(Νέες Κυκλοφορίες) Ανάλεκτα Β΄ και Γ΄ της Σειράς Θεωρία & Πράξη της Εκκλησιαστικής Μουσικής σε Επιμέλεια Γεωργίου Ν. Κωνσταντίνου .

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Συμφωνώ απόλυτα με τον domesticus οτι μονο στο Ψ γίνονται όλα αφιλοκερδώς.
Επιμένω όμως ότι δεν γίνονται όλα τα υπόλοιπα για τα λεφτά. Και δεν καταλαβαίνω πώς κολλάει το ένα με το άλλο.
Η αρετή ενος αγίου καθιστά τους μη αγίους αμαρτωλούς;

Προσθέτω επίσης ότι είναι προτιμότερα τα μουσικά επιχειρήματα και υπάρχουν μπόλικα.
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Ο βασικός λόγος που δεν συνιστώ τις εκδόσεις αυτές είναι ότι η βασική επιμέλεια τους είναι να προωθούνται εσφαλμένες δυσ-αρμονικές ιδεοληψίες που με την πρώτη ματιά γίνονται αντιληπτές. Δεν σέβονται τα κλασικά κείμενα ούτε τους εξηγητές Χουρμούζιο και Γρηγόριο που κοπίασαν να μας μεταλαμπαδεύσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα παλαιά μέλη στις όχι τόσο ιδανικές συνθήκες του 19ου αιώνα.
Με την πρώτη ματιά βλέπουμε επιπλέον λάθος διέσεις που δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρχουν σε κανένα χειρόγραφο από κανένα των δύο εξηγητών.
Πήρα την αρχή του χερουβικού του Πέτρου από το συνημμένο παράδειγμα της αρχικής δημοσίευσης. Ούτε το Ταμείο ανθολογίας ούτε η Πανδέκτη έχουν δίεση τον βου ούτε τον γα(βλ συνημμένα)
Ο βου σε αυτό το σημείο δεν είναι δίεση όπως και ο γα στο άλλο. Για να είναι δίεση ο βου πρέπει το μέλος να είναι πλαγίου πρώτου με αναφορά-πορεία στον κε κι όχι μια απλή τριφωνία μέχρι τον δι. Επίσης ο γα δεν έχει κανένα λόγο να πάει δίεση εδώ, για τον ίδιο λόγο. Αντιθέτως είναι σε αυτό το σημείο πολύ μεγάλος ο γα-δι ως τριφωνία πρώτου ήχου κι όχι κύριος τέταρτος που νομίζουν οι ακόλουθοι του Σ. Καρά. Ο ήχος στον δι ΔΕΝ είναι κύριος τέταρτος αλλά πλάγιος πρώτος=τριφωνία πρώτου ήχου=τέταρτος διαπασών (άλλο κύριος τέταρτος του πενταχόρδου συστήματος κι άλλο τέταρτος του διαπασών ο οποίος ταυτίζεται με τον πλάγιο πρώτο (βλ Ψάχου Παρασημαντική, προθεωρία- σελ 141 ). Το βασικό όμως δεν είναι τι λέω εγώ αλλά ότι κανένας ψάλτης δεν κάνει τον γα δίεση όταν τριφωνεί ο πρώτος ήχος. Ο γα σηκώνεται σε ειδικές περιπτώσεις, όταν το μέλος κινηθεί άνω του δι και καταλήξει στον δι για να είναι σε συμφωνία-αρμονία με τον ζω (κινείται ο γα ώστε πάντα γα-ζω=30 μόρια). Αυτό που λέω ότι η κίνηση του ζω και του γα γίνεται για λόγους συμφωνίας αυτών των ήχων(επαναλαμβάνω γα-ζω=τέλειο τετράχορδο 30μορίων) το αναφέρει ακόμα και ο Ι. Μαργαζιώτης (σελ 46, επισυνάπτεται).
Έκανα όλη αυτήν την ανάλυση για να δείτε ότι αυτά που ψάλλονται στην παράδοση μας δεν είναι τυχαία αλλά ολόσωστα. Οι ψάλτες ήξεραν τι έκαναν γιατί έκαναν αυτό που άκουσαν κι αν δεν άκουγαν είχαν την κατακραυγή και μη αποδοχή των υπολοίπων όπως έχουν οι ακόλουθοι της εσφαλμένης θεωρίας του Σ. Καρά. Δεν έχω τίποτα προσωπικό με κανένα, η αλήθεια με ενοχλεί όταν παραποιείται και σερβίρεται σε ανυποψίαστους που αντί για μεταξωτές κορδέλες και αρχαία μουσική που περιμένουν να μάθουν σε αυτές τις σχολές λαμβάνουν απλά φύκια.
Πρόκειται λοιπόν για εκδόσεις που διαδίδουν δηλητηριασμένα τα κλασικά κείμενα παρουσιάζοντας τα ως πιστή επανέκδοση ενώ δεν είναι!pou_tis_vrike_tis_dieseis_ston_Vou_kai_ston_Ga.pngpandekth.pngtameion.pngmargazioths_zo_ga_symphonia.png
 

eleftheriou

Ανδρέας Ελευθερίου
Ο βασικός λόγος που δεν συνιστώ τις εκδόσεις αυτές είναι ότι η βασική επιμέλεια τους είναι να προωθούνται εσφαλμένες δυσ-αρμονικές ιδεοληψίες που με την πρώτη ματιά γίνονται αντιληπτές. Δεν σέβονται τα κλασικά κείμενα ούτε τους εξηγητές Χουρμούζιο και Γρηγόριο που κοπίασαν να μας μεταλαμπαδεύσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα παλαιά μέλη στις όχι τόσο ιδανικές συνθήκες του 19ου αιώνα.
Με την πρώτη ματιά βλέπουμε επιπλέον λάθος διέσεις που δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρχουν σε κανένα χειρόγραφο από κανένα των δύο εξηγητών.
Πήρα την αρχή του χερουβικού του Πέτρου από το συνημμένο παράδειγμα της αρχικής δημοσίευσης. Ούτε το Ταμείο ανθολογίας ούτε η Πανδέκτη έχουν δίεση τον βου ούτε τον γα(βλ συνημμένα)
Ο βου σε αυτό το σημείο δεν είναι δίεση όπως και ο γα στο άλλο. Για να είναι δίεση ο βου πρέπει το μέλος να είναι πλαγίου πρώτου με αναφορά-πορεία στον κε κι όχι μια απλή τριφωνία μέχρι τον δι. Επίσης ο γα δεν έχει κανένα λόγο να πάει δίεση εδώ, για τον ίδιο λόγο. Αντιθέτως είναι σε αυτό το σημείο πολύ μεγάλος ο γα-δι ως τριφωνία πρώτου ήχου κι όχι κύριος τέταρτος που νομίζουν οι ακόλουθοι του Σ. Καρά. Ο ήχος στον δι ΔΕΝ είναι κύριος τέταρτος αλλά πλάγιος πρώτος=τριφωνία πρώτου ήχου=τέταρτος διαπασών (άλλο κύριος τέταρτος του πενταχόρδου συστήματος κι άλλο τέταρτος του διαπασών ο οποίος ταυτίζεται με τον πλάγιο πρώτο (βλ Ψάχου Παρασημαντική, προθεωρία- σελ 141 ). Το βασικό όμως δεν είναι τι λέω εγώ αλλά ότι κανένας ψάλτης δεν κάνει τον γα δίεση όταν τριφωνεί ο πρώτος ήχος. Ο γα σηκώνεται σε ειδικές περιπτώσεις, όταν το μέλος κινηθεί άνω του δι και καταλήξει στον δι για να είναι σε συμφωνία-αρμονία με τον ζω (κινείται ο γα ώστε πάντα γα-ζω=30 μόρια). Αυτό που λέω ότι η κίνηση του ζω και του γα γίνεται για λόγους συμφωνίας αυτών των ήχων(επαναλαμβάνω γα-ζω=τέλειο τετράχορδο 30μορίων) το αναφέρει ακόμα και ο Ι. Μαργαζιώτης (σελ 46, επισυνάπτεται).
Έκανα όλη αυτήν την ανάλυση για να δείτε ότι αυτά που ψάλλονται στην παράδοση μας δεν είναι τυχαία αλλά ολόσωστα. Οι ψάλτες ήξεραν τι έκαναν γιατί έκαναν αυτό που άκουσαν κι αν δεν άκουγαν είχαν την κατακραυγή και μη αποδοχή των υπολοίπων όπως έχουν οι ακόλουθοι της εσφαλμένης θεωρίας του Σ. Καρά. Δεν έχω τίποτα προσωπικό με κανένα, η αλήθεια με ενοχλεί όταν παραποιείται και σερβίρεται σε ανυποψίαστους που αντί για μεταξωτές κορδέλες και αρχαία μουσική που περιμένουν να μάθουν σε αυτές τις σχολές λαμβάνουν απλά φύκια.
Πρόκειται λοιπόν για εκδόσεις που διαδίδουν δηλητηριασμένα τα κλασικά κείμενα παρουσιάζοντας τα ως πιστή επανέκδοση ενώ δεν είναι!View attachment 100931View attachment 100932View attachment 100933View attachment 100934
Εξαιρετική η τεκμηρίωση σας. Θα μπορούσαμε να ερευνήσουμε ότι, καθ΄όσον το μέλος είναι αργό, και λόγω του ότι - στο πρώτο παράδειγμα - περιστρέφεται περί τον Δι, τότε ο Γα θα έλκεται υπ' αυτού, και η έλξη αντί διέσεως σημαίνεται;
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Εξαιρετική η τεκμηρίωση σας. Θα μπορούσαμε να ερευνήσουμε ότι, καθ΄όσον το μέλος είναι αργό, και λόγω του ότι - στο πρώτο παράδειγμα - περιστρέφεται περί τον Δι, τότε ο Γα θα έλκεται υπ' αυτού, και η έλξη αντί διέσεως σημαίνεται;
Αυτά περί περιστροφής γύρω από τον δι είναι πολύ επισφαλή. Ο γα γίνεται δίεση μόνο όταν υπάρχει λόγος, την αιτία την έγραψα, όπως το λέει κι ο Μαργαζιώτης. Η ίδια αιτία ισχύει για όλους τους φθόγγους(βλέπε περισσότερα στο blog μου ) . Το σύρσιμο της φωνής γίνεται σε όλους τους φθόγγους από παράδοση(αντίστοιχο glissanto ) αλλά κι εκεί δεν γίνεται το ίδιο παντού. Ο γα λόγω συχνής κίνησης του είναι πιο "εύπλαστος ". Επίσης άλλο δίεση κι άλλο έλξη. Αναλόγως τις μεταβολές γένους και κυρίως συστημάτων ο γα κινείται. Δεν είναι καμία δίεση ή έλξη αυτοσκοπός. Περισσότερα εξηγώ για τις έλξεις και γενικά την παραλλαγή των ήχων εδώ
 
Last edited:

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Συμφωνώ απόλυτα με τον domesticus οτι μονο στο Ψ γίνονται όλα αφιλοκερδώς.
Επιμένω όμως ότι δεν γίνονται όλα τα υπόλοιπα για τα λεφτά. Και δεν καταλαβαίνω πώς κολλάει το ένα με το άλλο.
Η αρετή ενος αγίου καθιστά τους μη αγίους αμαρτωλούς;

Προσθέτω επίσης ότι είναι προτιμότερα τα μουσικά επιχειρήματα και υπάρχουν μπόλικα.

Ἀναφέροντας τὰ «λεφτά» ἐννοῶ γενικὰ τὸ ἴδιον συμφέρον.

Ὅταν κάποιος κοπιάσει καὶ ἐρευνήσει νὰ βρεῖ τὸ πρωτογενὲς ὑλικό, νὰ τὸ ἐπεξεργαστεῖ, νὰ τὸ παρουσιάσει, νὰ τὸ ἐπιμεληθεῖ, νὰ τὸ ἐκτυπώσει, τότε ναὶ! ὑπάρχει μεράκι καὶ ἀγάπη καὶ φυσικὰ ἡ οἰκονομική ἀπολαυὴ τοῦ κόπου του.
Ὅταν κάποιοι παίρνουν τὰ καθαρογραμμένα κείμενα ἀπὸ τὸ Ψαλτολόγιο, ποὺ «χαϊβάνια» κάθισαν ἀφιλοκερδῶς καὶ τὰ ξεκαθάρισαν καὶ μᾶς τὰ ἀνέβασαν καὶ μετὰ ἔρχονται ἄλλοι «ἐξυπνότεροι» νὰ τὰ ρετουσάρουν μὲ κάποιες διορθώσεις καὶ μετὰ νὰ πουλᾶνε «πρωτότυπη»δουλειά, χωρὶς κἄν νὰ μνημονεύουν τὰ «χαϊβάνια»τοῦ Ψαλτολογίου, ἔ! αὐτό κολλάει ἐδῶ πέρα καὶ μὲ νευριάζει.

Ποτὲ δὲν θὰ ὑποστηρίξω τέτοια ἔκδοση. Καλύτερα τὰ ἐνωμένα .pdf ἀπὸ τὸ Ψαλτολόγιο, ποὺ στὸ tablet διαβάζονται ἄνετα, παρὰ τὶς καλοδεμένες «ἐξυπνακίστικες» ἐκδόσεις. Παρακολουθῶ χρόνια τὸ φορουμ καὶ ἀντιλαμβάνομαι τί γίνεται. Ὅπως θυμᾶμαι πόσο δύσκολο ἦταν νὰ βρεῖς κάποιο παλαιὸ βιβλίο ἤ χφφ πρὶν τὸ Ψαλτολόγιο. Χρήματα στέλνω σ' αὐτοὺς ποὺ δὲν ζητᾶνε, παρὰ μόνο ἀνεβάζουν ἕνα paypal, χωρὶς ἄλλη ἀπαίτηση.

Δὲν μιλάω γιὰ τὶς συγκεκριμένες ἐκδόσεις, τὸ δηλώνω, μιλῶ γενικότερα καὶ συμπαθᾶτε με ἄν τὸ μνμ δὲν εἶναι σχετικό.
 
Μάλλον παρεξήγησες τα θαυμαστικά μου.
Δεν σημαίνουν απορία αλλά ότι συμφωνώ και επαυξάνω.
Ας πούμε κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλό like.
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Φυσικό δεν είναι να σας παρεξηγήσουμε κ Καλογιάνη;!

Υπάρχουν δυο κύριες χρήσεις του θαυμαστικού στη ελληνική γλώσσα. Πρώτον, σημειώνεται έπειτα από τα επιφωνήματα και τις επιφωνηματικές εκφράσεις: π.χ. Άχ! , Ζήτω!, Χριστός Ανέστη! Δεύτερον, μπαίνει στο τέλος των φράσεων με τις οποίες εκδηλώνονται έντονα συναισθήματα, όπως θαυμασμός, φόβος, χαρά, λύπη, ελπίδα, ειρωνεία κ.άλ., καθώς και ξαφνικά αισθήματα ή προσταγές: π.χ. Τί λαμπρός άνθρωπος!, Στάσου! πηγή
 
Και σε άλλες συζητήσεις στο forum απαντώ με τρία θαυμαστικά για να πω χωρίς πολλές κουβέντες ένα μπράβο και να εκφράσω τη συγκίνησή μου για το μέρος του μηνύματος που παραθέτω.
Αν ψάξετε, θα το διαπιστώσετε αμέσως.

Φυσικό δεν είναι να σας παρεξηγήσουμε κ Καλογιάνη;!
«μπαίνει στο τέλος των φράσεων με τις οποίες εκδηλώνονται έντονα συναισθήματα, όπως θαυμασμός»
Όταν μάλιστα από την ίδια πηγή που παραθέτετε η πρώτη εξήγηση είναι η έκφραση θαυμασμού, πώς είναι... φυσικό να με παρεξηγήσετε;

Και τέλος πάντων, προς τί η παρέμβαση, μετά τις εξηγήσεις που έδωσα στο φίλο Domesticus;
Να την εκλάβω ως φιλικό πείραγμα; ;)
 
Last edited:

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Μιας και η κουβέντα έγινε αρκετά γλωσσολογική, στο άρθρο αυτό ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης διαπιστώνοντας ότι υπάρχει πρόβλημα με την πολυσημία του θαυμαστικού, κάνει την εξής ρηξικέλευθη πρόταση:

[.....]​
Μήπως είναι καιρός να σκεφθούμε τη δυνατότητα εμπλουτισμού των σημείων στίξεως, δηλώνοντας λ.χ. με κανονικό θαυμαστικό (!) τον θετικό σχολιασμό του ομιλητή και με «ανάποδο» θαυμαστικό σύμβολο ( ) την αρνητική στάση του και κάνοντας κάτι ανάλογο με τα αποσιωπητικά (δύο και τέσσερις τελείες αντιστοίχως);
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Και τέλος πάντων, προς τί η παρέμβαση, μετά τις εξηγήσεις που έδωσα στο φίλο Domesticus;
Να την εκλάβω ως φιλικό πείραγμα; ;)
Γιατί κι εγώ δεν κατάλαβα το νόημα του "!!!", χάρη στον Δομέστιχο δόθηκε λύσις.
Για τα προσωδιακά -"θυμικά" σημεία στίξης, που αναφέρει ο Γεώργιος την πρόταση Μπαμπινιώτη, έχει προβλέψει η σύγχρονη αλφάβητα των emoticons :);):cool::p:eek::rolleyes:o_O:cautious::censored::LOL::ROFLMAO::love:(y)(n)(y):unsure::whistle::giggle::geek: έτσι για να δείξουμε την απόλυτη ταύτιση μας, την αγάπη μας ή το απέραντο like έχουμε την καρδούλα που σημαίνει "τέλεια" <3, όπως λέει κι ο ξάδελφος μου , "του άρεσε τόσο πολύ η δημοσίευση που τον καρδούλωσε". Πάρτε καρδούλες λοιπόν κι από μένα να φύγουν τα φαρμάκια!!!! :D:love: <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3
 

ΠΜΧ

...
Μιας και η κουβέντα έγινε αρκετά γλωσσολογική, στο άρθρο αυτόο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης διαπιστώνοντας ότι υπάρχει πρόβλημα με την πολυσημία του θαυμαστικού, κάνει την εξής ρηξικέλευθη πρόταση:

[.....]​
Μήπως είναι καιρός να σκεφθούμε τη δυνατότητα εμπλουτισμού των σημείων στίξεως, δηλώνοντας λ.χ. με κανονικό θαυμαστικό (!) τον θετικό σχολιασμό του ομιλητή και με «ανάποδο» θαυμαστικό σύμβολο ( ) την αρνητική στάση του και κάνοντας κάτι ανάλογο με τα αποσιωπητικά (δύο και τέσσερις τελείες αντιστοίχως);
Αν επικρατήσει το νέο σύστημα γραφής που αναφέρετε, σκεφτείτε το εξής: να έρθει μετά από χρόνια ένας μελετητής και να επαναφέρει το παλαιό σύστημα γραφής... και οι φιλόλογοι της εποχής να χωριστούν σε δύο στρατόπεδα και να τρώγονται μεταξύ τους.

:p
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Αν επικρατήσει το νέο σύστημα γραφής που αναφέρετε, σκεφτείτε το εξής: να έρθει μετά από χρόνια ένας μελετητής και να επαναφέρει το παλαιό σύστημα γραφής... και οι φιλόλογοι της εποχής να χωριστούν σε δύο στρατόπεδα και να τρώγονται μεταξύ τους.

:p
Σημασία δεν έχει το σημαίνον(γραφή) αλλά το σημαινόμενο(ανάγνωση-προφορά). Όταν αντιστοιχίσεις το σημαινόμενο με άλλη γραφή και περάσουν 300 χρόνια μετά την αλλαγή τότε η ακριβής σημασία της παλιάς αντιστοίχισης θα έχει ξεχαστεί και συγχυστεί. Αν κάποιος επαναφέρει την παλιά γραφή τότε θα είναι για λόγους καθαρά εφέ και για να πουλήσει μούρη ότι να ξέρω την αρχαία γραφή.

Κάποιοι αμαθείς και ημιμαθείς όπως εγώ μπορεί να ξεγελαστούν και να τον ακολουθήσουν, αυτοί όμως που ξέρουν να μιλούν και να εκφράζονται με την τρέχουσα γραφή βλέπουν το άτοπο του εγχειρήματος και την προφανή απάτη. Αυτό που λες όμως έχει ήδη γίνει με τους δημοτικιστές τους καθαρευουσιάνους και τους αμέτοχους σε αυτές τις δύο παρατάξεις, οι τελευταίοι δεν αναφέρονται γιατί δεν πουλάει το πράμα. Η γλώσσα είναι ενιαία ούτε την λέρωσε κανείς για να θέλει να καθαριστεί ούτε ήρθε κανένας βάρβαρος να καταργήσει τα αρχαία από την εκκλησία και τον γραπτό λόγο ώστε να πρέπει ή να μην πρέπει να επαναφέρουμε κάτι. Τρανό παράδειγμα η γλώσσα του Παπαδιαμάντη και πολλών άλλων που δεν ανήκαν σε καμία παράταξη. Μάγκας λοιπόν ο Παπαδιαμάντης! Μία είναι η γλώσσα και μία είναι η μουσική, μπορούμε να ομιλούμε ή μιλούμε όπως επιθυμούμε κι όπως την έχουμε ακούσει κι όχι όπως μας επιβάλλουν οι διάφορες παρατάξεις.

Η δουλειά των φιλολόγων και των μουσικολόγων λοιπόν νομίζω ότι θα πρέπει να είναι να διατηρήσουν αυτά που ήδη υπάρχουν, ώστε να μεταλαμπαδευτεί η προφορική παράδοση, δηλαδή το σημαινόμενο με τον καλύτερο τρόπο κι όχι να καταργούν ή να επαναφέρουν σημάδια και γράμματα. Είχαμε κάνει αντίστοιχη συζήτηση για τα ι,η,ει,οι,υ που φαίνονται ίδια αλλά δεν είναι ακριβώς ίδια κι αν τα γράφουμε ίδια όπως υποστηρίζουν κάποιοι "προοδευτικοί" τότε είναι που θα υπάρξει κίνδυνος να αλλοιωθεί κι άλλο ο προφορικός λόγος (θα βρείτε την συζήτηση στα επαναφερόμενα μηνύματα μετά την πτώση του Ψαλτολογίου γιατί νομίζω την πήρε το ποτάμι) .

Είναι σαν την δραχμή με το ευρώ, δεν έπρεπε να μπούμε στο ευρώ από την αρχή. Αν γυρίσουμε τώρα πίσω στην δραχμή με την χάλια ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα στο μηδέν θα κλάψουν μανούλες.
 
Last edited:

ΠΜΧ

...
Σημασία δεν έχει το σημαίνον(γραφή) αλλά το σημαινόμενο(ανάγνωση-προφορά). Όταν αντιστοιχίσεις το σημαινόμενο με άλλη γραφή και περάσουν 300 χρόνια μετά την αλλαγή τότε η ακριβής σημασία της παλιάς αντιστοίχισης θα έχει ξεχαστεί και συγχυστεί. Αν κάποιος επαναφέρει την παλιά γραφή τότε θα είναι για λόγους καθαρά εφέ και για να πουλήσει μούρη ότι να ξέρω την αρχαία γραφή.

Κάποιοι αμαθείς και ημιμαθείς μπορεί να ξεγελαστούν και να τον ακολουθήσουν, αυτοί όμως που ξέρουν να μιλούν και να εκφράζονται με την τρέχουσα γραφή βλέπουν το άτοπο του εγχειρήματος και την προφανή απάτη. Αυτό που λες όμως έχει ήδη γίνει με τους δημοτικιστές τους καθαρευουσιάνους και τους αμέτοχους σε αυτές τις δύο παρατάξεις, οι τελευταίοι δεν αναφέρονται γιατί δεν πουλάει το πράμα. Η γλώσσα είναι ενιαία ούτε την λέρωσε κανείς για να θέλει να καθαριστεί ούτε ήρθε κανένας βάρβαρος να καταργήσει τα αρχαία από την εκκλησία και τον γραπτό λόγο ώστε να πρέπει ή να μην πρέπει να επαναφέρουμε κάτι. Τρανό παράδειγμα η γλώσσα του Παπαδιαμάντη και πολλών άλλων που δεν ανήκαν σε καμία παράταξη. Μάγκας λοιπόν ο Παπαδιαμάντης! Μία είναι η γλώσσα και μία είναι η μουσική, μπορούμε να ομιλούμε ή μιλούμε όπως επιθυμούμε κι όπως την έχουμε ακούσει κι όχι όπως μας επιβάλλουν οι διάφορες παρατάξεις.

Η δουλειά των φιλολόγων και των μουσικολόγων λοιπόν νομίζω ότι θα πρέπει να είναι να διατηρήσουν αυτά που ήδη υπάρχουν, ώστε να μεταλαμπαδευτεί η προφορική παράδοση, δηλαδή το σημαινόμενο με τον καλύτερο τρόπο κι όχι να καταργούν ή να επαναφέρουν σημάδια και γράμματα. Είχαμε κάνει αντίστοιχη συζήτηση για τα ι,η,ει,οι,υ που φαίνονται ίδια αλλά δεν είναι ακριβώς ίδια κι αν τα γράφουμε ίδια όπως υποστηρίζουν κάποιοι "προοδευτικοί" τότε είναι που θα υπάρξει κίνδυνος να αλλοιωθεί κι άλλο ο προφορικός λόγος (θα βρείτε την συζήτηση στα επαναφερόμενα μηνύματα μετά την πτώση του Ψαλτολογίου γιατί νομίζω την πήρε το ποτάμι) .

Είναι σαν την δραχμή με το ευρώ, δεν έπρεπε να μπούμε στο ευρώ από την αρχή. Αν γυρίσουμε τώρα πίσω στην δραχμή με την χάλια ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα στο μηδέν θα κλάψουν μανούλες.
Συμφωνώ στη συντριπτική πλειοψηφία των θεμάτων που θίγετε, αν και ο χαρακτήρας του σχολίου μου ήταν καθαρά χιουμοριστικός, εξ'ου και η φατσούλα. Δεν με ενδιαφέρει να αναλωθώ σε μια τέτοια συζήτηση που έχει γίνει χιλιάδες φορές και εδώ και σε πολλά άλλα μέσα ανά τα χρόνια.
(Να σημειώσω πάντως ότι, αν και συμφωνώ σε αυτά που λέτε, δεν με εκφράζουν διάφοροι χαρακτηρισμοί στο σχόλιό σας. Να με συγχωρείτε αν σας παρεξηγώ)
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
(Να σημειώσω πάντως ότι, αν και συμφωνώ σε αυτά που λέτε, δεν με εκφράζουν διάφοροι χαρακτηρισμοί στο σχόλιό σας. Να με συγχωρείτε αν σας παρεξηγώ)
Αναφέρομαι στον εαυτό μου, ήμουν κι εγώ θύμα του αρχαιοτροπικού μάρκετινγ, και εκφράζω την δυσαρέσκεια μου αυτή όπως γίνεται σε κάθε περίπτωση κριτικής εστιατορίων, σχολών, θεατρικών παραστάσεων, ταινιών κλπ
 
Top