήμη(ση) των αρχώντων των Πατριαρχείων, Μητροπολιτικών ναών, των ΜΜΕ...;
Ο μεγάλος συνθέτης Giuseppe Verdi είχε προβλέψει να κάνει ένα οικοτροφείο αγάπης, στήρηξης που παρέχει ακόμα τα πάντα για τους παλαίμαχους τραγουδιστές όπερας που είτε από σόβαρα ατυχήματα πάσης φύσεως ή λόγω γήρατος τα είχαν χάσει όλα στη ζωή τους. Μήπως πρέπει όλοι μας να ευαισθητοποιηθούμε, και με πρωτοπόρες οι εκκλησιαστικές αρχές, να δημιουργήσουμε ένα παρόμοιο ίδρυμα-οικοτροφείο που θα τιμά όλους τους πάλαι ποτέ καλλικέλλαδους άρχοντες του Αναλογίου που δεν μπορούν πλέον να φροντίζουν τον εαυτό τους και έχουν τόσα καλά και πολλά ακόμα να προσφέρουν.
Εν Χριστώ, π. Αμφιλόχιος.
 

Λάτρης Β.Μ.

Παράφωνος ερασιτέχνης!
Αδελφοί μου, χαίρομαι πολύ για τη κάθε σας τοποθέτηση.
Τώρα επιτρέψτε με, θα ήθελα να προβληματισθούμε και να σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά τί μέλλον γενέσθαι αν κάποιος από μας χάνει τη φωνή του κι αδυνατεί να υμνήσει το Θεό για το υπόλοιπο της ζωής του, τι θα του απομένει;
Υπάρχουν περιπτώσεις άξιων ψαλτών που εν ώρα δόξης χάσανε το θησαυρό της ζωής τους στον οποίο είχαν επενδύσει όλη τη ζωή τους...
Τί γίνεται μ' αυτούς τους σεβαστούς παλαίμαχους του Αναλογίου που σιωπηλά και ταπεινά πολιτεύονται μετά την αποχώρησή τους από τα αναλόγια που αξίως υπηρέτησαν, υπάρχει καμμία μέριμνα και ανγνώριση από τις εκκλησιαστικές αρχές και τα ιεροψαλτικά σωματεία για τους σεβασμίους δασκάλους γέροντες που δεν γνώρισαν τη μεγάλη (δια)φήμη(ση) των αρχώντων των Πατριαρχείων, Μητροπολιτικών ναών, των ΜΜΕ...;
Ο μεγάλος συνθέτης Giuseppe Verdi είχε προβλέψει να κάνει ένα οικοτροφείο αγάπης, στήρηξης που παρέχει ακόμα τα πάντα για τους παλαίμαχους τραγουδιστές όπερας που είτε από σόβαρα ατυχήματα πάσης φύσεως ή λόγω γήρατος τα είχαν χάσει όλα στη ζωή τους. Μήπως πρέπει όλοι μας να ευαισθητοποιηθούμε, και με πρωτοπόρες οι εκκλησιαστικές αρχές, να δημιουργήσουμε ένα παρόμοιο ίδρυμα-οικοτροφείο που θα τιμά όλους τους πάλαι ποτέ καλλικέλλαδους άρχοντες του Αναλογίου που δεν μπορούν πλέον να φροντίζουν τον εαυτό τους και έχουν τόσα καλά και πολλά ακόμα να προσφέρουν.
Εν Χριστώ, π. Αμφιλόχιος.
Είναι και αυτό πολύ μεγάλο θέμα, αλλά πρέπει να πούμε πως κατά καιρούς γίνονται (ευτυχώς) βραβεύσεις από τις κατά τόπους μητροπόλεις σε άτομα που προσέφεραν τα μέγιστα στη βυζαντινή μουσική, μέσω κάποιων εκδηλώσεων.
 
K

konman

Guest
Αδελφοί μου, χαίρομαι πολύ για τη κάθε σας τοποθέτηση.
Τώρα επιτρέψτε με, θα ήθελα να προβληματισθούμε και να σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά τί μέλλον γενέσθαι αν κάποιος από μας χάνει τη φωνή του κι αδυνατεί να υμνήσει το Θεό για το υπόλοιπο της ζωής του, τι θα του απομένει;
Υπάρχουν περιπτώσεις άξιων ψαλτών που εν ώρα δόξης χάσανε το θησαυρό της ζωής τους στον οποίο είχαν επενδύσει όλη τη ζωή τους...
Τί γίνεται μ' αυτούς τους σεβαστούς παλαίμαχους του Αναλογίου που σιωπηλά και ταπεινά πολιτεύονται μετά την αποχώρησή τους από τα αναλόγια που αξίως υπηρέτησαν, υπάρχει καμμία μέριμνα και ανγνώριση από τις εκκλησιαστικές αρχές και τα ιεροψαλτικά σωματεία για τους σεβασμίους δασκάλους γέροντες που δεν γνώρισαν τη μεγάλη (δια)φήμη(ση) των αρχώντων των Πατριαρχείων, Μητροπολιτικών ναών, των ΜΜΕ...;
Ο μεγάλος συνθέτης Giuseppe Verdi είχε προβλέψει να κάνει ένα οικοτροφείο αγάπης, στήρηξης που παρέχει ακόμα τα πάντα για τους παλαίμαχους τραγουδιστές όπερας που είτε από σόβαρα ατυχήματα πάσης φύσεως ή λόγω γήρατος τα είχαν χάσει όλα στη ζωή τους. Μήπως πρέπει όλοι μας να ευαισθητοποιηθούμε, και με πρωτοπόρες οι εκκλησιαστικές αρχές, να δημιουργήσουμε ένα παρόμοιο ίδρυμα-οικοτροφείο που θα τιμά όλους τους πάλαι ποτέ καλλικέλλαδους άρχοντες του Αναλογίου που δεν μπορούν πλέον να φροντίζουν τον εαυτό τους και έχουν τόσα καλά και πολλά ακόμα να προσφέρουν.
Εν Χριστώ, π. Αμφιλόχιος.

Αγαπητε φιλε ανοιγεις μεγαλο θεμα που θα προβληματιζε ιδιαιτερα τον καθενα μας και ισως αποφευγουμε να το σκεφτομαστε.Ολα ομως ειναι στη ζωη.Καταρχην πρεπει να λυθουν βασικα θεματα σ αυτους που ειναι ''εν φωνη''ακομα και μετα μιλαμε και γι αυτο.Αλλα στην αλλη περιπτωση...υπαρχουν πραγματα που μπορει να κανει κανεις.Μπορει να ασχοληθει με τη μελετη,την ιστορια,την θεωρια της μουσικης μας,να γραψει ενα βιβλιο, μπαινει σε μια αλλη διασταση βλεποντας τα πραγματα με αλλο ματι...Παρολα αυτα καλο ειναι να προσεχουμε [και καλο ειναι να επικεντρωθουμε εκει και να ανοιξουμε ενα καινουργιο θεμα οπου θα βοηθηθουν αρκετοι ανταλλαζοντας αποψεις]γιατι δεν υπαρχουν ανταλλακτικα για το αυτο το θειο δωρο το λαρυγγι μας.Οσο για το οικοτροφειο αγαπης ευχομαι καποτε να γινει..
 

παναγιωτης1

Galanis.K.Panagiotis
Αδελφοί μου, χαίρομαι πολύ για τη κάθε σας τοποθέτηση.......

Εν Χριστώ, π. Αμφιλόχιος.

Νομίζω πατερ μου ότι οι σύλλογοι και σύνδεσμοι των Ιεροψαλτών θα μπορουσαν να μεριμνήσουν για κάτι τέτοιο.....με την αρογή των Μητροπόλεων βέβαια....

Ήδη ο σύνδεσμός μας (Αργολίδας...) έχει τιμήσει πολλούς παλαίμαχους....και θέλω να πιστεύω πως αν ετίθετο θέμα απορίας΄θα βοηθούσε και προς εκείνη την κατεύθυνση.....
εγώ δε προσωπικά αρέσκομαι στην παρέα των γεροψαλτάδων και ......πάω μάλιστα και τους ξετρυπώνω.....
 

asma

Αντώνης Φάνης
Αδελφοί μου, χαίρομαι πολύ για τη κάθε σας τοποθέτηση.
Τώρα επιτρέψτε με, θα ήθελα να προβληματισθούμε και να σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά τί μέλλον γενέσθαι αν κάποιος από μας χάνει τη φωνή του κι αδυνατεί να υμνήσει το Θεό για το υπόλοιπο της ζωής του, τι θα του απομένει;
Υπάρχουν περιπτώσεις άξιων ψαλτών που εν ώρα δόξης χάσανε το θησαυρό της ζωής τους στον οποίο είχαν επενδύσει όλη τη ζωή τους...
Τί γίνεται μ' αυτούς τους σεβαστούς παλαίμαχους του Αναλογίου που σιωπηλά και ταπεινά πολιτεύονται μετά την αποχώρησή τους από τα αναλόγια που αξίως υπηρέτησαν, υπάρχει καμμία μέριμνα και ανγνώριση από τις εκκλησιαστικές αρχές και τα ιεροψαλτικά σωματεία για τους σεβασμίους δασκάλους γέροντες που δεν γνώρισαν τη μεγάλη (δια)φήμη(ση) των αρχώντων των Πατριαρχείων, Μητροπολιτικών ναών, των ΜΜΕ...;
Ο μεγάλος συνθέτης Giuseppe Verdi είχε προβλέψει να κάνει ένα οικοτροφείο αγάπης, στήρηξης που παρέχει ακόμα τα πάντα για τους παλαίμαχους τραγουδιστές όπερας που είτε από σόβαρα ατυχήματα πάσης φύσεως ή λόγω γήρατος τα είχαν χάσει όλα στη ζωή τους. Μήπως πρέπει όλοι μας να ευαισθητοποιηθούμε, και με πρωτοπόρες οι εκκλησιαστικές αρχές, να δημιουργήσουμε ένα παρόμοιο ίδρυμα-οικοτροφείο που θα τιμά όλους τους πάλαι ποτέ καλλικέλλαδους άρχοντες του Αναλογίου που δεν μπορούν πλέον να φροντίζουν τον εαυτό τους και έχουν τόσα καλά και πολλά ακόμα να προσφέρουν.
Εν Χριστώ, π. Αμφιλόχιος.

Πάτερ συγκινήθηκα με αυτές σας τις σκέψεις. Θυμήθηκα τον αείμνηστο Μήτρου, έναν από τους μεγαλύτερους δασκάλους και πρωτοψάλτες. Όπως μου είχε αναφέρει ο κ. Αθ. Πέττας, πέθανε πολύ φτωχός αλλά και πολύ μόνος. Στην κηδεία του δεν ήταν παρά ελάχιστα άτομα
 

παναγιωτης1

Galanis.K.Panagiotis
Πάτερ συγκινήθηκα με αυτές σας τις σκέψεις. Θυμήθηκα τον αείμνηστο Μήτρου, έναν από τους μεγαλύτερους δασκάλους και πρωτοψάλτες. Όπως μου είχε αναφέρει ο κ. Αθ. Πέττας, πέθανε πολύ φτωχός αλλά και πολύ μόνος. Στην κηδεία του δεν ήταν παρά ελάχιστα άτομα

...Αυτή ειναι η τύχη των μεγάλων καλλιτεχνών......να πεθαίνουν στη ψάθα....
...ενώ πλήθος μαθητων είχε περάσει απο τα χέρια του......τέλος πάντων....

...πάντος κατ΄εμε δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία πόσοι θα είναι στη κηδεία κάποιου....και ούτε και δείχνει τίποτα....
 

tzintzos

Νέο μέλος
Συμβαινουν κι αυτα αγαπητε κυριε,πριν βαλουμε καποιον διπλα μας απο αγαπη για να μας βοηθα πρεπει να ειμαστε επιφυλακτικοι να τον περναμε απο κοσκινο σε χαρακτηρα πρωτα και μετα σε γνωσεις,αυτο νομιζω αφορα οποιονδηποτε ειναι ηδη διορισμενος και εξυπυρετει καποια εκκλησια σαν ψαλτης διοτι ειναι ουσιαστικα υπευθυνος για την ομαλη τελεση των ιερων λειτουργιων [μουσικα μιλαμε].Γιατι απο αγαπη το κανουμε αλλα πρωτα να σεβαστουμε τον εαυτο μας και τα καθηκοντα μας [για να μην ξεχασουμε κι οτι μαθαμε]αλλα και την εκκλησια που μας εμπιστευτηκε ενα δυσκολο εργο και μετα να φιλοξενησουμε οποιον θελουμε στο ψαλτηρι.Θα συναντησεις πολλες τετοιες περιπτωσεις κοιταξε να τις αντιμετωπισεις με σεβασμο χωρις να προσβαλεις κανεναν αλλα κρατωντας την θεση σου.Χρειαζεται προσοχη και υπευθυνοτητα.

:mad:αγαπητε μου αυτος που καθεται διπλα σας στο αναλογιο θα πρεπει να ειναι
ειλικρινης.να εχει το θαρος να πει οτι ξερω να ψαλλω αλλα εμπειρικα και χωρις νοτες βυζαντ. μουσικης
 

tzintzos

Νέο μέλος
Ανοίγω ένα νέο θέμα γιατί τις τελευταίες μέρες έχω ακούσει σε συζητήσεις διάφορα για τους νέους ψάλτες και την αντιμετώπισή τους από τους έμπειρους.

Γενικά ορισμένοι ψάλτες που είναι χρόνια στο ιερό αναλόγιο έχουν μια σνομπ συμπεριφορά προς τους νέους και όταν ένας νέος που θέλει να αποκτήσει εμπειρία προσπαθήσει να παρυσφρήσει σε έναν ψαλτικό χορό, οι παλαιότεροι δεν τον αφήνουν με τίποτα επικαλούμενοι τα λάθη και τα φαλτσάκια που κάνει κυρίως λόγω άγχους.

Ποιά είναι η γνώμη σας για αυτό το φαινόμενο, πρέπει οι παλαιότεροι να αγκαλιάζουν τους νέους και να παραχωρούν σιγά σιγά όλο και μεγαλύτερο χρόνο στους μικρούς σε μια θεία λειτουργία ακόμη και αν το ηχητικό αποτέλεσμα στην αρχή δεν είναι το τέλειο ή θα πρέπει οι νέοι να εκπαιδεύονται σε δευτεροκλασάτες λειτουργίες που οι παλαιότεροι δεν καταδέχονται να πάνε και μετά να μεταβαίνουν στην κύρια λειτουργική ζωή;

:mad:ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΙΣ ΔΕΝ ΦΡΟΝΤΙΣΑΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΣΧΟΛΕΣ ΒΥΖΑΝ.ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΦΟΒΑΜΑΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΑΝ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ ΟΙ ΨΑΛΤΕΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΗΛΙΚΙΩΝ(60-75) ΟΙ ΝΑΟΙ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΜΕ ΚΑΣΕΤΟΦΩΝΑ. ΠΑΤΕ ΣΕ ΝΑΟΥΣ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΕΣ
ΚΩΜΟΠΟΛΕΙΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΠΕΙ ΕΝΑ ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ.
 

tzintzos

Νέο μέλος
:mad:ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΙΣ ΔΕΝ ΦΡΟΝΤΙΣΑΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΣΧΟΛΕΣ ΒΥΖΑΝ.ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΦΟΒΑΜΑΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΑΝ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ ΟΙ ΨΑΛΤΕΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΗΛΙΚΙΩΝ(60-75) ΟΙ ΝΑΟΙ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΜΕ ΚΑΣΕΤΟΦΩΝΑ. ΠΑΤΕ ΣΕ ΝΑΟΥΣ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΕΣ
ΚΩΜΟΠΟΛΕΙΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΠΕΙ ΕΝΑ ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ.

:mad:ΣΤΟ ΝΑΟ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ
ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ
tzintzos
 

tzintzos

Νέο μέλος
Σαφώς και "πρέπει οι παλαιότεροι να αγκαλιάζουν τους νέους και να παραχωρούν σιγά σιγά όλο και μεγαλύτερο χρόνο στους μικρούς σε μια θεία λειτουργία, ακόμη και αν το ηχητικό αποτέλεσμα στην αρχή δεν είναι το τέλειο". Δέστε τι συνέβαινε στο Πατριαρχείον, αλλά και στις άλλες ενορίες της Κωνσταντινουπόλεως, και τι αποτελέσματα είχαμε.

:mad:AΓΑΠΗΤΕ ΚΩΝ\ΝΕ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΕΔΗΛΩΣΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΛΑΙΚΟΣ ΝΑ ΠΕΙ ΕΝΑ ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ.
 

thanasisgrivas

Νέο μέλος
σωστα ειναι οσα λετε αλλα δεν το κανει σχεδον κανεις να δωσει τοπο σε νεους.εγω κανω μαθηματα βυζαντινης μουσικης και ηδη εχω μαθει καλα το αναστασιματαριο.στο ναο που πηγαινω ο ψαλτης ψαλει εμπειρικα.και οταν λεω αργα μαθηματα μου φωναζει πως αλλαζω τον ηχο.εγω τι να κανω?
 
σωστα ειναι οσα λετε αλλα δεν το κανει σχεδον κανεις να δωσει τοπο σε νεους.εγω κανω μαθηματα βυζαντινης μουσικης και ηδη εχω μαθει καλα το αναστασιματαριο.στο ναο που πηγαινω ο ψαλτης ψαλει εμπειρικα.και οταν λεω αργα μαθηματα μου φωναζει πως αλλαζω τον ηχο.εγω τι να κανω?

Μία βασική προυπόθεση για να συμψάλλεις με κάποιον είναι ο αλληλοσεβασμός. Αν νιώθεις ότι δεν υπάρχει αυτό και δεν αναπαύεσαι μία λύση είναι να αλλάξεις ενορία. Αν ο δάσκαλος που σου κάνει μαθήματα ψέλνει σε κάποια εκκλησία που σε βολεύει για να πηγαίνεις θα είναι καλύτερα γιατί ουσιαστικά παρατείνεις το μάθημα σου(που στο αναλόγιο τελειοποιείται). Δυστυχώς υπάρχει μια ζήλια των μεγαλυτέρων έναντι των νέων, αλλά αυτό μην το αφήσεις να σε επηρεάσει στην ψαλτική σου πορεία και θα βγεις κερδισμένος.
 
Μήπως θα πρέπει να δούμε το θέμα κάπως διαφορετικά? Ειπώθηκε ότι και οι Ιεροψάλται έχουν κάποιον μικρό βαθμό Ιερωσύνης.Οταν κάποιος Ιερέας πηγαίνει κάποια φορά σε σε έναν Ι.Ναό εκτός της ενορίας του, του παραχωρείται τιμητικά να διαβάσει κάποιες ευχές , να ψάλει κάποια τροπάρια και διάφορα άλλα κομμάτια,χωρίς κάποια κριτήρια,όπως , το αν ειναι καλίφωνος , αν έχει μικρή ηλικία, αν είναι βραχνιασμένος ή οτιδήποτε. Μόνο με την παρουσία του κερδίζει κάποιες αξιώσεις.

Α μη τι άλλο είμαι πρεσβευτής της καλης μουσικής , όντας και ιεροψάλτης , αλλά δέν αρκεί μόνο η καλή και σωστή Β.Μουσική για να σε κάνει να νιώσεις
σε μία άλλη διάσταση την ώρα της Θείας Λατρείας.
Ο Θεός με αξίωσε να πάω στο Άγιον Όρος αρκετές φορές.Έτυχε να βρεθώ σε κάποιες Σκήτες όπου στις ακολουθίες έψελναν καλόγεροι άμουσοι.Και όμως σας πληροφορώ ότι η κατάνυξη που ένιωσα ήταν μοναδική!

Ως κατάληξη λοιπόν λέω το εξής,
ας αφήσουμε να ψάλλει όποιος έρθει και θέλει πραγματικά.Στο κάτω κάτω ΔΕΝ είμαστε εμείς αυτοί οι οποίοι θα κρίνουμε . Ας εμπιστευτούμε λίγο τον καλό Θεούλη και εκείνος θα δώσει να καταλάβει και ο άμουσος ότι καλό θα είναι να αφήνει τους άλλους να ψάλλουν .Ας μήν ξεχνάμε κιόλας ότι στην παλαιότερη εκκλησία έψελλνε όλος ο λαός μαζί.


Αυτά ενολίγοις , και με συγχωρείτε για την παρέμβαση.

ΓΚΟΛΙΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
 
Top